Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Lucius Annaeus Seneca
Consolatio ad Marciam

IntraText - Concordances

(Hapax - words occurring once)


abdid-confu | conge-facil | faciu-itali | itine-ornen | oro-sagit | salut-vitio | vivac-xxvi

                                                      bold = Main text
     Cap., Par.                                       grey = Comment text
501 V, 4 | horrida sit, quidquid potes congeris. Ne, obsecro te, concupieris 502 XV, 4 | ornamenta publice privatimque congesta erant? Sed videlicet it 503 XXII, 4 | clienti suo Satrio Secundo congiarium dedit. Irascebatur illi 504 I, 4 | pulcherrimas in oblivionem coniectum, eloquentiam et libertatem, 505 XXV, 2 | siderum meatus docet, nec ex coniectura sed omnium ex vero peritus 506 X, 1 | nomen>, nobilis aut formosa coniux ceteraque ex incerta et 507 X, 1 | nihil horum dono datur. Conlaticiis et ad dominos redituris 508 IV, 4 | existimo quam in summo fastigio conlocatos multarum rerum veniam dare, 509 XI, 4 | statim infirmitatis suae conscium, non omne caelum ferens, 510 XXII, 5 | monumentis maximi imperatoris consecrari perfidum militem? Consecratur 511 XXII, 5 | consecrari perfidum militem? Consecratur subscriptio, et acerrimi 512 VII, 2 | ferae cum vestigia catulorum consectatae sunt et silvas pervagatae, 513 XIX, 1 | fallamus; dimisimus illos, immo consecuturi praemisimus.~2. 514 XXII, 2 | luxuriosae urbis oculos conservatum potuisse tot morbos ita 515 IV, 2 | ferocesque sunt miseriae, consolandam se Areo, philosopho viri 516 XVI, 3 | occisos vidit et insepultos. Consolantibus tamen miseramque dicentibus ' 517 XVI, 1 | oblitus es feminam te consolari, virorum refers exempla.' 518 VI, 1 | adsedit; muta personam -- te consolatus est. Sed puta, Marcia, ereptum 519 XII, 6 | illae nimis secundae res constabant, nec invidiam deorum, quorum 520 XII, 6 | posuisse: hoc de quo agitur constabit, non esse maximum malum 521 XVII, 2 | continenti quondam cohaesisse constat; subitum illo mare inrupit 522 I, 5 | si verum vis magis iam ex consuetudine quam ex desiderio fluentis, 523 VII, 4 | aliter sentit prout illum consuetudo infecit, et inbecillum inpatientemque 524 XVI, 1 | laboremque ex aequo, si consuevere, patiuntur.~2. 525 XX, 5 | suo perirent, non hastam consularia spolia vendentem nec caedes 526 XIV, 2 | liberorum luctum finivit qui consulatum anno luxerat.~3. 527 XVIII, 8| inquis 'nos consuluit.' Consulti sunt de nobis parentes nostri, 528 XXII, 1 | vivere, an illi hac morte consultum sit? Quemquam invenire hodie 529 XVIII, 8| convenit. 'Nemo' inquis 'nos consuluit.' Consulti sunt de nobis 530 XXII, 7 | Accusatores auctore Seiano adeunt consulum tribunalia, queruntur mori 531 VI, 2 | noctem sine somno tristitia consumat; ingerantur lacerato pectori 532 VIII, 1 | mora: dolorem dies longa consumit. Licet contumacissimum, 533 XXIII, 5| adpetit finis ubi incrementa consumpta sunt. ~ ~ 534 II, 4 | non dico non [est] ausa consurgere, sed adlevari recusans, 535 XXIV, 4 | Harum contemplatione virtutum filium gere quasi 536 XVI, 2 | Brutum; in qua Cloeliam contempto et hoste et flumine ob insignem 537 XXV, 1 | Scipiones Catonesque, interque contemptores vitae et veneficio liberos 538 XIX, 2 | erit qui me defendat, qui a contemptu vindicet.' Ut minime probabili 539 XI, 4 | quantos tumultus hoc tam contemptum animal movet, in quantas 540 V, 6 | primo dumtaxat strepitu conterrita. Nulla re maior invidia 541 XII, 3 | actum est quam si omnino non contigisset, quoniam, si ponatur electio 542 I, 5 | quam ex desiderio fluentis, continebo, si fieri potuerit, favente 543 XVII, 2 | interscissam freto, quam continenti quondam cohaesisse constat; 544 II, 3 | potentem, sed frugalitatis continentiaeque in illis aut annis aut opibus 545 XIV, 3 | Britanniam peragraret nec oceano continere felicitatem suam posset, 546 XII, 3 | et magna bona et diuturna contingunt, non durat nec ad ultimum 547 I, 5 | vultum, quem tot annorum continua tristitia, ut semel obduxit, 548 XVIII, 6| vinculum terrarum oceanus, continuationem gentium triplici sinu scindens 549 XVI, 5 | Caesares petit, ne a te quidem continuit? ~Plena et infesta variis 550 XIII, 3 | populus Romanus aspexit. Contionatus est tamen et egit dis gratias 551 XVI, 7 | ventus radicitus avolsit aut contortus repentino impetu turbo praefregit 552 VII, 1 | firmissimorum quoque animorum contractio. Sed plus est quod opinio 553 XVIII, 3| diversas agentia vias et in contrarium praecipiti mundo nitentia: 554 XXVI, 2 | nisi qui minimum cum illa contraxerant? Regesne tibi nominem felicissimos 555 X, 4 | disicietur iste comitatus, iam contubernia ista sublato clamore solventur. 556 XXIV, 1 | tuos noluit et in materno contubernio, cum vix paternum liberi 557 XII, 6 | virtutem in hostes civesque contudit aut effecit ut cognomen 558 XII, 2 | nil tibi industria eius contulerit, nihil diligentia custodierit, 559 XXII, 6 | cubiculum se quasi gustaturus contulit et dimissis pueris quaedam 560 VIII, 1 | dies longa consumit. Licet contumacissimum, cotidie insurgentem et 561 II, 5 | vestem non deposuit, non sine contumelia omnium suorum, quibus salvis 562 XI, 3 | indigens, ad omnis fortunae contumelias proiectum, cum bene lacertos 563 X, 6 | Corporibus nostris inpotenter contumeliose crudeliter abutetur: alios 564 V, 2 | Cum secessimus et in unum convenimus, facta eius dictaque quanto 565 XXIII, 1| est animis cito ab humana conversatione dimissis; minimum enim faecis, 566 XX, 3 | fabricatas: capite quidam conversos in terram suspendere, alii 567 V, 4 | deterior est aspicis. Non convertis te ad convictus filii tui 568 XXI, 7 | infantiam in se pueritia convertit, pueritiam pubertas, iuvenem 569 XIX, 6 | tangitur, non suae premitur, ne conviciis quidem ullis verecundae 570 X, 2 | debitoris est creditori facere convicium.~3. 571 V, 4 | aspicis. Non convertis te ad convictus filii tui occursusque iucundos, 572 XXI, 1 | quas incredibili celeritate convoluit? Computa urbium saecula: 573 I, 2 | pietas. Mortem A. Cremuti Cordi parentis tui quantum poteras 574 XXII, 7 | tribunalia, queruntur mori Cordum, ut interpellarent quod 575 XVI, 4 | Cornelia Livi Drusi clarissimum iuvenem 576 XVI, 3 | ex una tibi familia duas Cornelias dabo: primam Scipionis filiam, 577 XIII, 1 | tantum tacere iussit et coronam capiti detraxit, cetera 578 X, 6 | digna atque indigna passuri. Corporibus nostris inpotenter contumeliose 579 XVIII, 8| naufragia et intemperies caeli corporisque et carissimorum acerba desideria 580 I, 7 | impetu cecidit: renovat se et corroborat cotidie luctus et iam sibi 581 IX, 2 | Necesse est itaque magis corruamus: quasi ex inopinato ferimur; 582 XXIV, 3 | magna feminarum turba viros corrumpentium nullius se spei praebuit, 583 XVII, 5 | hiberni caeli beneficia corrumpet. Erit Dionysius illic tyrannus, 584 I, 8 | scrutantium recipiunt, ubi corrupta in malum ulcus verterunt. 585 XVIII, 2| sidere omnia inpleri, solem cotidiano cursu diei noctisque spatia 586 XXIV, 5 | requies manet ex confusis crassisque pura et liquida visentem. ~ 587 XVI, 1 | retraxisse? par illis, mihi crede, vigor, par ad honesta, 588 X, 2 | reddere: pessimi debitoris est creditori facere convicium.~3. 589 I, 2 | magna pietas. Mortem A. Cremuti Cordi parentis tui quantum 590 XIV, 3 | videbantur etiam cum in commune cresceret. Tamen intra tertium diem 591 I, 1 | inimico iudice, tam invidioso crimine posse me efficere ut fortunam 592 XX, 3 | Video istic cruces ne unius quidem generis 593 XIX, 1 | opinio est ergo quae nos cruciat, et tanti quodque malum 594 XVIII, 8| incertum facilis an per poenam cruciatumque. Delibera tecum et perpende 595 X, 6 | inpotenter contumeliose crudeliter abutetur: alios ignibus 596 XX, 3 | mortem. Sunt istic hostes cruenti, cives superbi: sed video 597 XXII, 6 | deinde, quasi iam satis in cubiculo edisset, abstinuit. Altero 598 XXII, 6 | plus virium poneret, in cubiculum se quasi gustaturus contulit 599 VII, 2 | pervagatae, cum saepe ad cubilia expilata redierunt, rabiem 600 XV, 2 | quam cuius iam res agebatur cuiusque maxime intererat de dis 601 IX, 5 | qui non e pulpito exiret: ~cuivis potest accidere quod cuiquam 602 XVIII, 5| cultu seges et arbusta sine cultore feritatis; et rivorum lenis 603 XVIII, 5| circumfunduntur; adiuta cultu seges et arbusta sine cultore 604 XXVI, 3 | splendidum, sed humilia cuncta et gravia et anxia et quotam 605 XXVI, 7 | ista moliri, labentibus cunctis et ipsae parva ruinae ingentis 606 XXIII, 2| hoc meditari, hac semper cupidine ferri in exteriora tendentem. ~ 607 XVII, 5 | legum exitium, dominationis cupidus etiam post Platonem, vitae 608 I, 8 | Cupissem itaque primis temporibus 609 XIX, 1 | veniam, videamus primum quid curandum sit, deinde quemadmodum. 610 XXII, 3 | simplicem dolorem pudenda curantium; post haec exilium (non 611 XXII, 2 | procubuerunt toti summaque illis curarum fuit quid essent, quid biberent.~ 612 I, 8 | primis temporibus ad istam curationem accedere; leniore medicina 613 XII, 3 | pater, cito omnis officii curiosus, cito sacerdos, omnia tamquam 614 XXV, 1 | quod ad sepulcrum fili tui curras; pessima eius et ipsi molestissima 615 XXV, 1 | excelsa sublatus inter felices currit animas. Excepit illum coetus 616 XXVI, 5 | urbium lapsus et maris novos cursus.~6. 617 XXVI, 2 | gladi composita cervice curvatos?~3. 618 IV, 3 | apud feminam opinionis suae custodem diligentissimam: 'usque 619 XXII, 2 | corpus et summa pudoris custodia inter luxuriosae urbis oculos 620 XII, 2 | contulerit, nihil diligentia custodierit, nihil prudentia suaserit, 621 VIII, 3 | Nunc te ipsa custodis; multum autem interest utrum 622 XXIV, 5 | ossa nervos et obductam cutem vultumque et ministras manus 623 XX, 6 | M. Catonem si a Cypro et hereditatis regiae dispensatione 624 XVI, 3 | tibi familia duas Cornelias dabo: primam Scipionis filiam, 625 IX, 5 | tu amittere potes; ille damnatus est: et tua innocentia sub 626 XVIII, 2| imminentem, accessionibus damnisque mutabilem, semper proximae 627 XVI, 5 | non potuisse sine invidia damnove praetervehi?~6. 628 XIII, 3 | ingentem victoriam invidiae dandum esset, id suo potius quam 629 XXII, 3 | quisquam illam accepisset, nisi daretur ignorantibus. Itaque si 630 VII, 4 | quia vires illis a natura datae sunt, quae nihil in personam 631 X, 4 | fruendos vos in vicem liberis date et sine dilatione omne gaudium 632 XXI, 5 | perdidisse: tulit suum metasque dati pervenit ad aevi.~6. 633 X, 3 | recedentia: quidquid a fortuna datum est, tamquam exempto auctore 634 X, 1 | apparatus sunt; nihil horum dono datur. Conlaticiis et ad dominos 635 XII, 3 | tibi di inmortales non diu daturi statim talem dederunt qualis 636 IV, 1 | utrum magnus dolor esse debeat an perpetuus.~2. 637 XIII, 2 | luctus aliquem finem esse debere, cuius primus dies et primus 638 XXII, 6 | fere teneo; revocare me nec debes nec potes.' Atque ita iussit 639 X, 2 | querella reddere: pessimi debitoris est creditori facere convicium.~ 640 XIX, 3 | Si quod decessit, semper debuisti dolere; semper enim scisti 641 XXI, 4 | decessit; vixit enim quantum debuit vivere, nihil illi iam ultra 642 XXII, 4 | inponi quidem sed escendere. Decernebatur illi statua in Pompei theatro 643 III, 1 | notum erat. In expeditione decesserat ipsis illum hostibus aegrum 644 XXIV, 1 | tutorum cura usque ad quartum decimum annum fuit, sub matris tutela 645 IX, 3 | ceciderit, exclama: 'non decipies me, fortuna, nec securum 646 XVII, 6 | omnibus nobis natura: 'neminem decipio. Tu si filios sustuleris, 647 IX, 5 | innocentia sub ictu est. Error decipit hic, effeminat, dum patimur 648 X, 6 | inmensae ventrem beluae decondet; alios morborum variis generibus 649 III, 3 | permissas, tamquam parum decoras fortunae tuae reicies; invisa 650 VIII, 1 | Deinde quod naturale est non decrescit mora: dolorem dies longa 651 XI, 2 | Decessit filius tuus, id est decucurrit ad hunc finem ad quem quae 652 XVIII, 8| accedes ex quo tibi aliquid decuti doles! Vive ergo ut convenit. ' 653 XII, 3 | diu daturi statim talem dederunt qualis diu effici <vix> 654 X, 4 | nimis magnam advocationem dedi -- nihil de hac hora. Festinandum 655 XIII, 1 | postem tenenti et Capitolium dedicanti mors filii nuntiata est. 656 XIII, 2 | mehercules fuit memorabili dedicatione, dignus amplissimo sacerdotio, 657 XX, 1 | meliora sperantur in flore deducit, sive pueritiam ante duriores 658 XXVI, 2 | quorum nihil magnitudini deerit, si aliquid aetati detraxeris? 659 IV, 2 | nihil sibi nisi numerum deesse sentiret.~3. 660 XIX, 2 | lugentem: 'non erit qui me defendat, qui a contemptu vindicet.' 661 I, 5 | tuo maerore constitui et defessos exhaustosque oculos, si 662 XXI, 4 | quattuordecim quaedam annos defetigavit, et haec illis longissima 663 XI, 3 | sua, quorum modo inopia <deficit, modo copia> rumpitur; anxiae 664 XI, 1 | Quid opus est partes deflere? tota flebilis vita est: 665 IV, 2 | efficiebat ut in illo acerbo et defleto gentibus funere nihil sibi 666 XXVI, 1 | ingenio, quo civilia bella deflevit, quo proscribentis in aeternum 667 II, 5 | circumlucentem fortunam exosa defodit se et abdidit. Adsidentibus 668 XVII, 6 | poteris habere formosos, et deformes poteris. Fortasse multi 669 VI, 2 | Sed si nullis planctibus defuncta revocantur, si sors inmota 670 XIII, 2 | quae mos erat praestare defunctis ad Capitolinum illum redit 671 XXII, 3 | est, puto, brevi aetate defunctos cito in integrum restitui. ~ 672 XIX, 4 | Cogita nullis defunctum malis adfici, illa quae 673 XII, 3 | contingere. Utrumne malles degenerem aliquem et numerum tantum 674 XXII, 2 | luxuria invasit coepitque dehonestare speciosa principia, aut 675 XVIII, 4| supernorum in terram oculos deieceris, excipiet te alia forma 676 XVI, 2 | capitibus Lucretia et Brutus deiecerunt: Bruto libertatem debemus, 677 XVIII, 4| erecti in sublime vertices; deiectus fluminum et ex uno fonte 678 XVIII, 1| deliberanti tibi quidquid delectare poterat, quidquid offendere 679 XVIII, 8| per poenam cruciatumque. Delibera tecum et perpende quid velis: 680 XVIII, 1| refer. An Syracusas viseres deliberanti tibi quidquid delectare 681 XXII, 7 | ius> rei perderent; dum deliberatur, dum accusatores iterum 682 XXIII, 4| materia commissus fumoque demersus ex sordido lucet; eadem 683 XXIV, 5 | sidat; nititur illo, unde demissus est. Ibi illum aeterna requies 684 XXII, 3 | et totas in viscera manus demittentium et non per simplicem dolorem 685 XXI, 6 | quicquam nec ex promisso semel demunt. Frustra voa ac studia sunt: 686 XXI, 3 | viros nomines, centenos denosque percenseas annos: cum ad 687 X, 5 | crimen est; mors enim illi denuntiata nascenti est; in hanc legem 688 XVII, 6 | Post hanc denuntiationem si quis dixisset intrare 689 XXVI, 7 | et aeterna sortitae, cum deo visum erit iterum ista moliri, 690 XII, 6 | constabant, nec invidiam deorum, quorum illud crimen erat, 691 XV, 1 | eos quidem qui dis geniti deosque genituri dicantur sic suam 692 XVIII, 3| motibus fortunae populorum dependent et maxima ac minima proinde 693 XIX, 6 | eventu semper in certiora dependenti. Tandem ibi constitit unde 694 IX, 1 | tanta nobis pertinacia in deploratione nostri, si id non fit naturae 695 II, 5 | nepotibus lugubrem vestem non deposuit, non sine contumelia omnium 696 XX, 4 | adiectio fastigio illum suo depulit. Vidit legiones in conspectu 697 XV, 2 | Caesarum turba, adoptione desertam domum fulsit: tulit tamen 698 VI, 3 | eripuit, qui fluitantia vela deseruit, permisit tempestati ratem; 699 XII, 2 | tuum; minus enim homines desiderant ea ex quibus nihil gaudi 700 III, 3 | liberos et tuos ipsumque quem desideras; triste matribus omen occurres; 701 XVI, 3 | feminarum quae suos fortiter desideraverint, non ostiatim quaeram; ex 702 XXVI, 6 | tibi potest solacio esse desideri tui commune fatum, nihil 703 III, 2 | Caesare aut aequum salvo. Non desiit denique Drusi sui celebrare 704 XVII, 7 | Non est quod desperes tantae dignationis futuros 705 XXIII, 2| et ex alto adsueti humana despicere. Inde est quod Platon clamat: 706 XI, 2 | diligis, veneraris et quae despicis unus exaequabit cinis.~3. 707 XXIV, 5 | meliorisque nunc status est, despoliatus oneribus alienis et sibi 708 XIII, 2 | colere deos ne iratos quidem destitit. Idem tamen, ut redit domum, 709 XIX, 2 | senectutem solitudo, quae solebat destruere, ad potentiam ducit ut quidam 710 XXVI, 4 | perpetuos, nihil in obscuro, detectas mentes et aperta praecordia 711 V, 4 | meliorum fortunam tuam qua deterior est aspicis. Non convertis 712 XXIII, 1| futurum incertum est et ad deteriora certius, facillimum ad superos 713 X, 6 | inter vitam mortemque medios detinebit. Ut varia et libidinosa 714 XXIII, 4| sordido lucet; eadem enim detinet causa, quae maligne alit. 715 XII, 2 | oportet te non de eo quod detractum est queri, sed de eo gratias 716 XXI, 6 | adulescentiae anni vitae detrahebantur.~7. 717 XXVI, 2 | deerit, si aliquid aetati detraxeris? an nobilissimos viros clarissimosque 718 XIII, 1 | iussit et coronam capiti detraxit, cetera rite perfecit, Pulvillus 719 XIX, 3 | quid dicas: 'non movent me detrimenta mea; etenim non est dignus 720 XVII, 5 | alios ob levem offensam detruncari iubebit, arcesset ad libidinem 721 V, 2 | inpendio vitae, si potestas detur, in aevum omne sis prorogatura.~ 722 XVIII, 2| certis legibus aeternisque devinctam, indefatigata caelestium 723 XX, 5 | tempore quo Catilinae sicas devitavit, quibus pariter cum patria 724 XX, 6 | dispensatione redeuntem mare devorasset vel cum illa ipsa pecunia 725 I, 2 | lacrimas palam et gemitus devorasti quidem, non tamen hilari 726 XVI, 8 | tot nepotes, duas filias. Dic illud quoque, Marcia: 'moverer, 727 XV, 1 | geniti deosque genituri dicantur sic suam fortunam in potestate 728 XVI, 3 | Consolantibus tamen miseramque dicentibus 'numquam' inquit 'non felicem 729 XVII, 2 | Si quis Syracusas petenti diceret: 'omnia incommoda, omnes 730 XVII, 6 | prudens sciensque venisset? ~Dicit omnibus nobis natura: 'neminem 731 II, 4 | fuit qualis in funere, non dico non [est] ausa consurgere, 732 V, 2 | unum convenimus, facta eius dictaque quanto meruit suspectu celebramus; 733 XXII, 4 | unum aut alterum liberius dictum, quod tacitus ferre non 734 XVIII, 2| inpleri, solem cotidiano cursu diei noctisque spatia signantem, 735 XXI, 3 | brevissimi longissimique aevi differentia, si inspecto quanto quis 736 V, 1 | oro atque obsecro ne te difficilem amicis et intractabilem 737 XXIII, 4| vivacior est, qui cum lenta ac difficili materia commissus fumoque 738 XIV, 1 | quaeram miseros, quasi non difficilius sit invenire felices? Quota 739 XVIII, 5| seclusae nationes locorum difficultate, quarum aliae se in erectos 740 XVIII, 4| in occidentem orientemque diffusi amnes et summis cacuminibus 741 I, 8 | et in altum revocantur et digitos scrutantium recipiunt, ubi 742 XVII, 7 | est quod desperes tantae dignationis futuros ut nemo tibi propter 743 III, 4 | modestia. Illum ipsum iuvenem, dignissimum qui te laetam semper nominatus 744 IX, 5 | evenisse? Egregium versum et dignum qui non e pulpito exiret: ~ 745 X, 4 | vicem liberis date et sine dilatione omne gaudium haurite: nihil 746 XV, 4 | orbem ista tempestas et sine dilectu vastat omnia agitque ut 747 I, 2 | quem non minus quam liberos dilexisti, excepto eo quod non optabas 748 XIX, 1 | lugentem desiderium eius quem dilexit. Id per se tolerabile esse 749 XXI, 5 | habe, te illum [ulterius diligentiam] ex consilio perdidisse: 750 IV, 3 | opinionis suae custodem diligentissimam: 'usque in hunc diem, Iulia, 751 XI, 2 | dispari gradu vadit: et quae diligis, veneraris et quae despicis 752 XXI, 3 | annos: cum ad omne tempus dimiseris animum, nulla erit illa 753 XIX, 1 | et nosmet ipsi fallamus; dimisimus illos, immo consecuturi 754 XIX, 5 | fortuna tenere quod natura dimisit, nec potest miser esse qui 755 XXV, 3 | per libera et vasta spatia dimissi sunt; non illos interfusa 756 XVII, 5 | beneficia corrumpet. Erit Dionysius illic tyrannus, libertatis 757 IX, 4 | admoneatur ut cogitet, tamquam dirum omen respuat et in capita 758 XXIV, 1 | militiam recusavit, ne a te discederet.~2. 759 XVIII, 7| ipse pars magna conantium: disces docebisque artes, alias 760 VII, 1 | quam diu modicum est? Nam discessu, non solum amissione carissimorum 761 XII, 3 | esse an numquam, melius est discessura nobis bona quam nulla contingere. 762 XXV, 3 | non illos interfusa maria discludunt nec altitudo montium aut 763 XVI, 8 | sequerentur: nunc video exempto discrimine eodem modo malos bonosque 764 X, 4 | est, instatur a tergo: iam disicietur iste comitatus, iam contubernia 765 XXI, 4 | aetas est quae homini prima; dispar cuique vivendi facultas 766 XI, 2 | in templis precatur turba dispari gradu vadit: et quae diligis, 767 XI, 1 | dolores humani pectoris <vis> dispensanda. Quae deinde ista suae publicaeque 768 XX, 6 | Cypro et hereditatis regiae dispensatione redeuntem mare devorasset 769 XXVI, 6 | uno igni quicquid nunc ex disposito lucet ardebit.~7. 770 XVIII, 2| mutabilem, semper proximae dissimilem.~3. 771 XIII, 1 | est. Quam ille exaudisse dissimulavit et sollemnia pontificii 772 XI, 3 | Non tempestate magna ut dissiperis opus est: ubicumque arietaveris, 773 XXVI, 6 | generis humani coetumque dissolvet; alibi hiatibus vastis subducet 774 XVIII, 4| animalibus aviumque concentu dissono;~5. 775 XVIII, 5| quae interventu suo maria distinguunt.~6. 776 XXVI, 2 | quantis fortuna procellis disturbet omnia? Quam nullis benignam 777 XXVI, 3 | scripsisse. Cur in domo nostra diutissime lugetur qui felicissime 778 XII, 3 | Nulli fere et magna bona et diuturna contingunt, non durat nec 779 X, 3 | perpetuitate, immo nihil de diuturnitate eorum promissum sit. Saepe 780 XVIII, 3| Videbis quinque sidera diversas agentia vias et in contrarium 781 XXIV, 2 | liberos videant quae in diversis domibus habitant; cogita 782 XVIII, 2| aestates hiemesque aequaliusque dividentem. Videbis nocturnam lunae 783 XVI, 6 | ex aequo cum potentiore dividere: duas tibi reliquit filias 784 XII, 4 | funerum levamentum esset etiam divina concidere. Circumspice, 785 XX, 5 | civilia capita mucrones nec divisa percussoribus occisorum 786 XX, 2 | res communes fortuna male divisit et aequo iure genitos alium 787 XIX, 6 | non paupertatis metu, non divitiarum cura, non libidinis per 788 XXIII, 3| emendatum, carentem vitio, divitias sine avaritia, honores sine 789 IX, 2 | successionem agitamus animo; tot divitum subita paupertas in oculos 790 XV, 2 | Divus Augustus amissis liberis, 791 XVII, 6 | hanc denuntiationem si quis dixisset intrare se Syracusas velle, 792 XVIII, 7| magna conantium: disces docebisque artes, alias quae vitam 793 XXV, 2 | vicinorum siderum meatus docet, nec ex coniectura sed omnium 794 VII, 3 | homines, magis indoctos quam doctos eadem orbitas vulnerat. 795 XX, 3 | singulis articulis singula docuerunt machinamenta: sed video 796 III, 4 | praestabis; est enim quaedam et dolendi modestia. Illum ipsum iuvenem, 797 XI, 1 | inmoderate fertis, et in multos dolores humani pectoris <vis> dispensanda. 798 XVI, 6 | videris admonearis filii, non doloris.~7. 799 XIX, 5 | Mors dolorum omnium exsolutio est et 800 XXIV, 4 | bono filio poteras dolere, doluisti; cetera, exempta casibus, 801 III, 2 | dolorem suum posuit, nec plus doluit quam aut honestum erat Caesare 802 XXV, 2 | sciscitanti caelestium causas domesticus interpres. Et in profunda 803 XIV, 2 | anno <in> invidiam collegae domi latuerat, postero die quam 804 XXIV, 2 | videant quae in diversis domibus habitant; cogita tot illos 805 X, 6 | mancipiorumque suorum neglegens domina et poenis et muneribus errabit. ~ 806 XVII, 5 | iustitiae legum exitium, dominationis cupidus etiam post Platonem, 807 XX, 3 | molestum servire ubi, si dominii pertaesum est, licet uno 808 II, 2 | longum in se malis suis dominium, sed cito animum in sedem 809 XX, 2 | Haec servitutem invito domino remittit; haec captivorum 810 X, 1 | datur. Conlaticiis et ad dominos redituris instrumentis scaena 811 XXVI, 3 | animo scripsisse. Cur in domo nostra diutissime lugetur 812 XVI, 2 | in qua etiam feminas equo donavimus.~3. 813 XX, 2 | iure genitos alium alii donavit, exaequat omnia; haec est 814 X, 1 | apparatus sunt; nihil horum dono datur. Conlaticiis et ad 815 V, 1 | loquantur aliquid coram te de Druso an nihil, ne aut oblivio 816 III, 1 | Livia amiserat filium Drusum, magnum futurum principem, 817 XXIV, 3 | videretur, materna sine dubio suffragatione, sed ne mater 818 III, 1 | futurum principem, iam magnum ducem; intraverat penitus Germaniam 819 XIV, 3 | filiam publica secum fata ducentem. In oculis erat iam Cn. 820 III, 1 | coloniisque usque in urbem ductum erat funus triumpho simillimum.~ 821 IX, 2 | Tot praeter domum nostram ducuntur exequiae: de morte non cogitamus; 822 V, 4 | iucundos, non ad pueriles dulcesque blanditias, non ad incrementa 823 XIV, 2 | minus potest quam unum diem duobus filiis dare? Tam cito liberorum 824 XVI, 3 | filiam, Gracchorum matrem. Duodecim illa partus totidem funeribus 825 XII, 3 | diuturna contingunt, non durat nec ad ultimum exit nisi 826 XX, 1 | deducit, sive pueritiam ante duriores gradus revocat, omnibus 827 V, 3 | filii tui; nec hoc grave duxeris ceterorum more, qui in eiusmodi 828 VIII, 2 | tristitia et iam videtur duxisse callum, non illa concitata 829 | eam 830 VII, 3 | a natura vim acceperunt eandem in omnibus servant: apparet 831 VI, 2 | eat omnis inter luctus dies, 832 XXII, 6 | fenestram, ut videretur edisse, proiecit; a cena deinde, 833 XXII, 6 | quasi iam satis in cubiculo edisset, abstinuit. Altero quoque 834 XXI, 1 | est? Ad brevissimum tempus editi, cito cessuri loco venienti 835 XVI, 3 | ceteris facile est, quos nec editos nec amissos civitas sensit: 836 XII, 2 | fructus educationis ipsa educatio est. Licet itaque nil tibi 837 XII, 2 | fructus laborum tuorum ex ipsa educatione, nisi forte ii qui catulos 838 XII, 2 | nutrientibus non fructus educationis ipsa educatio est. Licet 839 XVII, 1 | Grave est tamen quem educaveris iuvenem, iam matri iam patri 840 XXII, 7 | faucibus avidissimorum luporum educeretur praeda. Accusatores auctore 841 XX, 2 | catenas levat; haec e carcere educit quos exire imperium inpotens 842 IX, 5 | est. Error decipit hic, effeminat, dum patimur quae numquam 843 VIII, 1 | insurgentem et contra remedia effervescentem, tamen illum efficacissimum 844 VIII, 1 | effervescentem, tamen illum efficacissimum mitigandae ferociae tempus 845 I, 1 | invidioso crimine posse me efficere ut fortunam tuam absolveres. 846 XII, 3 | talem dederunt qualis diu effici <vix> potest. ~4. 847 IV, 2 | Tiberium filium, cuius pietas efficiebat ut in illo acerbo et defleto 848 XII, 2 | te dixeris, tolerabilius efficies detrimentum tuum; minus 849 XXIV, 5 | dumtaxat fili tui perit et effigies non simillima; ipse quidem 850 XVIII, 7| praenavigantium periculo efflantia; videbis hic navigia quas 851 XXII, 7 | adeo illis Cordus videbatur effugere. Magna res erat in quaestione, 852 III, 1 | Italiae desiderium, per quam effusis in officium lugubre municipiis 853 VIII, 2 | minutatim eximet: quotiens aliud egeris, animus relaxabitur.~3. 854 XX, 3 | alii per obscena stipitem egerunt, alii brachia patibulo explicuerunt; 855 IX, 4 | umquam vestrum de exilio, de egestate, de luctu cogitare ausus 856 XVI, 1 | maligne cum mulierum ingeniis egisse et virtutes illarum in artum 857 IX, 5 | quod multis vides evenisse? Egregium versum et dignum qui non 858 XIX, 2 | filiorum simulent et liberos eiurent, orbitatem manu faciant. ~ 859 | eiusmodi 860 XXVI, 1 | ipse proscripsit, sed tanto elatiore, quanto est ipse sublimior, 861 XII, 4 | illud quidem dicere potes, electam te a dis cui frui non liceret 862 XII, 3 | contigisset, quoniam, si ponatur electio utrum satius sit non diu 863 VIII, 3 | Quanto magis hoc morum tuorum elegantiae convenit, finem luctus potius 864 XVI, 6 | tantum eripuit filios sed elegit.' Numquam tamen iniuriam 865 XXVI, 7 | ingentis accessio in antiqua elementa vertemur.' ~Felicem filium 866 III, 3 | Elige itaque utrum exemplum putes 867 I, 4 | in oblivionem coniectum, eloquentiam et libertatem, non eruisses: 868 XXIII, 1| illud obsoleti inlitique eluunt.~2. 869 X, 6 | morborum variis generibus emaceratos diu inter vitam mortemque 870 XXIII, 3| omnium voluptatium animum, emendatum, carentem vitio, divitias 871 IV, 3 | tantum quae in publicum emittuntur nota, sed omnes sunt secretiores 872 VIII, 1 | mitigandae ferociae tempus enervat.~2. 873 | eodem 874 | eorum 875 | eos 876 VII, 2 | mugitus auditur, nec diutius equarum vagus ille amensque discursus 877 XVI, 2 | in viros transcripsimus: equestri insidens statuae in sacra 878 XVI, 2 | ingredi in qua etiam feminas equo donavimus.~3. 879 | erant 880 XVIII, 4| nivalibus surgentium iugis erecti in sublime vertices; deiectus 881 XVIII, 5| difficultate, quarum aliae se in erectos subtrahunt montes, aliae 882 XVI, 8 | iniquiores sumus adversus relicta ereptorum desiderio. Sed si aestimare 883 VI, 1 | consolatus est. Sed puta, Marcia, ereptum tibi amplius quam ulla umquam 884 XIX, 1 | illorum <cum> conspectu ereptus sit; opinio est ergo quae 885 XVIII, 7| humanae audaciae intemptatum erisque et spectator et ipse pars 886 X, 6 | domina et poenis et muneribus errabit. ~ 887 IX, 5 | innocentia sub ictu est. Error decipit hic, effeminat, 888 XXI, 7 | In hoc omnes errore versamur, ut non putemus 889 XXV, 3 | excelsiorum et in summo locatorum. Erubesce quicquam humile aut volgare 890 XXIV, 3 | pervenisset improbitas, erubuit quasi peccasset, quod placuerat. 891 VII, 3 | magis barbaros quam placidae eruditaeque gentis homines, magis indoctos 892 I, 4 | eloquentiam et libertatem, non eruisses: legitur, floret, in manus 893 XXIII, 2| corpore mora est; exire atque erumpere gestiunt, aegre has angustias 894 XVIII, 8| Sed istic erunt mille corporum, animorum 895 XVI, 2 | iuvenibus nostris pulvinum escendentibus in ea illos urbe sic ingredi 896 XXII, 4 | nostras ne inponi quidem sed escendere. Decernebatur illi statua 897 XXII, 2 | illis curarum fuit quid essent, quid biberent.~3. 898 XVII, 1 | pessimum, numquam scires cuius esses status. ~2. 899 | etenim 900 VIII, 2 | Manet quidem tibi, Marcia, etiamnunc ingens tristitia et iam 901 XX, 5 | suae funus secutus esset, etiamtunc felix mori potuit. Non vidisset 902 XXI, 6 | quod cuique promissum est; eunt via sua fata nec adiciunt 903 XXII, 2 | potuisse tot morbos ita evadere ut ad senectutem inlaesum 904 IX, 1 | nihil nobis mali antequam eveniat proponimus, sed ut immunes 905 IX, 5 | fieri, quod multis vides evenisse? Egregium versum et dignum 906 XIX, 6 | sollicitus futuri pendet [et] ex eventu semper in certiora dependenti. 907 XVI, 7 | Agricola eversis arboribus quas aut ventus 908 XI, 2 | veneraris et quae despicis unus exaequabit cinis.~3. 909 XX, 2 | genitos alium alii donavit, exaequat omnia; haec est post quam 910 XVIII, 6| scindens et ingenti licentia exaestuans?~7. 911 XIII, 1 | nuntiata est. Quam ille exaudisse dissimulavit et sollemnia 912 XVIII, 7| fluctuantibus aquis innare [et] excedenti terrestria magnitudine animalia, 913 XXIV, 2 | oculis tuis studia formavit excellentis ingeni et aequaturi avum, 914 XXV, 1 | aevi excutit, deinde ad excelsa sublatus inter felices currit 915 XXV, 3 | quos noveras, sed tanto excelsiorum et in summo locatorum. Erubesce 916 XXVI, 3 | ut putatis, optabile, nil excelsum, nil splendidum, sed humilia 917 I, 2 | quam liberos dilexisti, excepto eo quod non optabas superstitem. 918 XX, 4 | indubitatus populi Romani princeps excesserat: at nunc exigui temporis 919 XVIII, 4| terram oculos deieceris, excipiet te alia forma rerum aliterque 920 XVII, 4 | tot milia captivorum ille excisis in infinitam altitudinem 921 IX, 3 | aut pone tergum ceciderit, exclama: 'non decipies me, fortuna, 922 XXII, 4 | exustum Caesar reficiebat: exclamavit Cordus tunc vere theatrum 923 X, 1 | honores opes, ampla atria et exclusorum clientium turba referta 924 XVI, 5 | Scipionumque matres ac filias exegit, quibus Caesares petit, 925 I, 1 | tuos velut aliquod antiquum exemplar aspici, non auderem obviam 926 II, 1 | monere aliquem volunt, in exemplis desinere. Mutari hunc interim 927 XXIV, 4 | dolere, doluisti; cetera, exempta casibus, plena voluptatis 928 IX, 2 | praeter domum nostram ducuntur exequiae: de morte non cogitamus; 929 VI, 2 | saevitiae profecturus maeror exerceat. Sed si nullis planctibus 930 XXIV, 2 | exigi, quibus filios in exercitu habent: scies multum patuisse 931 XI, 3 | proiectum, cum bene lacertos exercuit, cuiuslibet ferae pabulum, 932 XVIII, 8| ad illa venias, per illa exeundum est.' Respondebis velle 933 XIX, 5 | ultra quem mala nostra non exeunt, quae nos in illam tranquillitatem 934 XV, 2 | amissis liberis, nepotibus, exhausta Caesarum turba, adoptione 935 I, 5 | maerore constitui et defessos exhaustosque oculos, si verum vis magis 936 VII, 4 | ferrum in omni corpore exhibebit secandi potentiam. Quare? 937 III, 4 | poenas a se infelicitatis exigere et mala sua non augere! 938 XXIV, 2 | matribus et per sollicitudinem exigi, quibus filios in exercitu 939 XX, 4 | princeps excesserat: at nunc exigui temporis adiectio fastigio 940 VII, 2 | redierunt, rabiem intra exiguum tempus extinguunt; aves 941 IX, 4 | Quis umquam vestrum de exilio, de egestate, de luctu cogitare 942 III, 3 | Si illud prius sequi vis, eximes te numero vivorum: aversaberis 943 VIII, 2 | quoque tibi aetas minutatim eximet: quotiens aliud egeris, 944 IX, 5 | dignum qui non e pulpito exiret: ~cuivis potest accidere 945 IV, 4 | Nec quicquam pulchrius existimo quam in summo fastigio conlocatos 946 XII, 3 | non durat nec ad ultimum exit nisi lenta felicitas: filium 947 XXIII, 5| est: indicium imminentis exitii nimia maturitas est; adpetit 948 XVII, 5 | libertatis iustitiae legum exitium, dominationis cupidus etiam 949 XXIII, 3| Quicquid ad summum pervenit, ab exitu prope est. Eripit se aufertque 950 XIV, 1 | enim quaeque domus usque ad exitum omnibus partibus suis constitit, 951 II, 5 | circumlucentem fortunam exosa defodit se et abdidit. Adsidentibus 952 IX, 3 | ascensu semermis adeas, expecta vulnus et illa superne volantia 953 XXIII, 3| virtus, nec ultimum tempus expectant quae in primo maturuerunt.~ 954 VIII, 3 | luctus potius facere quam expectare, nec illum opperiri diem 955 XX, 1 | inventum naturae laudatur expectaturque, sive felicitatem includit, 956 III, 1 | prosequentibus nec optare quod expediebat audentibus. Accedebat ad 957 XXII, 1 | enim scis an diutius illi expedierit vivere, an illi hac morte 958 II, 1 | Mutari hunc interim morem expedit; aliter enim cum alio agendum 959 XXV, 3 | et ex facili mobiles et expediti et in vicem pervii sunt 960 III, 1 | esse Romanos notum erat. In expeditione decesserat ipsis illum hostibus 961 XV, 3 | Romano non flexit vultum; experiendum se dedit Seiano ad latus 962 I, 1 | iam robur animi et magno experimento adprobata virtus tua. ~2. 963 VII, 2 | pervagatae, cum saepe ad cubilia expilata redierunt, rabiem intra 964 XVI, 8 | substitue et vacantem locum exple et unum dolorem geminato 965 XII, 3 | numerum tantum nomenque filii expleturum habuisse an tantae indolis 966 XX, 3 | egerunt, alii brachia patibulo explicuerunt; video fidiculas, video 967 X, 6 | harenam quidem aut litus explodet, sed in alicuius inmensae 968 I, 1 | absolveres. Fiduciam mihi dedit exploratum iam robur animi et magno 969 IX, 3 | Vis tu scire te ad omnis expositum ictus stare et illa quae 970 XVIII, 1| poterat, quidquid offendere exposui: puta nascenti me tibi venire 971 XXVI, 6 | alibi rupes in altum novas exprimet; maria sorbebit, flumina 972 XVI, 2 | celeberrimo loco, Cloelia exprobrat iuvenibus nostris pulvinum 973 XXV, 1 | supra nos commoratus, dum expurgatur et inhaerentia vitia situmque 974 IV, 1 | funebri die oculos matris exsiccem. Ad arbitrium tecum veniam: 975 XIX, 5 | Mors dolorum omnium exsolutio est et finis ultra quem 976 XXI, 2 | remetiatur. Quid ergo interest id extendere cuius quantumcumque fuerit 977 VI, 1 | non permulceo te nec extenuo calamitatem tuam: si fletibus 978 XXIII, 2| semper cupidine ferri in exteriora tendentem. ~3. 979 XI, 3 | contextum et lineamentis exterioribus nitidum, frigoris aestus 980 XXVI, 6 | quo se mundus renovaturus extinguat, viribus ista se suis caedent 981 XXIII, 4| quo clarior fulsit, citius extinguitur; vivacior est, qui cum lenta 982 VII, 2 | rabiem intra exiguum tempus extinguunt; aves cum stridore magno 983 III, 2 | ultima filii oscula gratumque extremi sermonem oris haurire; longo 984 XIII, 3 | duos> quos sibi servaverat extulit. Quales retentos putas, 985 XX, 2 | inpotens vetuerat; haec exulibus in patriam semper animum 986 XXII, 4 | Pompei theatro ponenda, quod exustum Caesar reficiebat: exclamavit 987 XXIII, 5| Fabianus ait, id quod nostri quoque 988 XX, 3 | generis sed aliter ab aliis fabricatas: capite quidam conversos 989 XII, 4 | principes; ne deos quidem fabulae immunes reliquerunt, puto, 990 XIX, 4 | inferos faciunt terribiles, fabulas esse, nullas imminere mortuis 991 XVII, 2 | stringere) stratam illam fabulosam Charybdin quam diu ab austro 992 IV, 3 | sed in minimis, ne quid faceres cui famam, liberrimam principum 993 XXII, 6 | Quid faceret? Si vivere vellet, Seianus 994 XVIII, 6| rursus mari terret ignium faces et vinculum terrarum oceanus, 995 XIX, 2 | eiurent, orbitatem manu faciant. ~3. 996 XXII, 6 | ipsa infirmitate corporis faciebat indicium. Complexus itaque 997 XVI, 3 | recognovit; et de ceteris facile est, quos nec editos nec 998 XXVI, 2 | omnia? Quam nullis benignam facilemque se praestiterit, nisi qui 999 XXV, 3 | Syrtium: omnia ibi plana et ex facili mobiles et expediti et in 1000 XXIII, 1| et ad deteriora certius, facillimum ad superos iter est animis


abdid-confu | conge-facil | faciu-itali | itine-ornen | oro-sagit | salut-vitio | vivac-xxvi

Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (V89) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2007. Content in this page is licensed under a Creative Commons License