Lib.  Cap.

 1  1,   11|       quam arduum, quam subiectum fortunae regendi cuncta onus. proinde
 2  2,   38| nobilitatis etiam inter angustias fortunae retinens. neque miseratus
 3  2,   41|          Tiberii, et aedes Fortis Fortunae Tiberim iuxta in hortis,
 4  2,   54|        Ilio quaeque ibi varietate fortunae et nostri origine veneranda,
 5  2,   63|    supplex sed ex memoria prioris fortunae: nam multi s nationibus
 6  2,   72|       exueret ferociam, saevienti fortunae summitteret animum, neu
 7  2,   72| magnitudinem et gravitatem summae fortunae retineret, invidiam et adrogantiam
 8  2,   75|           et infelici fecunditate fortunae totiens obnoxia. Pisonem
 9  3,   15|       spes, sociam se cuiuscumque fortunae et si ita ferret comitem
10  3,   16|       quibus Cn. Piso qualicumque fortunae meae non est adiunctus,
11  3,   71|          Romani voverant equestri Fortunae: nam etsi delubra eius deae
12  4,   13|        neque tamen effugit magnae fortunae pericula. ac ni Aelius Lamia
13  4,   23|       ipsaque e provincia ut quis fortunae inops, moribus turbidus,
14  6,    8|           apud senatum ordiendo: «fortunae quidem meae fortasse minus
15 11,   30|         domum servitia et ceteros fortunae paratus reposceret. frueretur
16 12,   19|    regibus primam ex similitudine fortunae amicitiam, sibi et Claudio
17 12,   47|           erant contra qui tantam fortunae commutationem miserarentur;
18 13,   41|      adsensus, si pro benignitate fortunae dis grates agerentur, ne
19 14,   53|         magnis exemplis, nec meae fortunae, sed tuae. abavus tuus Augustus
20 14,   60|    sapientia [et] ex mediocritate fortunae pauciora pericula sunt.
21 14,   63|           saevitiam melioris olim fortunae recordatione adlevabant:
22 15,    5|   secundis rebus suis, moderandum fortunae ratus misit ad Vologaesen,
23 15,   28|         vitatus, ut dissimilitudo fortunae gloriam augeret. neque infamia
24 15,   52|        inibat omissis excubiis et fortunae suae mole. sed abnuit Piso,
25 15,   53|          sive, ut alii tradidere, Fortunae Ferentino in oppido detraxerat
26 16,    6|   infantis parens fuisset aliaque fortunae munera pro virtutibus. ~
27 16,   14|   amicitiis innexum, similitudine fortunae sibi conciliat, ventitare