Cap., Par.

 1  I, 5   | exhaustosque oculos, si verum vis magis iam ex consuetudine quam
 2 IV, 2   |       quam familiariter coluisti, magis tibi placeat exemplum: illa
 3 VII, 3  |           luctibus frangi, primum magis feminas quam viros, magis
 4 VII, 3  |         magis feminas quam viros, magis barbaros quam placidae eruditaeque
 5 VII, 3  |       eruditaeque gentis homines, magis indoctos quam doctos eadem
 6 VIII, 3 |        maerere an imperes. Quanto magis hoc morum tuorum elegantiae
 7 IX, 2   |       positas. Necesse est itaque magis corruamus: quasi ex inopinato
 8 XIII, 4 |           gratulatus est. Et quem magis poterat permovere tanta
 9 XVI, 8  |        natura mortalium, ut nihil magis placeat quam quod amissum
10 XXIII, 2|                        Nec umquam magis ingenis cara in corpore
11 XXIV, 4 |        quasi sinu! Nunc ille tibi magis vacat, nunc nihil habet,
12 XXV, 1  |      iacent, ossa cineresque, non magis illius partes quam vestes