Lib.  Carm. Ver.

 1  1,    1,   33|     sint, ablataque principis ira ~
 2  1,    1,   94|      mitia, si vires fregerit ira suas;~
 3  1,    1,  103| quiescebat, ne mota resaeviat ira ~
 4  1,    2,   61|      vitam mitissima Caesaris ira, ~
 5  1,    2,  108|     victaque mutati frangitur ira maris? ~
 6  1,    3,   85|     patria discedere Caesaris ira, ~
 7  1,    5,   44|         deminui siqua numinis ira potest. ~
 8  1,    5,   78|       illum Neptuni, me Iovis ira premit. ~
 9  1,    5,   84|       ni fuerit laesi mollior ira dei.~
10  1,   10,   42|        offensi quo me detulit ira dei. ~
11  2,    1,   28|       fiat ab ingenio mollior ira meo. ~
12  2,    1,  124|          ematuruerit Caesaris ira, queat. ~
13  2,    1,  127|  citraque necem tua constitit ira, ~
14  2,    1,  557|   revoces animum paulisper ab ira, ~
15  3,    6,   23|      ut laesi fiat mansuetior ira, ~
16  3,    8,   39|        querar ut cum Caesaris ira, ~
17  3,   11,    5| ulterior, quo se tua porrigat ira, ~
18  3,   11,   18|      parum est nobis Caesaris ira mali? ~
19  3,   11,   62|    Neptunine minor quam Iovis ira fuit? ~
20  3,   11,   72|    omne trahit secum Caesaris ira malum. ~
21  3,   13,   11|        Num te quoque Caesaris ira ~
22  4,    4,   48|     tempore cum fuerit lenior ira, fugam.~
23  4,    6,    5|  tempore Poenorum compescitur ira leonum, ~
24  4,    8,   50|     plus tamen exitii numinis ira dedit. ~
25  4,    9,   10|     nostra suas isto porriget ira manus. ~
26  4,   10,   98|   quaerere me laesi principis ira iubet.~
27  5,    1,   41|  invicti si sit mihi Caesaris ira, ~
28  5,    2,   55|                               Ira quidem moderata tua est,
29  5,    2,   60|        sed tua peccato lenior ira meo est. ~
30  5,    3,   13|     mihi casus sive hoc dedit ira deorum, ~
31  5,    6,   34|     non habet in nobis ullius ira locum. ~
32  5,   11,    8|      eripuit cum me principis ira tibi. ~
33  5,   12,   14|    plus valet humanis viribus ira dei. ~