Lib.  Cap.

 1  1,    9|          apud cives, modestiam apud socios; urbem ipsam magnificio
 2  1,   45|          igitur Caesar arma classem socios demittere Rheno parat, si
 3  2,    8|          distributis in legiones ac socios navibus fossam, cui Drusianae
 4  2,   39|             idoneos et secreti eius socios crebrescit vivere Agrippam,
 5  2,   40|          modo tu Caesar.» ut ederet socios subigi non potuit. nec Tiberius
 6  2,   55|             adversus divum Augustum socios. etiam vetena obiectabat,
 7  2,   72|     regesque: tanta illi comitas in socios, mansuetudo in hostis; visuque
 8  3,   33|         placitum olim ne feminae in socios aut gentis externas traherentur:
 9  3,   34|       coniugum quidem penatis, adeo socios non onerent; cetera promisca
10  3,   55| prolabebantur. nam etiam tum plebem socios regna colere et coli licitum;
11  3,   69|          mitius in ipsos, melius in socios, provideri ne peccaretur?
12  4,   15|            eo mandata sua: audirent socios. ita reus cognito negotio
13  4,   38|      sepulchris spernuntur. proinde socios civis et deos ipsos precor,
14 11,   20|            barbaris, ludibrium apud socios, nihil aliud prolocutus
15 12,   49|         reciperaturus Armeniam, dum socios magis quam hostis praedatur,
16 13,   43|     repertique accusatores direptos socios, cum Suillius provinciam
17 14,   24|        insidiarum seque auctorem et socios per tormenta edidit, convictique
18 15,   58|             pararet, atrox adversus socios. idem Subrio Flavo adsistenti