Lib.  Cap.

 1  1,   24|                       24-~ ~Haec audita quamquam abstrusum et tristissima
 2  1,   34|          haec vel murmure modico audita sunt. ~
 3  1,   39|          obvios habuere legatos, audita consternatione ad Germanicum
 4  2,   38|      talia, quamquam cum adsensu audita ab iis quibus omnia principum,
 5  2,   57|      manifestus. vox quoque eius audita est in convivio, cum apud
 6  2,   64|      vindicem metuebat. enimvero audita mutatione principis immittere
 7  2,   68|          pontes accolae ruperant audita regis fuga, neque vado penetrari
 8  2,   82|  agitaverint. hos vulgi sermones audita mors adeo incendit ut ante
 9  2,   82|          obvius, quamvis leviter audita in alios atque illi in plures
10  3,   19|       sunt, dum alii quoquo modo audita pro compertis habent, alii
11  3,   34|            Paucorum haec adsensu audita: plures obturbabant neque
12  3,   35|   consule Africae legeretur. tum audita amborum verba, intentius
13  4,    9|        mox precationibus faustis audita; ac si modum orationi posuisset,
14  4,   52|       Sosiae ob eadem adflictae. audita haec raram occulti pectoris
15 11,   21| muliebris ultra modum humanum et audita est vox «tu es, Rufe, qui
16 11,   27| compositum miraculi causa, verum audita scriptaque senioribus tradam. ~
17 12,   40| exterrerrent, atque illo augente audita, ut maior laus compositis
18 12,   60|         60-~ ~Eodem anno saepius audita vox principis, parem vim
19 13,    3|          accidisse pronis animis audita: postquam ad providentiam
20 13,   19|        non vetera et saepius iam audita deferens, quod Britannici
21 15,    3|         Corbuloni certis nuntiis audita sunt, legiones duas cum
22 16,   27|    principis per quaestorem eius audita est: nemine nominatim compellato