Cap., Par.

 1  I, 3   |       vigebitque memoria quam diu in pretio fuerit Romana
 2  I, 3   |  fuerit Romana cognosci, quam diu quisquam erit qui reverti
 3  I, 3   |   velit ad acta maiorum, quam diu quisquam qui velit scire
 4 VII, 1  | suorum est.' Quis negat, quam diu modicum est? Nam discessu,
 5  X, 6   |   variis generibus emaceratos diu inter vitam mortemque medios
 6 XII, 3  |  electio utrum satius sit non diu felicem esse an numquam,
 7 XII, 3  | filium tibi di inmortales non diu daturi statim talem dederunt
 8 XII, 3  |  statim talem dederunt qualis diu effici <vix> potest. ~4.
 9 XVII, 2 |      fabulosam Charybdin quam diu ab austro vacat, at, si
10 XIX, 3  |     tuus decessit an quod non diu vixit? Si quod decessit,
11 XXI, 1  |     saecula: videbis quam non diu steterint etiam quae vetustate
12 XXII, 1 |     Quereris, Marcia, non tam diu filium tuum vixisse quam
13 XXIII, 3|      sine luxuria adpetentem, diu tibi putabas illum sospitem
14 XXIV, 1 |    non annis aestimare; satis diu vixit. Pupillus relictus