Lib.  Cap.

 1  1,    4|    corpore fatigabatur, aderatque finis et spes novae, pauci bona
 2  1,   28|      obsidebimus? quis certaminum finis? Percennione et Vibuleno
 3  1,   48|         quod caedis initium, quis finis. ~
 4  1,   53|      temeraverat. nec is libidini finis: traditam Tiberio pervicax
 5  1,   65|       solida. neque is miseriarum finis. struendum vallum, petendus
 6  1,   79|        cursus utque originem, ita finis dederit; spectandas etiam
 7  2,   34|          petebatur iuberet. isque finis rei, ex qua neque Piso inglorius
 8  2,   62|   ultionetn ausus. is valida manu finis Marcomanorum ingreditur
 9  2,   64|            mox Rhescuporis egredi finis, vertere in se Cotyi data
10  2,   71|            dein fesso corpore ubi finis aderat, adsistentis amicos
11  3,   19|       violentia praecipitaret. is finis fuit ulciscenda Germanici
12  3,   27|      compositae duodecim tabulae, finis aequi iuris. nam secutae
13  3,   42|          isque Trevirici tumultus finis. ~
14  4,   25|       inulta morte effugit; isque finis armis impositus. ~
15  4,   62| improvisum: eius initium simul et finis extitit. nam coepto apud
16  6,    8|         amicitia et officiis idem finis et te, Caesar, et nos absolverit.» ~
17  6,   25|         alimentis adsimulatus est finis qui videretur sponte sumptus.
18 11,   25|       septuaginta duo. isque illi finis inscitiae erga domum suam
19 12,   19|           esse. bellorum egregios finis quoties ignoscendo transigatur:
20 12,   40|      fecere, cuius initio ambiguo finis laetior fuit. neque dispari
21 14,   56|           blanditiis. Seneca, qui finis omnium cum dominante sermonum,
22 15,   21|        nostrorum meliora ferme et finis inclinat, dum in modum candidatorum
23 15,   40|           die apud imas Esquilias finis incendio factus, prorutis