Lib.  Cap.

 1  1,   13|       oraret eiusque curatissimis precibus protegeretur. ~
 2  1,   15|          senatus largitionibus ac precibus sordidis exsolutus libens
 3  1,   17|          nutantem adhuc principem precibus vel armis adirent? satis
 4  1,   66|           neque auctoritate neque precibus, ne manu quidem obsistere
 5  2,   34|          abeuntem auctoritate vel precibus tenerent. haud minus liberi
 6  2,   55|       Areo iudicio falsi damnatum precibus suis non concederent. exim
 7  2,   57|        gignit, responsum a Pisone precibus contumacibus; discesseruntque
 8  2,   58|     amotus est. datum id non modo precibus Artabani, sed contumeliae
 9  3,   15| promittebat: ut secretis Augustae precibus veniam obtinuit, paulatim
10  4,   17| pontifices percontatus est num id precibus Agrippinae aut minis tribuissent.
11  4,   31|        carminis convictum, Caesar precibus fratris qui senator erat
12  4,   57|         rei Romanae imponere, sed precibus usoris evictus Tiberio Germanicum,
13  4,   64|          ambitione aut proximorum precibus ignotos etiam et ultro accitos
14  4,   74|        Seiani censuere crebrisque precibus efflagitabant visendi sui
15  6,   26|      Germanici, cum Piso caderet, precibus Augustae nec minus inimicitiis
16 12,   42|       Agrippinae minis magis quam precibus mutatus esset, ut accusatori
17 13,   36|       contumelia detenti nec nisi precibus universi exercitus exsoluti
18 13,   37|         attineri, suadet Tiridati precibus Caesarem adgredi: posse
19 14,   48|          nuper senatorium ordinem precibus Tigellini soceri sui receperat,
20 15,   11|       missis iterum ad Corbulonem precibus, veniret propere, signa
21 15,   21|     ostentandi: sed laus falsa et precibus expressa perinde cohibeatur
22 16,    5|      increpitum aegreque meliorum precibus obtectum, mox imminentem
23 16,   10|       donec princeps immobilem se precibus et invidiae iuxta ostendit. ~
24 16,   31| devotiones, nec aliud infelicibus precibus invocavi quam ut hunc optimum