abdun-debeb | deber-immin | immun-occur | oculi-sense | sensi-zenon
bold = Main text
Cap., Par. grey = Comment text
1501 II, 2 | praetexta sunt corpora aspicio. Oculis de homine non credo, habeo
1502 XXII, 2 | exilis corpore aut amisso oculo valebit, malet tamen sibi
1503 XXVI, 5 | vestro movet, quia clamitatis odisse et lacessere virtutem bonae
1504 XX, 6 | virtutem cultoremque eius odistis, nihil novi facitis. Nam
1505 XXVI, 5 | increpare alios, non quia odit, sed in remedium iubet.
1506 XI, 4 | ne nares interim cessent, odoribus variis inficitur locus ipse
1507 III, 1 | tenebris vicina transimus, offensantes ea ipsa quae desideramus. ~
1508 XXIV, 1 | erit defuturum; quibusdam offeram, quibusdam etiam inculcabo.
1509 XIV, 3 | potiora deserit multisque officiis renuntiat, ita qui sectatur
1510 XI, 2 | autem habet virtus apud vos officium, voluptates praegustare!~
1511 XV, 5 | tantum sed etiam volens, omnemque temporum difficultatem sciet
1512 XXVII, 1 | carcere quem intrando purgavit omnique honestiorem curia reddidit
1513 IX, 2 | delectet oculos, tantum operis insumptum est -- aliud fuit
1514 XVI, 2 | adversum accidet, nihil contra opinionem ac voluntatem.~3.
1515 VIII, 5 | dissidens nec haesitans in opinionibus comprensionibusque nec in
1516 XX, 4 | quod dignus accipiet. Nihil opinionis causa, omnia conscientiae
1517 XVIII, 1 | cum potuero, vivam quomodo oportet.~2.
1518 XXV, 6 | et quaecumque alia duris opposita virtus est et fortunam subigit?~
1519 II, 3 | quid aliud quam telis me opposui et malevolentiae quod morderet
1520 XXII, 2 | valetudinem tolerabit, bonam optabit.~3.
1521 II, 3 | mutis invideo, quidquid optavi inimicorum execrationem
1522 IX, 3 | ipso iudicio est et habitu optimae mentis, quae cum suum inplevit
1523 XVIII, 1 | malignissima capita et optimo cuique inimicissima, Platoni
1524 II, 2 | Quaeramus ergo quid optimum factu sit, non quid usitatissimum,
1525 XXVI, 6 | fero quemadmodum Iuppiter optimus maximus ineptias poetarum,
1526 XXV, 1 | habendas, audite. Pone in opulentissima me domo, pone <ubi> aurum
1527 XXVI, 7 | aliquid ex illo proferetur oraculo, intenti et compressa voce
1528 XIX, 3 | loquitur nec ad exemplar orationis suae vivere: quid mirum,
1529 VIII, 3 | non adiecero, compositum ordinatumque fore talem virum et in iis
1530 IV, 1 | explicatur, vis illi, utcumque ordinatus est, eadem est et voluntas
1531 VI, 1 | iam immineat ac spes suas ordinet et, dum corpus in praesenti
1532 IV, 5 | fortunae neglegentia: tum illud orietur inaestimabile bonum, quies
1533 XV, 2 | gaudium quidem quod ex virtute oritur, quamvis bonum sit, absoluti
1534 VII, 1 | vos et amatis et expetitis oriuntur? Sed si ista indiscreta
1535 VII, 1 | copulam coiciantur. Quid est, oro vos, cur separari voluptas
1536 IV, 5 | bonis sed ut ex bono suo ortis. ~
1537 XXV, 4 | usque ad Thebas a solis ortu vehat, iura reges penatium
1538 XX, 6 | animalia, quae ad primum eius ortum stupent et latibula sua
1539 XXV, 2 | malo quid mihi animi sit ostendere praetextatus et causatus
1540 II, 3 | malevolentiae quod morderet ostendi?~4.
1541 VIII, 6 | pugnam et inconstantiam ostendit. Quare audaciter licet profitearis
1542 XXVII, 6 | nostis, ut vobis tantum otii supersit ut in probra meliorum
1543 XXVI, 3 | Otiosi divitiis luditis nec providetis
1544 XIII, 2 | Ille, quisquis desidiosum otium et gulae ac libidinis vices
1545 XXVI, 2 | Numquam imperator ita paci credit ut non se praeparet
1546 XVII, 2 | censum auribus gerit? Quare paedagogium pretiosa veste succingitur?
1547 XII, 2 | voluptates et modestae ac paene languidae sunt compressaeque
1548 XII, 1 | et inaequales et sub ictu paenitentiae positi magnas percipient
1549 VII, 4 | nec satietatem habet nec paenitentiam; numquam enim recta mens
1550 X, 1 | metientibus. Clare, inquam, ac palam testor hanc vitam quam ego
1551 XI, 4 | spectaculis oculos, saporibus palatum suum delectantis; mollibus
1552 VII, 3 | atque unguento madentem, pallidam aut fucatam et medicamentis
1553 IV, 1 | idem exercitus modo latius panditur modo in angustum coartatur
1554 XXV, 1 | Quid enim ad rem an frustum panis desit cui non deest mori
1555 XXVII, 4 | quare hic lautius cenat?" Papulas observatis alienas, obsiti
1556 XVII, 3 | itaque a me, non ut optimis par sim, sed ut malis melior:
1557 VIII, 6 | in bonum exibit facile et parate et sine tergiversatione
1558 VIII, 3 | animo atque in utrumque paratus, artifex vitae; fiducia
1559 XX, 3 | quanticumque illi erunt, parebo, animo fulciens corpus.
1560 XI, 4 | locus ipse in quo luxuriae parentatur. Hos esse in voluptatibus
1561 XI, 2 | quam sequitur, cum sequi parentis sit, regere imperantis?
1562 XX, 1 | concipiunt. Utinam quidem et paria dictis agerent: quid esset
1563 XXVI, 6 | cognatorum quidem, alius parricidam et regni alieni paternique
1564 XXIII, 1 | sine cuiusquam iniuria partas, sine sordidis quaestibus,
1565 V, 4 | aliis admoveat quibus totos partesque nostri sollicitet, quis
1566 XIII, 1 | tristia; voluptas enim illa ad parvum et exile revocatur et quam
1567 XVII, 3 | et, ut malivolentiam tuam pascam, nec ero. Exige itaque a
1568 XXII, 1 | magnificentia campum habeat patentem?~2.
1569 XXVI, 6 | parricidam et regni alieni paternique expugnatorem: quibus nihil
1570 XIX, 3 | hoc vacare, nisi quidam ex patibulo suo spectatores conspuerent. ~
1571 XV, 7 | ex universi constitutione patiendum est, magno suscipiatur animo:
1572 XXV, 6 | escendat nitatur obluctetur patientia fortitudo perseverantia
1573 XIII, 3 | nulli corpus tuum turpi patientiae vacat, sed in manu tympanum
1574 XXIII, 4 | eas nec sibi graves esse patietur.~5.
1575 I, 2 | interrogati incolae non patiuntur errare, at hic tritissima
1576 XXI, 1 | tamen, si licet, senescit in patria? Et inter longius tempus
1577 XV, 4 | punctiunculas concutitur? Sed ne patriae quidem bonus tutor aut vindex
1578 XX, 5 | honestis precibus occurram. Patriam meam esse mundum sciam et
1579 XXIII, 2 | benignitatem a se non summovebit et patrimonio per honesta quaesito nec
1580 XII, 4 | quaerentes libidinibus suis patrocinium aliquod ac velamentum.~5.
1581 XXI, 3 | quo censorium crimen erat paucae argenti lamellae possidebat
1582 XIX, 1 | Epicureum philosophum, qui intra paucos dies finem vitae suae manu
1583 XVII, 2 | neglegens es ut non noveris pauculos servos aut tam luxuriosus
1584 XXVIII, 1| tempestates aut immineant vobis paulo tardius rupturae nimbum
1585 XVIII, 3 | desideria pugnantem, hoc pauperiorem quam ceteros Cynicos quod,
1586 XXIV, 1 | dignum quem non deducat paupertas nec occupatum teneat; quibusdam
1587 XXVI, 1 | cohaeretis, sapiens tunc maxime paupertatem meditatur cum in mediis
1588 XXV, 7 | incitamusque acerrime. Ergo paupertati adhibebimus illas quae pugnare
1589 XV, 3 | suspiciosa, trepida, casum pavens, temporum suspensa momentis.~
1590 III, 4 | inconcussum et aequale, tum pax et concordia animi et magnitudo
1591 V, 1 | tristitia carent nec minus pecudes; non ideo tamen quisquam
1592 IX, 4 | quaero, non ventris, qui pecudibus ac beluis laxior est. ~
1593 II, 1 | esse videtur.' Ideo enim peior est. Non tam bene cum rebus
1594 XXV, 4 | solis ortu vehat, iura reges penatium petant: me hominem esse
1595 XIX, 3 | acti stipitibus singulis pendent: hi qui in se ipsi animum
1596 X, 3 | nec quas probavit magni pendit utique enim admittit nec
1597 IV, 4 | cupiat. Quidni ista bene penset cum minutis et frivolis
1598 XXVI, 7 | imperat silentium ut rite peragi possit sacrum nulla voce
1599 XII, 1 | paenitentiae positi magnas percipient voluptates, ut fatendum
1600 XII, 2 | honore sint neque ullo gaudio percipientium exceptae; miscent enim illas
1601 XXV, 3 | indulgentiam temporis, hinc illinc percutiatur animus damno luctu incursionibus
1602 XXVII, 1 | sacrilegium facitis sed operam perditis.~2.
1603 XXIV, 2 | recepturus donas?' Immo non perditurus: eo loco sit donatio unde
1604 XII, 5 | habebant in malis bonum perdunt, peccandi verecundiam; laudant
1605 XIX, 1 | quem dederat cursum fortuna peregi.~2.
1606 I, 2 | eadem hic quae in ceteris peregrinationibus condicio est: in illis comprensus
1607 XVI, 3 | beate vivendum sufficit?' Perfecta illa et divina quidni sufficiat,
1608 XXIII, 5 | habebit sinum facilem, non perforatum, ex quo multa exeant et
1609 I, 3 | sequamur antecedentium gregem, pergentes non quo eundum est sed quo
1610 XI, 1 | quomodo resistet labori et periculo, egestati et tot humanam
1611 XIV, 2 | adsequi. Ut feras cum labore periculoque venamur et captarum quoque
1612 XIV, 2 | nam mala pro bonis petenti periculosum est adsequi. Ut feras cum
1613 I, 4 | per manus error. Alienis perimus exemplis: sanabimur, [si]
1614 IV, 2 | aut 'invicta vis animi, perita rerum, placida in actu cum
1615 XVII, 2 | conlocatur argentum sed perite struitur et est aliquis
1616 I, 2 | tendamus et qua, non sine perito aliquo cui explorata sint
1617 VII, 4 | celerrime in ipso usu sui periturum; eo enim pertendit ubi desinat,
1618 XIV, 3 | Permanere libet in hac etiamnunc huius
1619 XXIV, 4 | primum non est quod tibi permittas de melioribus ferre sententiam;
1620 XXVI, 1 | sapiens divitiis nihil permittit, vobis divitiae omnia; vos,
1621 XII, 5 | ista voluptatis laudatio perniciosa sit, quia honesta praecepta
1622 XX, 4 | accipientis aestimatione perpendam; numquam id mihi multum
1623 XXIV, 4 | Non est ergo quod perperam exaudiatis quae honeste
1624 III, 3 | primum sana mens est et in perpetua possessione sanitatis suae,
1625 XXV, 6 | obluctetur patientia fortitudo perseverantia et quaecumque alia duris
1626 IV, 4 | minutis et frivolis et non perseverantibus corpusculi motibus? Quo
1627 XVIII, 2 | necatis, me inpediet quominus perseverem laudare vitam non quam ago
1628 XXVI, 4 | atque eadem potestas est 'persuasi mihi quam ne ad opiniones
1629 VIII, 5 | comprensionibusque nec in persuasione, quae cum se disposuit et
1630 VII, 4 | usu sui periturum; eo enim pertendit ubi desinat, et dum incipit
1631 XXVI, 3 | obsidentium spectant nec quo illa pertineant quae ex longinquo struuntur
1632 III, 3 | temporibus, corporis sui pertinentiumque ad id curiosa non anxie,
1633 V, 4 | Nam quod ad voluptatem pertinet, licet circumfundatur undique
1634 XV, 7 | sumus, ferre mortalia nec perturbari iis quae vitare non est
1635 XII, 1 | multa intervenient quae perturbent animum et opiniones inter
1636 X, 3 | virtus discutit et aurem pervellit et voluptates aestimat antequam
1637 XVII, 4 | Non perveni ad sanitatem, ne perveniam
1638 XVII, 4 | perveni ad sanitatem, ne perveniam quidem; delenimenta magis
1639 XXV, 8 | verborum ad aures vestras pervenit: quid significet non quaeritis.' ~
1640 XIII, 4 | fractus, degenerans viro, perventurus in turpia nisi aliquis distinxerit
1641 V, 2 | prava et malo suo atque in perversum sollers; beatus enim dici
1642 I, 1 | omnes beate volunt, sed ad pervidendum quid sit quod beatam vitam
1643 II, 1 | pluribus placeant: argumentum pessimi turba est.~2.
1644 XII, 3 | inplicare, per quod vitium pessimis quibusque adulantur. Ille
1645 II, 2 | non quid vulgo, veritatis pessimo interpreti, probatum sit.
1646 XXV, 4 | vehat, iura reges penatium petant: me hominem esse maxime
1647 IX, 1 | labor eius, quamvis aliud petat, hoc quoque adsequetur.~
1648 XXVII, 2 | mea per ea ipsa per quae petebatur; produci enim illi et temptari
1649 XXVIII, 1| rotat et involuit fugientes petentesque eadem et nunc in sublime
1650 XIV, 2 | rei; nam mala pro bonis petenti periculosum est adsequi.
1651 XXVII, 5 | Obicite Platoni quod petierit pecuniam, Aristoteli quod
1652 IX, 1 | virtus est, ideo propter hanc petitur; non enim hanc praestat,
1653 XX, 6 | stupent et latibula sua passim petunt, abduntur in aliquas rimas
1654 XXVII, 5 | mihi ipsi Alcibiaden et Phaedrum obiectate, o vos usu maxime
1655 XX, 1 | Non praestant philosophi quae loquuntur.' Multum
1656 XVII, 1 | quis itaque ex istis qui philosophiam conlatrant quod solent dixerit: '
1657 XXIII, 1 | Desine ergo philosophis pecunia interdicere: nemo
1658 XIX, 1 | Diodorum, Epicureum philosophum, qui intra paucos dies finem
1659 VIII, 6 | tergiversatione agentis; nam pigritia et haesitatio pugnam et
1660 II, 1 | agitur ut meliora pluribus placeant: argumentum pessimi turba
1661 XXV, 3 | subtexantur: non ob hoc mihi placebo. Muta in contrarium hanc
1662 IV, 2 | vis animi, perita rerum, placida in actu cum humanitate multa
1663 XXI, 1 | aetatem et in multa senectute placidus viret?'~2.
1664 VIII, 3 | constantia; maneant illi semel placita nec ulla in decretis eius
1665 XX, 1 | et bonis cogitationibus plena praecordia: studiorum salutarium
1666 X, 2 | Atqui quis ignorat plenissimos esse voluptatibus vestris
1667 XXIV, 3 | dignum invenerit, quasi ex pleno fluat. ~4.
1668 XIX, 1 | Ille interim beatus ac plenus bona conscientia reddidit
1669 XII, 1 | quam a bona mente et, quod plerisque contingit, hilarem insaniam
1670 XXVI, 3 | periculum, sicut barbari plerumque inclusi et ignari machinarum
1671 XV, 6 | Quisquis autem queritur et plorat et gemit, imperata facere
1672 II, 1 | humanis agitur ut meliora pluribus placeant: argumentum pessimi
1673 XXIV, 4 | adhuc inter mala volutor plurima. Non est quod me ad formulam
1674 XXVIII, 1| vestrae vultum geritis, sicut plurimi quibus in circo aut theatro
1675 XXVII, 4 | observatis alienas, obsiti plurimis ulceribus? hoc tale est
1676 XIV, 2 | maioresque sunt, eo ille minor ac plurium servus est quem felicem
1677 XXI, 3 | sine dubio quam Crassus, plus quam censorius Cato. Maiore
1678 XVII, 4 | delenimenta magis quam remedia podagrae meae compono, contentus
1679 VII, 3 | fucatam et medicamentis pollinctam.~4.
1680 XXV, 4 | victoris superbi ac feri pompam: non humilior sub alieno
1681 XX, 4 | bene donata. Non numero nec pondere beneficia nec ulla nisi
1682 XXV, 7 | suspensum gradum ponunt et pondus suum sustinent.~8.
1683 XI, 2 | regere imperantis? a tergo ponis quod imperat? Egregium autem
1684 XXV, 7 | diligentiores quae suspensum gradum ponunt et pondus suum sustinent.~
1685 VII, 3 | ac domicilium fornices et popinae sunt. Virtutem in templo
1686 XI, 4 | suggestu rosae despectantis popinam suam, aures vocum sono,
1687 XIII, 1 | sum -- invitis hoc nostris popularibus dicam -- sancta Epicurum
1688 VIII, 4 | per illos se ad externa porrexerit, et illorum et sui potens
1689 III, 1 | tantum opus est quo manum porrigas; nunc velut in tenebris
1690 XXV, 1 | consedero qui manum ad stipem porrigunt. Quid enim ad rem an frustum
1691 XIX, 1 | excedens laudavitque aetatis in portu et ad ancoram actae quietem
1692 XVIII, 3 | interdixerit habere, interdixit et poscere, negant satis egere. Vides
1693 XVI, 1 | Ergo in virtute posita est vera felicitas. Quid
1694 XII, 1 | et sub ictu paenitentiae positi magnas percipient voluptates,
1695 XVI, 3 | extra desiderium omnium posito? Quid extrinsecus opus est
1696 VIII, 2 | servitutem nec nos aliena possederint, si corpori grata et adventicia
1697 XXI, 4 | domum recipit, nec respuit possessas sed continet, et maiorem
1698 XIV, 2 | quoque illarum sollicita possessio est -- saepe enim laniant
1699 XXVI, 1 | tamquam aliquis vobis aeternam possessionem earum promiserit, adsuescitis
1700 XXI, 3 | paucae argenti lamellae possidebat ipse quadragies sestertium,
1701 IV, 4 | inpotentissimaque, alternis possidebunt: ergo exeundum ad libertatem
1702 XX, 4 | prodige spargam; nihil magis possidere me credam quam bene donata.
1703 XVII, 2 | si vis: 'cur trans mare possides? Cur plura quam nosti? <
1704 I, 1 | contendere illo celerrime possimus, intellecturi in ipso itinere,
1705 XXIV, 1 | quibusdam etiam inculcabo. Non possum in hac re esse neglegens;
1706 XVII, 3 | Adiuvabo postmodo convicia et plura mihi quam
1707 XIV, 3 | sectatur voluptatem omnia postponit et primam libertatem neglegit
1708 XXII, 5 | habent, apud te summum; ad postremum divitiae meae sunt, tu divitiarum
1709 VII, 1 | dixerunt quam turpi illud loco posuerint. Itaque negant posse voluptatem
1710 VIII, 4 | porrexerit, et illorum et sui potens sit. ~5.
1711 II, 4 | qui gratiae adulantur, qui potentiam extollunt? omnes aut sunt
1712 IV, 3 | faciem salva et integra potestate transferre; quid enim prohibet
1713 XV, 7 | quae vitare non est nostrae potestatis. In regno nati sumus: deo
1714 XXVII, 1 | sermonibus sancta violare? Si potestis, bonos laudate, si minus,
1715 XVIII, 1 | in primis meis facio: cum potuero, vivam quomodo oportet.~
1716 XXVII, 3 | Praebeo me non aliter quam rupes
1717 XXIII, 2 | securus scrutationem populo praebuerit, si nihil quisquam apud
1718 XXVII, 2 | Praebui ego aliquando Aristophani
1719 VIII, 1 | egregia delectant? Ideoque praeceperunt veteres optimam sequi vitam,
1720 XIII, 4 | desiderium resistant, quae praeceps ferantur infinitaeque sint
1721 XII, 5 | perniciosa sit, quia honesta praecepta intra latent, quod corrumpit
1722 XIII, 2 | cum coepit putare similia praeceptis, indulget illis non timide
1723 XV, 5 | habebit illud in animo vetus praeceptum: deum sequere.~6.
1724 XIII, 1 | sancta Epicurum et recta praecipere et si propius accesseris
1725 I, 4 | creditur, versatque nos et praecipitat traditus per manus error.
1726 XXV, 4 | fastigio coniunge protinus praecipitem mutationem; in alienum inponar
1727 XX, 1 | bonis cogitationibus plena praecordia: studiorum salutarium etiam
1728 XXVI, 8 | senex et medio lucernam die praeferens conclamat iratum aliquem
1729 XI, 2 | vos officium, voluptates praegustare!~3.
1730 VI, 1 | cogitationes ad futura praemittat: hoc mihi videbitur miserior,
1731 XXVI, 2 | ita paci credit ut non se praeparet bello quod, etiam si non
1732 XVII, 2 | usus desiderat? Cur non ad praescriptum tuum cenas? Cur tibi nitidior
1733 XIX, 1 | fecisse quod sibi gulam praesecuit: alii dementiam videri volunt
1734 VI, 1 | ordinet et, dum corpus in praesenti sagina iacet, cogitationes
1735 XX, 3 | corpus. Ego divitias et praesentis et absentis aeque contemnam,
1736 XX, 5 | meam esse mundum sciam et praesides deos, hos supra me circaque
1737 I, 3 | Nihil ergo magis praestandum est quam ne pecorum ritu
1738 XIX, 3 | Negatis quemquam praestare quae loquitur nec ad exemplar
1739 IX, 1 | hanc petitur; non enim hanc praestat, sed et hanc, nec huic laborat,
1740 IX, 1 | Primum non, si voluptatem praestatura virtus est, ideo propter
1741 XXV, 1 | in bonis numerem, et quid praestem in illis aliud quam vos,
1742 XVII, 2 | disponitur? Cur arbores nihil praeter umbram daturae conseruntur?
1743 III, 2 | aliorum quidem opiniones praeteribo -- nam et enumerare illas
1744 VI, 1 | oblectare sensus solent, deinde praeterita respiciat et exoletarum
1745 II, 2 | enim colorem vestium quibus praetexta sunt corpora aspicio. Oculis
1746 XXV, 2 | mihi animi sit ostendere praetextatus et causatus quam nudis scapulis
1747 I, 5 | in quibus eos factos esse praetores idem qui fecere mirantur,
1748 VIII, 6 | Nihil enim pravi, nihil lubrici superest,
1749 XX, 5 | antequam roger, et honestis precibus occurram. Patriam meam esse
1750 XIV, 3 | saltus, ut illarum vestigia premat, potiora deserit multisque
1751 I, 4 | evenit, cum ipse se populus premit -- nemo ita cadit ut non
1752 XXII, 4 | vocamus habere aliquid in se pretii et alia aliis esse potiora?
1753 XV, 3 | illam, ita demum si nihil se pretiosius novit invictam, sub iugum
1754 IX, 4 | habet melius [enim], ipsa pretium sui. An hoc parum magnum
1755 XIV, 1 | Prima virtus eat, haec ferat signa:
1756 XIV, 3 | voluptatem omnia postponit et primam libertatem neglegit ac pro
1757 I, 4 | et alium in se adtrahat, primique exitio sequentibus sunt --
1758 XXII, 3 | ait] et subduci sine ruina principalis boni possunt, adiciunt tamen
1759 VII, 1 | quia omne bonis ex virtute principium est, ex huius radicibus
1760 III, 2 | nihil inprobabo ex iis quae priores decreverint et dicam 'hoc
1761 XXI, 3 | spatio, si compararentur, proavum vicerat quam a Crasso vinceretur,
1762 XXIII, 5 | reddendam, donabit ex recta et probabili causa, nam inter turpes
1763 I, 5 | favor circumegit: eadem probamus, eadem reprehendimus; hic
1764 II, 2 | veritatis pessimo interpreti, probatum sit. Vulgum autem tam chlamydatos
1765 X, 3 | antequam admittat nec quas probavit magni pendit utique enim
1766 XXVII, 6 | tantum otii supersit ut in probra meliorum agitare linguam
1767 I, 2 | explorata sint ea in quae procedimus, quoniam quidem non eadem
1768 III, 2 | unum aliquem ex Stoicis proceribus: est et mihi censendi ius.
1769 XXII, 2 | staturae, esse tamen se procerum volet. Et exilis corpore
1770 XXIV, 4 | exemplar ingens attollo; si processero quantumcumque proposui,
1771 XVI, 3 | tendit, etiam si multum processit, opus est aliqua fortunae
1772 XXVII, 1 | honestiorem curia reddidit proclamat: 'qui iste furor, quae ista
1773 XXIV, 3 | togatos vocat? hominibus prodesse natura me iubet. Servi liberine
1774 XX, 4 | nec sordide custodiam nec prodige spargam; nihil magis possidere
1775 XXVII, 2 | ipsa per quae petebatur; produci enim illi et temptari expedit,
1776 XXVI, 7 | quotiens aliquid ex illo proferetur oraculo, intenti et compressa
1777 XXVI, 7 | clamant, et ipsam ut deos ac professores eius ut antistites colite
1778 XVIII, 3 | scientiam sed egestatis professus est. ~
1779 XXIV, 3 | sed quia a libero animo proficiscitur ita nominata est. Haec apud
1780 VIII, 6 | ostendit. Quare audaciter licet profitearis summum bonum esse animi
1781 XII, 3 | inscribit et abscondenda profitetur.~4.
1782 I, 1 | rectum erit, quantum cotidie profligetur quantoque propius ab eo
1783 XVI, 3 | quoque: hic qui ad superiora progressus est et se altius extulit
1784 XVI, 2 | frustra temptabis, nihil prohibeberis; omnia tibi ex sententia
1785 V, 2 | nemo potest extra veritatem proiectus.~3.
1786 | proinde
1787 XXV, 7 | his continemus animum ne prolabatur, in illis exhortamur incitamusque
1788 XXIV, 1 | et impetu spargitur. Hunc promereor, illi reddo; huic succurro,
1789 XXV, 1 | ubi> aurum argentumque in promiscuo usu sit: non suspiciam me
1790 XXVI, 1 | aeternam possessionem earum promiserit, adsuescitis illis et cohaeretis,
1791 XXIV, 5 | mortalium invideo, audi quid promittam et quanti quaeque aestimem.
1792 XVI, 2 | tibi pro hac expeditione promittit? ingentia et aequa divinis:
1793 XXIII, 2 | manus iniciat, audaciter et propalam erit dives.~3.
1794 I, 1 | maioris intervalli causa fit. ~Proponendum est itaque primum quid sit
1795 XX, 5 | meam' -- qui haec facere proponet, volet, temptabit, ad deos
1796 XIII, 5 | quae melius res quam ratio proponitur? Et si placet ista iunctura,
1797 XXIV, 4 | processero quantumcumque proposui, exige ut dictis facta respondeant.'
1798 XX, 3 | Qui sibi hoc proposuit: 'ego mortem eodem vultu
1799 XV, 4 | vindex est nec amicorum propugnator, si ad voluptates vergit.~
1800 IX, 2 | Sicut in arvo quod segeti proscissum est aliqui flores internascuntur,
1801 XXI, 2 | se, sed abeuntia securus prosequitur. Divitias quidem ubi tutius
1802 XXVIII, 1| adnuntiatum malum. At ego ex alto prospiciens video quae tempestates aut
1803 XXV, 4 | sublimi fastigio coniunge protinus praecipitem mutationem;
1804 IX, 4 | infragilis animi rigor et providentia et sublimitas et sanitas
1805 XXVI, 3 | Otiosi divitiis luditis nec providetis illarum periculum, sicut
1806 XXV, 3 | aliquem execrabor diem; provisum est enim a me ne quis mihi
1807 XIII, 3 | stolam indutus: constat tibi pudicitia, virilitas salva est, nulli
1808 XXVI, 6 | aliud actum est quam ut pudor hominibus peccandi demeretur,
1809 X, 2 | inprovidum et ex minimis ac puerilibus causis exultationem, iam
1810 VIII, 6 | nam pigritia et haesitatio pugnam et inconstantiam ostendit.
1811 XVIII, 3 | omnia naturae desideria pugnantem, hoc pauperiorem quam ceteros
1812 XXV, 7 | paupertati adhibebimus illas quae pugnare sciunt fortiores, divitiis
1813 III, 3 | fortis ac vehemens, tunc pulcherrime patiens, apta temporibus,
1814 XV, 2 | tranquillitas, quamvis ex pulcherrimis causis nascantur; sunt enim
1815 XXVII, 4 | hoc tale est quale si quis pulcherrimorum corporum naevos aut uerrucas
1816 VII, 3 | curia, pro muris stantem, pulverulentam coloratam, callosas habentem
1817 XV, 4 | ad voluptatum dolorumque punctiunculas concutitur? Sed ne patriae
1818 V, 3 | et inmutabilis. Tunc enim pura mens est et soluta omnibus
1819 XXVII, 1 | illo carcere quem intrando purgavit omnique honestiorem curia
1820 XXV, 2 | molle erit amiculum, quod purpura convivis meis substernetur.
1821 XXIII, 3 | animi est, alterum timidi et pusilli, velut magnum bonum intra
1822 XXVI, 4 | verba: non conviciari vos putabo sed vagire velut infantes
1823 XIII, 2 | et vitia sua cum coepit putare similia praeceptis, indulget
1824 II, 3 | inimicorum execrationem puto, quidquid timui, di boni,
1825 XXI, 3 | lamellae possidebat ipse quadragies sestertium, minus sine dubio
1826 | quaecumque
1827 XII, 4 | ad nomen ipsum advolant quaerentes libidinibus suis patrocinium
1828 IX, 4 | propter quod virtutem petam; quaeris enim aliquid supra summum.
1829 XIII, 2 | felicitatem vocat, bonum malae rei quaerit auctorem et, cum illo venit
1830 XXVII, 3 | vim suam exercet: proinde quaerite aliquam mollem cedentemque
1831 XXV, 8 | pervenit: quid significet non quaeritis.' ~
1832 XXIII, 2 | et patrimonio per honesta quaesito nec gloriabitur nec erubescet.
1833 XXIII, 1 | iniuria partas, sine sordidis quaestibus, quarum tam honestus sit
1834 VI, 2 | beatus est praesentibus qualiacumque sunt contentus amicusque
1835 | quamquam
1836 | Quandoque
1837 XXVII, 2 | nec ulli magis intellegunt quanta sit quam qui vires eius
1838 XXIV, 3 | domus ipsa divitis viri quantam habet bene faciendi materiam!
1839 XXIV, 5 | audi quid promittam et quanti quaeque aestimem. Divitias
1840 XX, 3 | audiam videbo. Ego laboribus, quanticumque illi erunt, parebo, animo
1841 I, 1 | quantum cotidie profligetur quantoque propius ab eo simus ad quod
1842 | quantumcumque
1843 XV, 4 | animo excipere nec de fato queri casuum suorum benignus interpres,
1844 XV, 6 | Quisquis autem queritur et plorat et gemit, imperata
1845 XII, 3 | per quod vitium pessimis quibusque adulantur. Ille effusus
1846 IV, 5 | orietur inaestimabile bonum, quies mentis in tuto conlocatae
1847 XIX, 1 | portu et ad ancoram actae quietem et dixit quod vos inviti
1848 I, 3 | magno adsensu recepta sunt, quodque exempla <nobis pro> bonis
1849 XXIII, 2 | quisquam apud illum invenerit quoi manus iniciat, audaciter
1850 XXVII, 4 | mala et sententias ferre de quoquam? "Quare hic philosophus
1851 X, 2 | voluptatibus vestris stultissimos quosque et nequitiam abundare iucundis
1852 VII, 1 | principium est, ex huius radicibus etiam ea quae vos et amatis
1853 XV, 6 | facere vi cogitur et invitus rapitur ad iussa nihilominus. Quae
1854 XXVI, 6 | iniquum in homines, alius raptorem ingenuorum et cognatorum
1855 XXVIII, 1| iam vicinae vos ac vestra rapturae propius accesserint. Quid
1856 XVII, 4 | meae compono, contentus si rarius accedit et si minus verminatur:
1857 I, 3 | rumorem componimur, optima rati ea quae magno adsensu recepta
1858 XIII, 5 | magnitudine laborat sua. Rationalem porro sortitis naturam quae
1859 V, 1 | cupit nec timet beneficio rationis, quoniam et saxa timore
1860 XXIV, 1 | inculcabo. Non possum in hac re esse neglegens; numquam
1861 I, 1 | eo quisque ab ea longius recedat quo ad illam concitatius
1862 IV, 3 | detrimento summi boni veniens ac recedens?~4.
1863 XX, 3 | nec venientem sentiam nec recedentem. Ego terras omnis tamquam
1864 II, 2 | umquam respirare illi et recedere in se vacaverit, o quam
1865 I, 3 | rati ea quae magno adsensu recepta sunt, quodque exempla <nobis
1866 XXI, 2 | sine querella reddentis receptura est?~3.
1867 XXIV, 2 | Quid? tu' inquis 'recepturus donas?' Immo non perditurus:
1868 XXII, 5 | relictus, si illae a te recesserint; apud me divitiae aliquem
1869 XXI, 4 | animum illas sed in domum recipit, nec respuit possessas sed
1870 II, 3 | mallem, quidquid dixi cum recogito, mutis invideo, quidquid
1871 XI, 4 | conquirentis et super mensam recognoscentis omnium gentium animalia;
1872 VIII, 1 | vitam, non iucundissimam, ut rectae ac bonae voluntatis non
1873 XXIV, 4 | iam, quod argumentum est recti, contigit malis displicere.~
1874 V, 3 | Beata ergo vita est in recto certoque iudicio stabilita
1875 VIII, 4 | quoque cuncta complectens rectorque universi deus in exteriora
1876 I, 1 | in ipso itinere, si modo rectum erit, quantum cotidie profligetur
1877 VI, 2 | Beatus ergo est iudicii rectus; beatus est praesentibus
1878 XXIV, 5 | Sed ut tibi rationem reddam qua nulli mortalium invideo,
1879 XXIII, 5 | acceptorum rationem esse reddendam, donabit ex recta et probabili
1880 XXI, 2 | quam ibi unde sine querella reddentis receptura est?~3.
1881 XXIV, 2 | unde repeti non debeat, reddi possit. Beneficium conlocetur
1882 XXIV, 1 | spargitur. Hunc promereor, illi reddo; huic succurro, huius misereor;
1883 V, 2 | numerum pecorum et animalium redegit hebes natura et ignoratio
1884 II, 3 | inter malos gratia est, redii: mihi ipsi nondum amicus
1885 VIII, 4 | tamen introsum undique in se redit. Idem nostra mens faciat:
1886 IX, 4 | exigis maius ad quod ista referantur? Quid mihi voluptatem nominas?
1887 XXIV, 3 | inter amicos datae, quid refert? ubicumque homo est, ibi
1888 XIX, 3 | tempestates evadentia? Cum refigere se crucibus conentur --
1889 VII, 3 | est virtus, excelsum et regale, invictum infatigabile:
1890 XI, 2 | cum sequi parentis sit, regere imperantis? a tergo ponis
1891 XXV, 4 | a solis ortu vehat, iura reges penatium petant: me hominem
1892 XI, 2 | autem quomodo voluptatem reget, quam sequitur, cum sequi
1893 XXI, 1 | quid enim est mali mutare regiones?" et tamen, si licet, senescit
1894 XXVI, 6 | quidem, alius parricidam et regni alieni paternique expugnatorem:
1895 XV, 7 | est nostrae potestatis. In regno nati sumus: deo parere libertas
1896 XXV, 5 | Totum fortunae regnum despiciam, sed ex illo,
1897 XXII, 5 | et videberis tibi sine te relictus, si illae a te recesserint;
1898 XXVI, 3 | divitias, omnia illi sua relinquet; vivit enim praesentibus
1899 XIV, 1 | mari Syrtico modo in sicco relinquuntur, modo torrente unda fluctuantur.~
1900 XVII, 4 | delenimenta magis quam remedia podagrae meae compono, contentus
1901 XXVI, 5 | alios, non quia odit, sed in remedium iubet. Adiciet his illa: '
1902 XII, 2 | At contra sapientium remissae voluptates et modestae ac
1903 XIV, 3 | deserit multisque officiis renuntiat, ita qui sectatur voluptatem
1904 XXVI, 8 | aliqua genibus per viam repens ululat laurumque linteatus
1905 XX, 5 | Quandoque aut natura spiritum repetet aut ratio dimittet, testatus
1906 XXIV, 2 | eo loco sit donatio unde repeti non debeat, reddi possit.
1907 I, 5 | circumegit: eadem probamus, eadem reprehendimus; hic exitus est omnis iudicii
1908 XVIII, 2 | et ex intervallo ingenti reptabundus sequar.~3.
1909 XXIII, 3 | fructumque virtutis, non repudiabit nec excludet. Quid enim
1910 XV, 4 | fortuitorum expectatio et corporis rerumque corpus adficientium varietas?
1911 XIII, 4 | intra naturale desiderium resistant, quae praeceps ferantur
1912 XI, 1 | ab hac occupatus quomodo resistet labori et periculo, egestati
1913 VI, 1 | solent, deinde praeterita respiciat et exoletarum voluptatium
1914 XX, 2 | conantis. Generosa res est respicientem non ad suas sed ad naturae
1915 XVII, 1 | amici morte demittis et respicis famam et malignis sermonibus
1916 II, 2 | inveniat. Hic, si umquam respirare illi et recedere in se vacaverit,
1917 XXIV, 4 | proposui, exige ut dictis facta respondeant.' Adsecutus vero humani
1918 II, 1 | illud discessionum more respondeas: 'haec pars maior esse videtur.'
1919 XVII, 3 | putas obiciam, nunc hoc respondeo tibi: non sum sapiens et,
1920 XXI, 4 | sed in domum recipit, nec respuit possessas sed continet,
1921 XX, 5 | finis desideria naturae restinguere, non inplere aluum et exinanire.
1922 XII, 5 | vitio gloriantur; ideoque ne resurgere quidem adulescentiae licet,
1923 XXV, 6 | Quemadmodum corpus in proclivi retineri debet, adversus ardua inpelli,
1924 VIII, 4 | impetum capiat -- in se revertatur. Nam mundus quoque cuncta
1925 XIII, 1 | illa ad parvum et exile revocatur et quam nos virtuti legem
1926 IX, 4 | bonum est infragilis animi rigor et providentia et sublimitas
1927 XX, 6 | petunt, abduntur in aliquas rimas timida lucis. Gemite et
1928 XII, 1 | insaniam insanire ac per risum furere.~2.
1929 XXVI, 7 | sed imperat silentium ut rite peragi possit sacrum nulla
1930 I, 3 | praestandum est quam ne pecorum ritu sequamur antecedentium gregem,
1931 XXII, 2 | tamen sibi esse corporis robur, et hoc ita ut sciat esse
1932 XX, 5 | facilis. Exorabor antequam roger, et honestis precibus occurram.
1933 XI, 4 | vide hos eosdem e suggestu rosae despectantis popinam suam,
1934 XXVIII, 1| turbo quidam animos vestros rotat et involuit fugientes petentesque
1935 XII, 3 | Ille effusus in voluptates, ructabundus semper atque ebrius, quia
1936 I, 4 | coacervatio aliorum super alios ruentium. Quod in strage hominum
1937 XXVI, 2 | tamquam nec ardere nec ruere possit, insolentes, vos
1938 XXII, 3 | sunt [ait] et subduci sine ruina principalis boni possunt,
1939 I, 3 | malis inplicat quam quod ad rumorem componimur, optima rati
1940 XXVII, 3 | Praebeo me non aliter quam rupes aliqua in vadoso mari destituta,
1941 XXVIII, 1| immineant vobis paulo tardius rupturae nimbum suum aut iam vicinae
1942 XVII, 2 | Quare cultius rus tibi est quam naturalis
1943 XVIII, 3 | inviolatum sit, cui sacer nec Rutilius fuit nec Cato? Curet aliquis
1944 XVIII, 3 | malivolentiae inviolatum sit, cui sacer nec Rutilius fuit nec Cato?
1945 XV, 7 | suscipiatur animo: ad hoc sacramentum adacti sumus, ferre mortalia
1946 XXVI, 7 | colite et, quotiens mentio sacrarum litterarum intervenerit,
1947 XXVII, 1 | caelum insanitis, non dico sacrilegium facitis sed operam perditis.~
1948 XXVI, 7 | silentium ut rite peragi possit sacrum nulla voce mala obstrepente;
1949 XXI, 3 | et Coruncanium et illud saeculum in quo censorium crimen
1950 VII, 3 | manus: voluptatem latitantem saepius ac tenebras captantem circa
1951 XXVI, 6 | induxit et abnoctantem, alius saevum in deos, alius iniquum in
1952 VI, 1 | dum corpus in praesenti sagina iacet, cogitationes ad futura
1953 XXVII, 2 | poetarum manus in me venenatos sales suos effudit: inlustrata
1954 XIV, 3 | latos canibus circumdare saltus, ut illarum vestigia premat,
1955 XX, 1 | plena praecordia: studiorum salutarium etiam citra effectum laudanda
1956 III, 3 | contingere potest quam si primum sana mens est et in perpetua
1957 I, 4 | Alienis perimus exemplis: sanabimur, [si] separemur modo a coetu.~
1958 | sane
1959 XXIII, 1 | nulli detractas nec alieno sanguine cruentas, sine cuiusquam
1960 XXV, 8 | eas quarum experimentum sanguis et sudor est. Ergo non ego
1961 IX, 4 | providentia et sublimitas et sanitas et libertas et concordia
1962 VI, 1 | legere dementia est. Nec sine sanitate quisquam beatus est nec
1963 XVII, 4 | Non perveni ad sanitatem, ne perveniam quidem; delenimenta
1964 III, 3 | in perpetua possessione sanitatis suae, deinde fortis ac vehemens,
1965 VI, 1 | quisquam beatus est nec sanus cui futura pro optimis adpetuntur.~
1966 XI, 1 | causa facere, de illo loquor sapiente, cui soli concedimus voluptatem.
1967 XXII, 1 | quin haec maior materia sapienti viro sit animum explicandi
1968 XXVI, 3 | pretiosa spolia laturi. Sapientis quisquis abstulerit divitias,
1969 XI, 4 | sono, spectaculis oculos, saporibus palatum suum delectantis;
1970 XXV, 2 | super Circense tomentum per sarturas veteris lintei effluens
1971 VII, 4 | inmortale est, nescit exire, nec satietatem habet nec paenitentiam;
1972 V, 1 | beneficio rationis, quoniam et saxa timore et tristitia carent
1973 XXVII, 4 | uerrucas derideat quem foeda scabies depascitur.~5.
1974 XXV, 2 | praetextatus et causatus quam nudis scapulis aut sententis.~3.
1975 XVIII, 3 | Vides enim: non virtutis scientiam sed egestatis professus
1976 XV, 5 | omnemque temporum difficultatem sciet legem esse naturae et ut
1977 | scilicet
1978 XVII, 2 | struitur et est aliquis scindendi obsonii magister?' Adice
1979 XVIII, 2 | quam ago sed quam agendam scio, quominus virtutem adorem
1980 XII, 3 | semper atque ebrius, quia scit se cum voluptate vivere,
1981 XXV, 7 | adhibebimus illas quae pugnare sciunt fortiores, divitiis illas
1982 XXVII, 4 | Vobis autem vacat aliena scrutari mala et sententias ferre
1983 XXIII, 2 | dico: si tuto et securus scrutationem populo praebuerit, si nihil
1984 XXVI, 8 | imperio mentitur, cum aliquis secandi lacertos suos artifex brachia
1985 III, 1 | solidum et aequale et a secretiore parte formosius; hoc eruamus.
1986 XIII, 2 | quod plerique nostrorum, sectam Epicuri flagitiorum magistram
1987 XIV, 3 | officiis renuntiat, ita qui sectatur voluptatem omnia postponit
1988 XXII, 3 | exhilarant ut navigantem secundus et ferens ventus, ut dies
1989 VIII, 4 | nostra mens faciat: cum secuta sensus suos per illos se
1990 VI, 1 | habebit suas.' Habeat sane sedeatque luxuriae et voluptatium
1991 V, 3 | semper ubi constitit ac sedem suam etiam irata et infestante
1992 IX, 2 | Sicut in arvo quod segeti proscissum est aliqui flores
1993 XXVI, 3 | inclusi et ignari machinarum segnes laborem obsidentium spectant
1994 X, 2 | desidiam dissolutionemque segnis animi, deliciis fluentis,
1995 | semel
1996 XXII, 5 | effluxerint, nihil auferent nisi semet ipsas, tu stupebis et videberis
1997 XXI, 1 | extendit aetatem et in multa senectute placidus viret?'~2.
1998 XXI, 1 | regiones?" et tamen, si licet, senescit in patria? Et inter longius
1999 XXVI, 8 | ululat laurumque linteatus senex et medio lucernam die praeferens
2000 XXVII, 2 | qui vires eius lacessendo senserunt: duritia silicis nullis
|