abdid-confu | conge-facil | faciu-itali | itine-ornen | oro-sagit | salut-vitio | vivac-xxvi
bold = Main text
Cap., Par. grey = Comment text
1 II, 5 | fortunam exosa defodit se et abdidit. Adsidentibus liberis, nepotibus
2 XXVI, 6 | loco stabit, omnia sternet abducetque secum vetustas. Nec hominibus
3 XIII, 2 | fausta nuncupatione non abduxit patrem? Dignus mehercules
4 XII, 6 | inter res nondum iudicatas abeat, qualis Sulla fuerit --
5 XXI, 2 | fuerit incrementum non multum aberit a nihilo? Uno modo multum
6 XIX, 1 | habemus: iudicemus illos abesse et nosmet ipsi fallamus;
7 IX, 4 | ipsius intempestivi monitoris abire illa iubeat? 'Non putavi
8 XVII, 2 | et Hesperium Siculo latus abscidit.~Deinde videbis (licebit
9 XIX, 1 | tolerabile esse apparet; absentis enim afuturosque dum vivent
10 XXII, 7 | accusatores iterum adeunt, ille se absolverat.~8.
11 I, 1 | efficere ut fortunam tuam absolveres. Fiduciam mihi dedit exploratum
12 XVII, 5 | te invitare possit, quid absterrere: proinde aut naviga aut
13 XXII, 6 | satis in cubiculo edisset, abstinuit. Altero quoque die et tertio
14 XXIV, 5 | gravi carne certamen est, ne abstrahatur et sidat; nititur illo,
15 XX, 4 | imperii, Neapoli valetudo abstulisset, indubitatus populi Romani
16 X, 6 | contumeliose crudeliter abutetur: alios ignibus peruret vel
17 III, 1 | quod expediebat audentibus. Accedebat ad hanc mortem, quam ille
18 I, 8 | temporibus ad istam curationem accedere; leniore medicina fuisset
19 XVIII, 8| Quidni? immo, puto, ad id non accedes ex quo tibi aliquid decuti
20 VII, 3 | Atqui quae a natura vim acceperunt eandem in omnibus servant:
21 X, 2 | inter nostra positi: mutua accepimus. Usus fructusque noster
22 XXII, 3 | mehercules quisquam illam accepisset, nisi daretur ignorantibus.
23 XXVI, 7 | ipsae parva ruinae ingentis accessio in antiqua elementa vertemur.' ~
24 XVIII, 2| toto ore terris imminentem, accessionibus damnisque mutabilem, semper
25 XXI, 6 | iter mortis ingressus est accessitque fato propior et illi ipsi
26 XVI, 4 | caedis auctore. Tamen et acerbam mortem filii et inultam
27 XXII, 4 | Propone illud acerbissimum tibi tempus, quo Seianus
28 I, 7 | saevientia ipsa novissime acerbitate pascuntur et fit infelicis
29 IV, 2 | pietas efficiebat ut in illo acerbo et defleto gentibus funere
30 XVII, 7 | anni, quoniam nullum non acerbum funus est quod parens sequitur.'
31 XII, 6 | res aut malitiam eius et acerrimam virtutem in hostes civesque
32 XXII, 5 | Consecratur subscriptio, et acerrimi canes, quos ille, ut sibi
33 XXV, 2 | profunda terrarum permittere aciem iubet; iuvat enim ex alto
34 XX, 4 | illo proelio in quo prima acies senatus fuit -- quam infelices
35 I, 3 | erit qui reverti velit ad acta maiorum, quam diu quisquam
36 XX, 4 | fuisset paenitentiam salutis acturus; quid enim erat turpius
37 I, 3 | omnium et ad Seianianum iugum adactis indomitus, quid sit homo
38 I, 7 | sibi ius mora fecit eoque adductus est ut putet turpe desinere.
39 IX, 3 | arduum ascensu semermis adeas, expecta vulnus et illa
40 XXII, 7 | interpellarent quod coegerant: adeo illis Cordus videbatur effugere.
41 XIX, 2 | orbitas confert quam eripit, adeoque senectutem solitudo, quae
42 VII, 2 | desiderium est nisi homini, qui adest dolori suo nec tantum quantum
43 II, 2 | dolori, alterius quae pari adfecta casu, maiore damno, non
44 I, 5 | subrepam tibi nec furtum facere adfectibus tuis cogitem: antiqua mala
45 XX, 6 | cum illa ipsa pecunia quam adferebat civili bello stipendium,
46 II, 4 | admisit voles salutare aliquid adferentis, ne avocari quidem se passa
47 XIX, 4 | Cogita nullis defunctum malis adfici, illa quae nobis inferos
48 VII, 2 | sentit sed quantum constituit adficitur. ~3.
49 I, 6 | auctoritates magnorum et adfinium tibi virorum; studia, hereditarium
50 II, 4 | in unam rem et toto animo adfixa, talis per omnem vitam fuit
51 I, 8 | per obsequium nec molliter adgredi tam durum dolorem: frangendus
52 | adhuc
53 XXII, 3 | Adice incendia ruinas naufragia
54 XXI, 6 | propior et illi ipsi qui adiciebantur adulescentiae anni vitae
55 VII, 1 | Sed plus est quod opinio adicit quam quod natura imperavit.~
56 XXI, 6 | est; eunt via sua fata nec adiciunt quicquam nec ex promisso
57 IV, 3 | Hic, ut opinor, aditus illi fuit, hoc principium
58 XVIII, 5| pavidae circumfunduntur; adiuta cultu seges et arbusta sine
59 XVII, 4 | in tutelam classium aut adiuvit manus, sic tutum ut ne maximarum
60 II, 4 | est] ausa consurgere, sed adlevari recusans, secundam orbitatem
61 I, 6 | temptata sunt: fatigatae adlocutiones amicorum, auctoritates magnorum
62 IV, 2 | Augustum, qui subducto altero adminiculo titubabat nec luctu suorum
63 II, 3 | aut opibus non mediocriter admirandae, patientem laborum, voluptatibus
64 XIII, 1 | Ne nimis admiretur Graecia illum patrem qui
65 II, 4 | gemendique fecit nec ullas admisit voles salutare aliquid adferentis,
66 XXIV, 3 | sanctitate morum effecit, ut puer admodum dignus sacerdotio videretur,
67 XVI, 6 | perduc ut illas cum videris admonearis filii, non doloris.~7.
68 IX, 4 | ausus est? Quis non, si admoneatur ut cogitet, tamquam dirum
69 IX, 1 | ingressi iter alienis non admonemur casibus illos esse communes.~
70 X, 3 | eorum promissum sit. Saepe admonendus est animus, amet ut recessura,
71 X, 6 | ignibus peruret vel in poenam admotis vel in remedium; alios vinciet --
72 XVI, 7 | rapidum veloxque tempus est) adolescunt amissis laetiora.~8.
73 XV, 3 | et quem genuerat et quem adoptaverat amisit; ipse tamen pro rostris
74 XV, 2 | exhausta Caesarum turba, adoptione desertam domum fulsit: tulit
75 XIII, 3 | regis nomen] duos filios in adoptionem dedit, <duos> quos sibi
76 X, 1 | redituris instrumentis scaena adornatur; alia ex his primo die,
77 XXIII, 3| voluptates sine luxuria adpetentem, diu tibi putabas illum
78 XXIII, 5| exitii nimia maturitas est; adpetit finis ubi incrementa consumpta
79 III, 4 | maximae feminae te exemplum adplicueris moderatius, mitius, non
80 I, 1 | animi et magno experimento adprobata virtus tua. ~2.
81 XXI, 6 | quantum illi dies primus adscripsit. Ex illo quo primum lucem
82 XI, 3 | illa Pythicis oraculis adscripta <vox>: nosce te. Quid est
83 VI, 1 | negotium actum, tibi Areus adsedit; muta personam -- te consolatus
84 II, 5 | exosa defodit se et abdidit. Adsidentibus liberis, nepotibus lugubrem
85 IV, 3 | quantum quidem ego sciam, adsiduus viri tui comes, cui non
86 XXIII, 2| omne, sublimes et ex alto adsueti humana despicere. Inde est
87 XII, 6 | videretur, quod amisso filio adsumpsit nec odia hominum veritus,
88 XII, 2 | visu tactuque et blanda adulatione mutorum, liberos nutrientibus
89 II, 3 | onus imperii reclinare, adulescentem animo alacrem, ingenio potentem,
90 XXII, 2 | recta ingenia qualem in adulescentia spem sui fecerant usque
91 XXI, 6 | illi ipsi qui adiciebantur adulescentiae anni vitae detrahebantur.~
92 XXVI, 6 | mortalia. Et cum tempus advenerit, quo se mundus renovaturus
93 X, 1 | Marcia, quod circa nos ex adventicio fulget, liberi honores opes,
94 V, 5 | obsequens ventus ostendit, adversi aliquid incurrat oportet
95 X, 4 | promittitur -- nimis magnam advocationem dedi -- nihil de hac hora.
96 XXIII, 2| atque erumpere gestiunt, aegre has angustias ferunt, vagi
97 XXVI, 2 | filia, tam longa tenet aegritudo? Cur in tanta veri ignoratione
98 III, 1 | decesserat ipsis illum hostibus aegrum cum veneratione et pace
99 XIV, 2 | simul filii interfecti sunt, Aegyptio quidem militi ludibrio habiti,
100 XX, 4 | imperatorem superfuisse; vidit Aegyptium carnificem et sacrosanctum
101 XVIII, 2| annuo aestates hiemesque aequaliusque dividentem. Videbis nocturnam
102 XXIV, 2 | formavit excellentis ingeni et aequaturi avum, nisi obstitisset verecundia,
103 I, 6 | temporis, quod maximas quoque aerumnas componit, in te una vim
104 III, 4 | moderatius, mitius, non eris in aerumnis nec te tormentis macerabis:
105 XVII, 5 | cognoveris, gravis et insalubris aestas hiberni caeli beneficia
106 XVIII, 2| spatia signantem, annuo aestates hiemesque aequaliusque dividentem.
107 XI, 3 | exterioribus nitidum, frigoris aestus laboris inpatiens, ipso
108 XXII, 3 | proximum est, puto, brevi aetate defunctos cito in integrum
109 XXIII, 5| non poterat enim ad illam aetatem pervenire, quam praeceperat.
110 VII, 4 | Ignis omnes aetates omniumque urbium cives,
111 XXI, 1 | prospicimus hospitium. De nostris aetatibus loquor, quas incredibili
112 XXVI, 5 | gesta. Tot saecula, tot aetatium contextum, seriem, quicquid
113 XXV, 3 | mutatos in melius tuos flere! Aeternarum rerum per libera et vasta
114 XVIII, 2| complexam, certis legibus aeternisque devinctam, indefatigata
115 XXIV, 5 | non simillima; ipse quidem aeternus meliorisque nunc status
116 XIX, 1 | esse apparet; absentis enim afuturosque dum vivent non flemus, quamvis
117 I, 5 | cicatricem. Alii itaque molliter agant et blandiantur, ego confligere
118 XV, 2 | fortiter quam cuius iam res agebatur cuiusque maxime intererat
119 XVIII, 1| Ad> hanc imaginem agedum totius vitae introitum refer.
120 II, 1 | expedit; aliter enim cum alio agendum est: quosdam ratio ducit,
121 XVIII, 3| quinque sidera diversas agentia vias et in contrarium praecipiti
122 XII, 2 | queri, sed de eo gratias agere quod contigit; provenerunt
123 XXII, 3 | perspexeris, scies optime cum iis agi quos natura, quia illos
124 IX, 2 | hereditatis successionem agitamus animo; tot divitum subita
125 XIX, 4 | ista poetae et vanis nos agitavere terroribus.~5.
126 XV, 4 | sine dilectu vastat omnia agitque ut sua. Iube singulos conferre
127 XII, 6 | bene posuisse: hoc de quo agitur constabit, non esse maximum
128 XVI, 5 | telum quod in confertum agmen inmissum est: mirum est
129 XVI, 7 | Agricola eversis arboribus quas aut
130 XXI, 7 | iuventa, omnis aetas ferat. Agunt opus suum fata: nobis sensum
131 XXIII, 5| Fabianus ait, id quod nostri quoque parentes
132 XVI, 5 | sustuleras, Marcia. Nullum aiunt frustra cadere telum quod
133 II, 3 | reclinare, adulescentem animo alacrem, ingenio potentem, sed frugalitatis
134 XXV, 1 | illius partes quam vestes aliaque tegimenta corporum. Integer
135 | alicui
136 | alicuius
137 XV, 1 | potestate habere quemadmodum alienam.~2.
138 III, 3 | infestissima eris; quod turpissimum alienissimumque est animo tuo in meliorem
139 III, 3 | vivorum: aversaberis et alienos liberos et tuos ipsumque
140 II, 3 | patientem laborum, voluptatibus alienum, quantumcumque inponere
141 XI, 3 | et otio iturum in tabem, alimenta metuens sua, quorum modo
142 | alio
143 | aliorum
144 II, 5 | Marcelli memoriae composita aliosque studiorum honores reiecit
145 | aliqua
146 XIII, 2 | domum, et inplevit oculos et aliquas voles flebiles misit; sed
147 | aliquod
148 XXIII, 4| detinet causa, quae maligne alit. Sic ingenia quo inlustriora,
149 XVIII, 4| excipiet te alia forma rerum aliterque mirabilis: hinc camporum
150 IV, 4 | quid committas quod minus aliterve factum velis. ~
151 | aliud
152 | alius
153 XXVI, 3 | omnes in unum videmusque non alta nocte circumdati nil apud
154 XIII, 2 | dies et primus impetus ab altaribus publicis et fausta nuncupatione
155 V, 4 | Nunc incubuisti tota in alteram partem et oblita meliorum
156 VII, 2 | brevia: vaccarum uno die alterove mugitus auditur, nec diutius
157 XXII, 4 | Irascebatur illi ob unum aut alterum liberius dictum, quod tacitus
158 XVII, 4 | ille excisis in infinitam altitudinem saxis nativus carcer incluserat,
159 XXV, 3 | interfusa maria discludunt nec altitudo montium aut inviae valles
160 XXIII, 1| Ante quam obdurescerent et altius terrena conciperent liberati
161 X, 3 | iustissimum ipsorum voum est, sic amare debemus tamquam nihil nobis
162 XII, 2 | ipsum quod habuisti, quod amasti, fructus est.~3.
163 XXIII, 3| sine avaritia, honores sine ambitione, voluptates sine luxuria
164 VII, 4 | constituit. Paupertatem luctum ambitionem alius aliter sentit prout
165 XXI, 2 | populisque et fluminibus et ambitu maris puncti loco ponimus
166 VII, 2 | diutius equarum vagus ille amensque discursus est; ferae cum
167 III, 4 | macerabis: quae enim, malum, amentia est poenas a se infelicitatis
168 X, 3 | Saepe admonendus est animus, amet ut recessura, immo tamquam
169 V, 1 | obsecro ne te difficilem amicis et intractabilem praestes.
170 I, 6 | fatigatae adlocutiones amicorum, auctoritates magnorum et
171 VI, 1 | amplius quam ulla umquam mater amiserit -- non permulceo te nec
172 II, 3 | soror Augusti, altera uxor, amiserunt filios iuvenes, utraque
173 XVI, 7 | residuam fovet et in <locum> amissarum semina statim plantasque
174 VII, 1 | Nam discessu, non solum amissione carissimorum necessarius
175 XVI, 3 | est, quos nec editos nec amissos civitas sensit: Tiberium
176 XVI, 8 | magis placeat quam quod amissum est: iniquiores sumus adversus
177 III, 2 | rogis, quasi totiens illum amitteret, inritata, ut primum tamen
178 XIX, 4 | flagrantia nec Oblivionem amnem nec tribunalia et reos et
179 XVIII, 4| occidentem orientemque diffusi amnes et summis cacuminibus nemora
180 XVIII, 5| inter prata discursus et amoeni sinus et litora in portum
181 X, 1 | fulget, liberi honores opes, ampla atria et exclusorum clientium
182 I, 5 | invita, teneas licet et amplexeris dolorem tuum, quem tibi
183 XIII, 2 | memorabili dedicatione, dignus amplissimo sacerdotio, qui colere deos
184 VI, 1 | puta, Marcia, ereptum tibi amplius quam ulla umquam mater amiserit --
185 XXIII, 2| erumpere gestiunt, aegre has angustias ferunt, vagi per omne, sublimes
186 XVII, 2 | ipsam insulam ab Italia angusto interscissam freto, quam
187 XXVI, 7 | Nos quoque felices animae et aeterna sortitae, cum
188 VII, 2 | suos repetunt; nec ulli animali longum fetus sui desiderium
189 XVIII, 7| excedenti terrestria magnitudine animalia, quaedam gravia et alieno
190 VII, 2 | Aspice mutorum animalium quam concitata sint desideria
191 XXV, 1 | sublatus inter felices currit animas. Excepit illum coetus sacer,
192 XXIII, 1| facillimum ad superos iter est animis cito ab humana conversatione
193 XIX, 6 | libidinis per voluptatem animos carpentis stimulis incessitur,
194 XVIII, 2| noctisque spatia signantem, annuo aestates hiemesque aequaliusque
195 I, 7 | Tertius iam praeterit annus, cum interim nihil ex primo
196 I, 1 | mores tuos velut aliquod antiquum exemplar aspici, non auderem
197 XXVI, 3 | humilia cuncta et gravia et anxia et quotam partem luminis
198 XI, 3 | deficit, modo copia> rumpitur; anxiae sollicitaeque tutelae, precarii
199 XXVI, 4 | obscuro, detectas mentes et aperta praecordia et in publico
200 V, 3 | quibus ille narretur, et apertas aures praebe ad nomen memoriamque
201 X, 1 | pendentia alieni commodatique apparatus sunt; nihil horum dono datur.
202 I, 2 | inhibuisti; postquam tibi apparuit inter Seianianos satellites
203 X, 2 | incertum diem data sunt et appellatos sine querella reddere: pessimi
204 XX, 2 | potentem sui possim: habeo quod appellem.~3.
205 XXV, 2 | omnibus omne cognatum est -- applicat sibi nova luce gaudentem
206 XI, 4 | non omne caelum ferens, aquarum novitatibus flatuque non
207 XVIII, 7| sine vento fluctuantibus aquis innare [et] excedenti terrestria
208 X, 2 | noster est, cuius tempus ille arbiter muneris sui temperat; nos
209 XVI, 7 | Agricola eversis arboribus quas aut ventus radicitus
210 XVIII, 5| circumfunduntur; adiuta cultu seges et arbusta sine cultore feritatis;
211 XXV, 2 | omnium ex vero peritus in arcana naturae libens ducit; utque
212 XXVI, 1 | Puta itaque ex illa arce caelesti patrem tuum Marcia,
213 XV, 3 | pontificis oculos a funere arceret, et flente populo Romano
214 V, 3 | Quare patere, immo arcesse sermones quibus ille narretur,
215 XVII, 5 | offensam detruncari iubebit, arcesset ad libidinem mares feminasque
216 XXIV, 5 | his, offocatur, inficitur, arcetur a veris et suis in falsa
217 XXVI, 6 | nunc ex disposito lucet ardebit.~7.
218 III, 2 | prosecuta, tot per omnem Italiam ardentibus rogis, quasi totiens illum
219 IX, 3 | obsessum multo hoste locum et arduum ascensu semermis adeas,
220 IV, 2 | miseriae, consolandam se Areo, philosopho viri sui, praebuit
221 XVII, 3 | celebratissimum carminibus fontem Arethusam, nitidissimi ac perlucidi
222 VI, 1 | Marcia, negotium actum, tibi Areus adsedit; muta personam --
223 XI, 3 | dissiperis opus est: ubicumque arietaveris, solveris. Quid est homo?
224 I, 3 | studiis: magna illorum pars arserat; optime de posteris, ad
225 V, 5 | ne gubernatoris quidem artem tranquillum mare et obsequens
226 XVIII, 7| conantium: disces docebisque artes, alias quae vitam instruant,
227 XX, 3 | verbera, et membris singulis articulis singula docuerunt machinamenta:
228 XVI, 1 | egisse et virtutes illarum in artum retraxisse? par illis, mihi
229 IX, 3 | multo hoste locum et arduum ascensu semermis adeas, expecta
230 XII, 5 | fuisse multos qui lenirent aspera placide ferendo. ~6.
231 VII, 2 | Aspice mutorum animalium quam concitata
232 I, 1 | aliquod antiquum exemplar aspici, non auderem obviam ire
233 V, 4 | fortunam tuam qua deterior est aspicis. Non convertis te ad convictus
234 XVII, 4 | furori locus sit. Videbis ubi Athenarum potentia fracta, ubi tot
235 | Atqui
236 X, 1 | liberi honores opes, ampla atria et exclusorum clientium
237 XX, 6 | illi mali inmatura mors attulit: omnium etiam malorum remisit
238 XIV, 2 | non minus ipsa orbitate auctor eius digna res lacrimis
239 I, 3 | incorrupta rerum fides, auctori suo magno inputata; optime
240 II, 1 | clara opponenda sunt et auctoritas quae liberum non relinquat
241 I, 6 | fatigatae adlocutiones amicorum, auctoritates magnorum et adfinium tibi
242 XXVI, 1 | Marcia, cui tantum apud te auctoritatis erat quantum tibi apud filium
243 XVIII, 7| quaerentia. Videbis nihil humanae audaciae intemptatum erisque et spectator
244 XVI, 2 | hoste et flumine ob insignem audaciam tantum non in viros transcripsimus:
245 XVII, 7 | propter illos male dicere audeat; propone tamen et tantae
246 III, 1 | nec optare quod expediebat audentibus. Accedebat ad hanc mortem,
247 I, 1 | antiquum exemplar aspici, non auderem obviam ire dolori tuo, cui
248 XVII, 5 | erit simul binis coire. Audisti quid te invitare possit,
249 XIV, 3 | felicitatem suam posset, audit decessisse filiam publica
250 VII, 2 | uno die alterove mugitus auditur, nec diutius equarum vagus
251 XI, 3 | quod pavor repentinus aut auditus ex inproviso sonus auribus
252 VI, 3 | nos ista vis transversos auferat. Turpis est navigii rector
253 IX, 5 | pati nos posse providimus. Aufert vim praesentibus malis qui
254 XXIII, 3| exitu prope est. Eripit se aufertque ex oculis perfecta virtus,
255 XXI, 7 | nobis sensum nostrae necis auferunt, quoque facilius obrepat,
256 III, 4 | exigere et mala sua non augere! Quam in omni vita servasti
257 IV, 2 | Non dubito quin Iuliae Augustae, quam familiariter coluisti,
258 II, 3 | Octavia et Livia, altera soror Augusti, altera uxor, amiserunt
259 IV, 2 | tristitia sua facere, plus quam Augustum, qui subducto altero adminiculo
260 XV, 2 | Divus Augustus amissis liberis, nepotibus,
261 XI, 4 | flatuque non familiaris aurae et tenuissimis causis atque
262 XI, 3 | auditus ex inproviso sonus auribus gravis excutit, sollicitudinis
263 XVIII, 6| inter] rapidorum torrentium aurum harenis interfluens et in
264 II, 4 | funere, non dico non [est] ausa consurgere, sed adlevari
265 XI, 4 | putre causarium, fletu vitam auspicatum, cum interim quantos tumultus
266 XVII, 2 | fabulosam Charybdin quam diu ab austro vacat, at, si quid inde
267 XX, 6 | secum tulisset, neminem ausurum coram Catone peccare: nunc
268 IX, 4 | egestate, de luctu cogitare ausus est? Quis non, si admoneatur
269 XIII, 4 | mutatio? solacia simul atque auxilia perdidit. Non contigit tamen
270 XXIII, 3| carentem vitio, divitias sine avaritia, honores sine ambitione,
271 III, 3 | eximes te numero vivorum: aversaberis et alienos liberos et tuos
272 XXVI, 6 | maria sorbebit, flumina avertet et commercio gentium rupto
273 VII, 2 | exiguum tempus extinguunt; aves cum stridore magno inanes
274 XII, 2 | nisi forte ii qui catulos avesque et frivola animorum oblectamenta
275 XXII, 7 | voluptas erat, quod e faucibus avidissimorum luporum educeretur praeda.
276 XVII, 2 | videbis (licebit enim tibi avidissimum maris verticem stringere)
277 XVIII, 4| silvarum cum suis animalibus aviumque concentu dissono;~5.
278 II, 4 | salutare aliquid adferentis, ne avocari quidem se passa est; intenta
279 XXIV, 4 | vacat, nunc nihil habet, quo avocetur; numquam tibi sollicitudini,
280 XVI, 7 | quas aut ventus radicitus avolsit aut contortus repentino
281 XXII, 6 | filiam fallere. Usus itaque balineo quo plus virium poneret,
282 VII, 3 | feminas quam viros, magis barbaros quam placidae eruditaeque
283 XX, 6 | pecunia quam adferebat civili bello stipendium, nonne illi bene
284 X, 6 | alicuius inmensae ventrem beluae decondet; alios morborum
285 XVII, 5 | insalubris aestas hiberni caeli beneficia corrumpet. Erit Dionysius
286 XXVI, 2 | disturbet omnia? Quam nullis benignam facilemque se praestiterit,
287 XXII, 2 | curarum fuit quid essent, quid biberent.~3.
288 XIV, 2 | L. Bibuli, melioris quam fortioris
289 XIV, 1 | magistratus cita, Lucium si vis Bibulum et C. Caesarem: videbis
290 XIV, 2 | digna res lacrimis esset. Bibulus tamen, qui toto honoris
291 XVII, 5 | greges parum erit simul binis coire. Audisti quid te invitare
292 XII, 2 | voluptate ex visu tactuque et blanda adulatione mutorum, liberos
293 I, 5 | itaque molliter agant et blandiantur, ego confligere cum tuo
294 V, 4 | non ad pueriles dulcesque blanditias, non ad incrementa studiorum:
295 XIX, 5 | fortunae tradit. Mala enim bonaque circa aliquam versantur
296 XVI, 8 | discrimine eodem modo malos bonosque iactari.' ~
297 XX, 3 | obscena stipitem egerunt, alii brachia patibulo explicuerunt; video
298 I, 6 | surdas aures inrito et vix ad brevem occupationem proficiente
299 XXIII, 4| ingenia quo inlustriora, breviora sunt; nam ubi incremento
300 XXI, 3 | animum, nulla erit illa brevissimi longissimique aevi differentia,
301 XXI, 1 | homini licet: quantum est? Ad brevissimum tempus editi, cito cessuri
302 XIV, 3 | C. Caesar cum Britanniam peragraret nec oceano continere
303 XVI, 2 | Lucretia et Brutus deiecerunt: Bruto libertatem debemus, Lucretiae
304 XVI, 2 | libertatem debemus, Lucretiae Brutum; in qua Cloeliam contempto
305 XVI, 2 | Romanis capitibus Lucretia et Brutus deiecerunt: Bruto libertatem
306 XVIII, 4| diffusi amnes et summis cacuminibus nemora nutantia et tantum
307 XVIII, 3| Miraberis collecta nubila et cadentis aquas et obliqua fulmina
308 XVI, 5 | Marcia. Nullum aiunt frustra cadere telum quod in confertum
309 XXI, 1 | Omnia humana brevia et caduca sunt et infiniti temporis
310 XXVI, 6 | extinguat, viribus ista se suis caedent et sidera sideribus incurrent
311 XX, 5 | consularia spolia vendentem nec caedes locatas publice nec latrocinia,
312 XVI, 4 | interemptum suos, amiserat incerto caedis auctore. Tamen et acerbam
313 XXVI, 1 | Puta itaque ex illa arce caelesti patrem tuum Marcia, cui
314 XI, 4 | suae conscium, non omne caelum ferens, aquarum novitatibus
315 III, 2 | doluit quam aut honestum erat Caesare aut aequum salvo. Non desiit
316 XVI, 5 | ac filias exegit, quibus Caesares petit, ne a te quidem continuit? ~
317 XX, 4 | legiones in conspectu suo caesas et ex illo proelio in quo
318 VIII, 2 | tristitia et iam videtur duxisse callum, non illa concitata qualis
319 XVIII, 4| aliterque mirabilis: hinc camporum in infinitum patentium fusa
320 XXIV, 3 | mater quidem nisi pro bono candidato valuisset.~4.
321 XXII, 5 | subscriptio, et acerrimi canes, quos ille, ut sibi uni
322 XX, 3 | aliter ab aliis fabricatas: capite quidam conversos in terram
323 XIII, 1 | tacere iussit et coronam capiti detraxit, cetera rite perfecit,
324 XVI, 2 | loquimur? in qua regem Romanis capitibus Lucretia et Brutus deiecerunt:
325 XIII, 2 | erat praestare defunctis ad Capitolinum illum redit vultum. ~3.
326 XIII, 1 | pontifex, cui postem tenenti et Capitolium dedicanti mors filii nuntiata
327 XXIII, 2| Nec umquam magis ingenis cara in corpore mora est; exire
328 XX, 3 | ad libertatem transire. Caram te, vita, beneficio mortis
329 XVII, 4 | altitudinem saxis nativus carcer incluserat, ipsam ingentem
330 XX, 2 | captivorum catenas levat; haec e carcere educit quos exire imperium
331 XXIII, 3| voluptatium animum, emendatum, carentem vitio, divitias sine avaritia,
332 V, 2 | nobis de illo silentium est. Cares itaque maxima voluptate,
333 XXII, 6 | indicium. Complexus itaque te, 'carissima' inquit 'filia et hoc unum
334 II, 5 | Nullam habere imaginem filii carissimi voluit, nullam sibi de illo
335 II, 5 | fratrem quidem respiciens, carmina celebrandae Marcelli memoriae
336 XVII, 3 | Videbis celebratissimum carminibus fontem Arethusam, nitidissimi
337 XIII, 1 | et sollemnia pontificii carminis verba concepit gemitu non
338 XXIV, 5 | Omne illi cum hac gravi carne certamen est, ne abstrahatur
339 XX, 4 | superfuisse; vidit Aegyptium carnificem et sacrosanctum victoribus
340 I, 4 | nullam timet; at illorum carnificum cito scelera quoque, quibus
341 XIX, 6 | libidinis per voluptatem animos carpentis stimulis incessitur, non
342 XXIV, 1 | pulchritudine, certo corporis robore castris natus militiam recusavit,
343 XII, 5 | putem posse te levius pati casum tuum, si tibi ingentem lugentium
344 XX, 2 | concidam adversus minas casuum, ut servare animum salvum
345 XX, 2 | remittit; haec captivorum catenas levat; haec e carcere educit
346 XX, 5 | Cicero si illo tempore quo Catilinae sicas devitavit, quibus
347 XX, 5 | bella, rapinas, tantum Catilinarum.~6.
348 XXII, 3 | non fuit sanctior quam Cato): cum ista perspexeris,
349 XX, 6 | tulisset, neminem ausurum coram Catone peccare: nunc annorum adiectio
350 XX, 6 | M. Catonem si a Cypro et hereditatis
351 XXV, 1 | coetus sacer, Scipiones Catonesque, interque contemptores vitae
352 VII, 2 | est; ferae cum vestigia catulorum consectatae sunt et silvas
353 XII, 2 | educatione, nisi forte ii qui catulos avesque et frivola animorum
354 XXIII, 4| lucet; eadem enim detinet causa, quae maligne alit. Sic
355 XI, 4 | offensionibus morbidum, putre causarium, fletu vitam auspicatum,
356 XXV, 2 | ita sciscitanti caelestium causas domesticus interpres. Et
357 IX, 3 | ad latus aut pone tergum ceciderit, exclama: 'non decipies
358 XXII, 6 | filia et hoc unum tota celata vita, iter mortis ingressus
359 XVI, 2 | insidens statuae in sacra via, celeberrimo loco, Cloelia exprobrat
360 V, 2 | dictaque quanto meruit suspectu celebramus; coram te altum nobis de
361 II, 5 | quidem respiciens, carmina celebrandae Marcelli memoriae composita
362 III, 2 | desiit denique Drusi sui celebrare nomen, ubique illum sibi
363 XVII, 3 | Videbis celebratissimum carminibus fontem Arethusam,
364 XXI, 1 | loquor, quas incredibili celeritate convoluit? Computa urbium
365 XXII, 6 | videretur edisse, proiecit; a cena deinde, quasi iam satis
366 XXI, 3 | senectutis viros nomines, centenos denosque percenseas annos:
367 I, 4 | detrimentum res publica ceperat, si illum ob duas res pulcherrimas
368 XII, 1 | nullas ex illo voluptates cepisti, an quod maiores, si diutius
369 XXVI, 3 | quotam partem luminis nostri cernentia!~4.
370 II, 3 | utraque spe futuri principis certa: Octavia Marcellum, cui
371 XXIV, 5 | illi cum hac gravi carne certamen est, ne abstrahatur et sidat;
372 XX, 6 | illi bene actum foret? Hoc certe secum tulisset, neminem
373 XVII, 7 | liberas, qui tibi nihil certi spoponderunt. ~
374 XIX, 6 | et] ex eventu semper in certiora dependenti. Tandem ibi constitit
375 XVIII, 2| communem, omnia complexam, certis legibus aeternisque devinctam,
376 XXIII, 1| incertum est et ad deteriora certius, facillimum ad superos iter
377 XXIV, 1 | statura, pulchritudine, certo corporis robore castris
378 XXII, 1 | nihil nisi quod praeterit certum est.~2.
379 XXVI, 2 | militaris gladi composita cervice curvatos?~3.
380 XXII, 4 | non potuerat Seianum in cervices nostras ne inponi quidem
381 I, 3 | Romanus, quid subactis iam cervicibus omnium et ad Seianianum
382 II, 3 | laturum; bene legerat nulli cessura ponderi fundamenta.~4.
383 XXI, 1 | brevissimum tempus editi, cito cessuri loco venienti inpactum hoc
384 X, 1 | nobilis aut formosa coniux ceteraque ex incerta et mobili sorte
385 V, 3 | tui; nec hoc grave duxeris ceterorum more, qui in eiusmodi casu
386 XVII, 2 | stratam illam fabulosam Charybdin quam diu ab austro vacat,
387 XXVI, 3 | in me cuiquam permisi et cibo prohibitus ostendi tam magno
388 XI, 4 | lassitudo et vigilia et umor et cibus et sine quibus vivere non
389 I, 5 | tibi aeque magni vulneris cicatricem. Alii itaque molliter agant
390 XX, 5 | M. Cicero si illo tempore quo Catilinae
391 XXII, 5 | ergo? non rumperetur supra cineres Cn. Pompei constitui Seianum
392 XXV, 1 | molestissima istic iacent, ossa cineresque, non magis illius partes
393 XI, 2 | despicis unus exaequabit cinis.~3.
394 XXIV, 5 | relictus. Haec quae vides circumdata nobis, ossa nervos et obductam
395 XXVI, 3 | videmusque non alta nocte circumdati nil apud vos, ut putatis,
396 XII, 4 | frui non liceret filio: circumfer per omnem notorum, ignotorum
397 VII, 2 | stridore magno inanes nidos circumfremuerunt, intra momentum tamen quietae
398 XVIII, 5| ripis lacu vallibus pavidae circumfunduntur; adiuta cultu seges et arbusta
399 XI, 5 | volatur paucissimorum <est> circumitus annorum. ~
400 XXII, 5 | sanguine humano pascebat, circumlatrare hominem etiam illum imperiatum
401 II, 5 | magnitudinis fraternae nimis circumlucentem fortunam exosa defodit se
402 XII, 4 | etiam divina concidere. Circumspice, inquam, omnis: nullam <
403 XIV, 1 | occupa et ex eo magistratus cita, Lucium si vis Bibulum et
404 XXIII, 4| Ignis quo clarior fulsit, citius extinguitur; vivacior est,
405 XII, 6 | acerrimam virtutem in hostes civesque contudit aut effecit ut
406 X, 6 | nunc hosti licebit, nunc civi; alios per incerta nudos
407 XX, 6 | ipsa pecunia quam adferebat civili bello stipendium, nonne
408 XVI, 3 | quos nec editos nec amissos civitas sensit: Tiberium Gaiumque,
409 XIX, 2 | sed vero solacio utar, in civitate nostra plus gratiae orbitas
410 XVII, 4 | incluserat, ipsam ingentem civitatem et laxius territorium quam
411 III, 1 | publica obierat, ingens civium provinciarumque et totius
412 XIX, 6 | verberantur; nulla publica clades prospicitur, nulla privata;
413 XXIII, 2| despicere. Inde est quod Platon clamat: sapientis animum totum
414 X, 4 | contubernia ista sublato clamore solventur. Rapina rerum
415 II, 1 | ducit, quibusdam nomina clara opponenda sunt et auctoritas
416 XXIII, 4| Ignis quo clarior fulsit, citius extinguitur;
417 V, 1 | an nihil, ne aut oblivio clarissimi iuvenis illi faciat iniuriam
418 XXVI, 2 | detraxeris? an nobilissimos viros clarissimosque ad ictum militaris gladi
419 XVI, 4 | Cornelia Livi Drusi clarissimum iuvenem inlustris ingenii,
420 X, 1 | turba referta vestibula, clarum <nomen>, nobilis aut formosa
421 XXVI, 4 | mutuis furere concursibus nec classes classibus frangi nec parricidia
422 XXVI, 4 | concursibus nec classes classibus frangi nec parricidia aut
423 XVII, 4 | natura posuit in tutelam classium aut adiuvit manus, sic tutum
424 VI, 3 | laudandus quem obruit mare clavum tenentem et obnixum. ~
425 XXII, 4 | quo Seianus patrem tuum clienti suo Satrio Secundo congiarium
426 X, 1 | ampla atria et exclusorum clientium turba referta vestibula,
427 XVI, 2 | sacra via, celeberrimo loco, Cloelia exprobrat iuvenibus nostris
428 XVI, 2 | Lucretiae Brutum; in qua Cloeliam contempto et hoste et flumine
429 II, 5 | suas adversus omne solacium clusit. A sollemnibus officiis
430 XXII, 7 | ut interpellarent quod coegerant: adeo illis Cordus videbatur
431 XX, 6 | tantum sed publicae natum coegit Caesarem fugere, Pompeium
432 II, 3 | avunculus et socer incumbere coeperat, in quem onus imperii reclinare,
433 XXII, 2 | foedior luxuria invasit coepitque dehonestare speciosa principia,
434 XXVI, 6 | societatem generis humani coetumque dissolvet; alibi hiatibus
435 XXV, 1 | currit animas. Excepit illum coetus sacer, Scipiones Catonesque,
436 IX, 2 | ducuntur exequiae: de morte non cogitamus; tot acerba funera: nos
437 XXVI, 4 | parricidia aut fingi aut cogitari nec fora litibus strepere
438 XI, 4 | animal movet, in quantas cogitationes oblitum condicionis suae
439 III, 4 | laetam semper nominatus cogitatusque faciat, meliore pones loco,
440 I, 5 | furtum facere adfectibus tuis cogitem: antiqua mala in memoriam
441 IX, 4 | Quis non, si admoneatur ut cogitet, tamquam dirum omen respuat
442 XXV, 2 | quamquam illic omnibus omne cognatum est -- applicat sibi nova
443 XXII, 7 | Cognito consilio eius publica voluptas
444 XII, 6 | contudit aut effecit ut cognomen illud usurpasse falso videretur,
445 XVII, 2 | peregrinationis tuae ante cognosce, deinde ita naviga. Haec
446 I, 3 | in pretio fuerit Romana cognosci, quam diu quisquam erit
447 XVII, 5 | Sed cum omnia ista cognoveris, gravis et insalubris aestas
448 XVII, 2 | quam continenti quondam cohaesisse constat; subitum illo mare
449 XXIV, 5 | a veris et suis in falsa coiectus. Omne illi cum hac gravi
450 XXVI, 3 | qui felicissime moritur? Coimus omnes in unum videmusque
451 XVII, 5 | greges parum erit simul binis coire. Audisti quid te invitare
452 XIII, 2 | amplissimo sacerdotio, qui colere deos ne iratos quidem destitit.
453 XVIII, 3| sidus incessit. Miraberis collecta nubila et cadentis aquas
454 XIV, 2 | honoris sui anno <in> invidiam collegae domi latuerat, postero die
455 XIV, 1 | Caesarem: videbis inter collegas inimicissimos concordem
456 XII, 5 | enim mortalitatis exempla colligere - sed ut scias fuisse multos
457 III, 1 | officium lugubre municipiis coloniisque usque in urbem ductum erat
458 IV, 2 | Augustae, quam familiariter coluisti, magis tibi placeat exemplum:
459 IV, 3 | sciam, adsiduus viri tui comes, cui non tantum quae in
460 X, 4 | tergo: iam disicietur iste comitatus, iam contubernia ista sublato
461 XXVI, 6 | sorbebit, flumina avertet et commercio gentium rupto societatem
462 XXIII, 4| lenta ac difficili materia commissus fumoque demersus ex sordido
463 IV, 4 | re tuus mos est, ne quid committas quod minus aliterve factum
464 X, 1 | mobili sorte pendentia alieni commodatique apparatus sunt; nihil horum
465 XIII, 3 | retentos putas, cum inter commodatos Scipio fuisset? Non sine
466 XXV, 1 | excessit; paulumque supra nos commoratus, dum expurgatur et inhaerentia
467 XVIII, 2| Intraturus es urbem dis hominibus communem, omnia complexam, certis
468 XXI, 3 | quanto quis vixerit spatio comparaveris quanto non vixerit.~4.
469 XXI, 2 | puncti habet, si omni tempori comparetur, cuius maior est mensura
470 XVIII, 2| hominibus communem, omnia complexam, certis legibus aeternisque
471 XXII, 6 | corporis faciebat indicium. Complexus itaque te, 'carissima' inquit '
472 XXVI, 5 | Iuvabat unius me saeculi facta componere in parte ultima mundi et
473 I, 6 | maximas quoque aerumnas componit, in te una vim suam perdidit.~
474 XIII, 3 | et egit dis gratias quod compos voi factus esset; precatum
475 XXI, 1 | puta illi superfuisse -- comprende quantum plurimum procedere
476 XXI, 7 | Incrementa ipsa, si bene computes, damna sunt. ~
477 XI, 5 | disponit, cum interim longa conantem eum mors opprimit et hoc
478 XVIII, 7| spectator et ipse pars magna conantium: disces docebisque artes,
479 XVIII, 4| suis animalibus aviumque concentu dissono;~5.
480 I, 1 | haerent et incubant, nec spem concepissem tam iniquo tempore, tam
481 XIII, 1 | pontificii carminis verba concepit gemitu non interrumpente
482 XX, 2 | supplicium, quae efficit ut non concidam adversus minas casuum, ut
483 XI, 4 | opus est? Numquid enim ut concidat magni res molimenti est?
484 XII, 4 | levamentum esset etiam divina concidere. Circumspice, inquam, omnis:
485 XX, 5 | cum patria petitus est, concidisset, liberata re publica servator
486 XXIII, 1| obdurescerent et altius terrena conciperent liberati leviores ad originem
487 XVIII, 7| moventia, quaedam velocia et concitatis perniciora remigiis, quaedam
488 XIV, 1 | inter collegas inimicissimos concordem fortunam.~2.
489 V, 4 | congeris. Ne, obsecro te, concupieris perversissimam gloriam,
490 XX, 2 | Marcia, quam pater tuus concupit; haec est, inquam, quae
491 XXVI, 4 | nulla hic arma mutuis furere concursibus nec classes classibus frangi
492 XVIII, 8| parentes nostri, qui, cum condicionem vitae nossent, in hanc nos
493 XXII, 6 | praecludi et se in tenebras condidit.~7.
494 VI, 1 | fletibus fata vincuntur, conferamus;~2.
495 XV, 4 | agitque ut sua. Iube singulos conferre rationem: nulli contigit
496 XIX, 2 | nostra plus gratiae orbitas confert quam eripit, adeoque senectutem
497 XVI, 5 | frustra cadere telum quod in confertum agmen inmissum est: mirum
498 I, 5 | agant et blandiantur, ego confligere cum tuo maerore constitui
499 XVII, 3 | integrum subter tot maria et a confusione peioris undae servatum reddidit.~
500 XXIV, 5 | aeterna requies manet ex confusis crassisque pura et liquida
|