Cap., Par.

 1 IV, 2   |     animus fortuita despiciens, virtute laetus' aut 'invicta vis
 2 IV, 2   |       animus, honesti cultorem, virtute contentum, quem nec extollant
 3 VII, 1  |       negant posse voluptatem a virtute diduci et aiunt nec honeste
 4 VII, 1  |         cur separari voluptas a virtute non possit? videlicet, quia
 5 VII, 1  |   videlicet, quia omne bonis ex virtute principium est, ex huius
 6 IX, 4   |        Interrogas quid petam ex virtute? ipsam. Nihil enim habet
 7  X, 1   |  iucundam voco non nisi adiecta virtute contingere.'~2.
 8 XII, 3  | voluptate vivere, credit et cum virtute (audit enim voluptatem separari
 9 XII, 3  |      enim voluptatem separari a virtute non posse); deinde vitiis
10 XIII, 5 |        voluptas nocet nimia: in virtute non est verendum ne quid
11 XV, 2   |       Ne gaudium quidem quod ex virtute oritur, quamvis bonum sit,
12 XVI, 1  |                         Ergo in virtute posita est vera felicitas.
13 XVI, 1  |        malum existimes quod nec virtute nec malitia continget; deinde
14 XVIII, 1|          et> ipsis vivendum. De virtute, non de me loquor, et cum
15 XXII, 3 |       perpetuam laetitiam et ex virtute nascentem: sic illum adficiunt