Lib.  Cap.

 1  1,    7|    edictum quidem, quo patres in curiam vocabat, nisi tribuniciae
 2  1,    7|         miles in forum, miles in curiam comitabatur. litteras ad
 3  2,   34| longinquo rure testabatur; simul curiam relinquebat. commotus est
 4  3,   14|       abnuere. simul populi ante curiam voces audiebantur: non temperaturos
 5  4,    8|         defuncto necdum sepulto, curiam ingressus est. consulesque
 6  4,   21|        gladio accinctum introire curiam. quod ut atrocius vero tramissum;
 7  5,    4|      Neronis gerens circumsistit curiam faustisque in Caesarem ominibus
 8  6,    2|          ferro accincti, quoties curiam inisset, salutem eius defenderent.
 9  6,   15|         secum introirent quoties curiam ingrederetur petivit. factoque
10  6,   18|      natalem celebrans raptus in curiam pariterque damnatus interfectusque,
11 11,   23|          quod Veneti et Insubres curiam inruperint, nisi coetus
12 12,    5|       intra palatium iubet. ipse curiam ingreditur, summamque rem
13 13,    4|  peractis tristitiae imitamentis curiam ingressus et de auctoritate
14 14,   11|       perpetratum, ne inrumperet curiam, ne gentibus externis responsa
15 16,   22|           triennio non introisse curiam; nuperrimeque, cum ad coercendos
16 16,   25|     adferebantur. quibus intrari curiam placebat, securos esse de
17 16,   27|       aspectus et minas ingressi curiam senatores, et oratio principis