Lib.  Cap.

 1  1,    2|  pellexit, insurgere paulatim, munia senatus magistratuum legum
 2  1,   11|     deferrent: plures facilius munia rei publicae sociatis laboribus
 3  1,   16|    gaudium intermiserat solita munia. eo principio lascivire
 4  1,   31| habebantur per otium aut levia munia. igitur audito fine Augusti
 5  1,   69|        sed femina ingens animi munia ducis per eos dies induit,
 6  2,   26|     consulatum offerendo cuius munia praesens obiret. simul adnectebat,
 7  2,   35|   senatum et equites posse sua munia sustinere decorum rei publicae
 8  3,    7|      exuto iustitio reditum ad munia, et Drusus Illyricos ad
 9  3,   31|     sive ut amoto patre Drusus munia consulatus solus impleret.
10  3,   53| ceteros quoque magistratus sua munia implere velim: mihi autem
11  4,   39|       non enim exuere imposita munia: satis aestimare firmari
12  4,   41|       secretoque loci mollitum munia imperii facilius tramissurum:
13  4,   50|     aperirent, sed sua quisque munia servarent immoti telisque
14 11,    5|   cuncta legum et magistratuum munia in se trahens princeps materiam
15 11,   13|      matrimonii sui ignarus et munia censoria usurpans, theatralem
16 11,   18|   vigiliae, diurna nocturnaque munia in armis agitabantur; feruntque
17 11,   25|  laetaque haec in rem publicam munia multo gaudio censoris inibantur.
18 11,   32|    Silius dissimulando metu ad munia fori digrediuntur. ceteris
19 12,   31|       turmas quoque peditum ad munia accingit. tunc dato signo
20 13,    4|      publicam. teneret antiqua munia senatus, consultum tribunalibus
21 13,   35|   legiones, pace longa segnes, munia castrorum aegerrime tolerabant.
22 15,   11|  adversis, sed cuncta militiae munia deseruerat, missis iterum
23 15,   69|  aetate habebat. cuncta eo die munia consulis impleverat conviviumque
24 16,   27|   patres arguebat quod publica munia desererent eorumque exemplo