Cap., Par.

 1  I, 3  |  indomitus, quid sit homo ingenio animo manu liber.~4.
 2 II, 3  |           reclinare, adulescentem animo alacrem, ingenio potentem,
 3 II, 4  |       intenta in unam rem et toto animo adfixa, talis per omnem
 4 III, 3 |   turpissimum alienissimumque est animo tuo in meliorem noto partem,
 5  V, 6  |           fortunae fit quam aequo animo.' Post haec ostendit illi
 6 IX, 2  | hereditatis successionem agitamus animo; tot divitum subita paupertas
 7 XI, 5  |       Inmortalia, aeterna volutat animo et in nepotes pronepotesque
 8 XIII, 4|                  Vides quam magno animo tulerit? orbitati suae gratulatus
 9 XIV, 3 |        Pompeius non aequo laturus animo quemquam alium esse in re
10 XVI, 4 |        filii et inultam tam magno animo tulit quam ipse leges tulerat.~
11 XXVI, 3|         tam magno me quam videbar animo scripsisse. Cur in domo