Lib.  Cap.

 1  1,   28|   obtulerat in sapientiam vertenda ratus circumiri tentoria iubet;
 2  1,   48|      ultione, dandum adhuc spatium ratus, si recenti exemplo sibi
 3  1,   53|         necem longinquitate exilii ratus. par causa saevitiae in
 4  2,   11|         legiones haud imperatorium ratus, equitem vado tramittit.
 5  2,   12|         explorandos militum animos ratus, quonam id modo incorruptum
 6  2,   22|          addidit, metu invidiae an ratus conscientiam facti satis
 7  2,   34|    hactenus indulgere matri civile ratus, ut se iturum ad praetoris
 8  3,   20|          illam obsidionem flagitii ratus. is cohortatus milites,
 9  4,    8|          Igitur Seianus maturandum ratus deligit venenum quo paulatim
10  4,   37|          honoribus et respondendum ratus iis quorum rumore arguebatur
11  6,   37|       ostentasse Romana arma satis ratus monet Tiridaten primoresque,
12 11,    7|        haud frustra dicta princeps ratus, capiendis pecuniis posuit
13 11,   26| periculorum remedium ipsa pericula ratus, urgebat: quippe non eo
14 12,   50|      invadendae Armeniae obvenisse ratus, quam a maioribus suis possessam
15 12,   54|       cuncta malefacta sibi impune ratus tanta potentia subnixo.
16 13,   41|        concessisse illuc Tiridaten ratus. dein postquam exploratores
17 14,    3|    ubicumque haberetur, praegravem ratus interficere constituit,
18 14,   23|            utendum recenti terrore ratus ad occupanda Tigranocerta,
19 14,   31|          scripserat, tali obsequio ratus regnumque et domum suam
20 14,   57|          solis pollebat, gratiores ratus, si principem societate
21 15,    5|          suis, moderandum fortunae ratus misit ad Vologaesen, qui
22 15,   68|  traheretur, violentum et infensum ratus, sed ex coniuratis consilia
23 16,   14|         consultationes non frustra ratus; simul annuam pecuniam a