Lib.  Cap.

 1  1,   63|          placuit, ut opus et alii proelium inciperent. ~
 2  2,    9| interrogat fratrem. illo locum et proelium referente, quodnam praemium
 3  2,   14|      campos modo militi Romano ad proelium bonos, sed si ratio adsit,
 4  2,   16|             16-~ ~Sic accensos et proelium poscentis in campum, cui
 5  2,   21|       uteretur, coacta stabile ad proelium; contra miles, cui scutum
 6  3,   20|          in hostem intendit neque proelium omisit donec desertus suis
 7  3,   39|         legionis. neque aciem aut proelium dici decuerit in quo semermi
 8  4,   49|           successu noctis alacres proelium auderent. et postquam castello
 9  6,   34|   circumsisterent regem poscerent proelium. atque illis sola in equite
10  6,   44|     cunctatione tractaret. quibus proelium et festinati casus placebant,
11 11,    9|       restitere Armenii, fuso qui proelium ausus erat Demonacte praefecto.
12 12,   14|       insectationes et nuntios ad proelium vocaretur, nectere moras,
13 12,   16|        turba bant obsessos. ac ni proelium nox diremisset, coepta patrataque
14 12,   33|        casum experitur, sumpto ad proelium loco, ut aditus abscessus,
15 12,   35|      frequens terrebat. sed miles proelium poscere, cuncta vurtute
16 12,   39|       fugam sistebat, ni legiones proelium excepissent: earum robore
17 12,   39|          haud spernendum etsi non proelium, at certe bellum absumpsisset. ~
18 12,   40|      missae auxilio cohortes acre proelium fecere, cuius initio ambiguo
19 12,   55|         ad pugnam idonei equestre proelium haud patiebantur. dein rex
20 12,   56|    viseretur, lacu in ipso navale proelium adornatur, ut quondam Augustus
21 13,   40|       ostendere aciem et dato die proelium incipere vel simulatione
22 14,   25|  certamine expugnatum est; nam et proelium pro muris ausi erant et
23 14,   35|          cecidisse legionem, quae proelium ausa sit; ceteros castris
24 15,   13|           ea temeritate hostem in proelium eliceret. at illi vix contuberniis