Lib.  Cap.

 1  1,   33|   comitas et diversa ab Tiberii sermone vultu, adrogantibus et obscuris.
 2  2,   10| denuntians; nam pleraque Latino sermone interiaciebat, ut qui Romanis
 3  2,   55|   corruptionis provectus est ut sermone vulgi parens legionum haberetur.
 4  4,   54|      discumberet, non vultu aut sermone flecti, nullos attingere
 5  4,   74|       in urbem trepidi quos non sermone, non visu dignatus erat,
 6  6,   46|       et G. Caesari, forte orto sermone L. Sullam inridenti, omnia
 7  6,   50|    deserebat: idem animi rigor; sermone ac vultu intentus quaesita
 8 11,   29|        solum id immutans ne quo sermone praesciam criminis et accusatoris
 9 12,   22|    nulla libidine, sed fortuito sermone, unde ira Agrippinae citra
10 15,   48|          et ignotis quoque comi sermone et congressu; aderant etiam
11 15,   50|       descendisse crebro ipsius sermone facta fides, promptius iam
12 15,   54|         pridie insidiarum multo sermone cum Antonio Natale, dein
13 15,   60|          et respondisse Senecam sermone mutuos et crebra conloquia
14 15,   62|       simul lacrimas eorum modo sermone, modo intentior in modum