Cap., Par.

 1 VII, 1   |        coiciantur. Quid est, oro vos, cur separari voluptas a
 2 VII, 1   |          radicibus etiam ea quae vos et amatis et expetitis oriuntur?
 3 XI, 2    |          autem habet virtus apud vos officium, voluptates praegustare!~
 4 XVIII, 2 |         quo alios spargitis, quo vos necatis, me inpediet quominus
 5 XIX, 1   |      actae quietem et dixit quod vos inviti audistis, quasi vobis
 6 XIX, 2   |          ambitiosique sunt, quid vos estis quibus ipsum nomen
 7 XX, 6    |                                  Vos quidem, quod virtutem cultoremque
 8 XXV, 1   |     praestem in illis aliud quam vos, quoniam inter utrosque
 9 XXV, 8   |   sapiens 'vivo quam loquor, sed vos aliter auditis; sonus tantummodo
10 XXVI, 1  | permittit, vobis divitiae omnia; vos, tamquam aliquis vobis aeternam
11 XXVI, 2  |       non geritur, indictum est: vos domus formonsa, tamquam
12 XXVI, 2  |        ruere possit, insolentes, vos opes, tamquam periculum
13 XXVI, 4  |    undique verba: non conviciari vos putabo sed vagire velut
14 XXVI, 7  |      nihil laedant, vestra tamen vos moneo causa: suspicite virtutem,
15 XXVII, 3 |          facite impetum: ferendo vos vincam. In ea quae firma
16 XXVII, 5 |         et Phaedrum obiectate, o vos usu maxime felices, cum
17 XXVII, 6 |      vestra circumspicitis, quae vos ab omni parte confodiunt,
18 XXVIII, 1|                              Hoc vos non intellegitis et alienum
19 XXVIII, 1|      nimbum suum aut iam vicinae vos ac vestra rapturae propius