Lib.  Cap.

 1  1,   58|     Augusto civitate donatus sum, amicos inimicosque ex vestris utilitatibus
 2  1,   61|           exercitu ob propinquos, amicos, denique ob casus bellorum
 3  2,   71|         finis aderat, adsistentis amicos in hunc modum adloquitur: «
 4  2,   73|    occidisse: sed hunc mitem erga amicos, modicum voluptatum, uno
 5  3,   13|     quemque, maxime in comites et amicos Germanici saevisse; postremo
 6  3,   16|          ipse non vulgaverit; sed amicos eius dictitavisse, litteras
 7  6,    7| discerneres alienos a coniunctis, amicos ab ignotis, quid repens
 8 13,   55|          solitudinem mallent quam amicos populos. Chamavorum quondam
 9 14,    7|          et vulnus et interfectos amicos obiciendo: quod contra subsidium
10 14,   62|       erat fingit fateturque apud amicos, quos velut consilio adhibuerat
11 15,   48|   exercebat, largitionem adversum amicos, et ignotis quoque comi
12 15,   50|   succurreret, inter se aut inter amicos iaciunt, adgregavere Claudium
13 15,   62|           centurione conversus ad amicos, quando meritis eorum referre
14 16,   19|         aperire rursum et adloqui amicos, non per seria aut quibus