Lib.  Cap.

 1  1,    4|    principis aspectare, nulla in praesens formidine, dum Augustus
 2  1,   32|        stationes, et si qua alia praesens usus indixerat, ipsi partiebantur.
 3  1,   76|      onera deprecantis levari in praesens proconsulari imperio tradique
 4  2,   26| consulatum offerendo cuius munia praesens obiret. simul adnectebat,
 5  3,   28|  plerique legis nexus modicum in praesens levamentum fuere. ~
 6  4,   21|       excire ausus erat. quae in praesens Tiberius civiliter habuit:
 7  4,   31|          quod aspere acceptum ad praesens mox in laudem vertit regresso
 8  4,   40|        te mihi parem, omittam ad praesens referre: id tantum aperiam,
 9 11,   15|    valescant. et laeta quidem in praesens omnia, sed benignitati deum
10 12,   37|     foedere [in] pacem accipere. praesens sors mea ut mihi informis,
11 13,   22|          adficeretur. Plautus ad praesens silentio transmissus est. ~
12 14,    6|         curam differret; sibi ad praesens quiete opus. atque interim
13 14,   55|        in armis agenti; sed quod praesens condicio poscebat, ratione
14 14,   62|    adulterium. occulta quidem ad praesens, sed magna ei praemia et
15 15,   36|         Nec multo post omissa in praesens Achaia (causae in incerto
16 15,   44|    adfectus erat; repressaque in praesens exitiablilis superstitio
17 15,   74|          Iovi Vindici, [quod] in praesens haud animadversum post arma
18 16,    5|        inlustris dissimulatum ad praesens et mox redditum odium. ferebantque