abdun-debeb | deber-immin | immun-occur | oculi-sense | sensi-zenon
bold = Main text
Cap., Par. grey = Comment text
1 XX, 6 | latibula sua passim petunt, abduntur in aliquas rimas timida
2 XII, 1 | tum illos ab omni molestia abesse quam a bona mente et, quod
3 XXI, 2 | non abigit illa a se, sed abeuntia securus prosequitur. Divitias
4 XXV, 1 | transfer et inter egentes abice: non ideo tamen me despiciam
5 XXI, 2 | ne sollicitus habeat; non abigit illa a se, sed abeuntia
6 XXVI, 6 | adulterum illum induxit et abnoctantem, alius saevum in deos, alius
7 XII, 3 | sapientiam inscribit et abscondenda profitetur.~4.
8 XXIII, 3 | Nec iactabit illas nec abscondet -- alterum infruniti animi
9 XII, 4 | suam in philosophiae sinu abscondunt et eo concurrunt ubi audiant
10 XX, 3 | divitias et praesentis et absentis aeque contemnam, nec si
11 XV, 2 | oritur, quamvis bonum sit, absoluti tamen boni pars est, non
12 XXVI, 3 | laturi. Sapientis quisquis abstulerit divitias, omnia illi sua
13 X, 2 | stultissimos quosque et nequitiam abundare iucundis animumque ipsum
14 XVII, 4 | compono, contentus si rarius accedit et si minus verminatur:
15 XXVII, 5 | pecuniam, Aristoteli quod acceperit, Democrito quod neglexerit,
16 XXIII, 5 | meminerit tam expensorum quam acceptorum rationem esse reddendam,
17 XII, 2 | notabiles, ut quae neque accersitae veniant nec, quamvis per
18 XIII, 1 | praecipere et si propius accesseris tristia; voluptas enim illa
19 IX, 2 | merces nec causa virtutis sed accessio, nec quia delectat placet,
20 I, 4 | sunt -- hoc in omni vita accidere videas licet. Nemo sibi
21 XV, 6 | ferre ea quae tam bonis accidunt quam malis, morbos dico,
22 III, 2 | est et coarguere: nostram accipe. Nostram autem cum dico,
23 XX, 4 | beneficia nec ulla nisi accipientis aestimatione perpendam;
24 XX, 4 | multum erit quod dignus accipiet. Nihil opinionis causa,
25 XXV, 7 | exhortamur incitamusque acerrime. Ergo paupertati adhibebimus
26 XI, 1 | mundi fragores et tantum acerrimorum hostium, a tam molli adversario
27 XVIII, 3 | parum pauper est? Virum acerrimum et contra omnia naturae
28 XIX, 1 | aetatis in portu et ad ancoram actae quietem et dixit quod vos
29 IV, 2 | perita rerum, placida in actu cum humanitate multa et
30 XV, 7 | animo: ad hoc sacramentum adacti sumus, ferre mortalia nec
31 I, 1 | vitam efficiat caligant; adeoque non est facile consequi
32 XXIV, 4 | studiosus sapientiae, aliud iam adeptus sapientiam. Ille tibi dicet: '
33 XXVI, 4 | aliquis alius cui idem <adfectus> adversus humana atque eadem
34 XXIV, 5 | utiles et magna commoda vitae adferentis fateor. ~
35 XV, 4 | corporis rerumque corpus adficientium varietas? Quomodo hic potest
36 XXII, 3 | virtute nascentem: sic illum adficiunt divitiae et exhilarant ut
37 XXVI, 8 | mutuum alentes stuporem, adfirmatis.' ~
38 XX, 2 | escendunt in altum ardua adgressi? Sed si vir es, suspice,
39 XXV, 7 | acerrime. Ergo paupertati adhibebimus illas quae pugnare sciunt
40 III, 4 | Intellegis, etiam si non adiciam, sequi perpetuam tranquillitatem,
41 IV, 3 | quicquam beatae vitae nec adiciens, sine auctu ac detrimento
42 XXVI, 5 | sed in remedium iubet. Adiciet his illa: 'existimatio me
43 XXII, 3 | principalis boni possunt, adiciunt tamen aliquid ad perpetuam
44 VIII, 3 | Intellegitur, etiam si non adiecero, compositum ordinatumque
45 X, 1 | ego iucundam voco non nisi adiecta virtute contingere.'~2.
46 XIX, 3 | vestrum clavos suos ipse adigit -- ad supplicium tamen acti
47 XV, 5 | neque spei nec timori sit aditus nec ulli rei quae deterius
48 XI, 2 | poterit turpiter suadere, quia adiuncta virtuti est.' Non vides
49 XVII, 3 | Adiuvabo postmodo convicia et plura
50 XXVIII, 1| eadem et nunc in sublime adlevatos nunc in infima adlisos cir * * * ?' ~
51 XXVIII, 1| adlevatos nunc in infima adlisos cir * * * ?' ~
52 III, 3 | instruunt diligens sine admiratione cuiusquam, usura fortunae
53 XXIII, 2 | glorietur, si aperta domo et admissa in res suas civitate poterit
54 XIII, 3 | qui potest nisi interius admissus? frons eius ipsa dat locum
55 X, 3 | voluptates aestimat antequam admittat nec quas probavit magni
56 XXIII, 3 | denarium intra limen suum admittet male intrantem; idem magnas
57 V, 4 | leniat aliaque ex aliis admoveat quibus totos partesque nostri
58 XXVIII, 1| iam funesta domus est nec adnuntiatum malum. At ego ex alto prospiciens
59 XVIII, 2 | scio, quominus virtutem adorem et ex intervallo ingenti
60 XX, 2 | quae etiam ingenti animo adornatis effici possunt.~3.
61 I, 1 | itaque primum quid sit quod adpetamus; tunc circumspiciendum qua
62 VI, 1 | sanus cui futura pro optimis adpetuntur.~2.
63 I, 4 | et auctor est; nocet enim adplicari antecedentibus et, dum unusquisque
64 XXV, 2 | cervix mea in maniculo faeni adquiescet, si super Circense tomentum
65 XXIV, 4 | dictis facta respondeant.' Adsecutus vero humani boni summam
66 I, 3 | optima rati ea quae magno adsensu recepta sunt, quodque exempla <
67 III, 3 | convenit, rerum naturae adsentior; ab illa non deerrare et
68 IX, 1 | aliud petat, hoc quoque adsequetur.~2.
69 XIV, 2 | petenti periculosum est adsequi. Ut feras cum labore periculoque
70 XXVII, 3 | crebro incursu suo consumunt. Adsilite, facite impetum: ferendo
71 XVI, 3 | arte alligati sunt alii, adstricti [alii], districti quoque:
72 XXVI, 1 | possessionem earum promiserit, adsuescitis illis et cohaeretis, sapiens
73 XXIV, 4 | dicuntur. Et hoc primum adtendite: aliud est studiosus sapientiae,
74 I, 4 | cadit ut non et alium in se adtrahat, primique exitio sequentibus
75 XII, 5 | ideoque ne resurgere quidem adulescentiae licet, cum honestus turpi
76 XXVI, 6 | inposuit, alius cornua, alius adulterum illum induxit et abnoctantem,
77 VIII, 2 | possederint, si corpori grata et adventicia eo nobis loco fuerint quo
78 XI, 1 | acerrimorum hostium, a tam molli adversario victus? 'Quidquid voluptas
79 XVI, 2 | sententia cedent, nihil adversum accidet, nihil contra opinionem
80 XIX, 3 | hi qui in se ipsi animum advertunt quot cupiditatibus tot crucibus
81 XII, 4 | sit, sed ad nomen ipsum advolant quaerentes libidinibus suis
82 VII, 3 | balinea ac sudatoria ac loca aedilem metuentia, mollem enervem,
83 XX, 6 | facitis. Nam et solem lumina aegra formidant et aversantur
84 XVI, 2 | expeditione promittit? ingentia et aequa divinis: nihil cogeris,
85 XII, 4 | laudari voluptatem. Nec aestimant voluptas illa Epicuri --
86 XX, 4 | nec ulla nisi accipientis aestimatione perpendam; numquam id mihi
87 X, 2 | primis insolentiam et nimiam aestimationem sui tumoremque elatum super
88 XXIV, 5 | promittam et quanti quaeque aestimem. Divitias nego bonum esse;
89 XVII, 2 | supellex est? Cur apud te vinum aetate tua vetustius bibitur? Cur
90 XXI, 1 | nihil prohibet, extendit aetatem et in multa senectute placidus
91 XXVII, 3 | loco eam movent aut per tot aetates crebro incursu suo consumunt.
92 XIX, 1 | vita excedens laudavitque aetatis in portu et ad ancoram actae
93 II, 2 | possessione felicitatis aeternae constituat, non quid vulgo,
94 XXVI, 1 | vos, tamquam aliquis vobis aeternam possessionem earum promiserit,
95 XX, 3 | rerum hoc nomine gratias agam: quo enim melius genere
96 XXV, 4 | humilior sub alieno curru agar quam in meo steteram. Quid
97 XI, 1 | voluptas suaserit faciet.' Age, non vides quam multa suasura
98 XIII, 5 | Agedum, virtus antecedat, tutum
99 XVIII, 2 | vitam non quam ago sed quam agendam scio, quominus virtutem
100 VIII, 6 | et sine tergiversatione agentis; nam pigritia et haesitatio
101 XX, 1 | Utinam quidem et paria dictis agerent: quid esset illis beatius?
102 XXI, 1 | studiosus est et tam dives vitam agit? Quare opes contemnendas
103 XXVII, 6 | supersit ut in probra meliorum agitare linguam vacet. ~
104 XXIII, 2 | poterit dicere 'quod quisque agnoverit tollat.' O magnum virum, <
105 XVIII, 2 | perseverem laudare vitam non quam ago sed quam agendam scio, quominus
106 VII, 1 | voluptatem a virtute diduci et aiunt nec honeste quemquam vivere
107 XXVI, 6 | poetarum, quorum alius illi alas inposuit, alius cornua,
108 XXVII, 5 | consumpserit; mihi ipsi Alcibiaden et Phaedrum obiectate, o
109 XXVI, 8 | esse eum, invicem mutuum alentes stuporem, adfirmatis.' ~
110 V, 4 | blandimentis suis leniat aliaque ex aliis admoveat quibus
111 | aliarum
112 XIX, 3 | distrahuntur. At maledici, in alienam contumeliam venusti sunt.
113 XXVII, 4 | cenat?" Papulas observatis alienas, obsiti plurimis ulceribus?
114 I, 4 | traditus per manus error. Alienis perimus exemplis: sanabimur, [
115 | aliquando
116 XX, 6 | passim petunt, abduntur in aliquas rimas timida lucis. Gemite
117 | aliqui
118 | aliquo
119 XX, 3 | aeque contemnam, nec si aliubi iacebunt tristior, nec si
120 | alium
121 XVI, 3 | ergo interest? quod arte alligati sunt alii, adstricti [alii],
122 III, 2 | Nostram autem cum dico, non alligo me ad unum aliquem ex Stoicis
123 XXIV, 2 | conlocetur quemadmodum thesaurus alte obrutus, quem non eruas
124 II, 4 | consistitur, quae alter alteri stupens monstrat, foris
125 IV, 4 | dominia inpotentissimaque, alternis possidebunt: ergo exeundum
126 XV, 3 | alterius boni quidquid in altero vigoris est hebetat libertatemque
127 XVI, 3 | superiora progressus est et se altius extulit laxam catenam trahit,
128 XX, 5 | restinguere, non inplere aluum et exinanire. Ero amicis
129 XV, 5 | transverberatus telis moriens amabit eum pro quo cadet imperatorem;
130 XX, 5 | exibo bonam me conscientiam amasse, bona studia, nullius per
131 XXI, 4 | muneribus fortuitis putat: non amat divitias sed mavult; non
132 VII, 1 | radicibus etiam ea quae vos et amatis et expetitis oriuntur? Sed
133 XIX, 2 | sequuntur avari libidinosi ambitiosique sunt, quid vos estis quibus
134 XVII, 1 | lacrimas audita coniugis aut amici morte demittis et respicis
135 XX, 5 | aluum et exinanire. Ero amicis iucundus, inimicis mitis
136 XV, 4 | tutor aut vindex est nec amicorum propugnator, si ad voluptates
137 XXIV, 3 | iustae libertatis an inter amicos datae, quid refert? ubicumque
138 XXV, 2 | credam quod mihi molle erit amiculum, quod purpura convivis meis
139 II, 3 | redii: mihi ipsi nondum amicus sum. Omnem operam dedi ut
140 VI, 2 | qualiacumque sunt contentus amicusque rebus suis; beatus est is
141 XXII, 2 | volet. Et exilis corpore aut amisso oculo valebit, malet tamen
142 XIV, 1 | utroque caruere; virtutem enim amittunt, ceterum non ipsi voluptatem,
143 XIV, 2 | hoc nimia intemperantia et amore caeco rei; nam mala pro
144 X, 2 | elatum super ceteros et amorem rerum suarum caecum et inprovidum
145 XXIII, 1 | damnavit. Habebit philosophus amplas opes, sed nulli detractas
146 XIII, 5 | dominam, voluptati tradere ancillam nihil magnum animo capientis
147 XIX, 1 | laudavitque aetatis in portu et ad ancoram actae quietem et dixit quod
148 IV, 1 | latius panditur modo in angustum coartatur et aut in cornua
149 X, 1 | potest mutis contingere animalibus nec bonum suum cibo metientibus.
150 V, 2 | quos in numerum pecorum et animalium redegit hebes natura et
151 XXVIII, 1| parum sentitis, turbo quidam animos vestros rotat et involuit
152 XXIV, 4 | exaudiatis quae honeste fortiter animose a studiosis sapientiae dicuntur.
153 XX, 3 | nec si circa me fulgebunt animosior. Ego fortunam nec venientem
154 I, 4 | est; nocet enim adplicari antecedentibus et, dum unusquisque mavult
155 I, 3 | ne pecorum ritu sequamur antecedentium gregem, pergentes non quo
156 XXVI, 7 | deos ac professores eius ut antistites colite et, quotiens mentio
157 XV, 3 | esse fortuna; sequitur vita anxia, suspiciosa, trepida, casum
158 III, 3 | pertinentiumque ad id curiosa non anxie, tum aliarum rerum quae
159 VIII, 2 | naturam. Hoc quid sit iam aperiam: si corporis dotes et apta
160 XXIII, 2 | etiam quo glorietur, si aperta domo et admissa in res suas
161 XIII, 2 | obscure, luxuriatur etiam inde aperto capite. Itaque non dicam
162 XI, 4 | Aspice Nomentanum et Apicium, terrarum ac maris, ut isti
163 XXV, 2 | splendentibus et delicato apparatu: nihilo me feliciorem credam
164 XXVI, 7 | ipsos et quod in dies maius appareat sequi clamant, et ipsam
165 XIV, 2 | est quem felicem vulgus appellat.~3.
166 XXII, 3 | bonus et in bruma ac frigore apricus locus.~4.
167 XXVI, 5 | sed ne dis quidem hi qui aras evertunt. Sed malum propositum
168 VI, 1 | luxuriae et voluptatium arbiter; inpleat se eis omnibus
169 XVII, 2 | Cur aurum disponitur? Cur arbores nihil praeter umbram daturae
170 XXVII, 6 | alia in visceribus ipsis ardentia? Non eo loco res humanae
171 XXVI, 2 | domus formonsa, tamquam nec ardere nec ruere possit, insolentes,
172 XXI, 3 | censorium crimen erat paucae argenti lamellae possidebat ipse
173 XVII, 2 | temere et ut libet conlocatur argentum sed perite struitur et est
174 XXV, 1 | me domo, pone <ubi> aurum argentumque in promiscuo usu sit: non
175 VIII, 6 | lubrici superest, nihil in quo arietet aut labet; omnia faciet
176 XXVII, 2 | Praebui ego aliquando Aristophani materiam iocorum, tota illa
177 XXVII, 5 | quod petierit pecuniam, Aristoteli quod acceperit, Democrito
178 VIII, 2 | sunt in castris auxilia et armaturae leves -- serviant ista,
179 XVII, 2 | veste succingitur? Quare ars est apud te ministrare nec
180 XVI, 3 | Quid ergo interest? quod arte alligati sunt alii, adstricti [
181 IX, 2 | Sicut in arvo quod segeti proscissum est
182 VII, 1 | quaedam vero honestissima sed aspera, per dolores exigenda. ~
183 XI, 4 | Aspice Nomentanum et Apicium, terrarum
184 II, 2 | quibus praetexta sunt corpora aspicio. Oculis de homine non credo,
185 XXV, 3 | est enim a me ne quis mihi ater dies esset. Quid ergo est?
186 XXIV, 4 | formo et ad exemplar ingens attollo; si processero quantumcumque
187 XIII, 2 | non quam audit sed quam attulit, et vitia sua cum coepit
188 I, 4 | alieni erroris et causa et auctor est; nocet enim adplicari
189 XIII, 2 | bonum malae rei quaerit auctorem et, cum illo venit blando
190 IV, 3 | vitae nec adiciens, sine auctu ac detrimento summi boni
191 XIX, 2 | quanto id vestro detrimento audeatis. Nam si illi qui virtutem
192 XXIV, 5 | nulli mortalium invideo, audi quid promittam et quanti
193 XX, 3 | ego mortem eodem vultu quo audiam videbo. Ego laboribus, quanticumque
194 XII, 4 | abscondunt et eo concurrunt ubi audiant laudari voluptatem. Nec
195 XXVI, 7 | intenti et compressa voce audiatis.~8.
196 XIX, 1 | et dixit quod vos inviti audistis, quasi vobis quoque faciendum
197 XVII, 1 | damno moveris et lacrimas audita coniugis aut amici morte
198 XXV, 1 | utrosque convenit habendas, audite. Pone in opulentissima me
199 XXII, 5 | divitiae si effluxerint, nihil auferent nisi semet ipsas, tu stupebis
200 X, 3 | omnia virtus discutit et aurem pervellit et voluptates
201 XVII, 2 | locupletis domus censum auribus gerit? Quare paedagogium
202 XX, 5 | tenuerit, magnis tamen excidit ausis.~6.
203 VIII, 2 | fuerint quo sunt in castris auxilia et armaturae leves -- serviant
204 XIX, 2 | illi qui virtutem sequuntur avari libidinosi ambitiosique
205 XX, 6 | lumina aegra formidant et aversantur diem splendidum nocturna
206 XXIII, 4 | opes, sed tamquam leves et avolaturas, nec ulli alii eas nec sibi
207 VII, 3 | tenebras captantem circa balinea ac sudatoria ac loca aedilem
208 XXVI, 3 | illarum periculum, sicut barbari plerumque inclusi et ignari
209 IV, 3 | rerum nec detrahens quicquam beatae vitae nec adiciens, sine
210 XX, 1 | agerent: quid esset illis beatius? Interim non est quod contemnas
211 IV, 2 | Licet et ita finire, ut beatum dicamus hominem eum cui
212 XXVI, 2 | credit ut non se praeparet bello quod, etiam si non geritur,
213 IX, 4 | ventris, qui pecudibus ac beluis laxior est. ~
214 XXIV, 3 | ubicumque homo est, ibi benefici locus est. Potest itaque
215 XX, 4 | Non numero nec pondere beneficia nec ulla nisi accipientis
216 V, 1 | qui nec cupit nec timet beneficio rationis, quoniam et saxa
217 XXIV, 2 | non debeat, reddi possit. Beneficium conlocetur quemadmodum thesaurus
218 XXIII, 2 | Ille vero fortunae benignitatem a se non summovebit et patrimonio
219 XV, 4 | fato queri casuum suorum benignus interpres, si ad voluptatum
220 XIV, 3 | imagine. Quemadmodum qui bestiarum cubilia indagat et laqueo
221 XX, 5 | Edendi mihi erit bibendique finis desideria naturae
222 XVII, 2 | vinum aetate tua vetustius bibitur? Cur aurum disponitur? Cur
223 V, 4 | omnis vias influat animumque blandimentis suis leniat aliaque ex aliis
224 XIII, 2 | auctorem et, cum illo venit blando nomine inductus, sequitur
225 XX, 6 | Gemite et infelicem linguam bonorum exercete convicio, hiate
226 XXVI, 8 | secandi lacertos suos artifex brachia atque umeros suspensa manu
227 I, 2 | conteretur vita inter errores, brevis etiam si dies noctesque
228 XXI, 1 | inter longius tempus et brevius nihil interesse iudicat,
229 XXII, 3 | ventus, ut dies bonus et in bruma ac frigore apricus locus.~
230 XV, 5 | moriens amabit eum pro quo cadet imperatorem; habebit illud
231 I, 4 | populus premit -- nemo ita cadit ut non et alium in se adtrahat,
232 VII, 3 | humile servile, inbecillum caducum, cuius statio ac domicilium
233 XIV, 2 | nimia intemperantia et amore caeco rei; nam mala pro bonis
234 X, 2 | ceteros et amorem rerum suarum caecum et inprovidum et ex minimis
235 XXVII, 1 | incursitate. Nam cum in caelum insanitis, non dico sacrilegium
236 I, 1 | quod beatam vitam efficiat caligant; adeoque non est facile
237 VII, 3 | pulverulentam coloratam, callosas habentem manus: voluptatem
238 XXII, 1 | dispositio et magnificentia campum habeat patentem?~2.
239 XIX, 2 | ignotorum hominum minuti canes, latratis; expedit enim
240 XIV, 3 | magno aestimat et latos canibus circumdare saltus, ut illarum
241 XXV, 4 | est? vincere tamen quam capi malo.~5.
242 VIII, 4 | aut unde ad verum impetum capiat -- in se revertatur. Nam
243 VIII, 4 | vera sensibus inritata et capiens inde principia -- nec enim
244 XIII, 5 | ancillam nihil magnum animo capientis est. ~
245 XVIII, 1 | vivis.' Hoc, malignissima capita et optimo cuique inimicissima,
246 XIII, 2 | luxuriatur etiam inde aperto capite. Itaque non dicam quod plerique
247 XIV, 2 | in magnum malum evasere captaeque cepere; quae quo plures
248 VII, 3 | latitantem saepius ac tenebras captantem circa balinea ac sudatoria
249 XIV, 3 | cubilia indagat et laqueo captare feras magno aestimat et
250 XIV, 2 | labore periculoque venamur et captarum quoque illarum sollicita
251 XXVII, 1 | Ecce Socrates ex illo carcere quem intrando purgavit omnique
252 V, 1 | saxa timore et tristitia carent nec minus pecudes; non ideo
253 VII, 2 | inmiscuisset, qua virtus saepe caret, numquam indiget.~3.
254 XIV, 1 | tradidere principia utroque caruere; virtutem enim amittunt,
255 VIII, 2 | loco fuerint quo sunt in castris auxilia et armaturae leves --
256 XXIV, 1 | consilio tribuitur, non casu et impetu spargitur. Hunc
257 XV, 3 | anxia, suspiciosa, trepida, casum pavens, temporum suspensa
258 XXVI, 3 | rebus nec cogitatis quot casus undique immineant iam iamque
259 XV, 4 | excipere nec de fato queri casuum suorum benignus interpres,
260 XVI, 3 | se altius extulit laxam catenam trahit, nondum liber, iam
261 XXV, 2 | ostendere praetextatus et causatus quam nudis scapulis aut
262 XXV, 3 | Omnes mihi ex voto dies cedant, novae gratulationes prioribus
263 XVI, 2 | omnia tibi ex sententia cedent, nihil adversum accidet,
264 XXVII, 3 | quaerite aliquam mollem cedentemque materiam in qua tela vestra
265 I, 2 | tritissima quaeque via et celeberrima maxime decipit.~3.
266 XVII, 2 | non ad praescriptum tuum cenas? Cur tibi nitidior supellex
267 XXVII, 4 | habitat? quare hic lautius cenat?" Papulas observatis alienas,
268 III, 2 | proceribus: est et mihi censendi ius. Itaque aliquem sequar,
269 III, 2 | decreverint et dicam 'hoc amplius censeo'.~3.
270 XX, 5 | stare factorum dictorumque censores. Quandoque aut natura spiritum
271 XXI, 3 | et illud saeculum in quo censorium crimen erat paucae argenti
272 XXI, 3 | quam Crassus, plus quam censorius Cato. Maiore spatio, si
273 XVII, 2 | uxor tua locupletis domus censum auribus gerit? Quare paedagogium
274 XIV, 2 | malum evasere captaeque cepere; quae quo plures maioresque
275 VIII, 5 | concors sibi et ratio illa certa nascetur, non dissidens
276 II, 2 | non credo, habeo melius et certius lumen quo a falsis vera
277 V, 3 | Beata ergo vita est in recto certoque iudicio stabilita et inmutabilis.
278 VII, 4 | impetum marcet. Nec id umquam certum est cuius in motu natura
279 XXV, 2 | nihilo miserius ero si lassa cervix mea in maniculo faeni adquiescet,
280 XI, 4 | corpus et, ne nares interim cessent, odoribus variis inficitur
281 XI, 3 | suum non potest, si loco cessit; interim, de quo agitur,
282 I, 2 | quidem non eadem hic quae in ceteris peregrinationibus condicio
283 II, 2 | probatum sit. Vulgum autem tam chlamydatos quam coronatos voco; non
284 X, 1 | animalibus nec bonum suum cibo metientibus. Clare, inquam,
285 XV, 5 | feret vulnera, numerabit cicatrices, et transverberatus telis
286 IX, 3 | inplevit et finibus se suis cinxit, consummatum est summum
287 XXVIII, 1| adlevatos nunc in infima adlisos cir * * * ?' ~
288 XX, 5 | praesides deos, hos supra me circaque me stare factorum dictorumque
289 XXV, 2 | faeni adquiescet, si super Circense tomentum per sarturas veteris
290 XXVIII, 1| sicut plurimi quibus in circo aut theatro desidentibus
291 XIV, 3 | aestimat et latos canibus circumdare saltus, ut illarum vestigia
292 I, 5 | mirantur, cum se mobilis favor circumegit: eadem probamus, eadem reprehendimus;
293 V, 4 | voluptatem pertinet, licet circumfundatur undique et per omnis vias
294 III, 2 | Sed ne te per circumitus traham, aliorum quidem opiniones
295 I, 1 | sit quod adpetamus; tunc circumspiciendum qua contendere illo celerrime
296 XXVII, 6 | Quin potius mala vestra circumspicitis, quae vos ab omni parte
297 XI, 1 | egestati et tot humanam vitam circumstrepentibus minis? Quomodo conspectum
298 III, 2 | fortasse et post omnes citatus nihil inprobabo ex iis quae
299 XX, 6 | convicio, hiate commordete: citius multo frangetis dentes quam
300 VII, 4 | multum loci habet, itaque cito inplet et taedio est et
301 XX, 1 | studiorum salutarium etiam citra effectum laudanda tractatio
302 XXIII, 2 | domo et admissa in res suas civitate poterit dicere 'quod quisque
303 XXVI, 7 | dies maius appareat sequi clamant, et ipsam ut deos ac professores
304 XXVI, 5 | nomine sed vestro movet, quia clamitatis odisse et lacessere virtutem
305 I, 2 | ducem secuti sed fremitum et clamorem dissonum in diversa vocantium,
306 X, 1 | bonum suum cibo metientibus. Clare, inquam, ac palam testor
307 XIX, 3 | quas unusquisque vestrum clavos suos ipse adigit -- ad supplicium
308 XXV, 6 | in proclivi sunt, quaedam clivum subeunt. An dubium est quin
309 XV, 5 | virtus potest. Illius gradu clivus iste frangendus est; illa
310 I, 4 | Inde ista tanta coacervatio aliorum super alios ruentium.
311 III, 2 | enumerare illas longum est et coarguere: nostram accipe. Nostram
312 IV, 1 | panditur modo in angustum coartatur et aut in cornua sinuata
313 V, 1 | Quoniam liberaliter agere coepi, potest beatus dici qui
314 XIII, 2 | attulit, et vitia sua cum coepit putare similia praeceptis,
315 I, 4 | sanabimur, [si] separemur modo a coetu.~5.
316 XVI, 2 | et aequa divinis: nihil cogeris, nullo indigebis, liber
317 XIV, 1 | aliquid nos exorabit, nihil coget. At ei qui voluptati tradidere
318 IV, 1 | alias colligi et in se cogi.~2.
319 XXV, 4 | me hominem esse maxime cogitabo, cum deus undique consalutabor.
320 VI, 1 | praesenti sagina iacet, cogitationes ad futura praemittat: hoc
321 XX, 1 | contemnas bona verba et bonis cogitationibus plena praecordia: studiorum
322 XXVI, 3 | marcetis in vestris rebus nec cogitatis quot casus undique immineant
323 XV, 6 | gemit, imperata facere vi cogitur et invitus rapitur ad iussa
324 XXVI, 6 | alius raptorem ingenuorum et cognatorum quidem, alius parricidam
325 IV, 5 | expulsisque erroribus ex cognitione veri gaudium grande et inmotum
326 XXVI, 1 | promiserit, adsuescitis illis et cohaeretis, sapiens tunc maxime paupertatem
327 VII, 1 | diversa in eandem copulam coiciantur. Quid est, oro vos, cur
328 IX, 1 | inquit 'virtutem non ob aliud colis quam quia aliquam ex illa
329 XXVI, 7 | professores eius ut antistites colite et, quotiens mentio sacrarum
330 XVI, 3 | est ei qui omnia sua in se collegit? Sed ei qui ad virtutem
331 IV, 1 | potest et exporrigi, alias colligi et in se cogi.~2.
332 VII, 3 | muris stantem, pulverulentam coloratam, callosas habentem manus:
333 II, 2 | coronatos voco; non enim colorem vestium quibus praetexta
334 VIII, 1 | bonae voluntatis non dux sed comes sit voluptas. Natura enim
335 XXVII, 2 | materiam iocorum, tota illa comicorum poetarum manus in me venenatos
336 IV, 5 | gaudium grande et inmotum comitasque et diffusio animi, quibus
337 VIII, 3 | et in iis quae aget cum comitate magnificum. erat vera.~4.
338 XIII, 5 | placet ad beatam vitam ire comitatu, virtus antecedat, comitetur
339 XIII, 5 | comitatu, virtus antecedat, comitetur voluptas et circa corpus
340 I, 5 | Itaque id evenit quod in comitiis, in quibus eos factos esse
341 VI, 2 | habitum rerum suarum ratio commendat. ~
342 XXIV, 5 | esse et utiles et magna commoda vitae adferentis fateor. ~
343 XX, 6 | exercete convicio, hiate commordete: citius multo frangetis
344 XXI, 3 | Cato. Maiore spatio, si compararentur, proavum vicerat quam a
345 XVII, 4 | vestris quidem pedibus comparatus, debiles, cursor sum. Haec
346 XXV, 3 | gaudia temperare quam dolores compescere.'~4.
347 X, 3 | voluptatem complecteris, ego compesco; tu voluptate frueris, ego
348 VIII, 4 | Nam mundus quoque cuncta complectens rectorque universi deus
349 X, 3 | iniuria est. Tu voluptatem complecteris, ego compesco; tu voluptate
350 I, 3 | inplicat quam quod ad rumorem componimur, optima rati ea quae magno
351 VII, 3 | dissimilia, immo diversa componitis? Altum quiddam est virtus,
352 XVII, 4 | quam remedia podagrae meae compono, contentus si rarius accedit
353 VIII, 3 | etiam si non adiecero, compositum ordinatumque fore talem
354 IV, 1 | eadem sententia non isdem comprendi verbis. Quemadmodum idem
355 VIII, 5 | haesitans in opinionibus comprensionibusque nec in persuasione, quae
356 I, 2 | peregrinationibus condicio est: in illis comprensus aliquis limes et interrogati
357 XXVI, 7 | proferetur oraculo, intenti et compressa voce audiatis.~8.
358 XII, 2 | ac paene languidae sunt compressaeque et vix notabiles, ut quae
359 XX, 2 | etiam si decidunt, magna conantis. Generosa res est respicientem
360 XX, 2 | sed ad naturae suae vires conari alta temptare et mente maiora
361 XI, 1 | loquor sapiente, cui soli concedimus voluptatem. Non voco autem
362 XII, 1 | inquietabunt.' Quod ita esse concedo; sed nihilominus illi ipsi
363 VIII, 5 | consensit et, ut ita dicam, concinuit, summum bonum tetigit.~6.
364 XX, 2 | temptare et mente maiora concipere quam quae etiam ingenti
365 XX, 1 | loquuntur, quod honesta mente concipiunt. Utinam quidem et paria
366 I, 1 | longius recedat quo ad illam concitatius fertur, si via lapsus est;
367 XXVI, 8 | lucernam die praeferens conclamat iratum aliquem deorum, concurritis
368 VIII, 6 | summum bonum esse animi concordiam; virtutes enim ibi esse
369 VIII, 5 | efficietur vis ac potestas concors sibi et ratio illa certa
370 II, 3 | quanto levius fuit quam quod concupii! Cum multis inimicitias
371 XXVI, 8 | conclamat iratum aliquem deorum, concurritis et auditis ac divinum esse
372 XII, 4 | philosophiae sinu abscondunt et eo concurrunt ubi audiant laudari voluptatem.
373 XXVI, 8 | Cum sistrum aliquis concutiens ex imperio mentitur, cum
374 XV, 4 | dolorumque punctiunculas concutitur? Sed ne patriae quidem bonus
375 I, 2 | ceteris peregrinationibus condicio est: in illis comprensus
376 XV, 6 | quam stultitia et ignoratio condicionis est suae dolere quod deest
377 XIX, 3 | Cum refigere se crucibus conentur -- in quas unusquisque vestrum
378 VIII, 4 | nec enim habet aliud unde conetur aut unde ad verum impetum
379 XXVI, 4 | vitae meae flecterem. Solita conferte undique verba: non conviciari
380 XIX, 2 | splendida cum sordibus vestris confertis nec intellegitis quanto
381 XXIII, 4 | pedibus suis poterit iter conficere, escendere tamen vehiculum
382 XXVII, 6 | quae vos ab omni parte confodiunt, alia grassantia extrinsecus,
383 XV, 1 | unum virtutem voluptatemque confundi et ita effici summum bonum
384 XVII, 1 | moveris et lacrimas audita coniugis aut amici morte demittis
385 XXV, 4 | Huic tam sublimi fastigio coniunge protinus praecipitem mutationem;
386 XVII, 1 | ex istis qui philosophiam conlatrant quod solent dixerit: 'quare
387 IV, 5 | bonum, quies mentis in tuto conlocatae et sublimitas expulsisque
388 XVII, 2 | ministrare nec temere et ut libet conlocatur argentum sed perite struitur
389 XXIV, 2 | reddi possit. Beneficium conlocetur quemadmodum thesaurus alte
390 XI, 4 | maris, ut isti vocant, bona conquirentis et super mensam recognoscentis
391 XXV, 4 | cogitabo, cum deus undique consalutabor. Huic tam sublimi fastigio
392 XIX, 1 | interim beatus ac plenus bona conscientia reddidit sibi testimonium
393 XX, 4 | Nihil opinionis causa, omnia conscientiae faciam. Populo spectante
394 XX, 5 | testatus exibo bonam me conscientiam amasse, bona studia, nullius
395 XX, 4 | fieri credam quidquid me conscio faciam.~5.
396 XXV, 1 | despiciam quod in illorum numero consedero qui manum ad stipem porrigunt.
397 VIII, 5 | disposuit et partibus suis consensit et, ut ita dicam, concinuit,
398 VIII, 6 | enim ibi esse debebunt ubi consensus atque unitas erit: dissident
399 XV, 2 | sunt enim ista bona, sed consequentia summum bonum, non consummantia.~
400 I, 1 | adeoque non est facile consequi beatam vitam ut eo quisque
401 XVII, 2 | nihil praeter umbram daturae conseruntur? Quare uxor tua locupletis
402 VIII, 2 | corporis dotes et apta naturae conservarimus diligenter et inpavide tamquam
403 XXVI, 5 | propositum apparet malumque consilium etiam ibi ubi nocere non
404 II, 4 | quae spectantur, ad quae consistitur, quae alter alteri stupens
405 XI, 1 | circumstrepentibus minis? Quomodo conspectum mortis, quomodo dolores
406 XIX, 3 | patibulo suo spectatores conspuerent. ~
407 VIII, 3 | scientia sit, scientia non sine constantia; maneant illi semel placita
408 XIII, 3 | vir fortis stolam indutus: constat tibi pudicitia, virilitas
409 II, 2 | possessione felicitatis aeternae constituat, non quid vulgo, veritatis
410 XV, 7 | Quidquid ex universi constitutione patiendum est, magno suscipiatur
411 VIII, 1 | hanc ratio observat, hanc consulit.~2.
412 XXVI, 2 | maioresque sint vobis quam quibus consumendis satis virium habeat fortuna,
413 XV, 2 | consequentia summum bonum, non consummantia.~3.
414 IX, 3 | finibus se suis cinxit, consummatum est summum bonum nec quicquam
415 XXVII, 5 | neglexerit, Epicuro quod consumpserit; mihi ipsi Alcibiaden et
416 XXVII, 3 | aetates crebro incursu suo consumunt. Adsilite, facite impetum:
417 XX, 3 | praesentis et absentis aeque contemnam, nec si aliubi iacebunt
418 XX, 1 | beatius? Interim non est quod contemnas bona verba et bonis cogitationibus
419 XXI, 1 | dives vitam agit? Quare opes contemnendas dicit et habet, vitam contemnendam
420 XXII, 2 | Non contemnet se sapiens, etiam si fuerit
421 XXI, 2 | Ait ista debere contemni, non ne habeat, sed ne sollicitus
422 IV, 2 | voluptas erit voluptatum contemptio.~3.
423 I, 1 | tunc circumspiciendum qua contendere illo celerrime possimus,
424 IV, 2 | honesti cultorem, virtute contentum, quem nec extollant fortuita
425 I, 2 | dissonum in diversa vocantium, conteretur vita inter errores, brevis
426 XXVII, 5 | vobis imitari vitia nostra contigerit.~6.
427 XXV, 7 | temperantiam mansuetudinem? In his continemus animum ne prolabatur, in
428 XXIII, 3 | magnum bonum intra sinum continentis -- nec, ut dixi, eiciet
429 XXI, 4 | nec respuit possessas sed continet, et maiorem virtuti suae
430 XVI, 1 | nec virtute nec malitia continget; deinde ut sis inmobilis
431 XII, 1 | mente et, quod plerisque contingit, hilarem insaniam insanire
432 IV, 4 | nolit, sequatur hilaritas continua et laetitia alta atque ex
433 XII, 1 | animum et opiniones inter se contrariae mentem inquietabunt.' Quod
434 XIX, 3 | At maledici, in alienam contumeliam venusti sunt. Crederem illis
435 X, 2 | dicacitatem ac superbiam contumeliis gaudentem, desidiam dissolutionemque
436 XI, 3 | videbimus an apud quos tam contumeliose tractata virtus est adhuc
437 III, 3 | est. ~Beata est ergo vita conveniens naturae suae, quae non aliter
438 VII, 3 | sunt. Virtutem in templo convenies, in foro in curia, pro muris
439 IV, 2 | cum humanitate multa et conversantium cura'. Licet et ita finire,
440 XVII, 3 | Adiuvabo postmodo convicia et plura mihi quam putas
441 XXVI, 4 | conferte undique verba: non conviciari vos putabo sed vagire velut
442 XX, 6 | linguam bonorum exercete convicio, hiate commordete: citius
443 XVIII, 1 | me loquor, et cum vitiis convicium facio, in primis meis facio:
444 XXV, 2 | erit amiculum, quod purpura convivis meis substernetur. Muta
445 XIV, 1 | aut inopia torquentur aut copia strangulantur, miseri si
446 VII, 1 | ista tam diversa in eandem copulam coiciantur. Quid est, oro
447 II, 2 | autem tam chlamydatos quam coronatos voco; non enim colorem vestium
448 II, 2 | vestium quibus praetexta sunt corpora aspicio. Oculis de homine
449 XXII, 2 | procerum volet. Et exilis corpore aut amisso oculo valebit,
450 XXVII, 4 | quale si quis pulcherrimorum corporum naevos aut uerrucas derideat
451 IV, 4 | frivolis et non perseverantibus corpusculi motibus? Quo die infra voluptatem
452 XII, 5 | praecepta intra latent, quod corrumpit apparet. ~
453 XXI, 3 | Cato cum laudaret Curium et Coruncanium et illud saeculum in quo
454 XXI, 3 | proavum vicerat quam a Crasso vinceretur, et, si maiores
455 XXI, 3 | sestertium, minus sine dubio quam Crassus, plus quam censorius Cato.
456 XXVII, 3 | movent aut per tot aetates crebro incursu suo consumunt. Adsilite,
457 I, 4 | dum unusquisque mavult credere quam iudicare, numquam de
458 XIX, 3 | contumeliam venusti sunt. Crederem illis hoc vacare, nisi quidam
459 XXVI, 6 | demeretur, si tales deos credidissent.~7.
460 XXVI, 7 | causa: suspicite virtutem, credite iis qui illam diu secuti
461 I, 4 | de vita iudicatur, semper creditur, versatque nos et praecipitat
462 II, 2 | aspicio. Oculis de homine non credo, habeo melius et certius
463 XXI, 3 | saeculum in quo censorium crimen erat paucae argenti lamellae
464 XXIII, 1 | detractas nec alieno sanguine cruentas, sine cuiusquam iniuria
465 XXVI, 8 | atque umeros suspensa manu cruentat, cum aliqua genibus per
466 XIV, 3 | Quemadmodum qui bestiarum cubilia indagat et laqueo captare
467 XVIII, 1 | malignissima capita et optimo cuique inimicissima, Platoni obiectum
468 XVII, 2 | Quare cultius rus tibi est quam naturalis
469 IV, 2 | malusque animus, honesti cultorem, virtute contentum, quem
470 XX, 6 | Vos quidem, quod virtutem cultoremque eius odistis, nihil novi
471 VIII, 4 | revertatur. Nam mundus quoque cuncta complectens rectorque universi
472 IV, 4 | gaudeat nec maiora domesticis cupiat. Quidni ista bene penset
473 I, 1 | ab eo simus ad quod nos cupiditas naturalis inpellit.~ 2.
474 IV, 3 | stabilem, extra metum, extra cupiditatem positum, cui unum bonum
475 XIX, 3 | ipsi animum advertunt quot cupiditatibus tot crucibus distrahuntur.
476 V, 1 | potest beatus dici qui nec cupit nec timet beneficio rationis,
477 IV, 2 | humanitate multa et conversantium cura'. Licet et ita finire, ut
478 XVIII, 3 | Rutilius fuit nec Cato? Curet aliquis an istis nimis dives
479 III, 3 | sui pertinentiumque ad id curiosa non anxie, tum aliarum rerum
480 XXI, 3 | M. Cato cum laudaret Curium et Coruncanium et illud
481 XXV, 4 | non humilior sub alieno curru agar quam in meo steteram.
482 XXV, 4 | gentium, delicatus ille Liberi currus triumphantem usque ad Thebas
483 XVII, 4 | pedibus comparatus, debiles, cursor sum. Haec non pro me loquor --
484 XIX, 1 | sit: vixi et quem dederat cursum fortuna peregi.~2.
485 IV, 1 | cornua sinuata media parte curvatur aut recta fronte explicatur,
486 XI, 2 | quale sit summum bonum cui custode opus est ut bonum sit? Virtus
487 XX, 4 | Quidquid habebo nec sordide custodiam nec prodige spargam; nihil
488 XVIII, 3 | pauperiorem quam ceteros Cynicos quod, cum sibi interdixerit
489 XVIII, 3 | videatur quibus Demetrius Cynicus parum pauper est? Virum
490 XXV, 5 | despiciam, sed ex illo, si dabitur electio, meliora sumam.
491 XXIV, 1 | occupatum teneat; quibusdam non dabo quamvis desit, quia etiam
492 XXIII, 1 | nemo sapientiam paupertate damnavit. Habebit philosophus amplas
493 XV, 4 | Non das virtuti fundamentum grave,
494 XIII, 3 | admissus? frons eius ipsa dat locum fabulae et ad malam
495 VIII, 2 | inpavide tamquam in diem data et fugacia, si non subierimus
496 XXIV, 3 | libertatis an inter amicos datae, quid refert? ubicumque
497 I, 5 | iudicii in quo secundum plures datur. ~
498 XVII, 2 | arbores nihil praeter umbram daturae conseruntur? Quare uxor
499 XXIV, 2 | donatio unde repeti non debeat, reddi possit. Beneficium
500 VIII, 6 | virtutes enim ibi esse debebunt ubi consensus atque unitas
|