Lib.  Cap.

 1  1,   13|         usque patieris, Caesar, non adesse caput rei publicae?» Scaurus
 2  2,    9|           Caesar venisset, postquam adesse responsum est, ut liceret
 3  4,    7|           arduo: ubi sis ingressus, adesse studia et ministros. extructa
 4  4,   16|      legeretur, vetusto more; neque adesse, ut olim, eam copiam, omissa
 5  4,   38|           cetera principibus statim adesse: unum insatiabiliter parandum,
 6  4,   55|          Caesar quo famam averteret adesse frequens senatoi legatosque
 7 11,   26|      subsidium ab audacia petendum. adesse conscios paria metuentis.
 8 13,   20|         tribuendam; nec accusatores adesse, sed vocem unius [et] ex
 9 13,   35|       agmine, in laboribus frequens adesse, laudem strenuis, solacium
10 14,   32|         feminae in furorem turbatae adesse exitium canebant, externosque
11 14,   35| virginitatem impollutam relinquant. adesse tamen deos iustae vindictae;
12 14,   47|           circum, qui finem imperio adesse dicebant, si quid fato pateretur,
13 14,   52|         pueritiam et robur iuventae adesse: exueret magistrum, satis
14 15,   50|         scelera principis, et finem adesse imperio diligendumque, qui
15 16,   22|         nuncupationibus votorum non adesse, quamvis quindecimvirali