Lib.  Cap.

 1  1,   30|    tentoria, congregari inter se, vix tutari signa possent, quae
 2  1,   35|       inter se pars contionis ac, vix credibile dictu, quidam
 3  1,   81|       principe ac deinceps fuere, vix quicquam firmare ausim:
 4  2,   24|           exitii reum clamitaret, vix cohibuere amici quo minus
 5  2,   36|        tot eligere, tot differre. vix per singulos annos offensiones
 6  2,   43|           et opibus accendebatur; vix Tiberio concedere, liberos
 7  2,   55|          tamen mitigatus Piso, et vix diei moram perpessus linquit
 8  2,   61|    reddens, disiectasque inter et vix pervias arenas instar montium
 9  3,   34|        luxu, cupidinibus alienis. vix praesenti custodia manere
10  4,    8|          subierit oculos senatus: vix propinquorum adloquia tolerari,
11  4,    8|   propinquorum adloquia tolerari, vix diem aspici a plerisque
12  4,   67|         importuosum circa mare et vix modicis navigiis pauca subsidia;
13  6,   24|      legeret, in publicum promere vix fides, nisi quod Attii centurionis
14  6,   26|        Agrippinae pernicies, quod vix credibile, Plancinam traxit.
15  6,   48|          mutatus sit, G. Caesarem vix finita pueritia, ignarum
16 13,    6|            quem ad modum princeps vix septem decem annos egressus
17 14,   15|  circumdedit quam illa conluvies. vix artibus honestis pudor retinetur,
18 14,   61| indiderint, ea in pace ausi, quae vix bello evenirent. arma illa
19 15,   13|        proelium eliceret. at illi vix contuberniis extracti, nec
20 15,   16|        lacrimis quidem temperare; vix prae fletu usurpata consalutatio.
21 15,   67|          ille multum tremens, cum vix duobus ictibus caput amputavisset,