Lib.  Cap.

 1  1,    6|     dubio saevaque Augustus de moribus adulescentis questus, ut
 2  1,   74|     inevitabile crimen, cum ex moribus principis foedissima quaeque
 3  2,    2|    nova vitia; et quia ipsorum moribus aliena perinde odium pravis
 4  2,   33|     novum, sed e vetustissimis moribus: aliam apud Fabricios, aliam
 5  2,   33|       censurae nec, si quid in moribus labaret, defuturum corrigendi
 6  3,   28|     tertium consul corrigendis moribus delectus et gravior remediis
 7  3,   56|        prosperarent, modica de moribus adulescentis neque in falsum
 8  3,   69|  sequitur increpitis C. Silani moribus addidit ne quis vita probrosus
 9  4,   17|  iuvenum quam adulatione, quae moribus corruptis perinde anceps,
10  4,   23|        ut quis fortunae inops, moribus turbidus, promptius ruebant,
11  6,   16|      quoque et minus corruptis moribus. nam primo duodecim tabulis
12  6,   18|      accusante Q. Pomponio. is moribus inquies haec et huiusce
13  6,   27|        eadem familia corruptis moribus, inlustri tamen fortuna
14  6,   32|       Parthorum sumit, patriis moribus impar morbo absumptus est.
15 11,   23|  memorari exempla quae priscis moribus ad virtutem et gloriam Romana
16 11,   24| continua inde ac fida pax. iam moribus artibus adfinitatibus nostris
17 12,   10|    principem patresque, quorum moribus adsuefactus rex melior adscisceretur. ~
18 12,   37|   venerati sunt. novum sane et moribus veterum insolitum, feminam
19 14,   15|  flagitia et infamia, nec ulla moribus olim corruptis plus libidinum
20 14,   51|        atque illi pro cognitis moribus fuere, validior Tigellinus