Lib.  Cap.

 1  1,   13|   Arruntium non indignum et si casus daretur ausurum. de prioribus
 2  1,   17|       perferre. ac si quis tot casus vita superaverit, trahi
 3  1,   28| inclinatione ea Caesar et quae casus obtulerat in sapientiam
 4  1,   61| propinquos, amicos, denique ob casus bellorum et sortem hominum.
 5  2,   63|      cupidinem. idem Catualdae casus neque aliud perfugium. pulsus
 6  4,   53|  principis mater vitam suam et casus suorum posteris memoravit. ~
 7  4,   66|    largitio principis adversum casus solacium tulerant, ita accusatorum
 8  6,   23|   permittere ultroque incusare casus qui reum abstulissent antequam
 9  6,   44|   quibus proelium et festinati casus placebant, disiectos et
10  6,   51|       adoptionibus transierit. casus prima ab infantia ancipites;
11 11,    9|   quonam inclinarent incertis, casus Mithridati datus est occupandi
12 12,   52|   crimini Vibia mater eius, ut casus prioris (nam relegata erat)
13 14,   64|   finem memorabimus? quicumque casus temporum illorum nobis vel
14 15,   10|  militaribus adversus urgentes casus firmatus erat, rursus, ne
15 15,   29|        obsidio. at nunc versos casus: iturum Tiridaten ostentui
16 15,   34|       dis atque ipsam recentis casus fortunam celebrans petiturusque