Cap., Par.

 1     I, 4|        mortem otiosum est ut, si res patitur, non sit ipsa mors
 2   III, 1| Chrysippive committere, sed quia res ipsa patitur me ire in illorum
 3   III, 3|        autem illa late patet. Si res publica corruptior est quam <
 4   III, 3|         nec illum erit admissura res publica, si valetudo illum
 5    IV, 1|                             Duas res publicas animo complectamur,
 6     V, 2|         abditum remotumque. Haec res ad spectacula populos contrahit,
 7    VI, 2|                          Quomodo res adpetere sine ullo virtutum
 8   VII, 2|     discriminis est utrum aliqua res propositum sit an propositi
 9  VIII, 1|         otium veniat, utrum quia res publica illi deest an quia
10  VIII, 1|    publicae, si omnibus defutura res publica est? Semper autem
11  VIII, 3|        Quodsi non invenitur illa res publica quam nobis fingimus,