6-otios | paeni-zenon
bold = Main text
Cap., Par. grey = Comment text
1 V, 5| atque alieno loco haesisse.~6.
2 V, 6| per diversa conspirent.'~7.
3 V, 2| perpetiuntur cognoscendi aliquid abditum remotumque. Haec res ad
4 V, 7| aestima quam non multum acceperit temporis, etiam si illud
5 VI, 1| ad illam voluptatis causa accesseris, nihil aliud ex illa petens
6 VII, 2| sit an propositi alterius accessio.' Sit sane grande discrimen,
7 VIII, 2| rem publicam sapiens sit accessurus. Ad Atheniensium, in qua
8 V, 5| visimus quanta sunt, sed acies nostra aperit sibi investigandi
9 VII, 1| est, nec ille cuius vita actionibus destinata est sine contemplatione
10 VI, 3| sapientem non est mora, si non actor deest sed agenda desunt,
11 VI, 4| ut sciat se tum quoque ea acturum per quae posteris prosit.
12 II, 2| optimo facere et ad alios actus animos referre, virginum
13 VIII, 1| Adice nunc [huc] quod e lege Chrysippi
14 I, 1| adhuc inbecillum populo adiutore detorqueat; tunc potest
15 I, 4| communi bono operam dare, adiuvare singulos, opem ferre etiam
16 III, 3| corruptior est quam <ut> adiuvari possit, si occupata est
17 VI, 5| nemo illorum rem publicam administravit. 'Non fuit' inquis 'illis
18 V, 8| me illi dedi, si illius admirator cultorque sum. Natura autem
19 III, 3| aut virium nec illum erit admissura res publica, si valetudo
20 VI, 5| fortuna aut ea dignitas quae admitti ad publicarum rerum tractationem
21 VI, 2| Quomodo res adpetere sine ullo virtutum amore
22 VII, 3| voluptate, dolorem etiam adpetiturum, si aut voluptati imminebit
23 IV, 1| metimur, alteram cui nos adscripsit condicio nascendi; haec
24 VIII, 2| sapiens accedet, in qua adsidua seditio et optimo cuique
25 VI, 1| aliud ex illa petens quam adsiduam contemplationem sine exitu;
26 V, 5| diduxerit; quis loca rebus adsignaverit, suapte natura gravia descenderint,
27 I, 1| detorqueat; tunc potest vita aequali et uno tenore procedere,
28 VI, 1| Adversus hoc tibi respondeo: aeque refert quo animo civilem
29 VIII, 2| infesta libertas est, summa aequi ac boni vilitas, adversus
30 V, 7| Ad haec quaerenda natus, aestima quam non multum acceperit
31 I, 3| viam bonam ac malam per se aestimamus sed turba vestigiorum, in
32 II, 1| possit aliquis vel a prima aetate contemplationi veritatis
33 VI, 1| refert quo animo civilem agas vitam, an semper inquietus
34 VI, 3| si non actor deest sed agenda desunt, ecquid illi secum
35 V, 8| utrumque facere me voluit, et agere et contemplationi vacare:
36 VI, 5| sunt, quamvis nihil publice agerent. ~
37 I, 4| Dices mihi: 'quid ais, Seneca? deseris partes?
38 | alicuius
39 I, 3| Pendemus enim toti ex alienis iudiciis et id optimum nobis
40 V, 5| terram desiluisse atque alieno loco haesisse.~6.
41 | alii
42 | aliis
43 | aliorum
44 | alios
45 | aliquem
46 | aliquod
47 I, 2| etiam levia sunt: fluctuamur aliudque ex alio comprendimus, petita
48 I, 2| relinquimus, relicta repetimus, alternae inter cupiditatem nostram
49 VII, 2| discrimen, tamen alterum sine altero non est: nec ille sine actione
50 V, 5| nisum pondusque corporum altior aliqua vis legem singulis
51 VI, 2| adpetere sine ullo virtutum amore et sine cultu ingeni ac
52 I, 5| respondebo: 'numquid vis amplius quam ut me similem ducibus
53 IV, 1| continentur, in qua non ad hunc angulum respicimus aut ad illum
54 II, 2| facere et ad alios actus animos referre, virginum Vestalium
55 | ante
56 V, 2| rimari, secretiora exquirere, antiquitates evolvere, mores barbararum
57 V, 5| aliquid ipso mundo inveniat antiquius: unde ista sidera exierint;
58 V, 5| quanta sunt, sed acies nostra aperit sibi investigandi viam et
59 V, 5| ut inquisitio transeat ex apertis in obscura et aliquid ipso
60 III, 1| iam tenerentur omnia et in aperto et confesso veritas esset
61 VII, 4| pertinet haec dicere? ut appareat contemplationem placere
62 VIII, 2| in qua Socrates damnatur, Aristoteles ne damnetur fugit? in qua
63 IV, 2| pluresne sint, natura an ars bonos viros faciat; unum
64 III, 4| protinus commendare se bonis artibus et inlibatum otium exigere,
65 V, 3| natura ingenium dedit et artis sibi ac pulchritudinis suae
66 V, 4| spectari voluisse, non tantum aspici, vide quem nobis locum dederit:
67 V, 5| veluti scintillas quasdam astrorum in terram desiluisse atque
68 | atqui
69 III, 3| inpendet; si parum habebit auctoritatis aut virium nec illum erit
70 V, 2| evolvere, mores barbararum audire gentium.~3.
71 V, 7| excidere, licet horas suas avarissime servet et usque in ultimum
72 V, 2| antiquitates evolvere, mores barbararum audire gentium.~3.
73 I, 3| petendumque est, nec viam bonam ac malam per se aestimamus
74 VIII, 2| libertas est, summa aequi ac boni vilitas, adversus hostes
75 III, 4| et protinus commendare se bonis artibus et inlibatum otium
76 IV, 2| pluresne sint, natura an ars bonos viros faciat; unum sit hoc
77 IV, 2| inmortalis sit mundus an inter caduca et ad tempus nata numerandus.
78 V, 6| Cogitatio nostra caeli munimenta perrumpit nec
79 I, 4| ille vir disertissimus, canitiem galea premimus;~nos sumus
80 IV, 1| pertineat homines sed ad certos. Quidam eodem tempore utrique
81 I, 2| Nam inter cetera mala illud pessimum est,
82 III, 5| sibi. Nam cum se utilem ceteris efficit, commune agit negotium.
83 V, 4| cupiditatem faceret etiam ceterorum.~5.
84 VIII, 1| Adice nunc [huc] quod e lege Chrysippi vivere otioso licet: non
85 III, 1| nihil contra dictum Zenonis Chrysippive committere, sed quia res
86 VI, 4| qui dicimus et Zenonem et Chrysippum maiora egisse quam si duxissent
87 VI, 5| suis vixerint Cleanthes et Chrysippus et Zenon. <Non> dubie respondebis
88 V, 4| prosequi posset et vultum suum circumferre cum toto, sublime fecit
89 IV, 2| utrumne extrinsecus illi circumfusus sit an toti inditus; inmortalis
90 V, 4| sui parte constituit et circumspectum omnium nobis dedit; nec
91 VI, 1| aeque refert quo animo civilem agas vitam, an semper inquietus
92 VI, 4| tulissent; quas non uni civitati, sed toti humano generi
93 IV, 1| aut ad illum sed terminos civitatis nostrae cum sole metimur,
94 V, 3| fructum sui, si tam magna, tam clara, tam subtiliter ducta, tam
95 VI, 5| praeceptis suis vixerint Cleanthes et Chrysippus et Zenon. <
96 V, 6| hoc ipsum terminis suis cludatur; qualis sit habitus exclusis,
97 V, 2| populos contrahit, haec cogit praeclusa rimari, secretiora
98 VI, 3| tantum quid faciendum sit cogitare sed etiam aliquando manum
99 V, 6| Cogitatio nostra caeli munimenta perrumpit
100 V, 7| tamen homo ad inmortalium cognitionem nimis mortalis est.~8.
101 V, 2| una mercede perpetiuntur cognoscendi aliquid abditum remotumque.
102 V, 6| cultum discripta sint; huic cohaereant mundo, an longe ab hoc secesserint
103 V, 4| sublime fecit illi caput et collo flexili inposuit; deinde
104 I, 1| nobis magno consensu vitia commendant. Licet nihil aliud quod
105 III, 4| tuto subsistere et protinus commendare se bonis artibus et inlibatum
106 III, 1| dictum Zenonis Chrysippive committere, sed quia res ipsa patitur
107 III, 5| utilem ceteris efficit, commune agit negotium. Quomodo qui
108 I, 4| actu erimus, non desinemus communi bono operam dare, adiuvare
109 IV, 1| Duas res publicas animo complectamur, alteram magnam et vere
110 IV, 2| et mari ac terris inserta complectitur, an multa eiusmodi corpora
111 I, 2| fluctuamur aliudque ex alio comprendimus, petita relinquimus, relicta
112 V, 7| natura constituit fortuna concutiat, tamen homo ad inmortalium
113 IV, 1| alteram cui nos adscripsit condicio nascendi; haec aut Atheniensium
114 III, 1| tenerentur omnia et in aperto et confesso veritas esset nihilque ex
115 V, 3| sibi ac pulchritudinis suae conscia spectatores nos tantis rerum
116 VII, 2| de quo male existimare consensimus, voluptatem inertem probat
117 I, 1| nobis magno consensu vitia commendant. Licet
118 VI, 2| misceri enim ista inter se et conseri debent), sic inperfectum
119 V, 6| pugnent sed per diversa conspirent.'~7.
120 V, 1| probatum, si se unusquisque consuluerit quantam cupidinem habeat
121 V, 8| utrumque facio, quoniam ne contemplatio quidem sine actione est. ~
122 V, 4| hominem, sed etiam habilem contemplationis factura, ut ab ortu sidera
123 V, 6| munimenta perrumpit nec contenta est id quod ostenditur scire: '
124 VII, 1| actioni. Primum deposita contentione depositoque odio quod inplacabile
125 IV, 1| publicam qua di atque homines continentur, in qua non ad hunc angulum
126 I, 2| Sic ne hoc quidem nobis contingit, permanere in malo iam familiari.
127 VI, 4| ordinet nec apud paucos contionetur sed apud omnis omnium gentium
128 | contra
129 V, 2| res ad spectacula populos contrahit, haec cogit praeclusa rimari,
130 V, 6| per totum mutabilis; utrum contraria inter se elementa sint,
131 VIII, 4| tempestates sint quae rectorem in contrarium rapiant, puto hic me vetat
132 VI, 4| ergo quare tale otium non conveniat viro bono, per quod futura
133 IV, 2| complectitur, an multa eiusmodi corpora deus sparserit; continua
134 V, 5| praeter nisum pondusque corporum altior aliqua vis legem
135 III, 3| late patet. Si res publica corruptior est quam <ut> adiuvari possit,
136 VIII, 2| adversus hostes inhumana crudelitas, etiam adversus suos hostilis?
137 VIII, 2| adsidua seditio et optimo cuique infesta libertas est, summa
138 | cuius
139 III, 4| otium exigere, virtutium cultor, quae exerceri etiam quietissimis
140 V, 8| dedi, si illius admirator cultorque sum. Natura autem utrumque
141 VI, 2| ullo virtutum amore et sine cultu ingeni ac nudas edere operas
142 V, 6| optinentia, an et illa in aliquem cultum discripta sint; huic cohaereant
143 IV, 2| et plena materia ex qua cuncta gignuntur, an diducta et
144 V, 1| unusquisque consuluerit quantam cupidinem habeat ignota noscendi,
145 III, 1| semper unius sequitur, non in curia sed in factione est. Utinam
146 V, 3| Curiosum nobis natura ingenium dedit
147 VIII, 2| Atheniensium, in qua Socrates damnatur, Aristoteles ne damnetur
148 VIII, 2| damnatur, Aristoteles ne damnetur fugit? in qua opprimit invidia
149 I, 4| nullis annis vacationem damus et, quod ait ille vir disertissimus,
150 IV, 1| tempore utrique rei publicae dant operam, maiori minorique,
151 I, 4| desinemus communi bono operam dare, adiuvare singulos, opem
152 III, 3| quomodo nomen in militiam non daret debilis, sic ad iter quod
153 VI, 2| ista inter se et conseri debent), sic inperfectum ac languidum
154 VI, 3| Quis negat illam debere profectus suos in opere
155 III, 3| nomen in militiam non daret debilis, sic ad iter quod inhabile
156 III, 1| veritas esset nihilque ex decretis mutaremus! nunc veritatem
157 V, 4| aspici, vide quem nobis locum dederit: in media nos sui parte
158 V, 8| naturam vivo si totum me illi dedi, si illius admirator cultorque
159 III, 3| quomodo navem quassam non deduceret in mare, quomodo nomen in
160 VIII, 1| publica est? Semper autem deerit fastidiose quaerentibus.~
161 VIII, 1| rei publicae, si omnibus defutura res publica est? Semper
162 IV, 2| inane permixtum; quae sit dei sedes, opus suum spectet
163 IV, 2| Haec qui contemplatur, quid deo praestat? ne tanta eius
164 VII, 1| tertium actioni. Primum deposita contentione depositoque
165 VII, 1| Primum deposita contentione depositoque odio quod inplacabile diversa
166 I, 1| exemplum eligere ad quod vitam derigamus licet? Quod <nisi> in otio
167 V, 5| adsignaverit, suapte natura gravia descenderint, evolaverint levia, an praeter
168 II, 1| Nunc probabo tibi non desciscere me a praeceptis Stoicorum;
169 II, 1| nam ne ipsi quidem a suis desciverunt, et tamen excusatissimus
170 I, 4| mihi: 'quid ais, Seneca? deseris partes? Certe Stoici vestri
171 IV, 2| rei publicae et in otio deservire possumus, immo vero nescio
172 V, 5| quasdam astrorum in terram desiluisse atque alieno loco haesisse.~
173 I, 4| finem in actu erimus, non desinemus communi bono operam dare,
174 VII, 1| ille cuius vita actionibus destinata est sine contemplatione
175 VI, 3| non actor deest sed agenda desunt, ecquid illi secum esse
176 III, 5| negotium. Quomodo qui se deteriorem facit non sibi tantummodo
177 I, 1| inbecillum populo adiutore detorqueat; tunc potest vita aequali
178 IV, 2| an multa eiusmodi corpora deus sparserit; continua sit
179 IV, 1| magnam et vere publicam qua di atque homines continentur,
180 VII, 3| Quidni in actu sit, cum ipse dicat Epicurus aliquando se recessurum
181 I, 4| Dices mihi: 'quid ais, Seneca?
182 VI, 4| prosit. Nos certe sumus qui dicimus et Zenonem et Chrysippum
183 VIII, 4| Si quis dicit optimum esse navigare, deinde
184 III, 1| legem dixerim nihil contra dictum Zenonis Chrysippive committere,
185 I, 4| partes? Certe Stoici vestri dicunt: "usque ad ultimum vitae
186 II, 2| discunt facere sacra et cum didicerunt docent. ~
187 VI, 2| virtus, numquam id quod didicit ostendens.~3.
188 IV, 2| qua cuncta gignuntur, an diducta et solidis inane permixtum;
189 V, 5| quae ratio mersa et confusa diduxerit; quis loca rebus adsignaverit,
190 V, 4| inposuit; deinde sena per diem, sena per noctem signa producens
191 VI, 5| illis aut ea fortuna aut ea dignitas quae admitti ad publicarum
192 V, 5| antequam singula in partes discederent; quae ratio mersa et confusa
193 VII, 2| accessio.' Sit sane grande discrimen, tamen alterum sine altero
194 VII, 2| Plurimum' inquis 'discriminis est utrum aliqua res propositum
195 V, 6| et illa in aliquem cultum discripta sint; huic cohaereant mundo,
196 II, 2| annis inter officia divisis discunt facere sacra et cum didicerunt
197 VI, 5| hominibus prodesset quam aliorum discursus et sudor. Ergo nihilominus
198 I, 4| damus et, quod ait ille vir disertissimus, canitiem galea premimus;~
199 III, 2| Duae maxime et in hac re dissident sectae, Epicureorum et Stoicorum,
200 I, 1| procedere, quam propositis diversissimis scindimus.~2.
201 II, 1| exempla. Hoc quod dico in duas dividam partes: primum, ut possit
202 VI, 1| tempus quo ab humanis ad divina respicias.~2.
203 V, 5| maxime probatur homines divini esse spiritus, partem ac
204 II, 2| quae annis inter officia divisis discunt facere sacra et
205 VI, 5| illos vixisse quemadmodum dixerant esse vivendum: atqui nemo
206 III, 1| ostendam, non quia mihi legem dixerim nihil contra dictum Zenonis
207 V, 5| aliqua vis legem singulis dixerit; an illud verum sit quo
208 V, 1| Nunc id probemus quod prius diximus. Quid porro? hoc non erit
209 VII, 3| imminebit paenitentia aut dolor minor pro graviore sumetur?~
210 VII, 3| recessurum a voluptate, dolorem etiam adpetiturum, si aut
211 III, 2| Duae maxime et in hac re dissident
212 VI, 5| Chrysippus et Zenon. <Non> dubie respondebis sic illos vixisse
213 I, 5| amplius quam ut me similem ducibus meis praestem? Quid ergo
214 V, 3| tam clara, tam subtiliter ducta, tam nitida et non uno genere
215 VI, 1| contemplationem sine exitu; est enim dulcis et habet inlecebras suas.'
216 I, 5| miserint me illi, sed quo duxerint ibo.' ~
217 VI, 4| Chrysippum maiora egisse quam si duxissent exercitus, gessissent honores,
218 | e
219 | eam
220 VI, 3| deest sed agenda desunt, ecquid illi secum esse permittes?~
221 VI, 2| sine cultu ingeni ac nudas edere operas minime probabile
222 VI, 5| idem nihilominus non segnem egere vitam: invenerunt quemadmodum
223 | eiusmodi
224 V, 6| utrum contraria inter se elementa sint, an non pugnent sed
225 VIII, 1| ut otium patiatur, sed ut eligat. Negant nostri sapientem
226 I, 1| viros et aliquod exemplum eligere ad quod vitam derigamus
227 II, 2| deinde, ut possit hoc aliquis emeritis stipendiis, profligatae
228 | eodem
229 | eorum
230 III, 2| hac re dissident sectae, Epicureorum et Stoicorum, sed utraque
231 I, 4| mors otiosa." Quid nobis Epicuri praecepta in ipsis Zenonis
232 V, 4| omnium nobis dedit; nec erexit tantummodo hominem, sed
233 V, 7| Qui licet nihil facilitate eripi, nihil neglegentia patiatur
234 VI, 4| homines, quique sunt quique erunt?~5.
235 II, 1| et tamen excusatissimus essem, etiam si non praecepta
236 III, 1| aperto et confesso veritas esset nihilque ex decretis mutaremus!
237 V, 5| natura gravia descenderint, evolaverint levia, an praeter nisum
238 V, 2| exquirere, antiquitates evolvere, mores barbararum audire
239 V, 7| nihil neglegentia patiatur excidere, licet horas suas avarissime
240 V, 1| noscendi, quam ad omnis fabulas excitetur?~2.
241 V, 6| cludatur; qualis sit habitus exclusis, informia et confusa sint, [
242 II, 1| suis desciverunt, et tamen excusatissimus essem, etiam si non praecepta
243 II, 1| praecepta illorum sequerer sed exempla. Hoc quod dico in duas dividam
244 I, 1| optimos viros et aliquod exemplum eligere ad quod vitam derigamus
245 III, 4| virtutium cultor, quae exerceri etiam quietissimis possunt.~
246 VI, 4| egisse quam si duxissent exercitus, gessissent honores, leges
247 V, 5| antiquius: unde ista sidera exierint; quis fuerit universi status,
248 III, 4| artibus et inlibatum otium exigere, virtutium cultor, quae
249 III, 5| Hoc nempe ab homine exigitur, ut prosit hominibus, si
250 VII, 2| ille tertius, de quo male existimare consensimus, voluptatem
251 VI, 1| adsiduam contemplationem sine exitu; est enim dulcis et habet
252 III, 4| integro sunt, antequam ullas experiatur tempestates, in tuto subsistere
253 V, 4| producens nullam non partem sui explicuit, ut per haec quae optulerat
254 V, 2| praeclusa rimari, secretiora exquirere, antiquitates evolvere,
255 IV, 2| spectet an tractet, utrumne extrinsecus illi circumfusus sit an
256 V, 1| noscendi, quam ad omnis fabulas excitetur?~2.
257 V, 4| oculis eius cupiditatem faceret etiam ceterorum.~5.
258 IV, 2| natura an ars bonos viros faciat; unum sit hoc quod maria
259 VI, 3| temptare, nec tantum quid faciendum sit cogitare sed etiam aliquando
260 V, 7| vindicat. Qui licet nihil facilitate eripi, nihil neglegentia
261 V, 8| contemplationi vacare: utrumque facio, quoniam ne contemplatio
262 III, 5| Quomodo qui se deteriorem facit non sibi tantummodo nocet
263 III, 1| sequitur, non in curia sed in factione est. Utinam quidem iam tenerentur
264 V, 4| habilem contemplationis factura, ut ab ortu sidera in occasum
265 III, 5| omnibus eis quibus melior factus prodesse potuisset, sic
266 I, 2| contingit, permanere in malo iam familiari. Aliud ex alio placet vexatque
267 VIII, 1| est? Semper autem deerit fastidiose quaerentibus.~2.
268 V, 4| circumferre cum toto, sublime fecit illi caput et collo flexili
269 I, 4| adiuvare singulos, opem ferre etiam inimicis senili manu.
270 I, 4| usque ad ultimum vitae finem in actu erimus, non desinemus
271 VIII, 3| illa res publica quam nobis fingimus, incipit omnibus esse otium
272 VII, 2| eam quam ratione efficit firmam sibi; ita et haec ipsa voluptaria
273 I, 1| Quod <nisi> in otio non fit: tunc potest optineri quod
274 V, 4| fecit illi caput et collo flexili inposuit; deinde sena per
275 I, 2| prava sed etiam levia sunt: fluctuamur aliudque ex alio comprendimus,
276 V, 3| nitida et non uno genere formosa solitudini ostenderet.~4.
277 VIII, 4| naufragia fieri soleant et frequenter subitae tempestates sint
278 V, 3| spectaculis genuit, perditura fructum sui, si tam magna, tam clara,
279 V, 5| ista sidera exierint; quis fuerit universi status, antequam
280 VIII, 2| adversus suos hostilis? Et hanc fugiet.~3.
281 VIII, 2| Aristoteles ne damnetur fugit? in qua opprimit invidia
282 | fuit
283 V, 5| sibi investigandi viam et fundamenta vero iacit, ut inquisitio
284 VI, 4| conveniat viro bono, per quod futura saecula ordinet nec apud
285 V, 6| struitur omne quod natum futurumque est, an continua eorum materia
286 I, 4| disertissimus, canitiem galea premimus;~nos sumus apud
287 VII, 1| Praeterea tria genera sunt vitae, inter quae quod
288 V, 3| ducta, tam nitida et non uno genere formosa solitudini ostenderet.~
289 VI, 4| civitati, sed toti humano generi tulerunt. Quid est ergo
290 VI, 4| si duxissent exercitus, gessissent honores, leges tulissent;
291 IV, 2| plena materia ex qua cuncta gignuntur, an diducta et solidis inane
292 I, 4| principiis loqueris? Quin tu bene gnaviter, si partium piget, transfugis
293 VII, 2| alterius accessio.' Sit sane grande discrimen, tamen alterum
294 V, 5| adsignaverit, suapte natura gravia descenderint, evolaverint
295 VII, 3| paenitentia aut dolor minor pro graviore sumetur?~4.
296 V, 1| consuluerit quantam cupidinem habeat ignota noscendi, quam ad
297 III, 3| profuturus inpendet; si parum habebit auctoritatis aut virium
298 V, 4| tantummodo hominem, sed etiam habilem contemplationis factura,
299 V, 6| suis cludatur; qualis sit habitus exclusis, informia et confusa
300 | hac
301 V, 5| desiluisse atque alieno loco haesisse.~6.
302 VI, 5| sudor. Ergo nihilominus hi multum egisse visi sunt,
303 III, 5| Hoc nempe ab homine exigitur, ut prosit hominibus,
304 V, 4| dedit; nec erexit tantummodo hominem, sed etiam habilem contemplationis
305 V, 7| fortuna concutiat, tamen homo ad inmortalium cognitionem
306 VI, 4| duxissent exercitus, gessissent honores, leges tulissent; quas non
307 V, 7| patiatur excidere, licet horas suas avarissime servet et
308 VIII, 2| ac boni vilitas, adversus hostes inhumana crudelitas, etiam
309 VIII, 2| crudelitas, etiam adversus suos hostilis? Et hanc fugiet.~3.
310 | huc
311 V, 7| usque in ultimum aetatis humanae terminum procedat nec quicquam
312 VI, 1| sumas ullum tempus quo ab humanis ad divina respicias.~2.
313 VI, 4| non uni civitati, sed toti humano generi tulerunt. Quid est
314 | hunc
315 | I
316 V, 6| scrutor quod ultra mundum iacet, utrumne profunda vastitas
317 V, 5| viam et fundamenta vero iacit, ut inquisitio transeat
318 I, 5| me illi, sed quo duxerint ibo.' ~
319 V, 1| quantam cupidinem habeat ignota noscendi, quam ad omnis
320 II | Caput II~
321 III | Caput III~
322 | illius
323 | illos
324 VII, 3| adpetiturum, si aut voluptati imminebit paenitentia aut dolor minor
325 | immo
326 IV, 2| gignuntur, an diducta et solidis inane permixtum; quae sit dei
327 I, 1| intervenit qui iudicium adhuc inbecillum populo adiutore detorqueat;
328 VIII, 3| publica quam nobis fingimus, incipit omnibus esse otium necessarium,
329 IV, 2| circumfusus sit an toti inditus; inmortalis sit mundus an
330 V, 6| hic in vacuo volutetur; individua sint per quae struitur omne
331 VII, 1| inplacabile diversa sequentibus indiximus, videamus ut haec omnia
332 VII, 2| consensimus, voluptatem inertem probat sed eam quam ratione
333 VIII, 2| seditio et optimo cuique infesta libertas est, summa aequi
334 V, 6| qualis sit habitus exclusis, informia et confusa sint, [an] in
335 VI, 2| virtutum amore et sine cultu ingeni ac nudas edere operas minime
336 V, 3| Curiosum nobis natura ingenium dedit et artis sibi ac pulchritudinis
337 III, 3| debilis, sic ad iter quod inhabile sciet non accedet.~4.
338 VIII, 2| vilitas, adversus hostes inhumana crudelitas, etiam adversus
339 I, 4| singulos, opem ferre etiam inimicis senili manu. Nos sumus qui
340 VI, 1| est enim dulcis et habet inlecebras suas.' Adversus hoc tibi
341 III, 4| commendare se bonis artibus et inlibatum otium exigere, virtutium
342 IV, 2| circumfusus sit an toti inditus; inmortalis sit mundus an inter caduca
343 V, 7| concutiat, tamen homo ad inmortalium cognitionem nimis mortalis
344 III, 2| rem publicam, nisi si quid inpedierit.'~3.
345 III, 3| publica, si valetudo illum inpediet, quomodo navem quassam non
346 III, 3| nec se nihil profuturus inpendet; si parum habebit auctoritatis
347 VI, 2| et conseri debent), sic inperfectum ac languidum bonum est in
348 VII, 1| contentione depositoque odio quod inplacabile diversa sequentibus indiximus,
349 V, 4| illi caput et collo flexili inposuit; deinde sena per diem, sena
350 VI, 1| civilem agas vitam, an semper inquietus sis nec tibi umquam sumas
351 V, 5| fundamenta vero iacit, ut inquisitio transeat ex apertis in obscura
352 V, 6| ostenditur scire: 'illud' inquit 'scrutor quod ultra mundum
353 IV, 2| terrasque et mari ac terris inserta complectitur, an multa eiusmodi
354 VII, 1| ille qui contemplationi inseruit sine voluptate est, nec
355 III, 4| ille cui omnia adhuc in integro sunt, antequam ullas experiatur
356 VIII, 1| publicam accessurum; quid autem interest quomodo sapiens ad otium
357 VIII, 2| Interrogo ad quam rem publicam sapiens
358 III, 2| publicam sapiens, nisi si quid intervenerit'; Zenon ait: 'accedet ad
359 I, 1| semel placuit, ubi nemo intervenit qui iudicium adhuc inbecillum
360 VI, 5| non segnem egere vitam: invenerunt quemadmodum plus quies ipsorum
361 VIII, 3| singulas voluero, nullam inveniam quae sapientem aut quam
362 V, 5| obscura et aliquid ipso mundo inveniat antiquius: unde ista sidera
363 VIII, 3| pati possit. Quodsi non invenitur illa res publica quam nobis
364 V, 5| acies nostra aperit sibi investigandi viam et fundamenta vero
365 VIII, 2| damnetur fugit? in qua opprimit invidia virtutes? Negabis mihi accessurum
366 | ipsi
367 | ipsorum
368 III, 1| quia res ipsa patitur me ire in illorum sententiam, quoniam
369 | ita
370 III, 3| non daret debilis, sic ad iter quod inhabile sciet non
371 I, 2| vexatque nos hoc quoque, quod iudicia nostra non tantum prava
372 I, 3| Pendemus enim toti ex alienis iudiciis et id optimum nobis videtur
373 I, 1| ubi nemo intervenit qui iudicium adhuc inbecillum populo
374 II, 2| stipendiis, profligatae aetatis, iure optimo facere et ad alios
375 IV | Caput IV~
376 V, 4| ab ortu sidera in occasum labentia prosequi posset et vultum
377 V, 2| Navigant quidam et labores peregrinationis longissimae
378 VI, 2| debent), sic inperfectum ac languidum bonum est in otium sine
379 III, 3| causa; causa autem illa late patet. Si res publica corruptior
380 I, 3| multos habet, non id quod laudandum petendumque est, nec viam
381 I, 3| nobis videtur quod petitores laudatoresque multos habet, non id quod
382 VIII, 4| navem solvere, quamquam laudet navigationem. * * * ~
383 VIII, 1| Adice nunc [huc] quod e lege Chrysippi vivere otioso
384 VI, 4| exercitus, gessissent honores, leges tulissent; quas non uni
385 VIII, 2| et optimo cuique infesta libertas est, summa aequi ac boni
386 V, 5| confusa diduxerit; quis loca rebus adsignaverit, suapte
387 V, 6| in omnem partem tantundem loci optinentia, an et illa in
388 V, 5| desiluisse atque alieno loco haesisse.~6.
389 V, 4| aspici, vide quem nobis locum dederit: in media nos sui
390 V, 6| huic cohaereant mundo, an longe ab hoc secesserint et hic
391 V, 2| labores peregrinationis longissimae una mercede perpetiuntur
392 I, 4| ipsis Zenonis principiis loqueris? Quin tu bene gnaviter,
393 V, 3| perditura fructum sui, si tam magna, tam clara, tam subtiliter
394 IV, 1| animo complectamur, alteram magnam et vere publicam qua di
395 I, 1| nobis magno consensu vitia commendant.
396 VI, 4| et Zenonem et Chrysippum maiora egisse quam si duxissent
397 I, 2| Nam inter cetera mala illud pessimum est, quod
398 I, 3| petendumque est, nec viam bonam ac malam per se aestimamus sed turba
399 VII, 2| nec ille tertius, de quo male existimare consensimus,
400 III, 3| possit, si occupata est malis, non nitetur sapiens in
401 I, 2| contingit, permanere in malo iam familiari. Aliud ex
402 I, 4| ferre etiam inimicis senili manu. Nos sumus qui nullis annis
403 VI, 3| cogitare sed etiam aliquando manum exercere et ea quae meditata
404 III, 3| quassam non deduceret in mare, quomodo nomen in militiam
405 IV, 2| faciat; unum sit hoc quod maria terrasque et mari ac terris
406 V, 4| nobis locum dederit: in media nos sui parte constituit
407 VI, 3| manum exercere et ea quae meditata est ad verum perducere?
408 I, 5| quam ut me similem ducibus meis praestem? Quid ergo est?
409 III, 5| etiam omnibus eis quibus melior factus prodesse potuisset,
410 I, 1| tamen per se ipsum secedere: meliores erimus singuli. Quid quod
411 IV, 2| immo vero nescio an in otio melius, ut quaeramus quid sit virtus,
412 V, 2| peregrinationis longissimae una mercede perpetiuntur cognoscendi
413 III, 5| sic quisquis bene de se meretur hoc ipso aliis prodest quod
414 V, 5| discederent; quae ratio mersa et confusa diduxerit; quis
415 IV, 1| civitatis nostrae cum sole metimur, alteram cui nos adscripsit
416 III, 3| in mare, quomodo nomen in militiam non daret debilis, sic ad
417 VI, 2| ingeni ac nudas edere operas minime probabile est (misceri enim
418 VII, 3| imminebit paenitentia aut dolor minor pro graviore sumetur?~4.
419 IV, 1| minorique, quidam tantum minori, quidam tantum maiori.~2.
420 IV, 1| publicae dant operam, maiori minorique, quidam tantum minori, quidam
421 VI, 2| operas minime probabile est (misceri enim ista inter se et conseri
422 I, 5| Quid ergo est? non quo miserint me illi, sed quo duxerint
423 III, 2| utraque ad otium diversa via mittit. Epicurus ait: 'non accedet
424 VI, 3| ipsum sapientem non est mora, si non actor deest sed
425 II, 2| referre, virginum Vestalium more, quae annis inter officia
426 V, 2| antiquitates evolvere, mores barbararum audire gentium.~
427 I, 4| res patitur, non sit ipsa mors otiosa." Quid nobis Epicuri
428 V, 7| inmortalium cognitionem nimis mortalis est.~8.
429 I, 4| quos usque eo nihil ante mortem otiosum est ut, si res patitur,
430 | multa
431 III, 5| hominibus, si fieri potest, multis, si minus, paucis, si minus,
432 I, 3| petitores laudatoresque multos habet, non id quod laudandum
433 V, 6| inquit 'scrutor quod ultra mundum iacet, utrumne profunda
434 IV, 2| inditus; inmortalis sit mundus an inter caduca et ad tempus
435 V, 6| Cogitatio nostra caeli munimenta perrumpit nec contenta est
436 V, 6| materia sit et per totum mutabilis; utrum contraria inter se
437 I, 2| pessimum est, quod vitia ipsa mutamus. Sic ne hoc quidem nobis
438 III, 1| esset nihilque ex decretis mutaremus! nunc veritatem cum eis
439 IV, 1| nos adscripsit condicio nascendi; haec aut Atheniensium erit
440 IV, 2| inter caduca et ad tempus nata numerandus. Haec qui contemplatur,
441 V, 6| quae struitur omne quod natum futurumque est, an continua
442 V, 7| Ad haec quaerenda natus, aestima quam non multum
443 VIII, 4| navigandum in eo mari in quo naufragia fieri soleant et frequenter
444 VIII, 4| esse navigare, deinde negat navigandum in eo mari in quo naufragia
445 V, 2| Navigant quidam et labores peregrinationis
446 VIII, 4| quis dicit optimum esse navigare, deinde negat navigandum
447 VIII, 4| solvere, quamquam laudet navigationem. * * * ~
448 VIII, 3| incipit omnibus esse otium necessarium, quia quod unum praeferri
449 VIII, 2| opprimit invidia virtutes? Negabis mihi accessurum ad hanc
450 VIII, 1| patiatur, sed ut eligat. Negant nostri sapientem ad quamlibet
451 V, 7| facilitate eripi, nihil neglegentia patiatur excidere, licet
452 III, 5| ceteris efficit, commune agit negotium. Quomodo qui se deteriorem
453 | nempe
454 IV, 2| deservire possumus, immo vero nescio an in otio melius, ut quaeramus
455 III, 1| et confesso veritas esset nihilque ex decretis mutaremus! nunc
456 V, 7| inmortalium cognitionem nimis mortalis est.~8.
457 V, 5| evolaverint levia, an praeter nisum pondusque corporum altior
458 III, 3| occupata est malis, non nitetur sapiens in supervacuum nec
459 V, 3| tam subtiliter ducta, tam nitida et non uno genere formosa
460 III, 5| facit non sibi tantummodo nocet sed etiam omnibus eis quibus
461 V, 4| sena per diem, sena per noctem signa producens nullam non
462 III, 3| deduceret in mare, quomodo nomen in militiam non daret debilis,
463 V, 1| cupidinem habeat ignota noscendi, quam ad omnis fabulas excitetur?~
464 | nostrae
465 | nostram
466 | nostri
467 VI, 2| et sine cultu ingeni ac nudas edere operas minime probabile
468 | nulla
469 I, 4| senili manu. Nos sumus qui nullis annis vacationem damus et,
470 IV, 2| caduca et ad tempus nata numerandus. Haec qui contemplatur,
471 | numquam
472 | numquid
473 | nusquam
474 V, 5| inquisitio transeat ex apertis in obscura et aliquid ipso mundo inveniat
475 V, 4| factura, ut ab ortu sidera in occasum labentia prosequi posset
476 III, 3| ut> adiuvari possit, si occupata est malis, non nitetur sapiens
477 V, 4| per haec quae optulerat oculis eius cupiditatem faceret
478 VII, 1| contentione depositoque odio quod inplacabile diversa
479 II, 2| Vestalium more, quae annis inter officia divisis discunt facere sacra
480 | omne
481 | omnem
482 I, 4| dare, adiuvare singulos, opem ferre etiam inimicis senili
483 IV, 2| praestat? ne tanta eius opera sine teste sint. ~
484 VI, 2| cultu ingeni ac nudas edere operas minime probabile est (misceri
485 VI, 3| debere profectus suos in opere temptare, nec tantum quid
486 VIII, 2| ne damnetur fugit? in qua opprimit invidia virtutes? Negabis
487 I, 1| singuli. Quid quod secedere ad optimos viros et aliquod exemplum
488 V, 6| omnem partem tantundem loci optinentia, an et illa in aliquem cultum
489 I, 1| otio non fit: tunc potest optineri quod semel placuit, ubi
490 V, 4| explicuit, ut per haec quae optulerat oculis eius cupiditatem
491 IV, 2| permixtum; quae sit dei sedes, opus suum spectet an tractet,
492 VI, 4| per quod futura saecula ordinet nec apud paucos contionetur
493 V, 4| contemplationis factura, ut ab ortu sidera in occasum labentia
494 III, 1| Hoc Stoicis quoque placere ostendam, non quia mihi legem dixerim
495 VI, 2| numquam id quod didicit ostendens.~3.
496 V, 3| genere formosa solitudini ostenderet.~4.
497 V, 6| nec contenta est id quod ostenditur scire: 'illud' inquit 'scrutor
498 I, 4| patitur, non sit ipsa mors otiosa." Quid nobis Epicuri praecepta
499 VIII, 1| e lege Chrysippi vivere otioso licet: non dico ut otium
500 I, 4| usque eo nihil ante mortem otiosum est ut, si res patitur,
|