abdid-confu | conge-facil | faciu-itali | itine-ornen | oro-sagit | salut-vitio | vivac-xxvi
bold = Main text
Cap., Par. grey = Comment text
501 V, 4 | horrida sit, quidquid potes congeris. Ne, obsecro te, concupieris
502 XV, 4 | ornamenta publice privatimque congesta erant? Sed videlicet it
503 XXII, 4 | clienti suo Satrio Secundo congiarium dedit. Irascebatur illi
504 I, 4 | pulcherrimas in oblivionem coniectum, eloquentiam et libertatem,
505 XXV, 2 | siderum meatus docet, nec ex coniectura sed omnium ex vero peritus
506 X, 1 | nomen>, nobilis aut formosa coniux ceteraque ex incerta et
507 X, 1 | nihil horum dono datur. Conlaticiis et ad dominos redituris
508 IV, 4 | existimo quam in summo fastigio conlocatos multarum rerum veniam dare,
509 XI, 4 | statim infirmitatis suae conscium, non omne caelum ferens,
510 XXII, 5 | monumentis maximi imperatoris consecrari perfidum militem? Consecratur
511 XXII, 5 | consecrari perfidum militem? Consecratur subscriptio, et acerrimi
512 VII, 2 | ferae cum vestigia catulorum consectatae sunt et silvas pervagatae,
513 XIX, 1 | fallamus; dimisimus illos, immo consecuturi praemisimus.~2.
514 XXII, 2 | luxuriosae urbis oculos conservatum potuisse tot morbos ita
515 IV, 2 | ferocesque sunt miseriae, consolandam se Areo, philosopho viri
516 XVI, 3 | occisos vidit et insepultos. Consolantibus tamen miseramque dicentibus '
517 XVI, 1 | oblitus es feminam te consolari, virorum refers exempla.'
518 VI, 1 | adsedit; muta personam -- te consolatus est. Sed puta, Marcia, ereptum
519 XII, 6 | illae nimis secundae res constabant, nec invidiam deorum, quorum
520 XII, 6 | posuisse: hoc de quo agitur constabit, non esse maximum malum
521 XVII, 2 | continenti quondam cohaesisse constat; subitum illo mare inrupit
522 I, 5 | si verum vis magis iam ex consuetudine quam ex desiderio fluentis,
523 VII, 4 | aliter sentit prout illum consuetudo infecit, et inbecillum inpatientemque
524 XVI, 1 | laboremque ex aequo, si consuevere, patiuntur.~2.
525 XX, 5 | suo perirent, non hastam consularia spolia vendentem nec caedes
526 XIV, 2 | liberorum luctum finivit qui consulatum anno luxerat.~3.
527 XVIII, 8| inquis 'nos consuluit.' Consulti sunt de nobis parentes nostri,
528 XXII, 1 | vivere, an illi hac morte consultum sit? Quemquam invenire hodie
529 XVIII, 8| convenit. 'Nemo' inquis 'nos consuluit.' Consulti sunt de nobis
530 XXII, 7 | Accusatores auctore Seiano adeunt consulum tribunalia, queruntur mori
531 VI, 2 | noctem sine somno tristitia consumat; ingerantur lacerato pectori
532 VIII, 1 | mora: dolorem dies longa consumit. Licet contumacissimum,
533 XXIII, 5| adpetit finis ubi incrementa consumpta sunt. ~ ~
534 II, 4 | non dico non [est] ausa consurgere, sed adlevari recusans,
535 XXIV, 4 | Harum contemplatione virtutum filium gere quasi
536 XVI, 2 | Brutum; in qua Cloeliam contempto et hoste et flumine ob insignem
537 XXV, 1 | Scipiones Catonesque, interque contemptores vitae et veneficio liberos
538 XIX, 2 | erit qui me defendat, qui a contemptu vindicet.' Ut minime probabili
539 XI, 4 | quantos tumultus hoc tam contemptum animal movet, in quantas
540 V, 6 | primo dumtaxat strepitu conterrita. Nulla re maior invidia
541 XII, 3 | actum est quam si omnino non contigisset, quoniam, si ponatur electio
542 I, 5 | quam ex desiderio fluentis, continebo, si fieri potuerit, favente
543 XVII, 2 | interscissam freto, quam continenti quondam cohaesisse constat;
544 II, 3 | potentem, sed frugalitatis continentiaeque in illis aut annis aut opibus
545 XIV, 3 | Britanniam peragraret nec oceano continere felicitatem suam posset,
546 XII, 3 | et magna bona et diuturna contingunt, non durat nec ad ultimum
547 I, 5 | vultum, quem tot annorum continua tristitia, ut semel obduxit,
548 XVIII, 6| vinculum terrarum oceanus, continuationem gentium triplici sinu scindens
549 XVI, 5 | Caesares petit, ne a te quidem continuit? ~Plena et infesta variis
550 XIII, 3 | populus Romanus aspexit. Contionatus est tamen et egit dis gratias
551 XVI, 7 | ventus radicitus avolsit aut contortus repentino impetu turbo praefregit
552 VII, 1 | firmissimorum quoque animorum contractio. Sed plus est quod opinio
553 XVIII, 3| diversas agentia vias et in contrarium praecipiti mundo nitentia:
554 XXVI, 2 | nisi qui minimum cum illa contraxerant? Regesne tibi nominem felicissimos
555 X, 4 | disicietur iste comitatus, iam contubernia ista sublato clamore solventur.
556 XXIV, 1 | tuos noluit et in materno contubernio, cum vix paternum liberi
557 XII, 6 | virtutem in hostes civesque contudit aut effecit ut cognomen
558 XII, 2 | nil tibi industria eius contulerit, nihil diligentia custodierit,
559 XXII, 6 | cubiculum se quasi gustaturus contulit et dimissis pueris quaedam
560 VIII, 1 | dies longa consumit. Licet contumacissimum, cotidie insurgentem et
561 II, 5 | vestem non deposuit, non sine contumelia omnium suorum, quibus salvis
562 XI, 3 | indigens, ad omnis fortunae contumelias proiectum, cum bene lacertos
563 X, 6 | Corporibus nostris inpotenter contumeliose crudeliter abutetur: alios
564 V, 2 | Cum secessimus et in unum convenimus, facta eius dictaque quanto
565 XXIII, 1| est animis cito ab humana conversatione dimissis; minimum enim faecis,
566 XX, 3 | fabricatas: capite quidam conversos in terram suspendere, alii
567 V, 4 | deterior est aspicis. Non convertis te ad convictus filii tui
568 XXI, 7 | infantiam in se pueritia convertit, pueritiam pubertas, iuvenem
569 XIX, 6 | tangitur, non suae premitur, ne conviciis quidem ullis verecundae
570 X, 2 | debitoris est creditori facere convicium.~3.
571 V, 4 | aspicis. Non convertis te ad convictus filii tui occursusque iucundos,
572 XXI, 1 | quas incredibili celeritate convoluit? Computa urbium saecula:
573 I, 2 | pietas. Mortem A. Cremuti Cordi parentis tui quantum poteras
574 XXII, 7 | tribunalia, queruntur mori Cordum, ut interpellarent quod
575 XVI, 4 | Cornelia Livi Drusi clarissimum iuvenem
576 XVI, 3 | ex una tibi familia duas Cornelias dabo: primam Scipionis filiam,
577 XIII, 1 | tantum tacere iussit et coronam capiti detraxit, cetera
578 X, 6 | digna atque indigna passuri. Corporibus nostris inpotenter contumeliose
579 XVIII, 8| naufragia et intemperies caeli corporisque et carissimorum acerba desideria
580 I, 7 | impetu cecidit: renovat se et corroborat cotidie luctus et iam sibi
581 IX, 2 | Necesse est itaque magis corruamus: quasi ex inopinato ferimur;
582 XXIV, 3 | magna feminarum turba viros corrumpentium nullius se spei praebuit,
583 XVII, 5 | hiberni caeli beneficia corrumpet. Erit Dionysius illic tyrannus,
584 I, 8 | scrutantium recipiunt, ubi corrupta in malum ulcus verterunt.
585 XVIII, 2| sidere omnia inpleri, solem cotidiano cursu diei noctisque spatia
586 XXIV, 5 | requies manet ex confusis crassisque pura et liquida visentem. ~
587 XVI, 1 | retraxisse? par illis, mihi crede, vigor, par ad honesta,
588 X, 2 | reddere: pessimi debitoris est creditori facere convicium.~3.
589 I, 2 | magna pietas. Mortem A. Cremuti Cordi parentis tui quantum
590 XIV, 3 | videbantur etiam cum in commune cresceret. Tamen intra tertium diem
591 I, 1 | inimico iudice, tam invidioso crimine posse me efficere ut fortunam
592 XX, 3 | Video istic cruces ne unius quidem generis
593 XIX, 1 | opinio est ergo quae nos cruciat, et tanti quodque malum
594 XVIII, 8| incertum facilis an per poenam cruciatumque. Delibera tecum et perpende
595 X, 6 | inpotenter contumeliose crudeliter abutetur: alios ignibus
596 XX, 3 | mortem. Sunt istic hostes cruenti, cives superbi: sed video
597 XXII, 6 | deinde, quasi iam satis in cubiculo edisset, abstinuit. Altero
598 XXII, 6 | plus virium poneret, in cubiculum se quasi gustaturus contulit
599 VII, 2 | pervagatae, cum saepe ad cubilia expilata redierunt, rabiem
600 XV, 2 | quam cuius iam res agebatur cuiusque maxime intererat de dis
601 IX, 5 | qui non e pulpito exiret: ~cuivis potest accidere quod cuiquam
602 XVIII, 5| cultu seges et arbusta sine cultore feritatis; et rivorum lenis
603 XVIII, 5| circumfunduntur; adiuta cultu seges et arbusta sine cultore
604 XXVI, 3 | splendidum, sed humilia cuncta et gravia et anxia et quotam
605 XXVI, 7 | ista moliri, labentibus cunctis et ipsae parva ruinae ingentis
606 XXIII, 2| hoc meditari, hac semper cupidine ferri in exteriora tendentem. ~
607 XVII, 5 | legum exitium, dominationis cupidus etiam post Platonem, vitae
608 I, 8 | Cupissem itaque primis temporibus
609 XIX, 1 | veniam, videamus primum quid curandum sit, deinde quemadmodum.
610 XXII, 3 | simplicem dolorem pudenda curantium; post haec exilium (non
611 XXII, 2 | procubuerunt toti summaque illis curarum fuit quid essent, quid biberent.~
612 I, 8 | primis temporibus ad istam curationem accedere; leniore medicina
613 XII, 3 | pater, cito omnis officii curiosus, cito sacerdos, omnia tamquam
614 XXV, 1 | quod ad sepulcrum fili tui curras; pessima eius et ipsi molestissima
615 XXV, 1 | excelsa sublatus inter felices currit animas. Excepit illum coetus
616 XXVI, 5 | urbium lapsus et maris novos cursus.~6.
617 XXVI, 2 | gladi composita cervice curvatos?~3.
618 IV, 3 | apud feminam opinionis suae custodem diligentissimam: 'usque
619 XXII, 2 | corpus et summa pudoris custodia inter luxuriosae urbis oculos
620 XII, 2 | contulerit, nihil diligentia custodierit, nihil prudentia suaserit,
621 VIII, 3 | Nunc te ipsa custodis; multum autem interest utrum
622 XXIV, 5 | ossa nervos et obductam cutem vultumque et ministras manus
623 XX, 6 | M. Catonem si a Cypro et hereditatis regiae dispensatione
624 XVI, 3 | tibi familia duas Cornelias dabo: primam Scipionis filiam,
625 IX, 5 | tu amittere potes; ille damnatus est: et tua innocentia sub
626 XVIII, 2| imminentem, accessionibus damnisque mutabilem, semper proximae
627 XVI, 5 | non potuisse sine invidia damnove praetervehi?~6.
628 XIII, 3 | ingentem victoriam invidiae dandum esset, id suo potius quam
629 XXII, 3 | quisquam illam accepisset, nisi daretur ignorantibus. Itaque si
630 VII, 4 | quia vires illis a natura datae sunt, quae nihil in personam
631 X, 4 | fruendos vos in vicem liberis date et sine dilatione omne gaudium
632 XXI, 5 | perdidisse: tulit suum metasque dati pervenit ad aevi.~6.
633 X, 3 | recedentia: quidquid a fortuna datum est, tamquam exempto auctore
634 X, 1 | apparatus sunt; nihil horum dono datur. Conlaticiis et ad dominos
635 XII, 3 | tibi di inmortales non diu daturi statim talem dederunt qualis
636 IV, 1 | utrum magnus dolor esse debeat an perpetuus.~2.
637 XIII, 2 | luctus aliquem finem esse debere, cuius primus dies et primus
638 XXII, 6 | fere teneo; revocare me nec debes nec potes.' Atque ita iussit
639 X, 2 | querella reddere: pessimi debitoris est creditori facere convicium.~
640 XIX, 3 | Si quod decessit, semper debuisti dolere; semper enim scisti
641 XXI, 4 | decessit; vixit enim quantum debuit vivere, nihil illi iam ultra
642 XXII, 4 | inponi quidem sed escendere. Decernebatur illi statua in Pompei theatro
643 III, 1 | notum erat. In expeditione decesserat ipsis illum hostibus aegrum
644 XXIV, 1 | tutorum cura usque ad quartum decimum annum fuit, sub matris tutela
645 IX, 3 | ceciderit, exclama: 'non decipies me, fortuna, nec securum
646 XVII, 6 | omnibus nobis natura: 'neminem decipio. Tu si filios sustuleris,
647 IX, 5 | innocentia sub ictu est. Error decipit hic, effeminat, dum patimur
648 X, 6 | inmensae ventrem beluae decondet; alios morborum variis generibus
649 III, 3 | permissas, tamquam parum decoras fortunae tuae reicies; invisa
650 VIII, 1 | Deinde quod naturale est non decrescit mora: dolorem dies longa
651 XI, 2 | Decessit filius tuus, id est decucurrit ad hunc finem ad quem quae
652 XVIII, 8| accedes ex quo tibi aliquid decuti doles! Vive ergo ut convenit. '
653 XII, 3 | diu daturi statim talem dederunt qualis diu effici <vix>
654 X, 4 | nimis magnam advocationem dedi -- nihil de hac hora. Festinandum
655 XIII, 1 | postem tenenti et Capitolium dedicanti mors filii nuntiata est.
656 XIII, 2 | mehercules fuit memorabili dedicatione, dignus amplissimo sacerdotio,
657 XX, 1 | meliora sperantur in flore deducit, sive pueritiam ante duriores
658 XXVI, 2 | quorum nihil magnitudini deerit, si aliquid aetati detraxeris?
659 IV, 2 | nihil sibi nisi numerum deesse sentiret.~3.
660 XIX, 2 | lugentem: 'non erit qui me defendat, qui a contemptu vindicet.'
661 I, 5 | tuo maerore constitui et defessos exhaustosque oculos, si
662 XXI, 4 | quattuordecim quaedam annos defetigavit, et haec illis longissima
663 XI, 3 | sua, quorum modo inopia <deficit, modo copia> rumpitur; anxiae
664 XI, 1 | Quid opus est partes deflere? tota flebilis vita est:
665 IV, 2 | efficiebat ut in illo acerbo et defleto gentibus funere nihil sibi
666 XXVI, 1 | ingenio, quo civilia bella deflevit, quo proscribentis in aeternum
667 II, 5 | circumlucentem fortunam exosa defodit se et abdidit. Adsidentibus
668 XVII, 6 | poteris habere formosos, et deformes poteris. Fortasse multi
669 VI, 2 | Sed si nullis planctibus defuncta revocantur, si sors inmota
670 XIII, 2 | quae mos erat praestare defunctis ad Capitolinum illum redit
671 XXII, 3 | est, puto, brevi aetate defunctos cito in integrum restitui. ~
672 XIX, 4 | Cogita nullis defunctum malis adfici, illa quae
673 XII, 3 | contingere. Utrumne malles degenerem aliquem et numerum tantum
674 XXII, 2 | luxuria invasit coepitque dehonestare speciosa principia, aut
675 XVIII, 4| supernorum in terram oculos deieceris, excipiet te alia forma
676 XVI, 2 | capitibus Lucretia et Brutus deiecerunt: Bruto libertatem debemus,
677 XVIII, 4| erecti in sublime vertices; deiectus fluminum et ex uno fonte
678 XVIII, 1| deliberanti tibi quidquid delectare poterat, quidquid offendere
679 XVIII, 8| per poenam cruciatumque. Delibera tecum et perpende quid velis:
680 XVIII, 1| refer. An Syracusas viseres deliberanti tibi quidquid delectare
681 XXII, 7 | ius> rei perderent; dum deliberatur, dum accusatores iterum
682 XXIII, 4| materia commissus fumoque demersus ex sordido lucet; eadem
683 XXIV, 5 | sidat; nititur illo, unde demissus est. Ibi illum aeterna requies
684 XXII, 3 | et totas in viscera manus demittentium et non per simplicem dolorem
685 XXI, 6 | quicquam nec ex promisso semel demunt. Frustra voa ac studia sunt:
686 XXI, 3 | viros nomines, centenos denosque percenseas annos: cum ad
687 X, 5 | crimen est; mors enim illi denuntiata nascenti est; in hanc legem
688 XVII, 6 | Post hanc denuntiationem si quis dixisset intrare
689 XXVI, 7 | et aeterna sortitae, cum deo visum erit iterum ista moliri,
690 XII, 6 | constabant, nec invidiam deorum, quorum illud crimen erat,
691 XV, 1 | eos quidem qui dis geniti deosque genituri dicantur sic suam
692 XVIII, 3| motibus fortunae populorum dependent et maxima ac minima proinde
693 XIX, 6 | eventu semper in certiora dependenti. Tandem ibi constitit unde
694 IX, 1 | tanta nobis pertinacia in deploratione nostri, si id non fit naturae
695 II, 5 | nepotibus lugubrem vestem non deposuit, non sine contumelia omnium
696 XX, 4 | adiectio fastigio illum suo depulit. Vidit legiones in conspectu
697 XV, 2 | Caesarum turba, adoptione desertam domum fulsit: tulit tamen
698 VI, 3 | eripuit, qui fluitantia vela deseruit, permisit tempestati ratem;
699 XII, 2 | tuum; minus enim homines desiderant ea ex quibus nihil gaudi
700 III, 3 | liberos et tuos ipsumque quem desideras; triste matribus omen occurres;
701 XVI, 3 | feminarum quae suos fortiter desideraverint, non ostiatim quaeram; ex
702 XXVI, 6 | tibi potest solacio esse desideri tui commune fatum, nihil
703 III, 2 | Caesare aut aequum salvo. Non desiit denique Drusi sui celebrare
704 XVII, 7 | Non est quod desperes tantae dignationis futuros
705 XXIII, 2| et ex alto adsueti humana despicere. Inde est quod Platon clamat:
706 XI, 2 | diligis, veneraris et quae despicis unus exaequabit cinis.~3.
707 XXIV, 5 | meliorisque nunc status est, despoliatus oneribus alienis et sibi
708 XIII, 2 | colere deos ne iratos quidem destitit. Idem tamen, ut redit domum,
709 XIX, 2 | senectutem solitudo, quae solebat destruere, ad potentiam ducit ut quidam
710 XXVI, 4 | perpetuos, nihil in obscuro, detectas mentes et aperta praecordia
711 V, 4 | meliorum fortunam tuam qua deterior est aspicis. Non convertis
712 XXIII, 1| futurum incertum est et ad deteriora certius, facillimum ad superos
713 X, 6 | inter vitam mortemque medios detinebit. Ut varia et libidinosa
714 XXIII, 4| sordido lucet; eadem enim detinet causa, quae maligne alit.
715 XII, 2 | oportet te non de eo quod detractum est queri, sed de eo gratias
716 XXI, 6 | adulescentiae anni vitae detrahebantur.~7.
717 XXVI, 2 | deerit, si aliquid aetati detraxeris? an nobilissimos viros clarissimosque
718 XIII, 1 | iussit et coronam capiti detraxit, cetera rite perfecit, Pulvillus
719 XIX, 3 | quid dicas: 'non movent me detrimenta mea; etenim non est dignus
720 XVII, 5 | alios ob levem offensam detruncari iubebit, arcesset ad libidinem
721 V, 2 | inpendio vitae, si potestas detur, in aevum omne sis prorogatura.~
722 XVIII, 2| certis legibus aeternisque devinctam, indefatigata caelestium
723 XX, 5 | tempore quo Catilinae sicas devitavit, quibus pariter cum patria
724 XX, 6 | dispensatione redeuntem mare devorasset vel cum illa ipsa pecunia
725 I, 2 | lacrimas palam et gemitus devorasti quidem, non tamen hilari
726 XVI, 8 | tot nepotes, duas filias. Dic illud quoque, Marcia: 'moverer,
727 XV, 1 | geniti deosque genituri dicantur sic suam fortunam in potestate
728 XVI, 3 | Consolantibus tamen miseramque dicentibus 'numquam' inquit 'non felicem
729 XVII, 2 | Si quis Syracusas petenti diceret: 'omnia incommoda, omnes
730 XVII, 6 | prudens sciensque venisset? ~Dicit omnibus nobis natura: 'neminem
731 II, 4 | fuit qualis in funere, non dico non [est] ausa consurgere,
732 V, 2 | unum convenimus, facta eius dictaque quanto meruit suspectu celebramus;
733 XXII, 4 | unum aut alterum liberius dictum, quod tacitus ferre non
734 XVIII, 2| inpleri, solem cotidiano cursu diei noctisque spatia signantem,
735 XXI, 3 | brevissimi longissimique aevi differentia, si inspecto quanto quis
736 V, 1 | oro atque obsecro ne te difficilem amicis et intractabilem
737 XXIII, 4| vivacior est, qui cum lenta ac difficili materia commissus fumoque
738 XIV, 1 | quaeram miseros, quasi non difficilius sit invenire felices? Quota
739 XVIII, 5| seclusae nationes locorum difficultate, quarum aliae se in erectos
740 XVIII, 4| in occidentem orientemque diffusi amnes et summis cacuminibus
741 I, 8 | et in altum revocantur et digitos scrutantium recipiunt, ubi
742 XVII, 7 | est quod desperes tantae dignationis futuros ut nemo tibi propter
743 III, 4 | modestia. Illum ipsum iuvenem, dignissimum qui te laetam semper nominatus
744 IX, 5 | evenisse? Egregium versum et dignum qui non e pulpito exiret: ~
745 X, 4 | vicem liberis date et sine dilatione omne gaudium haurite: nihil
746 XV, 4 | orbem ista tempestas et sine dilectu vastat omnia agitque ut
747 I, 2 | quem non minus quam liberos dilexisti, excepto eo quod non optabas
748 XIX, 1 | lugentem desiderium eius quem dilexit. Id per se tolerabile esse
749 XXI, 5 | habe, te illum [ulterius diligentiam] ex consilio perdidisse:
750 IV, 3 | opinionis suae custodem diligentissimam: 'usque in hunc diem, Iulia,
751 XI, 2 | dispari gradu vadit: et quae diligis, veneraris et quae despicis
752 XXI, 3 | annos: cum ad omne tempus dimiseris animum, nulla erit illa
753 XIX, 1 | et nosmet ipsi fallamus; dimisimus illos, immo consecuturi
754 XIX, 5 | fortuna tenere quod natura dimisit, nec potest miser esse qui
755 XXV, 3 | per libera et vasta spatia dimissi sunt; non illos interfusa
756 XVII, 5 | beneficia corrumpet. Erit Dionysius illic tyrannus, libertatis
757 IX, 4 | admoneatur ut cogitet, tamquam dirum omen respuat et in capita
758 XXIV, 1 | militiam recusavit, ne a te discederet.~2.
759 XVIII, 7| ipse pars magna conantium: disces docebisque artes, alias
760 VII, 1 | quam diu modicum est? Nam discessu, non solum amissione carissimorum
761 XII, 3 | esse an numquam, melius est discessura nobis bona quam nulla contingere.
762 XXV, 3 | non illos interfusa maria discludunt nec altitudo montium aut
763 XVI, 8 | sequerentur: nunc video exempto discrimine eodem modo malos bonosque
764 X, 4 | est, instatur a tergo: iam disicietur iste comitatus, iam contubernia
765 XXI, 4 | aetas est quae homini prima; dispar cuique vivendi facultas
766 XI, 2 | in templis precatur turba dispari gradu vadit: et quae diligis,
767 XI, 1 | dolores humani pectoris <vis> dispensanda. Quae deinde ista suae publicaeque
768 XX, 6 | Cypro et hereditatis regiae dispensatione redeuntem mare devorasset
769 XXVI, 6 | uno igni quicquid nunc ex disposito lucet ardebit.~7.
770 XVIII, 2| mutabilem, semper proximae dissimilem.~3.
771 XIII, 1 | est. Quam ille exaudisse dissimulavit et sollemnia pontificii
772 XI, 3 | Non tempestate magna ut dissiperis opus est: ubicumque arietaveris,
773 XXVI, 6 | generis humani coetumque dissolvet; alibi hiatibus vastis subducet
774 XVIII, 4| animalibus aviumque concentu dissono;~5.
775 XVIII, 5| quae interventu suo maria distinguunt.~6.
776 XXVI, 2 | quantis fortuna procellis disturbet omnia? Quam nullis benignam
777 XXVI, 3 | scripsisse. Cur in domo nostra diutissime lugetur qui felicissime
778 XII, 3 | Nulli fere et magna bona et diuturna contingunt, non durat nec
779 X, 3 | perpetuitate, immo nihil de diuturnitate eorum promissum sit. Saepe
780 XVIII, 3| Videbis quinque sidera diversas agentia vias et in contrarium
781 XXIV, 2 | liberos videant quae in diversis domibus habitant; cogita
782 XVIII, 2| aestates hiemesque aequaliusque dividentem. Videbis nocturnam lunae
783 XVI, 6 | ex aequo cum potentiore dividere: duas tibi reliquit filias
784 XII, 4 | funerum levamentum esset etiam divina concidere. Circumspice,
785 XX, 5 | civilia capita mucrones nec divisa percussoribus occisorum
786 XX, 2 | res communes fortuna male divisit et aequo iure genitos alium
787 XIX, 6 | non paupertatis metu, non divitiarum cura, non libidinis per
788 XXIII, 3| emendatum, carentem vitio, divitias sine avaritia, honores sine
789 IX, 2 | successionem agitamus animo; tot divitum subita paupertas in oculos
790 XV, 2 | Divus Augustus amissis liberis,
791 XVII, 6 | hanc denuntiationem si quis dixisset intrare se Syracusas velle,
792 XVIII, 7| magna conantium: disces docebisque artes, alias quae vitam
793 XXV, 2 | vicinorum siderum meatus docet, nec ex coniectura sed omnium
794 VII, 3 | homines, magis indoctos quam doctos eadem orbitas vulnerat.
795 XX, 3 | singulis articulis singula docuerunt machinamenta: sed video
796 III, 4 | praestabis; est enim quaedam et dolendi modestia. Illum ipsum iuvenem,
797 XI, 1 | inmoderate fertis, et in multos dolores humani pectoris <vis> dispensanda.
798 XVI, 6 | videris admonearis filii, non doloris.~7.
799 XIX, 5 | Mors dolorum omnium exsolutio est et
800 XXIV, 4 | bono filio poteras dolere, doluisti; cetera, exempta casibus,
801 III, 2 | dolorem suum posuit, nec plus doluit quam aut honestum erat Caesare
802 XXV, 2 | sciscitanti caelestium causas domesticus interpres. Et in profunda
803 XIV, 2 | anno <in> invidiam collegae domi latuerat, postero die quam
804 XXIV, 2 | videant quae in diversis domibus habitant; cogita tot illos
805 X, 6 | mancipiorumque suorum neglegens domina et poenis et muneribus errabit. ~
806 XVII, 5 | iustitiae legum exitium, dominationis cupidus etiam post Platonem,
807 XX, 3 | molestum servire ubi, si dominii pertaesum est, licet uno
808 II, 2 | longum in se malis suis dominium, sed cito animum in sedem
809 XX, 2 | Haec servitutem invito domino remittit; haec captivorum
810 X, 1 | datur. Conlaticiis et ad dominos redituris instrumentis scaena
811 XXVI, 3 | animo scripsisse. Cur in domo nostra diutissime lugetur
812 XVI, 2 | in qua etiam feminas equo donavimus.~3.
813 XX, 2 | iure genitos alium alii donavit, exaequat omnia; haec est
814 X, 1 | apparatus sunt; nihil horum dono datur. Conlaticiis et ad
815 V, 1 | loquantur aliquid coram te de Druso an nihil, ne aut oblivio
816 III, 1 | Livia amiserat filium Drusum, magnum futurum principem,
817 XXIV, 3 | videretur, materna sine dubio suffragatione, sed ne mater
818 III, 1 | futurum principem, iam magnum ducem; intraverat penitus Germaniam
819 XIV, 3 | filiam publica secum fata ducentem. In oculis erat iam Cn.
820 III, 1 | coloniisque usque in urbem ductum erat funus triumpho simillimum.~
821 IX, 2 | Tot praeter domum nostram ducuntur exequiae: de morte non cogitamus;
822 V, 4 | iucundos, non ad pueriles dulcesque blanditias, non ad incrementa
823 XIV, 2 | minus potest quam unum diem duobus filiis dare? Tam cito liberorum
824 XVI, 3 | filiam, Gracchorum matrem. Duodecim illa partus totidem funeribus
825 XII, 3 | diuturna contingunt, non durat nec ad ultimum exit nisi
826 XX, 1 | deducit, sive pueritiam ante duriores gradus revocat, omnibus
827 V, 3 | filii tui; nec hoc grave duxeris ceterorum more, qui in eiusmodi
828 VIII, 2 | tristitia et iam videtur duxisse callum, non illa concitata
829 | eam
830 VII, 3 | a natura vim acceperunt eandem in omnibus servant: apparet
831 VI, 2 | eat omnis inter luctus dies,
832 XXII, 6 | fenestram, ut videretur edisse, proiecit; a cena deinde,
833 XXII, 6 | quasi iam satis in cubiculo edisset, abstinuit. Altero quoque
834 XXI, 1 | est? Ad brevissimum tempus editi, cito cessuri loco venienti
835 XVI, 3 | ceteris facile est, quos nec editos nec amissos civitas sensit:
836 XII, 2 | fructus educationis ipsa educatio est. Licet itaque nil tibi
837 XII, 2 | fructus laborum tuorum ex ipsa educatione, nisi forte ii qui catulos
838 XII, 2 | nutrientibus non fructus educationis ipsa educatio est. Licet
839 XVII, 1 | Grave est tamen quem educaveris iuvenem, iam matri iam patri
840 XXII, 7 | faucibus avidissimorum luporum educeretur praeda. Accusatores auctore
841 XX, 2 | catenas levat; haec e carcere educit quos exire imperium inpotens
842 IX, 5 | est. Error decipit hic, effeminat, dum patimur quae numquam
843 VIII, 1 | insurgentem et contra remedia effervescentem, tamen illum efficacissimum
844 VIII, 1 | effervescentem, tamen illum efficacissimum mitigandae ferociae tempus
845 I, 1 | invidioso crimine posse me efficere ut fortunam tuam absolveres.
846 XII, 3 | talem dederunt qualis diu effici <vix> potest. ~4.
847 IV, 2 | Tiberium filium, cuius pietas efficiebat ut in illo acerbo et defleto
848 XII, 2 | te dixeris, tolerabilius efficies detrimentum tuum; minus
849 XXIV, 5 | dumtaxat fili tui perit et effigies non simillima; ipse quidem
850 XVIII, 7| praenavigantium periculo efflantia; videbis hic navigia quas
851 XXII, 7 | adeo illis Cordus videbatur effugere. Magna res erat in quaestione,
852 III, 1 | Italiae desiderium, per quam effusis in officium lugubre municipiis
853 VIII, 2 | minutatim eximet: quotiens aliud egeris, animus relaxabitur.~3.
854 XX, 3 | alii per obscena stipitem egerunt, alii brachia patibulo explicuerunt;
855 IX, 4 | umquam vestrum de exilio, de egestate, de luctu cogitare ausus
856 XVI, 1 | maligne cum mulierum ingeniis egisse et virtutes illarum in artum
857 IX, 5 | quod multis vides evenisse? Egregium versum et dignum qui non
858 XIX, 2 | filiorum simulent et liberos eiurent, orbitatem manu faciant. ~
859 | eiusmodi
860 XXVI, 1 | ipse proscripsit, sed tanto elatiore, quanto est ipse sublimior,
861 XII, 4 | illud quidem dicere potes, electam te a dis cui frui non liceret
862 XII, 3 | contigisset, quoniam, si ponatur electio utrum satius sit non diu
863 VIII, 3 | Quanto magis hoc morum tuorum elegantiae convenit, finem luctus potius
864 XVI, 6 | tantum eripuit filios sed elegit.' Numquam tamen iniuriam
865 XXVI, 7 | ingentis accessio in antiqua elementa vertemur.' ~Felicem filium
866 III, 3 | Elige itaque utrum exemplum putes
867 I, 4 | in oblivionem coniectum, eloquentiam et libertatem, non eruisses:
868 XXIII, 1| illud obsoleti inlitique eluunt.~2.
869 X, 6 | morborum variis generibus emaceratos diu inter vitam mortemque
870 XXIII, 3| omnium voluptatium animum, emendatum, carentem vitio, divitias
871 IV, 3 | tantum quae in publicum emittuntur nota, sed omnes sunt secretiores
872 VIII, 1 | mitigandae ferociae tempus enervat.~2.
873 | eodem
874 | eorum
875 | eos
876 VII, 2 | mugitus auditur, nec diutius equarum vagus ille amensque discursus
877 XVI, 2 | in viros transcripsimus: equestri insidens statuae in sacra
878 XVI, 2 | ingredi in qua etiam feminas equo donavimus.~3.
879 | erant
880 XVIII, 4| nivalibus surgentium iugis erecti in sublime vertices; deiectus
881 XVIII, 5| difficultate, quarum aliae se in erectos subtrahunt montes, aliae
882 XVI, 8 | iniquiores sumus adversus relicta ereptorum desiderio. Sed si aestimare
883 VI, 1 | consolatus est. Sed puta, Marcia, ereptum tibi amplius quam ulla umquam
884 XIX, 1 | illorum <cum> conspectu ereptus sit; opinio est ergo quae
885 XVIII, 7| humanae audaciae intemptatum erisque et spectator et ipse pars
886 X, 6 | domina et poenis et muneribus errabit. ~
887 IX, 5 | innocentia sub ictu est. Error decipit hic, effeminat,
888 XXI, 7 | In hoc omnes errore versamur, ut non putemus
889 XXV, 3 | excelsiorum et in summo locatorum. Erubesce quicquam humile aut volgare
890 XXIV, 3 | pervenisset improbitas, erubuit quasi peccasset, quod placuerat.
891 VII, 3 | magis barbaros quam placidae eruditaeque gentis homines, magis indoctos
892 I, 4 | eloquentiam et libertatem, non eruisses: legitur, floret, in manus
893 XXIII, 2| corpore mora est; exire atque erumpere gestiunt, aegre has angustias
894 XVIII, 8| Sed istic erunt mille corporum, animorum
895 XVI, 2 | iuvenibus nostris pulvinum escendentibus in ea illos urbe sic ingredi
896 XXII, 4 | nostras ne inponi quidem sed escendere. Decernebatur illi statua
897 XXII, 2 | illis curarum fuit quid essent, quid biberent.~3.
898 XVII, 1 | pessimum, numquam scires cuius esses status. ~2.
899 | etenim
900 VIII, 2 | Manet quidem tibi, Marcia, etiamnunc ingens tristitia et iam
901 XX, 5 | suae funus secutus esset, etiamtunc felix mori potuit. Non vidisset
902 XXI, 6 | quod cuique promissum est; eunt via sua fata nec adiciunt
903 XXII, 2 | potuisse tot morbos ita evadere ut ad senectutem inlaesum
904 IX, 1 | nihil nobis mali antequam eveniat proponimus, sed ut immunes
905 IX, 5 | fieri, quod multis vides evenisse? Egregium versum et dignum
906 XIX, 6 | sollicitus futuri pendet [et] ex eventu semper in certiora dependenti.
907 XVI, 7 | Agricola eversis arboribus quas aut ventus
908 XI, 2 | veneraris et quae despicis unus exaequabit cinis.~3.
909 XX, 2 | genitos alium alii donavit, exaequat omnia; haec est post quam
910 XVIII, 6| scindens et ingenti licentia exaestuans?~7.
911 XIII, 1 | nuntiata est. Quam ille exaudisse dissimulavit et sollemnia
912 XVIII, 7| fluctuantibus aquis innare [et] excedenti terrestria magnitudine animalia,
913 XXIV, 2 | oculis tuis studia formavit excellentis ingeni et aequaturi avum,
914 XXV, 1 | aevi excutit, deinde ad excelsa sublatus inter felices currit
915 XXV, 3 | quos noveras, sed tanto excelsiorum et in summo locatorum. Erubesce
916 XXVI, 3 | ut putatis, optabile, nil excelsum, nil splendidum, sed humilia
917 I, 2 | quam liberos dilexisti, excepto eo quod non optabas superstitem.
918 XX, 4 | indubitatus populi Romani princeps excesserat: at nunc exigui temporis
919 XVIII, 4| terram oculos deieceris, excipiet te alia forma rerum aliterque
920 XVII, 4 | tot milia captivorum ille excisis in infinitam altitudinem
921 IX, 3 | aut pone tergum ceciderit, exclama: 'non decipies me, fortuna,
922 XXII, 4 | exustum Caesar reficiebat: exclamavit Cordus tunc vere theatrum
923 X, 1 | honores opes, ampla atria et exclusorum clientium turba referta
924 XVI, 5 | Scipionumque matres ac filias exegit, quibus Caesares petit,
925 I, 1 | tuos velut aliquod antiquum exemplar aspici, non auderem obviam
926 II, 1 | monere aliquem volunt, in exemplis desinere. Mutari hunc interim
927 XXIV, 4 | dolere, doluisti; cetera, exempta casibus, plena voluptatis
928 IX, 2 | praeter domum nostram ducuntur exequiae: de morte non cogitamus;
929 VI, 2 | saevitiae profecturus maeror exerceat. Sed si nullis planctibus
930 XXIV, 2 | exigi, quibus filios in exercitu habent: scies multum patuisse
931 XI, 3 | proiectum, cum bene lacertos exercuit, cuiuslibet ferae pabulum,
932 XVIII, 8| ad illa venias, per illa exeundum est.' Respondebis velle
933 XIX, 5 | ultra quem mala nostra non exeunt, quae nos in illam tranquillitatem
934 XV, 2 | amissis liberis, nepotibus, exhausta Caesarum turba, adoptione
935 I, 5 | maerore constitui et defessos exhaustosque oculos, si verum vis magis
936 VII, 4 | ferrum in omni corpore exhibebit secandi potentiam. Quare?
937 III, 4 | poenas a se infelicitatis exigere et mala sua non augere!
938 XXIV, 2 | matribus et per sollicitudinem exigi, quibus filios in exercitu
939 XX, 4 | princeps excesserat: at nunc exigui temporis adiectio fastigio
940 VII, 2 | redierunt, rabiem intra exiguum tempus extinguunt; aves
941 IX, 4 | Quis umquam vestrum de exilio, de egestate, de luctu cogitare
942 III, 3 | Si illud prius sequi vis, eximes te numero vivorum: aversaberis
943 VIII, 2 | quoque tibi aetas minutatim eximet: quotiens aliud egeris,
944 IX, 5 | dignum qui non e pulpito exiret: ~cuivis potest accidere
945 IV, 4 | Nec quicquam pulchrius existimo quam in summo fastigio conlocatos
946 XII, 3 | non durat nec ad ultimum exit nisi lenta felicitas: filium
947 XXIII, 5| est: indicium imminentis exitii nimia maturitas est; adpetit
948 XVII, 5 | libertatis iustitiae legum exitium, dominationis cupidus etiam
949 XXIII, 3| Quicquid ad summum pervenit, ab exitu prope est. Eripit se aufertque
950 XIV, 1 | enim quaeque domus usque ad exitum omnibus partibus suis constitit,
951 II, 5 | circumlucentem fortunam exosa defodit se et abdidit. Adsidentibus
952 IX, 3 | ascensu semermis adeas, expecta vulnus et illa superne volantia
953 XXIII, 3| virtus, nec ultimum tempus expectant quae in primo maturuerunt.~
954 VIII, 3 | luctus potius facere quam expectare, nec illum opperiri diem
955 XX, 1 | inventum naturae laudatur expectaturque, sive felicitatem includit,
956 III, 1 | prosequentibus nec optare quod expediebat audentibus. Accedebat ad
957 XXII, 1 | enim scis an diutius illi expedierit vivere, an illi hac morte
958 II, 1 | Mutari hunc interim morem expedit; aliter enim cum alio agendum
959 XXV, 3 | et ex facili mobiles et expediti et in vicem pervii sunt
960 III, 1 | esse Romanos notum erat. In expeditione decesserat ipsis illum hostibus
961 XV, 3 | Romano non flexit vultum; experiendum se dedit Seiano ad latus
962 I, 1 | iam robur animi et magno experimento adprobata virtus tua. ~2.
963 VII, 2 | pervagatae, cum saepe ad cubilia expilata redierunt, rabiem intra
964 XVI, 8 | substitue et vacantem locum exple et unum dolorem geminato
965 XII, 3 | numerum tantum nomenque filii expleturum habuisse an tantae indolis
966 XX, 3 | egerunt, alii brachia patibulo explicuerunt; video fidiculas, video
967 X, 6 | harenam quidem aut litus explodet, sed in alicuius inmensae
968 I, 1 | absolveres. Fiduciam mihi dedit exploratum iam robur animi et magno
969 IX, 3 | Vis tu scire te ad omnis expositum ictus stare et illa quae
970 XVIII, 1| poterat, quidquid offendere exposui: puta nascenti me tibi venire
971 XXVI, 6 | alibi rupes in altum novas exprimet; maria sorbebit, flumina
972 XVI, 2 | celeberrimo loco, Cloelia exprobrat iuvenibus nostris pulvinum
973 XXV, 1 | supra nos commoratus, dum expurgatur et inhaerentia vitia situmque
974 IV, 1 | funebri die oculos matris exsiccem. Ad arbitrium tecum veniam:
975 XIX, 5 | Mors dolorum omnium exsolutio est et finis ultra quem
976 XXI, 2 | remetiatur. Quid ergo interest id extendere cuius quantumcumque fuerit
977 VI, 1 | non permulceo te nec extenuo calamitatem tuam: si fletibus
978 XXIII, 2| semper cupidine ferri in exteriora tendentem. ~3.
979 XI, 3 | contextum et lineamentis exterioribus nitidum, frigoris aestus
980 XXVI, 6 | quo se mundus renovaturus extinguat, viribus ista se suis caedent
981 XXIII, 4| quo clarior fulsit, citius extinguitur; vivacior est, qui cum lenta
982 VII, 2 | rabiem intra exiguum tempus extinguunt; aves cum stridore magno
983 III, 2 | ultima filii oscula gratumque extremi sermonem oris haurire; longo
984 XIII, 3 | duos> quos sibi servaverat extulit. Quales retentos putas,
985 XX, 2 | inpotens vetuerat; haec exulibus in patriam semper animum
986 XXII, 4 | Pompei theatro ponenda, quod exustum Caesar reficiebat: exclamavit
987 XXIII, 5| Fabianus ait, id quod nostri quoque
988 XX, 3 | generis sed aliter ab aliis fabricatas: capite quidam conversos
989 XII, 4 | principes; ne deos quidem fabulae immunes reliquerunt, puto,
990 XIX, 4 | inferos faciunt terribiles, fabulas esse, nullas imminere mortuis
991 XVII, 2 | stringere) stratam illam fabulosam Charybdin quam diu ab austro
992 IV, 3 | sed in minimis, ne quid faceres cui famam, liberrimam principum
993 XXII, 6 | Quid faceret? Si vivere vellet, Seianus
994 XVIII, 6| rursus mari terret ignium faces et vinculum terrarum oceanus,
995 XIX, 2 | eiurent, orbitatem manu faciant. ~3.
996 XXII, 6 | ipsa infirmitate corporis faciebat indicium. Complexus itaque
997 XVI, 3 | recognovit; et de ceteris facile est, quos nec editos nec
998 XXVI, 2 | omnia? Quam nullis benignam facilemque se praestiterit, nisi qui
999 XXV, 3 | Syrtium: omnia ibi plana et ex facili mobiles et expediti et in
1000 XXIII, 1| et ad deteriora certius, facillimum ad superos iter est animis
|