Lib.  Cap.

 1  1,   13|          pro Arruntio quidam Cn. Pisonem tradidere; omnesque praeter
 2  2,   34|          quamquam mitibus verbis Pisonem permulsisset, propinquos
 3  2,   34|         ducens, donec propinquis Pisonem frustra coercentibus deferri
 4  2,   43|         erat, praefeceratque Cn. Pisonem, ingenio violentum et obsequii
 5  2,   69|        cognoscit. hinc graves in Pisonem contumeliae, nec minus acerba
 6  2,   73|         suspicione aut favore in Pisonem pronior, diversi interpretabantur. ~
 7  2,   75|        fortunae totiens obnoxia. Pisonem interim apud Coum insulatn
 8  2,   77|        disseruit utendum eventu: Pisonem, non Sentium Syriae praepositum;
 9  2,   80|         pugnaturis militibus ubi Pisonem ab ipsis parentem quondam
10  3,   10|       Postera die Fuleinius Trio Pisonem apud consules postulavit.
11  3,   12|         sui legatum atque amicum Pisonem fuisse adiutoremque Germanico
12  3,   13|          et rerum novarum studio Pisonem vulgus militum per licentiam
13  3,   18|       violasset, manerent. et M. Pisonem ignominiae exemit concessitque
14  3,   24|       distanti tempore Calpurnii Pisonem, Aemilii Lepidam amiserant)
15  3,   68| consultum recitari iubet. tum L. Pisonem sententiam rogat. ille multum
16  4,   21|      languerat, memoria valebat. Pisonem Q. Granius secreti sermonis
17  4,   45|          praetorem provinciae L. Pisonem, pace incuriosum, ex improviso
18 15,   18|         tres dein consulares, L. Pisonem, Ducenium Geminum, Pompeium
19 15,   48|        Neronis, tum favore in C. Pisonem. is Calpurnio genere ortus
20 15,   52|          acre ingenium vitavisse Pisonem crediderunt, ne ad libertatem
21 15,   53|      periculum commodavisse, aut Pisonem notum amore uxoris alii
22 15,   59|   dubitat Scaevinus, hortarentur Pisonem pergere in castra aut rostra
23 15,   60|    viseret conquerereturque, cur Pisonem aditu arceret: melius fore,