Lib.  Cap.

 1  1,   34|         in manipulos iubet: sic melius audituros responsum; vexilla
 2  1,   43| detraxistis, o inprovidi amici? melius et amantius ille qui gladium
 3  2,   44|        urbano luxu lascivientem melius in castris haberi Tiberius
 4  2,   77|         non possint fortuito in melius casura. «an festinamus cum
 5  3,   34|     multa duritiae veterum [IN] melius et laetius mutata; neque
 6  3,   53|  relatione subtrahi oculos meos melius fuit, ne, denotantibus vobis
 7  3,   54|   necessitas, divites satias in melius mutet. aut si quis ex magistratibus
 8  3,   69|    quanto fore mitius in ipsos, melius in socios, provideri ne
 9  4,   20|        adulationibus aliorum in melius flexit. neque tamen temperamenti
10  4,   38|        nos deum numero additos: melius Augustum, qui speraverit.
11  6,    4|         qua discordes iecissent melius oblitterari respon dit.
12  6,   36|      peritia locorum ab Hiberis melius pugnatum; nec ideo abscedebat,
13 12,   33|      nobis importuna et suis in melius essent, hinc montibus arduis,
14 12,   68|       crebroque vulgabat ire in melius valetudinem principis, quo
15 13,    6|        anquirebant. contra alii melius evenisse disserunt, quam
16 13,   35|         salubre et misericordia melius apparuit: quippe pauciores
17 14,   20|       egregium iudicandi munus [melius] expleturos, si fractos
18 14,   43|          super omnibus negotiis melius atque rectius olim provisum
19 15,    6|      quae bello defenderant? an melius hibernavisse in extrema
20 15,   27|         accipere, et Bologaesen melius societate Romana quam damnis
21 15,   52|        principis cruentarentur: melius apud urbem in illa invisa
22 15,   60|      cur Pisonem aditu arceret: melius fore, si amicitiam familiari