Cap., Par.

 1  I, 2   |    saeculo quo magna pietas erat nihil impie facere.~3.
 2  I, 7   |     praeterit annus, cum interim nihil ex primo illo impetu cecidit:
 3 IV, 2   |          defleto gentibus funere nihil sibi nisi numerum deesse
 4  V, 1   |     aliquid coram te de Druso an nihil, ne aut oblivio clarissimi
 5 VII, 4  |          natura datae sunt, quae nihil in personam constituit.
 6 IX, 1   |         fit naturae iussu?' Quod nihil nobis mali antequam eveniat
 7  X, 1   |     commodatique apparatus sunt; nihil horum dono datur. Conlaticiis
 8  X, 3   |        sic amare debemus tamquam nihil nobis de perpetuitate, immo
 9  X, 3   |      nobis de perpetuitate, immo nihil de diuturnitate eorum promissum
10  X, 4   |  dilatione omne gaudium haurite: nihil de hodierna nocte promittitur --
11  X, 4   |      magnam advocationem dedi -- nihil de hac hora. Festinandum
12 XII, 2  |          desiderant ea ex quibus nihil gaudi laetitiaeque perceperant.
13 XII, 2  |       industria eius contulerit, nihil diligentia custodierit,
14 XII, 2  |          diligentia custodierit, nihil prudentia suaserit, ipsum
15 XVI, 8  |        haec natura mortalium, ut nihil magis placeat quam quod
16 XVII, 7 |          ut ipsi maledicta sint. Nihil vetat illos tibi suprema
17 XVII, 7 |    puerum vel iuvenem vel senem; nihil enim ad rem pertinent anni,
18 XVII, 7 |        invidia liberas, qui tibi nihil certi spoponderunt. ~
19 XVIII, 7|       terras quaerentia. Videbis nihil humanae audaciae intemptatum
20 XIX, 5  |     aliquid est; quod vero ipsum nihil est et omnia in nihilum
21 XIX, 6  |         unde nil eum pellat, ubi nihil terreat. ~
22 XX, 2   |   oculosque tendentibus ostendit nihil interesse infra quos quis
23 XX, 2   |        omnia; haec est post quam nihil quisquam alieno fecit arbitrio;
24 XX, 6   |         fugere, Pompeium sequi. ~Nihil ergo illi mali inmatura
25 XXI, 4  |      enim quantum debuit vivere, nihil illi iam ultra supererat.
26 XXII, 1 |      positae fundataeque sint ut nihil illi procedente tempore
27 XXII, 1 |      inconstantia turbaque rerum nihil nisi quod praeterit certum
28 XXII, 3 |           cito in tutum recepit. Nihil est tam fallax quam vita
29 XXII, 3 |         fallax quam vita humana, nihil tam insidiosum: non mehercules
30 XXIV, 4 |      ille tibi magis vacat, nunc nihil habet, quo avocetur; numquam
31 XXVI, 2 |         an Romanos duces, quorum nihil magnitudini deerit, si aliquid
32 XXVI, 3 | percussoris venit arbitrium; ego nihil in me cuiquam permisi et
33 XXVI, 4 |         strepere dies perpetuos, nihil in obscuro, detectas mentes
34 XXVI, 6 |      desideri tui commune fatum, nihil quo stat loco stabit, omnia