bold = Main text
     Lib., Cap., Par.                                  grey = Comment text

2509  I,  2,  1|           sicut medicinae apud aegros usus, etiam apud sanos honor
2510  I, 13,  1|            quibus ad communem salutem utatur, gloriosusque miles (publicae
2511  I, 21,  4|            occasione notae clementiae utendum est.~
2512           | uterque
2513 II,  6,  3|                ubi enim opibus potius utetur aut viribus, quam ad restituenda,
2514  I,  5,  7|           alios ex civibus suis, quia utiles bonique sunt, libens videat,
2515 II,  6,  1|              est ad dispiciendas res, utilia excogitanda, periculosa
2516  I, 12,  1|             quotiens id fieri publica utilitas persuadet; tyrannis saevitia
2517  I,  3,  2|               omnia dicta factaque ad utilitates suas spectant; nam si quietem
2518           | Utinam
2519           | utique
2520           | Utraque
2521  I,  4,  3|               alterum non posset sine utriusque pernicie; nam et illi viribus
2522           | utrum
2523  I,  9,  6|      Interpellavit tandem illum Livia uxor et: 'Admittis' inquit 'muliebre
2524  I,  9,  7|             quod advocatum invenerat, uxori quidem gratias egit, renuntiari
2525  I, 16,  5|               degeneri) nec licentiam vagandi errandique passim concedit.
2526  I,  1,  9|             nec est quisquam, cui tam valde innocentia sua placeat,
2527  I,  3,  3|            est; nam pestifera vis est valere ad nocendum. Illius demum
2528  I, 12,  3|         uterque licet non minus armis valletur; sed alter arma habet, quibus
2529  I, 14,  2|         Patrem Patriae non adulatione vana adducti. Cetera enim cognomina
2530 II,  4,  2|         possumus insaniam vocare: nam varia sunt genera eius et nullum
2531  I,  9,  4|                  Gemens subinde voces varias emittebat et inter se contrarias: '
2532  I, 25,  2|       instrumenta excogitet, per quae varietur atque extendatur dolor,
2533  I,  6,  1|            aratur, quanta solitudo ac vastitas futura sit, si nihil relinquitur,
2534  I, 25,  5|          aquam ingerunt; at incendium vastum et multas iam domos depastum
2535  I, 18,  2|            animantium vetet. Quis non Vedium Pollionem peius oderat quam
2536 II,  2,  1|             bona valetudo: inde omnia vegeta sunt atque erecta aut languore
2537 II,  2,  3|               ore expresserunt sensus vehementes et concitatos; nullam adhuc
2538  I, 15,  5|               locum spei suae aperire velle filii damnatione.' Ego contra
2539 II,  1,  2|             traderetque, exclamasti: 'Vellem litteras nescirem!'~3.
2540 II,  1,  2|              ex qua causa animadverti velles; hoc saepe dilatum ut aliquando
2541  I,  9,  2|         quando et quemadmodum adgredi vellet; unus ex consciis deferebat.~
2542  I, 16,  5|                       Idem facit ille venator, quique instituit catulos
2543  I, 25,  3|               sequitur aversio, odia, venena, gladii; tam multis periculis
2544  I, 19,  8|        visendi sui faciant, intueamur venerantes colentesque.~9.
2545  I, 16,  1|            principem decet; quocumque venerit, mansuetiora omnia faciat. ~
2546  I,  1,  5|              in fidem tutelamque tuam venerunt, tuta haberi, nihil per
2547 II,  7,  3|                        Haec omnia non veniae, sed clementiae opera sunt.
2548  I,  6,  2|             nescio, an nemo ad dandam veniam difficilior sit, quam qui
2549  I, 26,  3|            capita decidere, quocumque ventum est, multum sanguinis fundere,
2550  I, 11,  2|           haec est, Caesar, clementia vera, quam tu praestas, quae
2551  I, 21,  2|         implevit perfecitque, quantum verae poenae satis erat; perdidit
2552 II,  4,  1|     Procrustes et piratae, qui captos verberant et in ignem vivos imponunt.'~
2553 II,  7,  2|             debuit, omisisse. Aliquem verbis tantum admonebit, poena
2554 II,  7,  4|                                    De verbo, ut mea fert opinio, controversia
2555  I,  7,  4|               regi vociferatio quoque verborumque intemperantia non ex maiestate
2556  I, 16,  3|                an qui monitionibus et verecundia emendare ac docere malit?
2557  I, 22,  3|       tormento ad castigandum veniat. Verecundiam peccandi facit ipsa clementia
2558  I, 11,  1|               iam in senectutem annis vergentibus; in adulescentia caluit,
2559 II,  2,  2|            hic mihi mos est; maluerim veris offendere quam placere adulando);
2560  I, 11,  2|               est in maxima potestate verissima animi temperantia et humani
2561  I,  1,  6|         naturam suam recidunt; quibus veritas subest quaeque, ut ita dicam,
2562  I, 25,  2|               ultimam, cum crudelitas versa est in voluptatem et iam
2563  I, 12,  4|              est, et illo exsecrabili versu, qui multos praecipites
2564 II,  2,  2|             dum metuant,' cui Graecus versus similis est, qui se mortuo
2565  I,  4,  1|              ne imperatoris sui signa vertantur. Ille est enim vinculum,
2566  I,  1,  1|           Quamvis enim recte factorum verus fructus sit fecisse nec
2567  I, 16,  5|              quique instituit catulos vestigia sequi quique iam exercitatis
2568           | vestra
2569  I, 18,  2|         licere commune ius animantium vetet. Quis non Vedium Pollionem
2570  I, 26,  4|         inicere tectis ignem, aratrum vetustis urbibus inducere potentiam
2571  I,  1,  5|            haberi, nihil per te neque vi neque clam adimi rei publicae.
2572 II,  6,  4|                          Misericordia vicina est miseriae; habet enim
2573  I, 25,  5|              flamma apparuit: familia vicinique aquam ingerunt; at incendium
2574  I, 12,  2|        contrucidari iussit et, cum in vicino ad aedem Bellonae sedens
2575  I, 21,  3|           nihil se, quod dignum esset victore, apud victos invenisse.~
2576  I,  9,  8|             et tam dives es, ut victo victores invideant. Sacerdotium tibi
2577  I, 21,  3|              sumere. Hoc est etiam ex victoria sua triumphare testarique
2578  I, 21,  3|            dignum esset victore, apud victos invenisse.~4.
2579 II,  3,  1|             et in contrarium abducat, videamus, quid sit clementia qualisque
2580  I,  5,  7|           utiles bonique sunt, libens videat, alios in numerum relinquat;
2581  I, 12,  3|            est mentitus; pauci Sullae videbantur. Sed mox de Sulla, cum quaeremus,
2582  I, 23,  1|                             Praeterea videbis ea saepe committi, quae
2583 II,  7,  5|                                       Videbit, quod ingenium qua ratione
2584  I, 16,  3|                  Nonne pessimus pater videbitur, qui adsiduis plagis liberos
2585 II,  5,  2|             se ponantur, invisa sunt; videntur enim nullam relinquere spem
2586  I,  9, 10|                        Et cum defixum videret nec ex conventione iam,
2587  I,  5,  1|      clementia; tibi enim parcis, cum videris alteri parcere. Parcendum
2588  I, 23,  2|    desciscentibus, si paucos esse eos viderit. Periculosum est, mihi crede,
2589  I,  5,  1|            tuae es, illa corpus tuum, vides, ut puto, quam necessaria
2590  I, 23,  1|              postquam saepius culleos vidimus quam cruces.~2.
2591  I, 16,  1|          omnia faciat. ~Nemo regi tam vilis sit, ut illum perire non
2592  I,  1,  3|                summa parsimonia etiam vilissimi sanguinis; nemo non, cui
2593  I,  3,  4|            imperantis salus; nec haec vilitas sui est aut dementia pro
2594  I,  4,  1|              vertantur. Ille est enim vinculum, per quod res publica cohaeret,
2595  I, 22,  1|           alienas iniurias, in quibus vindicandis haec tria lex secuta est,
2596  I, 23,  1|          positum praeterire quam, dum vindicant, ostendere posse fieri;
2597  I,  7,  3|            ignoscitur pertinaciter se vindicantibus; possunt enim laedi, dolorque
2598  I, 23,  1|            saepe committi, quae saepe vindicantur. Pater tuus plures intra
2599  I, 20,  1|             princeps solet, si aut se vindicat aut alium. Prius de ea parte
2600  I, 21,  1|         habuit, infra se videt, satis vindicatus est. Regem et servus occidit
2601  I, 13,  2|           deosque testes facinorum ac vindices timeat, eo perductus, ut
2602  I,  8,  6|              securitas, quia frequens vindicta paucorum odium opprimit,
2603 II,  7,  2|           quia deceptus est, quia per vinum lapsus; hostes dimittet
2604 II,  5,  1|               deos colit, superstitio violat, ita clementiam mansuetudinemque
2605  I, 21,  1|               ab inferioribus petitus violatusque est; nam si, quos pares
2606 II,  1,  2|               Burrus praefectus tuus, vir egregius et tibi principi
2607  I,  3,  3|      principem decet. Ita enim magnae vires decori gloriaeque sunt,
2608  I, 21,  1|            alieno malo opinionem sibi virium quaerat. Hoc dico, cum ab
2609  I, 22,  3|            poena videtur, quae a miti viro constituitur.~
2610  I, 21,  2|              enim spectaculum alienae virtutis est; in triumpho cito transisset.~
2611  I,  1,  1|         fructus sit fecisse nec ullum virtutum pretium dignum illis extra
2612  I, 19,  8|              di immortales potestatem visendi sui faciant, intueamur venerantes
2613  I, 13,  4|            cupiens, felix abunde sibi visus, si fortunam suam publicarit,
2614 II,  5,  1|      praestabunt, misericordiam autem vitabunt; est enim vitium pusilli
2615  I,  1,  2|             deorum vice fungerer? Ego vitae necisque gentibus arbiter;
2616  I,  4,  1|               cohaeret, ille spiritus vitalis, quem haec tot milia trahunt
2617 II,  6,  1|               excogitanda, periculosa vitanda, aequa aestimanda; ergo
2618 II,  4,  4|          clementiam posita sunt, quae vitare debemus; per speciem enim
2619  I, 17,  2|             pronuntiare; luctetur cum vitiis, resistat, aliis morbum
2620 II,  7,  4|             premant, quasdam infirmas vitio loci nutriunt, quibusdam
2621  I,  2,  2|             est, confusio sequitur et vitiorum eruptio; itaque adhibenda
2622  I, 22,  1|               malis securiores ceteri vivant. Ipsos facilius emendabis
2623  I, 18,  2|               aliquid offenderant, in vivarium, quid aliud quam serpentium,
2624  I,  8,  2|               tibi in tua pace armato vivendum est. Aberrare a fortuna
2625 II,  4,  1|          captos verberant et in ignem vivos imponunt.'~2.
2626 II,  4,  4|              laudant et bonum hominem vocant misericordem. Et haec vitium
2627 II,  4,  2|       saevitia est; possumus insaniam vocare: nam varia sunt genera eius
2628  I, 10,  1|             maluit enim illum honorem vocari quam spolium.~2.
2629  I, 25,  1|               satietur; clementia iam vocatur, ad occidendum amicum cum
2630  I,  9,  5|              interposito maiore multo voce sibi quam Cinnae irascebatur: '
2631  I,  7,  4|          inter paria ictus sunt; regi vociferatio quoque verborumque intemperantia
2632  I, 11,  2|               Ego vero clementiam non voco lassam crudelitatem; haec
2633  I,  1,  2|                nulla pars usquam nisi volente propitioque me floret; haec
2634  I,  2,  2|              Nec promiscuam habere ac volgarem clementiam oportet nec abscisam;
2635  I, 19,  3|               sunt apes et aculeos in volnere relinquunt, rex ipse sine
2636 II,  6,  3|      restituenda, quae casus impulit? Voltum quidem non deiciet nec animum
2637  I, 19,  5|            est timeat, quantum timeri voluit, et manus omnium observet
2638  I,  9, 11|               repetendo magnam partem voluminis occupem (diutius enim quam
2639  I,  3,  2|           communi bono genitum videri volumus, sed etiam inter illos,
2640 II,  6,  2|               qui misericordes videri volunt, abicit et fastidit, quos
2641  I, 24,  2|              reguntur, ita clementiam voluntaria innocentia impetu suo sequitur,
2642  I,  3,  5|         dextram flammis obiecimus aut voluntarii terram subsiluimus, sic
2643  I,  8,  7|                                       Voluntas oportet ante saeviendi quam
2644  I, 13,  2|               quisquam bonae ac fidae voluntatis ministros, quibus in tormentis
2645  I, 26,  2|             maesta, trepida, confusa; voluptates ipsae timentur; non convivia
2646 II,  1,  1|        scriberem, Nero Caesar, una me vox tua maxime compulit, quam