Cap., Par.
1 I, 1 | via lapsus est; quae ubi in contrarium ducit, ipsa velocitas
2 I, 1 | celerrime possimus, intellecturi in ipso itinere, si modo rectum
3 I, 2 | fremitum et clamorem dissonum in diversa vocantium, conteretur
4 I, 2 | aliquo cui explorata sint ea in quae procedimus, quoniam
5 I, 2 | quidem non eadem hic quae in ceteris peregrinationibus
6 I, 2 | peregrinationibus condicio est: in illis comprensus aliquis
7 I, 4 | super alios ruentium. Quod in strage hominum magna evenit,
8 I, 4 | ita cadit ut non et alium in se adtrahat, primique exitio
9 I, 4 | sequentibus sunt -- hoc in omni vita accidere videas
10 I, 5 | populus. Itaque id evenit quod in comitiis, in quibus eos
11 I, 5 | evenit quod in comitiis, in quibus eos factos esse praetores
12 I, 5 | exitus est omnis iudicii in quo secundum plures datur. ~
13 II, 2 | usitatissimum, et quid nos in possessione felicitatis
14 II, 2 | respirare illi et recedere in se vacaverit, o quam sibi
15 II, 3 | multis inimicitias gessi et in gratiam ex odio, si modo
16 II, 4 | aut sunt hostes aut, quod in aequo est, esse possunt;
17 III, 1 | Quaeramus aliquod non in speciem bonum, sed solidum
18 III, 1 | manum porrigas; nunc velut in tenebris vicina transimus,
19 III, 3 | primum sana mens est et in perpetua possessione sanitatis
20 IV, 1 | modo latius panditur modo in angustum coartatur et aut
21 IV, 1 | angustum coartatur et aut in cornua sinuata media parte
22 IV, 1 | exporrigi, alias colligi et in se cogi.~2.
23 IV, 2 | animi, perita rerum, placida in actu cum humanitate multa
24 IV, 3 | si evagari velis, idem in aliam atque aliam faciem
25 IV, 5 | inaestimabile bonum, quies mentis in tuto conlocatae et sublimitas
26 V, 2 | Eodem loco pone homines quos in numerum pecorum et animalium
27 V, 2 | prava et malo suo atque in perversum sollers; beatus
28 V, 3 | Beata ergo vita est in recto certoque iudicio stabilita
29 VI, 1 | suas ordinet et, dum corpus in praesenti sagina iacet,
30 VII, 1 | Vident et in iliis qui summum bonum dixerunt
31 VII, 1 | quomodo ista tam diversa in eandem copulam coiciantur.
32 VII, 3 | et popinae sunt. Virtutem in templo convenies, in foro
33 VII, 3 | Virtutem in templo convenies, in foro in curia, pro muris
34 VII, 3 | templo convenies, in foro in curia, pro muris stantem,
35 VII, 4 | umquam certum est cuius in motu natura est: ita ne
36 VII, 4 | venit transitque celerrime in ipso usu sui periturum;
37 VIII, 2 | diligenter et inpavide tamquam in diem data et fugacia, si
38 VIII, 2 | nobis loco fuerint quo sunt in castris auxilia et armaturae
39 VIII, 3 | sui, fidens animo atque in utrumque paratus, artifex
40 VIII, 3 | illi semel placita nec ulla in decretis eius litura sit.
41 VIII, 3 | ordinatumque fore talem virum et in iis quae aget cum comitate
42 VIII, 4 | verum impetum capiat -- in se revertatur. Nam mundus
43 VIII, 4 | rectorque universi deus in exteriora quidem tendit,
44 VIII, 4 | sed tamen introsum undique in se redit. Idem nostra mens
45 VIII, 5 | dissidens nec haesitans in opinionibus comprensionibusque
46 VIII, 5 | opinionibus comprensionibusque nec in persuasione, quae cum se
47 VIII, 6 | lubrici superest, nihil in quo arietet aut labet; omnia
48 VIII, 6 | accidet, sed quidquid agetur in bonum exibit facile et parate
49 IX, 2 | Sicut in arvo quod segeti proscissum
50 IX, 3 | Summum bonum in ipso iudicio est et habitu
51 X, 2 | prava et multa suggerere? -- in primis insolentiam et nimiam
52 XI, 3 | ostendam voluptatibus obsessos, in quos fortuna omnia munera
53 XI, 4 | variis inficitur locus ipse in quo luxuriae parentatur.
54 XI, 4 | luxuriae parentatur. Hos esse in voluptatibus dices, nec
55 XII, 2 | quamvis per se accesserint, in honore sint neque ullo gaudio
56 XII, 3 | adulantur. Ille effusus in voluptates, ructabundus
57 XII, 4 | vitiis dediti luxuriam suam in philosophiae sinu abscondunt
58 XII, 5 | Itaque quod unum habebant in malis bonum perdunt, peccandi
59 XIII, 1 | In ea quidem ipse sententia
60 XIII, 3 | turpi patientiae vacat, sed in manu tympanum est. Titulus
61 XIII, 4 | degenerans viro, perventurus in turpia nisi aliquis distinxerit
62 XIII, 5 | Et voluptas nocet nimia: in virtute non est verendum
63 XIII, 5 | ne quid nimium sit, quia in ipsa est modus; non est
64 XIV, 1 | deprensi mari Syrtico modo in sicco relinquuntur, modo
65 XIV, 2 | habent se magnae voluptates: in magnum malum evasere captaeque
66 XIV, 3 | Permanere libet in hac etiamnunc huius rei
67 XV, 1 | tamen' inquit 'prohibet in unum virtutem voluptatemque
68 XV, 1 | sinceritatem suam, si aliquid in se viderit dissimile meliori.~
69 XV, 3 | fragilitate alterius boni quidquid in altero vigoris est hebetat
70 XV, 4 | inmobile, sed iubes illam in loco volubili stare; quid
71 XV, 5 | imperatorem; habebit illud in animo vetus praeceptum:
72 XV, 6 | et cetera ex transverso in vitam humanam incurrentia.~
73 XV, 7 | est nostrae potestatis. In regno nati sumus: deo parere
74 XVI, 1 | Ergo in virtute posita est vera
75 XVI, 3 | opus est ei qui omnia sua in se collegit? Sed ei qui
76 XVII, 4 | pro me loquor -- ego enim in alto vitiorum omnium sum --
77 XVIII, 1 | vitiis convicium facio, in primis meis facio: cum potuero,
78 XIX, 1 | excedens laudavitque aetatis in portu et ad ancoram actae
79 XIX, 3 | se crucibus conentur -- in quas unusquisque vestrum
80 XIX, 3 | singulis pendent: hi qui in se ipsi animum advertunt
81 XIX, 3 | distrahuntur. At maledici, in alienam contumeliam venusti
82 XX, 2 | mirum, si non escendunt in altum ardua adgressi? Sed
83 XX, 6 | passim petunt, abduntur in aliquas rimas timida lucis.
84 XXI, 1 | tamen, si licet, senescit in patria? Et inter longius
85 XXI, 1 | prohibet, extendit aetatem et in multa senectute placidus
86 XXI, 3 | Coruncanium et illud saeculum in quo censorium crimen erat
87 XXI, 4 | divitias sed mavult; non in animum illas sed in domum
88 XXI, 4 | non in animum illas sed in domum recipit, nec respuit
89 XXII, 1 | sit animum explicandi suum in divitiis quam in paupertate,
90 XXII, 1 | explicandi suum in divitiis quam in paupertate, cum in hac unum
91 XXII, 1 | quam in paupertate, cum in hac unum genus virtutis
92 XXII, 1 | non inclinari nec deprimi, in divitiis et temperantia
93 XXII, 2 | ita ut sciat esse aliud in se valentius; malam valetudinem
94 XXII, 3 | Quaedam enim, etiam si in summam rei parva sunt [ait]
95 XXII, 3 | ventus, ut dies bonus et in bruma ac frigore apricus
96 XXII, 4 | indifferentia vocamus habere aliquid in se pretii et alia aliis
97 XXIII, 1 | ingemescat nisi malignus. In quantum vis exaggera illas:
98 XXIII, 1 | exaggera illas: honestae sunt in quibus, cum multa sint quae
99 XXIII, 2 | si aperta domo et admissa in res suas civitate poterit
100 XXIV, 1 | etiam inculcabo. Non possum in hac re esse neglegens; numquam
101 XXIV, 3 | apud sapientem nec umquam in turpes indignosque inpingitur
102 XXV, 1 | ergo sit quare illas non in bonis numerem, et quid praestem
103 XXV, 1 | numerem, et quid praestem in illis aliud quam vos, quoniam
104 XXV, 1 | convenit habendas, audite. Pone in opulentissima me domo, pone <
105 XXV, 1 | ubi> aurum argentumque in promiscuo usu sit: non suspiciam
106 XXV, 1 | me, extra me tamen sunt. In Sublicium pontem me transfer
107 XXV, 1 | tamen me despiciam quod in illorum numero consedero
108 XXV, 2 | Pone <in> instrumentis splendentibus
109 XXV, 2 | ero si lassa cervix mea in maniculo faeni adquiescet,
110 XXV, 3 | ob hoc mihi placebo. Muta in contrarium hanc indulgentiam
111 XXV, 4 | praecipitem mutationem; in alienum inponar fericulum
112 XXV, 4 | sub alieno curru agar quam in meo steteram. Quid ergo
113 XXV, 6 | Quemadmodum corpus in proclivi retineri debet,
114 XXV, 6 | inpelli, ita quaedam virtutes in proclivi sunt, quaedam clivum
115 XXV, 7 | temperantiam mansuetudinem? In his continemus animum ne
116 XXV, 7 | continemus animum ne prolabatur, in illis exhortamur incitamusque
117 XXV, 8 | ita divisum sit, malo has in usu mihi esse quae exercendae
118 XXVI, 1 | enim apud sapientem virum in servitute sunt, apud stultum
119 XXVI, 1 | servitute sunt, apud stultum in imperio; sapiens divitiis
120 XXVI, 1 | paupertatem meditatur cum in mediis divitiis constitit.~
121 XXVI, 3 | Idem vobis evenit: marcetis in vestris rebus nec cogitatis
122 XXVI, 5 | alios, non quia odit, sed in remedium iubet. Adiciet
123 XXVI, 6 | abnoctantem, alius saevum in deos, alius iniquum in homines,
124 XXVI, 6 | saevum in deos, alius iniquum in homines, alius raptorem
125 XXVI, 7 | magnum quiddam ipsos et quod in dies maius appareat sequi
126 XXVII, 1 | licentiam placet, alter in alterum incursitate. Nam
127 XXVII, 1 | alterum incursitate. Nam cum in caelum insanitis, non dico
128 XXVII, 2 | comicorum poetarum manus in me venenatos sales suos
129 XXVII, 3 | aliter quam rupes aliqua in vadoso mari destituta, quam
130 XXVII, 3 | impetum: ferendo vos vincam. In ea quae firma et inexsuperabilia
131 XXVII, 3 | mollem cedentemque materiam in qua tela vestra figantur. ~
132 XXVII, 6 | grassantia extrinsecus, alia in visceribus ipsis ardentia?
133 XXVII, 6 | tantum otii supersit ut in probra meliorum agitare
134 XXVIII, 1| geritis, sicut plurimi quibus in circo aut theatro desidentibus
135 XXVIII, 1| petentesque eadem et nunc in sublime adlevatos nunc in
136 XXVIII, 1| in sublime adlevatos nunc in infima adlisos cir * * * ?' ~
|