Lib.  Cap.

 1  1,   55|           atque ipsi tempus fore quo crimina et innoxios discerneret.
 2  1,   73|      equitibus Romanis, praetemptata crimina, ut quibus initiis, quanta
 3  2,   29|              ne lenire neve asperare crimina videretur. ~
 4  2,   30|           introisset, singillatim se crimina obiecturum professus, protulit
 5  2,   42|          accusatus in senatu, non ob crimina quae fingebantur sed angore,
 6  2,   74|            ac Veranio ceterisque qui crimina et accusationem tamquam
 7  3,   12|            causa conexa est, obiecta crimina pro adprobatis accipiatis.
 8  3,   22|          primo senatum ne maiestatis crimina tractarentur, mox M. Servilium
 9  3,   67|             periclitantem maiestatis crimina subdebantur, vinclum et
10  4,   36|    absolvitur, comperto ficta in eum crimina per Vibium Serenum. neque
11 11,   12|         commotior quo minus strueret crimina et accusatores novo et furori
12 12,    4|      consiliis eius implicari, ferre crimina in Silanum, cuius sane decora
13 12,   22|       principis certavisset, molitur crimina et accusatorem qui obiceret
14 12,   42|              Iunio Lupo senatore. is crimina maiestatis et cupidinem
15 12,   59|       revenerant, pauca repetundarum crimina, ceterum magicas superstitiones
16 13,   21|             deinde a Burro, postquam crimina et auctores exposuit, minaciter
17 13,   21|            aliquando incauta, sed ea crimina obiciant, quibus nisi a
18 13,   43|           brevius visum [sub] urbana crimina incipi, quorum obvii testes
19 13,   43| accusatoribus per invidiam patris et crimina repetundarum, intercessit
20 13,   52|             quam captarum pecuniarum crimina obicientes. Silvanum magna
21 14,   11|                      11-~ ~Adiciebat crimina longius repetita, quod consortium