Lib.  Cap.

 1  3,   16| principemque arguere, ni elusus a Seiano per vana promissa foret;
 2  3,   72|          censuere patres effigiem Seiano quae apud theatrum Pompei
 3  4,    3|           forte iurgio intenderat Seiano manus et contra tendentis
 4  4,   26|      abnuit triumphalia Tiberius, Seiano tribuens, ne Blaesi avunculi
 5  4,   60|        contra inridentibusque qui Seiano fautores aderant. enimvero
 6  4,   60|           matri Liviae atque illa Seiano patefaceret; qui fratrem
 7  4,   70|           sic inchoari annum, has Seiano victimas cadere. quo intendisset
 8  5,    6|                  mihi pudorem aut Seiano invidiam adlaturum censui.
 9  5,    8|        Galli amicitia, qui punito Seiano in hortos Pomponii quasi
10  6,    3|           rimantem delectumque ab Seiano cuius ope dolus G. Caesari
11  6,    8|         est, fatebor et fuisse me Seiano amicum et ut essem expetisse
12  6,    8|  honoribus augebantur; ut quisque Seiano intimus ita ad Caesaris
13  6,    8|          nocendive potentia, quae Seiano fuisse nemo negaverit. abditos
14  6,   14|          ac mollitia vitae amicus Seiano, nihil ad serium. et Iulius
15  6,   19|           accusati societatis cum Seiano necari iubet. iacuit immensa
16  6,   23|        fuisse Macroni, si arma ab Seiano temptarentur, extractum
17  6,   25|          auditum, quam interfecto Seiano spe sustentatam provixisse
18  6,   30|    litteras, adfinitatem sibi cum Seiano haud sponte sed consilio
19  6,   48|        senectam toleravisset, diu Seiano, nunc Macroni, semper alicui