Lib.  Cap.

 1  2,   52|  Camillo ob modestiam vitae impune fuit. ~
 2  3,   21|   inritum fessumque Romanum impune ludificabatur: postquam
 3  3,   28|  non ius; deterrima quaeque impune ac multa honesta exitio
 4  3,   36|   deterrimo cuique licentia impune probra et invidiam in bonos
 5  3,   50|    quam neque huic delictum impune sit et nos clementiae simul
 6  3,   54|     vetere: at si prohibita impune transcenderis, neque metus
 7  3,   70|     neque tantum maleficium impune habendum. sane lentus in
 8  3,   74|  latere, ne Cirtensium pagi impune traherentur, propriam manum
 9 12,   54|    et cuncta malefacta sibi impune ratus tanta potentia subnixo.
10 13,   32|    illi imperitante Claudio impune, mox ad gloriam vertit. ~
11 16,   28| carmina factitantem eludere impune sinerent. requirere se in