Lib.  Cap.

 1  1,   55|        quod quamquam in aestatem summa ope parabat, initio veris
 2  1,   68|         fossas, iniciunt cratis, summa valli prensant, raro super
 3  2,   17|   operuere. quidam turpi fuga in summa arborum nisi ramisque se
 4  2,   45|      satis probatum, penes utros summa belli fuerit. ~
 5  2,   86|        et quinquaginta per annos summa sanctimonia Vestalibus sacris
 6  4,    1|          compositus pudor, intus summa apiscendi libido, eiusque
 7  4,   51|    adpetente iam luce trusere in summa castelli ubi tandem coacta
 8  5,    4|  disserebatque brevibus momentis summa verti: posse quandoque domus
 9  6,   50|      Caesar in silentium fixus a summa spe novissima expectabat.
10 11,    6|        Arruntii et Aesernini: ad summa provectos incorrupta vita
11 11,   26|        in maritum, sed ne Silius summa adeptus sperneret adulteram
12 12,   42|               42-~ ~Nondum tamen summa moliri Agrippina audebat,
13 12,   67| demisisse creditur, haud ignarus summa scelera incipi cum periculo,
14 13,    6|        sustinuerint? pleraque in summa fortuna auspiciis et consiliis
15 13,   13|  contegendis quae prima aetas et summa fortuna expeterent. quin
16 13,   46|         cultu magnificum; ibi se summa fortuna digna visere. at
17 13,   49|   regimen eorum teneret? quod si summa dissimulatione transmitterentur,
18 14,    6|          non saxis impulsa navis summa sui parte veluti terrestre
19 14,   10|         ad senatum misit, quarum summa erat repertum cum ferro
20 14,   54|       tuam gloriam cedet, eos ad summa vexisse, qui et modica tolerarent.» ~
21 15,    1|        faciendum certamen; id in summa fortuna aequius quod validus,
22 16,    2|       deferre deos, quaeque alia summa facundia nec minore adulatione
23 16,    8|     frustrati, mox Neronem circa summa scelera distentum quasi