abdun-debeb | deber-immin | immun-occur | oculi-sense | sensi-zenon
bold = Main text
Cap., Par. grey = Comment text
1001 XXVI, 5 | contigit, quem animus vitiorum immunis increpare alios, non quia
1002 XI, 2 | sequi parentis sit, regere imperantis? a tergo ponis quod imperat?
1003 XXVI, 7 | multo magis necessarium est imperari vobis, ut quotiens aliquid
1004 XV, 6 | queritur et plorat et gemit, imperata facere vi cogitur et invitus
1005 XXVI, 2 | Numquam imperator ita paci credit ut non se
1006 XV, 5 | amabit eum pro quo cadet imperatorem; habebit illud in animo
1007 VIII, 2 | leves -- serviant ista, non imperent -- ita demum utilia sunt
1008 XXIV, 1 | consilio tribuitur, non casu et impetu spargitur. Hunc promereor,
1009 XII, 1 | nihilominus illi ipsi stulti et inaequales et sub ictu paenitentiae
1010 IV, 5 | neglegentia: tum illud orietur inaestimabile bonum, quies mentis in tuto
1011 VII, 3 | voluptas humile servile, inbecillum caducum, cuius statio ac
1012 IV, 4 | quem voluptates doloresque, incertissima dominia inpotentissimaque,
1013 XV, 6 | quod deest aliquid tibi aut incidit durius, aeque mirari aut
1014 XXV, 7 | prolabatur, in illis exhortamur incitamusque acerrime. Ergo paupertati
1015 XXII, 1 | unum genus virtutis sit non inclinari nec deprimi, in divitiis
1016 XXVI, 3 | sicut barbari plerumque inclusi et ignari machinarum segnes
1017 I, 2 | aliquis limes et interrogati incolae non patiuntur errare, at
1018 III, 4 | noxia ingens gaudium subit, inconcussum et aequale, tum pax et concordia
1019 VIII, 6 | et haesitatio pugnam et inconstantiam ostendit. Quare audaciter
1020 XII, 3 | Desinant ergo inconvenientia iungere et virtuti voluptatem
1021 VIII, 3 | Incorruptus vir sit externis et insuperabilis
1022 XXVI, 5 | animus vitiorum immunis increpare alios, non quia odit, sed
1023 XXV, 2 | veteris lintei effluens incubabo. Quid ergo est? malo quid
1024 XXIV, 1 | offeram, quibusdam etiam inculcabo. Non possum in hac re esse
1025 XV, 6 | transverso in vitam humanam incurrentia.~7.
1026 XXVII, 3 | inexsuperabilia sunt quidquid incurrit malo suo vim suam exercet:
1027 XXV, 3 | percutiatur animus damno luctu incursionibus variis, nulla hora sine
1028 XXVII, 1 | placet, alter in alterum incursitate. Nam cum in caelum insanitis,
1029 XXVII, 3 | aut per tot aetates crebro incursu suo consumunt. Adsilite,
1030 XIV, 3 | Quemadmodum qui bestiarum cubilia indagat et laqueo captare feras
1031 XVI, 2 | indigebis, liber eris, tutus indemnis; nihil frustra temptabis,
1032 XXVI, 2 | quod, etiam si non geritur, indictum est: vos domus formonsa,
1033 XXII, 4 | negat etiam haec quae indifferentia vocamus habere aliquid in
1034 XVI, 2 | divinis: nihil cogeris, nullo indigebis, liber eris, tutus indemnis;
1035 VII, 2 | virtus saepe caret, numquam indiget.~3.
1036 XV, 6 | durius, aeque mirari aut indigne ferre ea quae tam bonis
1037 XXIV, 3 | sapientem nec umquam in turpes indignosque inpingitur nec umquam ita
1038 XXI, 4 | Nec enim se sapiens indignum ullis muneribus fortuitis
1039 VII, 1 | expetitis oriuntur? Sed si ista indiscreta essent, non videremus quaedam
1040 XIII, 4 | accessit, dedit generosae indolis specimen: qui voluptatem
1041 X, 2 | animi, deliciis fluentis, indormientis sibi.~3.
1042 XIII, 2 | illo venit blando nomine inductus, sequitur voluptatem non
1043 XVI, 3 | opus est aliqua fortunae indulgentia adhuc inter humana luctanti,
1044 XXV, 3 | Muta in contrarium hanc indulgentiam temporis, hinc illinc percutiatur
1045 XIII, 2 | putare similia praeceptis, indulget illis non timide nec obscure,
1046 XIII, 3 | quale vir fortis stolam indutus: constat tibi pudicitia,
1047 XXVI, 6 | cornua, alius adulterum illum induxit et abnoctantem, alius saevum
1048 XXVI, 6 | Iuppiter optimus maximus ineptias poetarum, quorum alius illi
1049 VIII, 1 | bonis quam malis voluptas inest nec minus turpes dedecus
1050 XIII, 4 | magis inplentur eo magis inexplebiles.~5.
1051 XXVII, 3 | vincam. In ea quae firma et inexsuperabilia sunt quidquid incurrit malo
1052 XXVII, 1 | hominibusque natura est infamare virtutes et malignis sermonibus
1053 XIII, 2 | illud dico: male audit, infamis est. 'At inmerito.'~3.
1054 XXVI, 4 | putabo sed vagire velut infantes miserrimos.'~5.
1055 VII, 3 | excelsum et regale, invictum infatigabile: voluptas humile servile,
1056 II, 3 | quidquid feci adhuc infectum esse mallem, quidquid dixi
1057 XX, 6 | timida lucis. Gemite et infelicem linguam bonorum exercete
1058 VII, 2 | malam vitam non admittit, et infelices quidam non sine voluptate,
1059 V, 3 | sedem suam etiam irata et infestante fortuna vindicatura.~4.
1060 XI, 4 | cessent, odoribus variis inficitur locus ipse in quo luxuriae
1061 XXVIII, 1| sublime adlevatos nunc in infima adlisos cir * * * ?' ~
1062 XIII, 4 | quae praeceps ferantur infinitaeque sint et quo magis inplentur
1063 III, 4 | mansuetudine; omnis enim ex infirmitate feritas est. ~
1064 V, 4 | undique et per omnis vias influat animumque blandimentis suis
1065 IX, 4 | dicam 'summum bonum est infragilis animi rigor et providentia
1066 XXIII, 3 | nec abscondet -- alterum infruniti animi est, alterum timidi
1067 XXIII, 1 | quam introitus, quibus nemo ingemescat nisi malignus. In quantum
1068 XXIV, 3 | Servi liberine sint hi, ingenui an libertini, iustae libertatis
1069 XXVI, 6 | homines, alius raptorem ingenuorum et cognatorum quidem, alius
1070 VII, 1 | videremus quaedam iucunda sed inhonesta, quaedam vero honestissima
1071 XXIII, 2 | illum invenerit quoi manus iniciat, audaciter et propalam erit
1072 XXVII, 1 | qui iste furor, quae ista inimica dis hominibusque natura
1073 XX, 5 | exinanire. Ero amicis iucundus, inimicis mitis et facilis. Exorabor
1074 XVIII, 1 | capita et optimo cuique inimicissima, Platoni obiectum est, obiectum
1075 II, 3 | quod concupii! Cum multis inimicitias gessi et in gratiam ex odio,
1076 II, 3 | invideo, quidquid optavi inimicorum execrationem puto, quidquid
1077 XXVI, 6 | alius saevum in deos, alius iniquum in homines, alius raptorem
1078 XXVI, 5 | eiuratio est. Nullam mihi iniuriam facitis, sed ne dis quidem
1079 XXVII, 2 | venenatos sales suos effudit: inlustrata est virtus mea per ea ipsa
1080 XIII, 2 | audit, infamis est. 'At inmerito.'~3.
1081 VII, 2 | eveniret si virtuti se voluptas inmiscuisset, qua virtus saepe caret,
1082 XV, 4 | virtuti fundamentum grave, inmobile, sed iubes illam in loco
1083 XVI, 1 | continget; deinde ut sis inmobilis et contra malum <et> ex
1084 VII, 4 | Summum bonum inmortale est, nescit exire, nec satietatem
1085 IV, 5 | cognitione veri gaudium grande et inmotum comitasque et diffusio animi,
1086 V, 3 | certoque iudicio stabilita et inmutabilis. Tunc enim pura mens est
1087 XIV, 1 | voluptas habet, cuius aut inopia torquentur aut copia strangulantur,
1088 VIII, 6 | ex imperio suo nihilque inopinatum accidet, sed quidquid agetur
1089 VIII, 2 | conservarimus diligenter et inpavide tamquam in diem data et
1090 XVIII, 2 | spargitis, quo vos necatis, me inpediet quominus perseverem laudare
1091 XXV, 6 | retineri debet, adversus ardua inpelli, ita quaedam virtutes in
1092 I, 1 | nos cupiditas naturalis inpellit.~ 2.
1093 XXIV, 3 | umquam in turpes indignosque inpingitur nec umquam ita defetigata
1094 VI, 1 | et voluptatium arbiter; inpleat se eis omnibus quae oblectare
1095 XIII, 4 | infinitaeque sint et quo magis inplentur eo magis inexplebiles.~5.
1096 XX, 5 | naturae restinguere, non inplere aluum et exinanire. Ero
1097 VII, 4 | loci habet, itaque cito inplet et taedio est et post primum
1098 IX, 3 | optimae mentis, quae cum suum inplevit et finibus se suis cinxit,
1099 XII, 3 | iungere et virtuti voluptatem inplicare, per quod vitium pessimis
1100 I, 3 | res nos maioribus malis inplicat quam quod ad rumorem componimur,
1101 XXV, 4 | praecipitem mutationem; in alienum inponar fericulum exornaturus victoris
1102 IV, 4 | doloresque, incertissima dominia inpotentissimaque, alternis possidebunt: ergo
1103 XX, 6 | multo frangetis dentes quam inprimetis. ~
1104 III, 2 | post omnes citatus nihil inprobabo ex iis quae priores decreverint
1105 X, 2 | amorem rerum suarum caecum et inprovidum et ex minimis ac puerilibus
1106 XII, 4 | Itaque non ab Epicuro inpulsi luxuriantur, sed vitiis
1107 X, 1 | cibo metientibus. Clare, inquam, ac palam testor hanc vitam
1108 XII, 1 | inter se contrariae mentem inquietabunt.' Quod ita esse concedo;
1109 XIII, 3 | fabulae et ad malam spem inritat. Hoc tale est quale vir
1110 VIII, 4 | Ratio vera sensibus inritata et capiens inde principia --
1111 XII, 1 | plerisque contingit, hilarem insaniam insanire ac per risum furere.~
1112 XII, 1 | contingit, hilarem insaniam insanire ac per risum furere.~2.
1113 XXVII, 1 | incursitate. Nam cum in caelum insanitis, non dico sacrilegium facitis
1114 XII, 3 | deinde vitiis suis sapientiam inscribit et abscondenda profitetur.~
1115 XIII, 3 | itaque honestus eligatur et inscriptio ipsa excitans animum: quae
1116 XXVI, 2 | ardere nec ruere possit, insolentes, vos opes, tamquam periculum
1117 X, 2 | suggerere? -- in primis insolentiam et nimiam aestimationem
1118 XXV, 2 | Pone <in> instrumentis splendentibus et delicato
1119 XVII, 1 | pecuniam necessarium tibi instrumentum existimas et damno moveris
1120 XXIV, 1 | succurro, huius misereor; illum instruo dignum quem non deducat
1121 III, 3 | aliarum rerum quae vitam instruunt diligens sine admiratione
1122 IX, 2 | delectet oculos, tantum operis insumptum est -- aliud fuit serenti
1123 VIII, 3 | Incorruptus vir sit externis et insuperabilis miratorque tantum sui, fidens
1124 IV, 3 | atque aliam faciem salva et integra potestate transferre; quid
1125 I, 1 | illo celerrime possimus, intellecturi in ipso itinere, si modo
1126 V, 1 | quibus non est felicitatis intellectus.~2.
1127 III, 4 | Intellegis, etiam si non adiciam, sequi
1128 VIII, 3 | decretis eius litura sit. Intellegitur, etiam si non adiecero,
1129 XIV, 2 | Evenit autem hoc nimia intemperantia et amore caeco rei; nam
1130 XXVI, 7 | illo proferetur oraculo, intenti et compressa voce audiatis.~
1131 XXIII, 1 | ergo philosophis pecunia interdicere: nemo sapientiam paupertate
1132 XVIII, 3 | ceteros Cynicos quod, cum sibi interdixerit habere, interdixit et poscere,
1133 XVIII, 3 | sibi interdixerit habere, interdixit et poscere, negant satis
1134 XXI, 1 | tempus et brevius nihil interesse iudicat, tamen, si nihil
1135 XIII, 3 | Hoc scire qui potest nisi interius admissus? frons eius ipsa
1136 IX, 2 | proscissum est aliqui flores internascuntur, non tamen huic herbulae,
1137 XII, 2 | exceptae; miscent enim illas et interponunt vitae ut ludum iocumque
1138 XV, 4 | queri casuum suorum benignus interpres, si ad voluptatum dolorumque
1139 II, 2 | vulgo, veritatis pessimo interpreti, probatum sit. Vulgum autem
1140 IV, 3 | liberum animum et erectum et interritum ac stabilem, extra metum,
1141 I, 2 | comprensus aliquis limes et interrogati incolae non patiuntur errare,
1142 I, 1 | ipsa velocitas maioris intervalli causa fit. ~Proponendum
1143 XVIII, 2 | quominus virtutem adorem et ex intervallo ingenti reptabundus sequar.~
1144 XXVI, 7 | mentio sacrarum litterarum intervenerit, favete linguis. Hoc verbum
1145 XII, 1 | illis erit, quia multa intervenient quae perturbent animum et
1146 XXVII, 1 | Socrates ex illo carcere quem intrando purgavit omnique honestiorem
1147 XXIII, 3 | limen suum admittet male intrantem; idem magnas opes, munus
1148 XXIII, 1 | honestus sit exitus quam introitus, quibus nemo ingemescat
1149 II, 4 | monstrat, foris nitent, introrsus misera sunt.' ~
1150 VIII, 4 | quidem tendit, sed tamen introsum undique in se redit. Idem
1151 XXIII, 4 | Quid enim dicet? utrumne 'inutiles estis' an 'ego uti divitiis
1152 XIII, 3 | excitans animum: quae stat, invenerunt vitia. ~4.
1153 II, 2 | diiudicem: animi bonum animus inveniat. Hic, si umquam respirare
1154 III, 1 | Nec longe positum est: invenietur, scire tantum opus est quo
1155 XXVI, 8 | auditis ac divinum esse eum, invicem mutuum alentes stuporem,
1156 IV, 2 | despiciens, virtute laetus' aut 'invicta vis animi, perita rerum,
1157 XV, 3 | nihil se pretiosius novit invictam, sub iugum mittit. Nam,
1158 VII, 3 | virtus, excelsum et regale, invictum infatigabile: voluptas humile
1159 XXIII, 3 | est quare illis bono loco invideat? veniant, hospitentur. Nec
1160 II, 4 | magnus mirantium tam magnus invidentium populus est. Quin potius
1161 XIX, 2 | exprobratio delictorum omnium sit. Invidi splendida cum sordibus vestris
1162 XVIII, 3 | ut quicquam malivolentiae inviolatum sit, cui sacer nec Rutilius
1163 XIX, 1 | quietem et dixit quod vos inviti audistis, quasi vobis quoque
1164 XIII, 1 | quidem ipse sententia sum -- invitis hoc nostris popularibus
1165 XV, 6 | imperata facere vi cogitur et invitus rapitur ad iussa nihilominus.
1166 XXVIII, 1| animos vestros rotat et involuit fugientes petentesque eadem
1167 XXVII, 2 | aliquando Aristophani materiam iocorum, tota illa comicorum poetarum
1168 XII, 2 | interponunt vitae ut ludum iocumque inter seria. ~3.
1169 XXII, 5 | nihil auferent nisi semet ipsas, tu stupebis et videberis
1170 V, 3 | constitit ac sedem suam etiam irata et infestante fortuna vindicatura.~
1171 XXVI, 8 | die praeferens conclamat iratum aliquem deorum, concurritis
1172 III, 4 | libertatem, depulsis iis quae aut irritant nos aut territant; nam voluptatibus
1173 VI, 2 | amicusque rebus suis; beatus est is cui omnem habitum rerum
1174 IV, 1 | est eadem sententia non isdem comprendi verbis. Quemadmodum
1175 | istam
1176 II, 4 | Vides istos qui eloquentiam laudant,
1177 | istud
1178 | iterum
1179 I, 1 | possimus, intellecturi in ipso itinere, si modo rectum erit, quantum
1180 I, 3 | non quo eundum est sed quo itur. Atqui nulla res nos maioribus
1181 III, 2 | aliquem sequar, aliquem iubebo sententiam dividere, fortasse
1182 XV, 4 | fundamentum grave, inmobile, sed iubes illam in loco volubili stare;
1183 VII, 1 | essent, non videremus quaedam iucunda sed inhonesta, quaedam vero
1184 X, 1 | testor hanc vitam quam ego iucundam voco non nisi adiecta virtute
1185 XXV, 5 | fiet, sed malo faciliora ac iucundiora veniant et minus vexatura
1186 X, 2 | quosque et nequitiam abundare iucundis animumque ipsum genera voluptatis
1187 VIII, 1 | optimam sequi vitam, non iucundissimam, ut rectae ac bonae voluntatis
1188 XV, 1 | bonum ut idem et honestum et iucundum sit?' Quia pars honesti
1189 XX, 5 | et exinanire. Ero amicis iucundus, inimicis mitis et facilis.
1190 I, 4 | unusquisque mavult credere quam iudicare, numquam de vita iudicatur,
1191 XXI, 1 | brevius nihil interesse iudicat, tamen, si nihil prohibet,
1192 I, 4 | iudicare, numquam de vita iudicatur, semper creditur, versatque
1193 XV, 3 | pretiosius novit invictam, sub iugum mittit. Nam, quae maxima
1194 XIII, 5 | proponitur? Et si placet ista iunctura, si hoc placet ad beatam
1195 XII, 3 | Desinant ergo inconvenientia iungere et virtuti voluptatem inplicare,
1196 XXVI, 6 | halucinationes fero quemadmodum Iuppiter optimus maximus ineptias
1197 XXV, 4 | Thebas a solis ortu vehat, iura reges penatium petant: me
1198 XV, 6 | cogitur et invitus rapitur ad iussa nihilominus. Quae autem
1199 XXIV, 3 | hi, ingenui an libertini, iustae libertatis an inter amicos
1200 IV | Caput IV~
1201 IX | Caput IX~
1202 VIII, 6 | nihil in quo arietet aut labet; omnia faciet ex imperio
1203 IX, 1 | hanc, nec huic laborat, sed labor eius, quamvis aliud petat,
1204 XXVI, 3 | ignari machinarum segnes laborem obsidentium spectant nec
1205 I, 2 | dies noctesque bonae menti laboremus. Decernatur itaque et quo
1206 XI, 1 | occupatus quomodo resistet labori et periculo, egestati et
1207 XX, 3 | vultu quo audiam videbo. Ego laboribus, quanticumque illi erunt,
1208 V, 3 | omnibus malis, quae non tantum lacerationes sed etiam vellicationes
1209 XXVI, 8 | mentitur, cum aliquis secandi lacertos suos artifex brachia atque
1210 XXVII, 2 | sit quam qui vires eius lacessendo senserunt: duritia silicis
1211 XXVI, 5 | quia clamitatis odisse et lacessere virtutem bonae spei eiuratio
1212 XI, 4 | lenibusque fomentis totum lacessitur eorum corpus et, ne nares
1213 XVII, 1 | existimas et damno moveris et lacrimas audita coniugis aut amici
1214 XXVI, 7 | Sed quamquam ista me nihil laedant, vestra tamen vos moneo
1215 X, 3 | usu earum sed temperantia laeta est. Temperantia autem,
1216 XXII, 3 | tamen aliquid ad perpetuam laetitiam et ex virtute nascentem:
1217 XXI, 3 | crimen erat paucae argenti lamellae possidebat ipse quadragies
1218 XII, 2 | voluptates et modestae ac paene languidae sunt compressaeque et vix
1219 XIV, 2 | possessio est -- saepe enim laniant dominos -- ita habent se
1220 I, 1 | concitatius fertur, si via lapsus est; quae ubi in contrarium
1221 XIV, 3 | bestiarum cubilia indagat et laqueo captare feras magno aestimat
1222 XXV, 2 | nihilo miserius ero si lassa cervix mea in maniculo faeni
1223 XII, 5 | honesta praecepta intra latent, quod corrumpit apparet. ~
1224 XX, 6 | primum eius ortum stupent et latibula sua passim petunt, abduntur
1225 VII, 3 | habentem manus: voluptatem latitantem saepius ac tenebras captantem
1226 IV, 1 | Quemadmodum idem exercitus modo latius panditur modo in angustum
1227 XIV, 3 | feras magno aestimat et latos canibus circumdare saltus,
1228 XIX, 2 | ignotorum hominum minuti canes, latratis; expedit enim vobis neminem
1229 XXVI, 3 | iam iamque pretiosa spolia laturi. Sapientis quisquis abstulerit
1230 XX, 1 | salutarium etiam citra effectum laudanda tractatio est. ~2.
1231 XVIII, 2 | inpediet quominus perseverem laudare vitam non quam ago sed quam
1232 XXI, 3 | M. Cato cum laudaret Curium et Coruncanium et
1233 XII, 4 | eo concurrunt ubi audiant laudari voluptatem. Nec aestimant
1234 XXVII, 1 | violare? Si potestis, bonos laudate, si minus, transite; quod
1235 XII, 5 | est cur ista voluptatis laudatio perniciosa sit, quia honesta
1236 XIX, 1 | testimonium vita excedens laudavitque aetatis in portu et ad ancoram
1237 XIX, 2 | nomenmagnorum ob aliquam eximiam laudem virorum, sicut ad occursum
1238 XXVI, 8 | genibus per viam repens ululat laurumque linteatus senex et medio
1239 XXVII, 4 | laxius habitat? quare hic lautius cenat?" Papulas observatis
1240 XVI, 3 | est et se altius extulit laxam catenam trahit, nondum liber,
1241 IX, 4 | qui pecudibus ac beluis laxior est. ~
1242 XXVII, 4 | Quare hic philosophus laxius habitat? quare hic lautius
1243 VI, 1 | quoniam mala pro bonis legere dementia est. Nec sine sanitate
1244 V, 4 | animumque blandimentis suis leniat aliaque ex aliis admoveat
1245 XI, 4 | suum delectantis; mollibus lenibusque fomentis totum lacessitur
1246 II, 3 | quidquid timui, di boni, quanto levius fuit quam quod concupii!
1247 XXII, 1 | divitiis et temperantia et liberalitas et diligentia et dispositio
1248 V, 1 | Quoniam liberaliter agere coepi, potest beatus
1249 XXV, 4 | gentium, delicatus ille Liberi currus triumphantem usque
1250 XXIV, 3 | prodesse natura me iubet. Servi liberine sint hi, ingenui an libertini,
1251 XXIV, 3 | exercere, quae non quia liberis debetur sed quia a libero
1252 XV, 3 | altero vigoris est hebetat libertatemque illam, ita demum si nihil
1253 XXIV, 3 | ingenui an libertini, iustae libertatis an inter amicos datae, quid
1254 XXIV, 3 | liberine sint hi, ingenui an libertini, iustae libertatis an inter
1255 IV, 3 | nos beatam vitam dicere liberum animum et erectum et interritum
1256 XII, 4 | ipsum advolant quaerentes libidinibus suis patrocinium aliquod
1257 XIII, 2 | desidiosum otium et gulae ac libidinis vices felicitatem vocat,
1258 XIX, 2 | virtutem sequuntur avari libidinosi ambitiosique sunt, quid
1259 XXVII, 1 | vobis exercere taetram istam licentiam placet, alter in alterum
1260 I, 2 | illis comprensus aliquis limes et interrogati incolae non
1261 XXVI, 7 | litterarum intervenerit, favete linguis. Hoc verbum non, ut plerique
1262 XXVI, 8 | repens ululat laurumque linteatus senex et medio lucernam
1263 XXV, 2 | tomentum per sarturas veteris lintei effluens incubabo. Quid
1264 XXVI, 7 | quotiens mentio sacrarum litterarum intervenerit, favete linguis.
1265 VIII, 3 | nec ulla in decretis eius litura sit. Intellegitur, etiam
1266 VII, 3 | balinea ac sudatoria ac loca aedilem metuentia, mollem
1267 VII, 4 | extinguitur; non multum loci habet, itaque cito inplet
1268 XVII, 2 | conseruntur? Quare uxor tua locupletis domus censum auribus gerit?
1269 XXVI, 3 | illa pertineant quae ex longinquo struuntur intellegunt. Idem
1270 III, 2 | nam et enumerare illas longum est et coarguere: nostram
1271 XIX, 3 | vivere: quid mirum, cum loquantur fortia ingentia, omnis humanas
1272 XIX, 3 | quemquam praestare quae loquitur nec ad exemplar orationis
1273 VIII, 6 | Nihil enim pravi, nihil lubrici superest, nihil in quo arietet
1274 XXVI, 8 | linteatus senex et medio lucernam die praeferens conclamat
1275 XX, 6 | in aliquas rimas timida lucis. Gemite et infelicem linguam
1276 XVI, 3 | indulgentia adhuc inter humana luctanti, dum nodum illum exsolvit
1277 XXV, 3 | percutiatur animus damno luctu incursionibus variis, nulla
1278 XXVI, 3 | Otiosi divitiis luditis nec providetis illarum periculum,
1279 XII, 2 | et interponunt vitae ut ludum iocumque inter seria. ~3.
1280 II, 2 | habeo melius et certius lumen quo a falsis vera diiudicem:
1281 XX, 6 | novi facitis. Nam et solem lumina aegra formidant et aversantur
1282 XII, 4 | luxuriantur, sed vitiis dediti luxuriam suam in philosophiae sinu
1283 XII, 4 | Itaque non ab Epicuro inpulsi luxuriantur, sed vitiis dediti luxuriam
1284 XIII, 2 | non timide nec obscure, luxuriatur etiam inde aperto capite.
1285 XVII, 2 | pauculos servos aut tam luxuriosus ut plures habeas quam quorum
1286 XXI, 3 | M. Cato cum laudaret Curium
1287 XXVI, 3 | plerumque inclusi et ignari machinarum segnes laborem obsidentium
1288 VII, 3 | enervem, mero atque unguento madentem, pallidam aut fucatam et
1289 XVII, 2 | aliquis scindendi obsonii magister?' Adice si vis: 'cur trans
1290 XIII, 2 | sectam Epicuri flagitiorum magistram esse, sed illud dico: male
1291 XIV, 2 | dominos -- ita habent se magnae voluptates: in magnum malum
1292 X, 3 | admittat nec quas probavit magni pendit utique enim admittit
1293 XXII, 1 | diligentia et dispositio et magnificentia campum habeat patentem?~
1294 VIII, 3 | iis quae aget cum comitate magnificum. erat vera.~4.
1295 XX, 5 | etiam si non tenuerit, magnis tamen excidit ausis.~6.
1296 XIII, 5 | modus; non est bonum quod magnitudine laborat sua. Rationalem
1297 III, 4 | pax et concordia animi et magnitudo cum mansuetudine; omnis
1298 XXI, 3 | plus quam censorius Cato. Maiore spatio, si compararentur,
1299 XXI, 4 | possessas sed continet, et maiorem virtuti suae materiam subministrari
1300 XXI, 3 | Crasso vinceretur, et, si maiores illi obvenissent opes, non
1301 I, 3 | itur. Atqui nulla res nos maioribus malis inplicat quam quod
1302 I, 1 | contrarium ducit, ipsa velocitas maioris intervalli causa fit. ~Proponendum
1303 XIII, 2 | felicitatem vocat, bonum malae rei quaerit auctorem et,
1304 XIX, 3 | crucibus distrahuntur. At maledici, in alienam contumeliam
1305 II, 3 | quam telis me opposui et malevolentiae quod morderet ostendi?~4.
1306 XVIII, 1 | loqueris, aliter vivis.' Hoc, malignissima capita et optimo cuique
1307 XVIII, 2 | Nec malignitas me ista multo veneno tincta
1308 XXIII, 1 | quibus nemo ingemescat nisi malignus. In quantum vis exaggera
1309 XVI, 1 | existimes quod nec virtute nec malitia continget; deinde ut sis
1310 XVIII, 3 | Expectabo scilicet ut quicquam malivolentiae inviolatum sit, cui sacer
1311 XVII, 3 | non sum sapiens et, ut malivolentiam tuam pascam, nec ero. Exige
1312 II, 3 | feci adhuc infectum esse mallem, quidquid dixi cum recogito,
1313 IV, 2 | malumque sit nisi bonus malusque animus, honesti cultorem,
1314 VIII, 3 | scientia non sine constantia; maneant illi semel placita nec ulla
1315 XXV, 2 | ero si lassa cervix mea in maniculo faeni adquiescet, si super
1316 XXV, 7 | Quid ergo? non aeque manifestum est per devexum ire liberalitatem
1317 III, 4 | concordia animi et magnitudo cum mansuetudine; omnis enim ex infirmitate
1318 XXV, 7 | liberalitatem temperantiam mansuetudinem? In his continemus animum
1319 VII, 4 | est et post primum impetum marcet. Nec id umquam certum est
1320 XXVI, 3 | intellegunt. Idem vobis evenit: marcetis in vestris rebus nec cogitatis
1321 XVII, 2 | Adice si vis: 'cur trans mare possides? Cur plura quam
1322 XI, 4 | et Apicium, terrarum ac maris, ut isti vocant, bona conquirentis
1323 XXII, 1 | dubii est quin haec maior materia sapienti viro sit animum
1324 XV, 3 | iugum mittit. Nam, quae maxima servitus est, incipit illi
1325 XXVI, 6 | quemadmodum Iuppiter optimus maximus ineptias poetarum, quorum
1326 IV, 1 | et aut in cornua sinuata media parte curvatur aut recta
1327 VII, 3 | pallidam aut fucatam et medicamentis pollinctam.~4.
1328 XXVI, 1 | paupertatem meditatur cum in mediis divitiis constitit.~2.
1329 XXVI, 8 | laurumque linteatus senex et medio lucernam die praeferens
1330 XXVI, 1 | tunc maxime paupertatem meditatur cum in mediis divitiis constitit.~
1331 XVII, 3 | optimis par sim, sed ut malis melior: hoc mihi satis est, cotidie
1332 XV, 1 | in se viderit dissimile meliori.~2.
1333 XXIV, 4 | est quod tibi permittas de melioribus ferre sententiam; mihi iam,
1334 XXVII, 6 | otii supersit ut in probra meliorum agitare linguam vacet. ~
1335 XXIII, 5 | dignissimos eligens, ut qui meminerit tam expensorum quam acceptorum
1336 VI, 1 | et exoletarum voluptatium memor exultet prioribus futurisque
1337 XVII, 2 | habeas quam quorum notitiae memoria sufficiat?'~3.
1338 XI, 4 | bona conquirentis et super mensam recognoscentis omnium gentium
1339 XII, 1 | opiniones inter se contrariae mentem inquietabunt.' Quod ita
1340 XXVI, 7 | antistites colite et, quotiens mentio sacrarum litterarum intervenerit,
1341 XXVI, 8 | aliquis concutiens ex imperio mentitur, cum aliquis secandi lacertos
1342 | meos
1343 IX, 2 | sic voluptas non est merces nec causa virtutis sed accessio,
1344 VII, 3 | metuentia, mollem enervem, mero atque unguento madentem,
1345 X, 1 | animalibus nec bonum suum cibo metientibus. Clare, inquam, ac palam
1346 VII, 3 | sudatoria ac loca aedilem metuentia, mollem enervem, mero atque
1347 IV, 3 | interritum ac stabilem, extra metum, extra cupiditatem positum,
1348 | meum
1349 XV, 5 | esse naturae et ut bonus miles feret vulnera, numerabit
1350 XXII, 2 | sapiens, etiam si fuerit minimae staturae, esse tamen se
1351 XX, 5 | me libertatem deminutam, minime meam' -- qui haec facere
1352 X, 2 | caecum et inprovidum et ex minimis ac puerilibus causis exultationem,
1353 XI, 1 | vitam circumstrepentibus minis? Quomodo conspectum mortis,
1354 XVII, 2 | succingitur? Quare ars est apud te ministrare nec temere et ut libet conlocatur
1355 XIV, 2 | maioresque sunt, eo ille minor ac plurium servus est quem
1356 X, 3 | Temperantia autem, cum voluptates minuat, summi boni iniuria est.
1357 XIX, 2 | occursum ignotorum hominum minuti canes, latratis; expedit
1358 IV, 4 | Quidni ista bene penset cum minutis et frivolis et non perseverantibus
1359 II, 4 | esse possunt; quam magnus mirantium tam magnus invidentium populus
1360 I, 5 | praetores idem qui fecere mirantur, cum se mobilis favor circumegit:
1361 XV, 6 | aut incidit durius, aeque mirari aut indigne ferre ea quae
1362 VIII, 3 | externis et insuperabilis miratorque tantum sui, fidens animo
1363 XII, 2 | percipientium exceptae; miscent enim illas et interponunt
1364 II, 4 | foris nitent, introrsus misera sunt.' ~
1365 XXIV, 1 | reddo; huic succurro, huius misereor; illum instruo dignum quem
1366 XIV, 1 | aut copia strangulantur, miseri si deseruntur ab illa, miseriores
1367 VI, 1 | praemittat: hoc mihi videbitur miserior, quoniam mala pro bonis
1368 XIV, 1 | miseri si deseruntur ab illa, miseriores si obruuntur; sicut deprensi
1369 XXV, 2 | Muta stragula mea: nihilo miserius ero si lassa cervix mea
1370 XXV, 3 | non ideo me dicam inter miserrima miserum, non ideo aliquem
1371 XXVI, 4 | sed vagire velut infantes miserrimos.'~5.
1372 XXV, 3 | me dicam inter miserrima miserum, non ideo aliquem execrabor
1373 XX, 5 | amicis iucundus, inimicis mitis et facilis. Exorabor antequam
1374 XV, 3 | novit invictam, sub iugum mittit. Nam, quae maxima servitus
1375 I, 5 | fecere mirantur, cum se mobilis favor circumegit: eadem
1376 XII, 2 | sapientium remissae voluptates et modestae ac paene languidae sunt
1377 XIII, 5 | nimium sit, quia in ipsa est modus; non est bonum quod magnitudine
1378 XII, 1 | longe tum illos ab omni molestia abesse quam a bona mente
1379 XXV, 2 | feliciorem credam quod mihi molle erit amiculum, quod purpura
1380 XI, 1 | acerrimorum hostium, a tam molli adversario victus? 'Quidquid
1381 XI, 4 | palatum suum delectantis; mollibus lenibusque fomentis totum
1382 XV, 3 | pavens, temporum suspensa momentis.~4.
1383 XXVI, 7 | laedant, vestra tamen vos moneo causa: suspicite virtutem,
1384 II, 4 | quae alter alteri stupens monstrat, foris nitent, introrsus
1385 XV, 6 | bonis accidunt quam malis, morbos dico, funera, debilitates
1386 II, 3 | opposui et malevolentiae quod morderet ostendi?~4.
1387 II, 1 | mihi illud discessionum more respondeas: 'haec pars maior
1388 XXV, 1 | panis desit cui non deest mori posse? Quid ergo est? domum
1389 XV, 5 | et transverberatus telis moriens amabit eum pro quo cadet
1390 XVI, 3 | exsolvit et omne vinculum mortale. Quid ergo interest? quod
1391 XV, 7 | sacramentum adacti sumus, ferre mortalia nec perturbari iis quae
1392 XX, 3 | sibi hoc proposuit: 'ego mortem eodem vultu quo audiam videbo.
1393 XI, 1 | minis? Quomodo conspectum mortis, quomodo dolores feret,
1394 XXVII, 3 | non desinunt, undecumque moti sunt, verberare, nec ideo
1395 IV, 4 | perseverantibus corpusculi motibus? Quo die infra voluptatem
1396 VII, 4 | umquam certum est cuius in motu natura est: ita ne potest
1397 XXVII, 3 | verberare, nec ideo aut loco eam movent aut per tot aetates crebro
1398 XVII, 1 | instrumentum existimas et damno moveris et lacrimas audita coniugis
1399 XXVI, 5 | non meo nomine sed vestro movet, quia clamitatis odisse
1400 II, 3 | quam quod concupii! Cum multis inimicitias gessi et in
1401 XIV, 3 | premat, potiora deserit multisque officiis renuntiat, ita
1402 II, 3 | Omnem operam dedi ut me multitudini educerem et aliqua dote
1403 XI, 3 | interim, de quo agitur, multos ostendam voluptatibus obsessos,
1404 XI, 1 | quomodo dolores feret, quomodo mundi fragores et tantum acerrimorum
1405 XX, 5 | occurram. Patriam meam esse mundum sciam et praesides deos,
1406 VIII, 4 | in se revertatur. Nam mundus quoque cuncta complectens
1407 XI, 3 | obsessos, in quos fortuna omnia munera sua effudit, quos fatearis
1408 VII, 3 | convenies, in foro in curia, pro muris stantem, pulverulentam coloratam,
1409 XXI, 1 | ait "quid enim est mali mutare regiones?" et tamen, si
1410 XXV, 4 | coniunge protinus praecipitem mutationem; in alienum inponar fericulum
1411 VII, 4 | sibi odio est nec quicquam mutavit optima. At voluptas tunc
1412 XXVI, 8 | divinum esse eum, invicem mutuum alentes stuporem, adfirmatis.' ~
1413 XXVII, 4 | pulcherrimorum corporum naevos aut uerrucas derideat quem
1414 XI, 4 | lacessitur eorum corpus et, ne nares interim cessent, odoribus
1415 XV, 2 | quamvis ex pulcherrimis causis nascantur; sunt enim ista bona, sed
1416 XXII, 3 | laetitiam et ex virtute nascentem: sic illum adficiunt divitiae
1417 VIII, 5 | sibi et ratio illa certa nascetur, non dissidens nec haesitans
1418 XV, 7 | nostrae potestatis. In regno nati sumus: deo parere libertas
1419 XX, 3 | quasi sciam aliis esse me natum et naturae rerum hoc nomine
1420 XIII, 4 | sciat quae ex eis intra naturale desiderium resistant, quae
1421 XXII, 3 | divitiae et exhilarant ut navigantem secundus et ferens ventus,
1422 XVIII, 2 | alios spargitis, quo vos necatis, me inpediet quominus perseverem
1423 XI, 1 | supra quem quicquam est, nedum voluptas. Atqui ab hac occupatus
1424 XXII, 4 | unum est bonum virtus -- negat etiam haec quae indifferentia
1425 XIX, 3 | Negatis quemquam praestare quae
1426 IV, 5 | res tribuit quam fortunae neglegentia: tum illud orietur inaestimabile
1427 XIV, 3 | postponit et primam libertatem neglegit ac pro ventre dependit,
1428 XXVII, 5 | acceperit, Democrito quod neglexerit, Epicuro quod consumpserit;
1429 XX, 3 | quo enim melius genere negotium meum agere potuit? unum
1430 XIX, 2 | latratis; expedit enim vobis neminem videri bonum, quasi aliena
1431 X, 2 | stultissimos quosque et nequitiam abundare iucundis animumque
1432 XXIII, 4 | estis' an 'ego uti divitiis nescio'? Quemadmodum etiam pedibus
1433 VII, 4 | Summum bonum inmortale est, nescit exire, nec satietatem habet
1434 VIII, 6 | omnia faciet ex imperio suo nihilque inopinatum accidet, sed
1435 XXVIII, 1| vobis paulo tardius rupturae nimbum suum aut iam vicinae vos
1436 X, 2 | in primis insolentiam et nimiam aestimationem sui tumoremque
1437 XVIII, 3 | Curet aliquis an istis nimis dives videatur quibus Demetrius
1438 XIII, 5 | non est verendum ne quid nimium sit, quia in ipsa est modus;
1439 XXV, 6 | dubium est quin escendat nitatur obluctetur patientia fortitudo
1440 II, 4 | stupens monstrat, foris nitent, introrsus misera sunt.' ~
1441 XVII, 2 | praescriptum tuum cenas? Cur tibi nitidior supellex est? Cur apud te
1442 XXVI, 5 | consilium etiam ibi ubi nocere non potuit.~6.
1443 V, 4 | hominis vestigium, per diem noctemque titillari velit et deserto
1444 I, 2 | errores, brevis etiam si dies noctesque bonae menti laboremus. Decernatur
1445 XX, 6 | aversantur diem splendidum nocturna animalia, quae ad primum
1446 XVI, 3 | inter humana luctanti, dum nodum illum exsolvit et omne vinculum
1447 IV, 4 | fundatum necesse est, velit nolit, sequatur hilaritas continua
1448 XIX, 2 | alterius morte disputatis et ad nomenmagnorum ob aliquam eximiam laudem
1449 XI, 4 | Aspice Nomentanum et Apicium, terrarum ac
1450 XXIV, 1 | neglegens; numquam magis nomina facio quam cum dono.~2.
1451 IX, 4 | referantur? Quid mihi voluptatem nominas? hominis bonum quaero, non
1452 XXIV, 3 | animo proficiscitur ita nominata est. Haec apud sapientem
1453 | nonne
1454 XVII, 2 | possides? Cur plura quam nosti? <Cur> turpiter aut tam
1455 XXVII, 6 | si statum vestrum parum nostis, ut vobis tantum otii supersit
1456 | nostrae
1457 | nostri
1458 | nostris
1459 | nostrum
1460 XXVII, 2 | nullis magis quam ferientibus nota est.~3.
1461 II, 3 | educerem et aliqua dote notabilem facerem: quid aliud quam
1462 XII, 2 | sunt compressaeque et vix notabiles, ut quae neque accersitae
1463 XVII, 2 | plures habeas quam quorum notitiae memoria sufficiat?'~3.
1464 XXV, 3 | mihi ex voto dies cedant, novae gratulationes prioribus
1465 XVII, 2 | tam neglegens es ut non noveris pauculos servos aut tam
1466 IV, 2 | quod sibi ipse dare potest noverit, cui vera voluptas erit
1467 XX, 6 | cultoremque eius odistis, nihil novi facitis. Nam et solem lumina
1468 XV, 3 | demum si nihil se pretiosius novit invictam, sub iugum mittit.
1469 III, 4 | sunt et ipsis flagitiis noxia ingens gaudium subit, inconcussum
1470 IV, 4 | vides autem quam malam et noxiosam servitutem serviturus sit
1471 XXV, 2 | praetextatus et causatus quam nudis scapulis aut sententis.~
1472 XXVI, 5 | bonae spei eiuratio est. Nullam mihi iniuriam facitis, sed
1473 XXVII, 2 | senserunt: duritia silicis nullis magis quam ferientibus nota
1474 XX, 5 | conscientiam amasse, bona studia, nullius per me libertatem deminutam,
1475 | nullo
1476 XV, 5 | bonus miles feret vulnera, numerabit cicatrices, et transverberatus
1477 XXV, 1 | quare illas non in bonis numerem, et quid praestem in illis
1478 V, 2 | loco pone homines quos in numerum pecorum et animalium redegit
1479 XVII, 3 | et plura mihi quam putas obiciam, nunc hoc respondeo tibi:
1480 XXVII, 5 | Obicite Platoni quod petierit pecuniam,
1481 XXVII, 5 | ipsi Alcibiaden et Phaedrum obiectate, o vos usu maxime felices,
1482 XVII, 3 | meis demere et errores meos obiurgare.~4.
1483 VI, 1 | inpleat se eis omnibus quae oblectare sensus solent, deinde praeterita
1484 XXV, 6 | est quin escendat nitatur obluctetur patientia fortitudo perseverantia
1485 XXIV, 2 | quemadmodum thesaurus alte obrutus, quem non eruas nisi fuerit
1486 XIV, 1 | deseruntur ab illa, miseriores si obruuntur; sicut deprensi mari Syrtico
1487 XIII, 2 | indulget illis non timide nec obscure, luxuriatur etiam inde aperto
1488 VIII, 1 | utendum est; hanc ratio observat, hanc consulit.~2.
1489 XXVII, 4 | lautius cenat?" Papulas observatis alienas, obsiti plurimis
1490 XI, 3 | multos ostendam voluptatibus obsessos, in quos fortuna omnia munera
1491 XXVI, 3 | machinarum segnes laborem obsidentium spectant nec quo illa pertineant
1492 XXVII, 4 | Papulas observatis alienas, obsiti plurimis ulceribus? hoc
1493 XVII, 2 | et est aliquis scindendi obsonii magister?' Adice si vis: '
1494 XXVI, 7 | possit sacrum nulla voce mala obstrepente; quod multo magis necessarium
1495 XXVI, 2 | satis virium habeat fortuna, obstupefaciunt.~3.
1496 XXI, 3 | vinceretur, et, si maiores illi obvenissent opes, non sprevisset.~4.
1497 XXIV, 1 | non deducat paupertas nec occupatum teneat; quibusdam non dabo
1498 XI, 1 | nedum voluptas. Atqui ab hac occupatus quomodo resistet labori
1499 XX, 5 | roger, et honestis precibus occurram. Patriam meam esse mundum
1500 XIX, 2 | laudem virorum, sicut ad occursum ignotorum hominum minuti
|