Lib.  Cap.

 1  1,   74|   facessit, potentiam apud unum, odium apud omnis adeptus dedit
 2  2,    2|   ipsorum moribus aliena perinde odium pravis et honestis. ~
 3  2,   80|            sed a Sentio privatum odium falsis criminibus tegente.
 4  3,   10|        ab uno facilius discerni, odium et invidiam apud multos
 5  3,   75|      quod consulatum adeptus est odium ex invidia oriebatur. ~
 6  4,   12|        insectari, vetus Augustae odium, recentem Liviae conscientiam
 7  4,   18|     multum antevenere pro gratia odium redditur. ~
 8  4,   29|         occultante Tiberio vetus odium adversum exulem Serenum.
 9  4,   36|          Sereno noxae fuit, quem odium publicum tutiorem faciebat.
10  4,   38|        si iudicium posterorum in odium vertit, pro sepulchris spernuntur.
11  6,   26|      Agrippinae defensa erat. ut odium et gratia desiere, ius valuit;
12  6,   29|       validum ad exitia Macronis odium, qui easdem artes occultius
13  6,   30|  reputante Tiberio publicum sibi odium, extremam aetatem magisque
14 12,    3| principis, cui non iudicium, non odium erat nisi indita et iussa. ~
15 13,   15|          Nero intellecta invidia odium intendit; urgentibusque
16 13,   37|          vetus adversus Armenios odium promptius exercebat. tuncque
17 14,   56|    consuetudine exercitus velare odium fallacibus blanditiis. Seneca,
18 15,   52|          vetus adversum insontem odium expleverit. ~
19 15,   68|        credebant. ceterum Neroni odium adversus Vestinum ex intima
20 16,    5|         praesens et mox redditum odium. ferebantque Vespasianum,