Lib.  Cap.

 1  1,   22|         gladiatores suos, quos in exitium militum habet atque armat.
 2  1,   32|           flagitatus est donec ad exitium dederetur. Cassius Chaerea,
 3  1,   42|           gloria vestra libens ad exitium offerrem, nunc procul a
 4  1,   43|        maculam irasque civilis in exitium hostibus vertant. vos quoque,
 5  1,   70|        mortis usus, his inglorium exitium. Iux reddidit terram, penetratumque
 6  1,   73|          Tiberii arte gravissimum exitium inrepserit, dein repressum
 7  2,   62|     fracto iam Maroboduo usque in exitium insisteretur. erat inter
 8  3,   54|      verti, splendidissimo cuique exitium parari, neminem criminis
 9  4,   11|         exercitus, inaudito filio exitium offerret, idque sua manu
10  4,   50|          et erant qui non inultum exitium sed eruptionem suaderent.
11  4,   54|  insimularetur. inde rumor parari exitium neque id imperatorem palam
12  5,    4|         quandoque domus Germanici exitium paenitentiae esse seni.
13  5,    4|       litteras et principe invito exitium domui eius intendi clamitat.
14  6,   47|       unde illis odia, mox Othoni exitium. dein multorum amoribus
15 13,    1|        non quia ingenii violentia exitium inritaverat, segnis et dominationibus
16 13,   17|           scriptores crebris ante exitium diebus inlusum isse pueritiae
17 14,    7| deprehenso vincla inici iubet, ut exitium principis molitam matrem
18 14,   10|        lucem opperiebatur tamquam exitium adlaturam. atque eum auctore
19 14,   32|           furorem turbatae adesse exitium canebant, externosque fremitus
20 14,   48|        credebaturque haud perinde exitium Antistio quam imperatori
21 15,    2|         lacessitam nunc quoque in exitium suum abrumpunt. non ibo
22 15,   69|           pavorem eorum, ex mensa exitium opperientium, et imaginatus