|
1.
'Quare ille philosophiae studiosus est et tam dives vitam
agit? Quare opes contemnendas dicit et habet, vitam contemnendam putat et tamen
vivit, valetudinem contemnendam, et tamen illam diligentissime tuetur atque
optimam mavult? Et exilium vanum nomen putat et ait "quid enim est mali
mutare regiones?" et tamen, si licet, senescit in patria? Et inter longius
tempus et brevius nihil interesse iudicat, tamen, si nihil prohibet, extendit
aetatem et in multa senectute placidus viret?'
2. Ait ista debere
contemni, non ne habeat, sed ne sollicitus habeat; non abigit illa a se, sed
abeuntia securus prosequitur. Divitias quidem ubi tutius fortuna deponet quam
ibi unde sine querella reddentis receptura est?
3. M. Cato cum laudaret
Curium et Coruncanium et illud saeculum in quo censorium crimen erat paucae argenti
lamellae possidebat ipse quadragies sestertium, minus sine dubio quam Crassus,
plus quam censorius Cato. Maiore spatio, si compararentur, proavum vicerat
quam a Crasso vinceretur, et, si maiores illi obvenissent opes, non sprevisset.
4.
Nec enim se sapiens indignum ullis muneribus fortuitis
putat: non amat divitias sed mavult; non in animum illas sed in domum recipit,
nec respuit possessas sed continet, et maiorem virtuti suae materiam
subministrari vult.
|