|
1.
Quid aliorum tibi funera Caesarum referam? quos in hoc mihi videtur
interim violare fortuna ut sic quoque generi humano prosint, ostendentes ne eos
quidem qui dis geniti deosque genituri dicantur sic suam fortunam in potestate
habere quemadmodum alienam.
2.
Divus
Augustus amissis liberis, nepotibus, exhausta Caesarum turba, adoptione
desertam domum fulsit: tulit tamen tam fortiter quam cuius iam res agebatur
cuiusque maxime intererat de dis neminem queri.
3.
Ti.
Caesar et quem genuerat et quem adoptaverat amisit; ipse tamen pro rostris laudavit
filium stetitque in conspectu posito corpore, interiecto tantummodo velamento
quod pontificis oculos a funere arceret, et flente populo Romano non flexit
vultum; experiendum se dedit Seiano ad latus stanti quam patienter posset suos
perdere.
4.
Videsne
quanta copia virorum maximorum sit quos non excepit hic omnia prosternens
casus, et in quos tot animi bona, tot ornamenta publice privatimque congesta
erant? Sed videlicet it in orbem ista tempestas et sine dilectu vastat omnia
agitque ut sua. Iube singulos conferre rationem: nulli contigit inpune nasci.
|