Cap., Par.

 1 III, 3 |         quae non aliter contingere potest quam si primum sana mens
 2 IV, 1  |                                    Potest aliter quoque definiri bonum
 3 IV, 1  |          summi boni alias diffundi potest et exporrigi, alias colligi
 4 IV, 2  |       bonum eo quod sibi ipse dare potest noverit, cui vera voluptas
 5  V, 1  |           liberaliter agere coepi, potest beatus dici qui nec cupit
 6  V, 2  |     sollers; beatus enim dici nemo potest extra veritatem proiectus.~
 7 VII, 4 |            motu natura est: ita ne potest quidem ulla eius esse substantia
 8  X, 1  |            honeste vivit, quod non potest mutis contingere animalibus
 9 XI, 3  |         quae habere nomen suum non potest, si loco cessit; interim,
10 XIII, 3|                      Hoc scire qui potest nisi interius admissus?
11 XV, 1  |              Quia pars honesti non potest esse nisi honestum nec summum
12 XV, 4  | adficientium varietas? Quomodo hic potest deo parere et quidquid evenit
13 XV, 5  |   escendere autem illo sola virtus potest. Illius gradu clivus iste
14 XVI, 3 |       superfluat? Quid enim deesse potest extra desiderium omnium
15 XXIV, 3|            ibi benefici locus est. Potest itaque pecunia etiam intra
16 XXIV, 5|         deprenditur dici bonum non potest, hoc illis nomen nego. Ceterum