Cap., Par.
1 I, 2 | Non est ignotum qualem te in persona patris tui gesseris,
2 I, 3 | sumptum erat supplicium, in usum hominum reduxisti et
3 I, 3 | vindicasti morte ac restituisti in publica monumenta libros
4 I, 3 | vigebitque memoria quam diu in pretio fuerit Romana cognosci,
5 I, 4 | ob duas res pulcherrimas in oblivionem coniectum, eloquentiam
6 I, 4 | eruisses: legitur, floret, in manus hominum, in pectora
7 I, 4 | floret, in manus hominum, in pectora receptus vetustatem
8 I, 5 | tuis cogitem: antiqua mala in memoriam reduxi et, ut scires
9 I, 5 | dolorem tuum, quem tibi in filii locum superstitem
10 I, 6 | Quis enim erit finis? Omnia in supervacuum temptata sunt:
11 I, 6 | quoque aerumnas componit, in te una vim suam perdidit.~
12 I, 7 | quoque tristia et misera et in se saevientia ipsa novissime
13 I, 8 | sunt: tunc et uruntur et in altum revocantur et digitos
14 I, 8 | recipiunt, ubi corrupta in malum ulcus verterunt. Non
15 II, 1 | qui monere aliquem volunt, in exemplis desinere. Mutari
16 II, 2 | non tamen dedit longum in se malis suis dominium,
17 II, 2 | dominium, sed cito animum in sedem suam reposuit.~3.
18 II, 3 | socer incumbere coeperat, in quem onus imperii reclinare,
19 II, 3 | frugalitatis continentiaeque in illis aut annis aut opibus
20 II, 4 | quidem se passa est; intenta in unam rem et toto animo adfixa,
21 II, 4 | omnem vitam fuit qualis in funere, non dico non [est]
22 II, 5 | Oderat omnes matres et in Liviam maxime furebat, quia
23 III, 1 | esse Romanos notum erat. In expeditione decesserat ipsis
24 III, 1 | desiderium, per quam effusis in officium lugubre municipiis
25 III, 1 | municipiis coloniisque usque in urbem ductum erat funus
26 III, 3 | reicies; invisa haerebis in luce et aetati tuae, quod
27 III, 3 | alienissimumque est animo tuo in meliorem noto partem, ostendes
28 III, 4 | moderatius, mitius, non eris in aerumnis nec te tormentis
29 III, 4 | mala sua non augere! Quam in omni vita servasti morum
30 III, 4 | probitatem et verecundiam, in hac quoque re praestabis;
31 IV, 2 | suum consilium volat. Illa in primo fervore, cum maxime
32 IV, 2 | cuius pietas efficiebat ut in illo acerbo et defleto gentibus
33 IV, 3 | diligentissimam: 'usque in hunc diem, Iulia, quantum
34 IV, 3 | comes, cui non tantum quae in publicum emittuntur nota,
35 IV, 3 | operam ne quid esset quod in te quisquam reprenderet;
36 IV, 3 | quisquam reprenderet; nec id in maioribus modo observasti,
37 IV, 3 | maioribus modo observasti, sed in minimis, ne quid faceres
38 IV, 4 | pulchrius existimo quam in summo fastigio conlocatos
39 IV, 4 | petere; servandus itaque tibi in hac quoque re tuus mos est,
40 V, 2 | Cum secessimus et in unum convenimus, facta eius
41 V, 2 | vitae, si potestas detur, in aevum omne sis prorogatura.~
42 V, 3 | duxeris ceterorum more, qui in eiusmodi casu partem mali
43 V, 4 | Nunc incubuisti tota in alteram partem et oblita
44 V, 4 | illam faciem rerum premis; in illam, quasi parum ipsa
45 VI, 2 | lacerato pectori manus et in ipsam faciem impetus fiat
46 VI, 2 | revocantur, si sors inmota et in aeternum fixa nulla miseria
47 VI, 3 | tempestati ratem; at ille vel in naufragio laudandus quem
48 VII, 3 | natura vim acceperunt eandem in omnibus servant: apparet
49 VII, 4 | quam feminas uret; ferrum in omni corpore exhibebit secandi
50 VII, 4 | natura datae sunt, quae nihil in personam constituit. Paupertatem
51 IX, 1 | ergo tanta nobis pertinacia in deploratione nostri, si
52 IX, 2 | divitum subita paupertas in oculos incidit: et nobis
53 IX, 2 | incidit: et nobis numquam in mentem venit nostras quoque
54 IX, 2 | nostras quoque opes aeque in lubrico positas. Necesse
55 IX, 3 | cum sagittis pilisque saxa in tuum puta librata corpus.
56 IX, 4 | tamquam dirum omen respuat et in capita inimicorum aut ipsius
57 X, 2 | sui temperat; nos oportet in promptu habere quae in incertum
58 X, 2 | oportet in promptu habere quae in incertum diem data sunt
59 X, 4 | voluptates, fruendos vos in vicem liberis date et sine
60 X, 4 | omnium est: miseri nescitis in fuga vivere. ~5.
61 X, 5 | denuntiata nascenti est; in hanc legem genitus <est>,
62 X, 6 | In regnum fortunae et quidem
63 X, 6 | alios ignibus peruret vel in poenam admotis vel in remedium;
64 X, 6 | vel in poenam admotis vel in remedium; alios vinciet --
65 X, 6 | luctatos cum fluctibus ne in harenam quidem aut litus
66 X, 6 | aut litus explodet, sed in alicuius inmensae ventrem
67 XI, 1 | quae inmoderate fertis, et in multos dolores humani pectoris <
68 XI, 2 | properant. Hoc omnis ista quae in foro litigat, in theatris <
69 XI, 2 | ista quae in foro litigat, in theatris <plaudit>, in templis
70 XI, 2 | in theatris <plaudit>, in templis precatur turba dispari
71 XI, 3 | rursus situ et otio iturum in tabem, alimenta metuens
72 XI, 4 | Miramur in hoc mortem, quae unius singultus
73 XI, 4 | contemptum animal movet, in quantas cogitationes oblitum
74 XI, 5 | aeterna volutat animo et in nepotes pronepotesque disponit,
75 XII, 1 | eius qui decessit? Utrum te in amisso filio movet quod
76 XII, 4 | domum quae non inveniat in miseriore solacium.~5.
77 XII, 6 | eius et acerrimam virtutem in hostes civesque contudit
78 XIII, 1 | Graecia illum patrem qui in ipso sacrificio nuntiata
79 XIII, 3 | regis nomen] duos filios in adoptionem dedit, <duos>
80 XIV, 1 | partibus suis constitit, in qua non aliquid turbatum
81 XIV, 2 | qui toto honoris sui anno <in> invidiam collegae domi
82 XIV, 3 | publica secum fata ducentem. In oculis erat iam Cn. Pompeius
83 XIV, 3 | animo quemquam alium esse in re publica magnum et modum
84 XIV, 3 | illi videbantur etiam cum in commune cresceret. Tamen
85 XV, 1 | funera Caesarum referam? quos in hoc mihi videtur interim
86 XV, 1 | dicantur sic suam fortunam in potestate habere quemadmodum
87 XV, 3 | laudavit filium stetitque in conspectu posito corpore,
88 XV, 4 | omnia prosternens casus, et in quos tot animi bona, tot
89 XV, 4 | erant? Sed videlicet it in orbem ista tempestas et
90 XVI, 1 | egisse et virtutes illarum in artum retraxisse? par illis,
91 XVI, 2 | In qua istud urbe, di boni,
92 XVI, 2 | urbe, di boni, loquimur? in qua regem Romanis capitibus
93 XVI, 2 | debemus, Lucretiae Brutum; in qua Cloeliam contempto et
94 XVI, 2 | insignem audaciam tantum non in viros transcripsimus: equestri
95 XVI, 2 | equestri insidens statuae in sacra via, celeberrimo loco,
96 XVI, 2 | nostris pulvinum escendentibus in ea illos urbe sic ingredi
97 XVI, 2 | ea illos urbe sic ingredi in qua etiam feminas equo donavimus.~
98 XVI, 5 | Iam cum fortuna in gratiam, Marcia, reverteris,
99 XVI, 5 | reverteris, si tela quae in Scipiones Scipionumque matres
100 XVI, 5 | frustra cadere telum quod in confertum agmen inmissum
101 XVI, 6 | si bene, magna solacia. In hoc te perduc ut illas cum
102 XVI, 7 | illis residuam fovet et in <locum> amissarum semina
103 XVI, 8 | Has nunc Metili tui filias in eius vicem substitue et
104 XVII, 4 | omnium quos aut natura posuit in tutelam classium aut adiuvit
105 XVII, 4 | captivorum ille excisis in infinitam altitudinem saxis
106 XVII, 6 | posset, qui non incidisset in illa sed prudens sciensque
107 XVII, 7 | sed sic te para tamquam in ignem inpositurus vel puerum
108 XVIII, 1| nascenti me tibi venire in consilium.~2.
109 XVIII, 3| diversas agentia vias et in contrarium praecipiti mundo
110 XVIII, 4| satiatus spectaculo supernorum in terram oculos deieceris,
111 XVIII, 4| mirabilis: hinc camporum in infinitum patentium fusa
112 XVIII, 4| surgentium iugis erecti in sublime vertices; deiectus
113 XVIII, 4| fluminum et ex uno fonte in occidentem orientemque diffusi
114 XVIII, 5| difficultate, quarum aliae se in erectos subtrahunt montes,
115 XVIII, 5| et amoeni sinus et litora in portum recedentia; sparsae
116 XVIII, 6| aurum harenis interfluens et in mediis terris medioque rursus
117 XVIII, 8| condicionem vitae nossent, in hanc nos sustulerunt. ~
118 XIX, 1 | quanti illud taxavimus. In nostra potestate remedium
119 XIX, 2 | probabili sed vero solacio utar, in civitate nostra plus gratiae
120 XIX, 3 | moleste fert, cui quicquam in filio respicere praeter
121 XIX, 4 | nec tribunalia et reos et in illa libertate tam laxa
122 XIX, 5 | nostra non exeunt, quae nos in illam tranquillitatem in
123 XIX, 5 | in illam tranquillitatem in qua antequam nasceremur
124 XIX, 5 | ipsum nihil est et omnia in nihilum redigit, nulli nos
125 XIX, 6 | pendet [et] ex eventu semper in certiora dependenti. Tandem
126 XX, 1 | aevum dum meliora sperantur in flore deducit, sive pueritiam
127 XX, 2 | vetuerat; haec exulibus in patriam semper animum oculosque
128 XX, 2 | fecit arbitrio; haec est in qua nemo humilitatem suam
129 XX, 3 | capite quidam conversos in terram suspendere, alii
130 XX, 4 | depulit. Vidit legiones in conspectu suo caesas et
131 XX, 4 | caesas et ex illo proelio in quo prima acies senatus
132 XX, 5 | potuit. Non vidisset strictos in civilia capita mucrones
133 XXI, 3 | Licet mihi vivaces et in memoriam traditae senectutis
134 XXI, 7 | In hoc omnes errore versamur,
135 XXI, 7 | nomine latet: infantiam in se pueritia convertit, pueritiam
136 XXII, 1 | felicissimis optanda mors est, quia in tanta inconstantia turbaque
137 XXII, 2 | enim recta ingenia qualem in adulescentia spem sui fecerant
138 XXII, 2 | spem sui fecerant usque in senectutem pertulerunt,
139 XXII, 2 | speciosa principia, aut in popinam ventremque procubuerunt
140 XXII, 3 | vivis legentium et totas in viscera manus demittentium
141 XXII, 3 | manebat vitae stipendium, cito in tutum recepit. Nihil est
142 XXII, 3 | brevi aetate defunctos cito in integrum restitui. ~4.
143 XXII, 4 | ferre non potuerat Seianum in cervices nostras ne inponi
144 XXII, 4 | Decernebatur illi statua in Pompei theatro ponenda,
145 XXII, 5 | Pompei constitui Seianum et in monumentis maximi imperatoris
146 XXII, 6 | quo plus virium poneret, in cubiculum se quasi gustaturus
147 XXII, 6 | deinde, quasi iam satis in cubiculo edisset, abstinuit.
148 XXII, 6 | lumen omne praecludi et se in tenebras condidit.~7.
149 XXII, 7 | effugere. Magna res erat in quaestione, an mortis <ius>
150 XXIII, 2| umquam magis ingenis cara in corpore mora est; exire
151 XXIII, 2| sapientis animum totum in mortem prominere, hoc velle,
152 XXIII, 2| hac semper cupidine ferri in exteriora tendentem. ~3.
153 XXIII, 3| Marcia, cum videres senilem in iuvene prudentiam, victorem
154 XXIII, 3| ultimum tempus expectant quae in primo maturuerunt.~4.
155 XXIV, 1 | relinquere tuos noluit et in materno contubernio, cum
156 XXIV, 2 | raro liberos videant quae in diversis domibus habitant;
157 XXIV, 2 | sollicitudinem exigi, quibus filios in exercitu habent: scies multum
158 XXIV, 3 | Adulescens rarissimae formae in tam magna feminarum turba
159 XXIV, 4 | filio scis, si modo quid in illo pretiosissimum fuerit
160 XXIV, 5 | arcetur a veris et suis in falsa coiectus. Omne illi
161 XXV, 1 | corporum. Integer ille nihilque in terris relinquens sui fugit
162 XXV, 2 | sed omnium ex vero peritus in arcana naturae libens ducit;
163 XXV, 2 | domesticus interpres. Et in profunda terrarum permittere
164 XXV, 3 | sed tanto excelsiorum et in summo locatorum. Erubesce
165 XXV, 3 | volgare cogitare et mutatos in melius tuos flere! Aeternarum
166 XXV, 3 | facili mobiles et expediti et in vicem pervii sunt intermixtique
167 XXVI, 1 | deflevit, quo proscribentis in aeternum ipse proscripsit,
168 XXVI, 2 | longa tenet aegritudo? Cur in tanta veri ignoratione versaris,
169 XXVI, 3 | patrem atque avum tuum: ille in alieni percussoris venit
170 XXVI, 3 | venit arbitrium; ego nihil in me cuiquam permisi et cibo
171 XXVI, 3 | videbar animo scripsisse. Cur in domo nostra diutissime lugetur
172 XXVI, 3 | felicissime moritur? Coimus omnes in unum videmusque non alta
173 XXVI, 4 | strepere dies perpetuos, nihil in obscuro, detectas mentes
174 XXVI, 4 | et aperta praecordia et in publico medioque vitam et
175 XXVI, 5 | saeculi facta componere in parte ultima mundi et inter
176 XXVI, 6 | supprimet montes et alibi rupes in altum novas exprimet; maria
177 XXVI, 7 | ruinae ingentis accessio in antiqua elementa vertemur.' ~
|