Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Publius Ovidius Naso
Tristia

IntraText - Concordances

(Hapax - words occurring once)
4b--caedi | caele-danae | dando-faciu | facta-ignot | iliac-lunaq | lupis-omine | omnem-prona | pronu-serva | serve-trahu | traic-zeryn

                                                          bold = Main text
     Lib.  Carm. Ver.                                     grey = Comment text
1002 5, 14, 11| Non ego divitias dando tibi plura dedissem: ~ 1003 2, 1, 155| Per superos igitur, qui dant tibi longa dabuntque ~ 1004 2, 1, 154| et spem placandi dantque negantque tui. ~ 1005 5, 10, 44| dantur et in medio vulnera saepe 1006 2, 1, 192| Danuvii mediis vix prohibentur aquis; ~ 1007 5, 10, 4| Dardana quot Graio Troia sub hoste 1008 1, 10, 25| Dardaniamque petit, auctoris nomen habentem, ~ 1009 3, 5, 38| Dardanii lacrimas non tulit ille 1010 3, 5, 40| Dareique docent funeris exsequiae. ~ 1011 4, 4, 54| peteret pro me, forsitan ille daret.~ 1012 1, 5, 36| et date naufragio litora tuta meo, ~ 1013 1, 6, 24| nova mores sunt tibi luce dati, ~ 1014 3, 3, 82| tuis lacrimis umida serta dato. ~ 1015 5, 2, 14| pestiferum tumido vulnus ab angue datum. ~ 1016 4, 2, 12| munera det meritis, saepe datura, deis;~ 1017 3, 3, 79| confido, quamvis nocuere, daturos ~ 1018 2, 1, 292| paelicibus multis hanc doluisse deam. ~ 1019 3, 4, 14| in qua debebam forsitan urbe forem. ~ 1020 5, 12, 49| Nil mihi debebat cum versibus amplius esse, ~ 1021 3, 4, 20| occurrit regi debilis umbra suo. ~ 1022 2, 1, 334| dicere, conantem debilitabit onus. ~ 1023 2, 1, 516| materiae minor est debita poena meae. ~ 1024 1, 5, 10| perpetuusque animae debitor huius ero: ~ 1025 2, 1, 160| reddatur gratae debitus urbis amor; ~ 1026 4, 4, 21| ut non debuerim, tamen hoc ego crimen habebo:~ 1027 2, 1, 476| mittere quo deceat, quo dare missa modo, ~ 1028 3, 7, 33| Ista decens facies longis vitiabitur 1029 1, 7, 3| ista decent laetos felicia signa poetas: ~ 1030 5, 1, 70| Aut quis deceptum ponere sumpta vetat? ~ 1031 2, 1, 163| non esset, caelebs te vita deceret, ~ 1032 4, 10, 114| sic tamen absumo decipioque diem.~ 1033 4, 1, 14| fallitur ancillae decipiturque labor.~ 1034 2, 1, 131| Nec mea decreto damnasti facta senatus, ~ 1035 3, 4, 33| Nam pede inoffenso spatium decurrere vitae ~ 1036 2, 1, 90| illo, quem dederas, praetereuntis equo: ~ 1037 5, 14, 1| Quanta tibi dederim nostris monumenta libellis, ~ 1038 5, 9, 18| nec dederit nanti per freta saeva manum, ~ 1039 2, 1, 281| causam multis quam saepe dederunt, ~ 1040 3, 14, 46| verba mihi desunt dedidicique loqui. ~ 1041 5, 12, 56| Ipse mihi videor iam dedidicisse Latine: ~ 1042 5, 5, 6| quae, puto, dedidicit iam bona verba loqui: ~ 1043 5, 14, 11| divitias dando tibi plura dedissem: ~ 1044 4, 2, 61| illa meos oculos mediam deducit in Urbem,~ 1045 1, 10, 15| quae simul Aeoliae mare me deduxit in Helles, ~ 1046 2, 1, 421| Neve peregrinis tantum defendar ab armis, ~ 1047 1, 1, 25| tu cave defendas, quamvis mordebere dictis:~ 1048 3, 4, 41| Nunc quoque summotum studio defendis amicum, ~ 1049 5, 10, 17| extra tutum est: tumulus defenditur ipse ~ 1050 3, 5, 17| Sum quoque, care, tuis defensus viribus absens ~ 1051 3, 12, 22| defessos artus Virgine tingit aqua. ~ 1052 3, 3, 21| Si iam deficiam, subpressaque lingua palato ~ 1053 2, 1, 407| Tempore deficiar, tragicos si persequar ignes, ~ 1054 4, 6, 39| credite, deficio, nostrisque, a corpore quantum~ 1055 5, 1, 11| utque iacens ripa deflere Caystrius ales ~ 1056 5, 2, 63| Iussus ad Euxini deformia litora veni ~ 1057 5, 3, 35| Liber, opem: sic altera degravet ulmum ~ 1058 5, 12, 27| teneram cariem rimisque dehiscit, ~ 1059 2, 1, 85| cunctaque fortuna rimam faciente dehiscunt, ~ 1060 4, 2, 12| det meritis, saepe datura, deis;~ 1061 3, 4, 19| At miser Elpenor tecto delapsus ab alto ~ 1062 1, 2, 79| non ut Alexandri claram delatus in urbem ~ 1063 4, 1, 35| nos quoque delectant, quamvis nocuere, libelli, ~ 1064 1, 7, 26| otia delectent admoneantque mei. ~ 1065 2, 1, 541| carminaque edideram, cum te delicta notantem ~ 1066 4, 8, 39| ipsaque delictis victa est clementia nostris,~ 1067 3, 10, 15| Ergo ubi delicuit nondum prior, altera venit, ~ 1068 2, 1, 256| ad delinquendum doctior esse potest. ~ 1069 3, 1, 80| privato liceat delituisse loco. ~ 1070 4, 8, 43| hoc mihi si Delphi Dodonaque diceret ipsa,~ 1071 3, 10, 43| Tum neque se pandi possunt delphines in auras ~ 1072 4, 2, 55| inde petes arcem, delubra faventia votis, ~ 1073 3, 13, 17| libaque dem proprie genitale notantia 1074 4, 4, 36| ultima si demas, vita tuenda mea est.~ 1075 5, 2, 20| exiguum pleno de mare demat aquae. ~ 1076 3, 5, 25| trahor exigua, quam tu mihi demere noli, ~ 1077 2, 1, 9| studium, vitae quoque crimina demes;~ 1078 2, 1, 8| iam demi iussa Caesar ab Arte meos. ~ 1079 1, 5, 44| deminui siqua numinis ira potest. ~ 1080 3, 4, 9| Effugit hibernas demissa antemna procellas, ~ 1081 3, 4, 23| Nempe quod hic alte, demissius ille volabat: ~ 1082 1, 2, 52| demite naufragium, mors mihi munus 1083 1, 8, 19| inque meos si non lacrimam demittere casus, ~ 1084 4, 7, 7| alicui chartae sua vincula dempsi,~ 1085 2, 1, 306| protinus huic dempti criminis ipsa rea est. ~ 1086 3, 11, 2| meque reum dempto fine cruentus agas, ~ 1087 | demum 1088 5, 10, 19| minime credas, ut aves, densissimus hostis ~ 1089 5, 6, 41| tam me circumstat densorum turba malorum. ~ 1090 3, 1, 23| Di tibi dent, nostro quod non tribuere 1091 4, 10, 124| ullum de nostris dente momordit opus.~ 1092 4, 6, 13| hoc tenuat dentem terras renovantis aratri,~ 1093 1, 1, 78| excussa est avidi dentibus agna lupi. ~ 1094 2, 1, 174| auspicium cui das grande deosque tuos, ~ 1095 3, 5, 8| et deploratae limen adire domus: ~ 1096 1, 3, 46| pro deplorato non valitura viro. ~ 1097 3, 12, 9| utque malae matris crimen deponat hirundo ~ 1098 3, 10, 54| vicinam late depopulatur humum. ~ 1099 3, 3, 40| depositum nec me qui fleat, ullus 1100 5, 6, 6| depositurus eras, non subeunda fuit. ~ 1101 3, 11, 11| utque fugax avidis cervus deprensus ab ursis, ~ 1102 5, 12, 11| Des licet in valido pectus mihi 1103 2, 1, 415| Nec qui descripsit corrumpi semina matrum, ~ 1104 2, 1, 394| ni patrium crinem desecuisset amor. ~ 1105 1, 5, 12| ibit, et in tepido deseret ossa rogo, ~ 1106 3, 8, 9| desertaeque domus vultus, memoresque 1107 5, 7, 41| Quid potius faciam desertis solus in oris, ~ 1108 1, 3, 95| se modo, desertos modo complorasse Penates, ~ 1109 3, 9, 9| impia desertum fugiens Medea parentem ~ 1110 1, 5, 64| me profugum comites deseruere mei. ~ 1111 5, 6, 10| deseruit levitas Automedontis equos? ~ 1112 5, 2, 51| sic habites terras et te desideret aether, ~ 1113 3, 6, 20| pars desiderii maxima paene mei, ~ 1114 3, 2, 21| Roma domusque subit desideriumque locorum, ~ 1115 3, 7, 31| Ergo desidiae remove, doctissima, causas, ~ 1116 1, 4, 21| desinat in vetitas quaeso contendere 1117 4, 3, 13| crede quod est et vis, ac desine tuta vereri,~ 1118 5, 3, 18| omne sub arbitrio desinit esse dei? ~ 1119 5, 13, 21| Cana prius gelido desint absinthia Ponto, ~ 1120 5, 12, 29| Me quoque despera, fuerim cum parvus et ante, ~ 1121 2, 1, 466| destrictus minima nec tamen ille nota 1122 2, 1, 563| Non ego mordaci destrinxi carmine quemquam, ~ 1123 5, 7, 63| ipse loquor mecum desuetaque verba retracto, ~ 1124 5, 7, 57| En pudet et fateor, iam desuetudine longa ~ 1125 3, 14, 46| verba mihi desunt dedidicique loqui. ~ 1126 1, 1, 110| et sua detecta nomina fronte geret; ~ 1127 4, 8, 34| parte premor vitae deteriore meae;~ 1128 2, 1, 432| detexit variis qui sua furta modis. ~ 1129 5, 7, 39| Detineo studiis animum falloque 1130 2, 1, 520| saepe oculos etiam detinuere tuos. ~ 1131 2, 1, 35| nunc ubi detonuit strepituque exterruit orbem, ~ 1132 4, 3, 28| detque tuus maesti signa doloris 1133 2, 1, 337| Et tamen ausus eram. Sed detractare videbar, ~ 1134 4, 4, 46| nec mihi detractas possidet alter opes.~ 1135 4, 10, 123| nec, qui detrectat praesentia, Livor iniquo~ 1136 1, 10, 42| offensi quo me detulit ira dei. ~ 1137 1, 5, 70| montibus, imperii Roma deumque locus. ~ 1138 5, 2, 74| devoret atque suis ad Styga mittat 1139 5, 7, 32| carmina devoveo Pieridasque meas, ~ 1140 5, 7, 33| cum bene devovi, nequeo tamen esse sine 1141 5, 6, 14| quae patuit, dextrae firma sit ara meae. ~ 1142 3, 1, 31| Inde petens dextram «porta est» ait «ista Palati, ~ 1143 5, 3, 57| Sic igitur dextro faciatis Apolline carmen: ~ 1144 2, 1, 105| Actaeon vidit sine veste Dianam: ~ 1145 5, 14, 10| felicem dicant invideantque tibi. ~ 1146 2, 1, 39| quoque, cum patriae rector dicare paterque, ~ 1147 1, 1, 119| his mando dicas, inter mutata referri ~ 1148 5, 3, 52| dicat «ubi est nostri pars modo 1149 2, 1, 111| quoque parva tamen, patrio dicatur ut aevo ~ 1150 4, 9, 21| ibit ad occasum quicquid dicemus ob ortu,~ 1151 1, 8, 25| dicendumque semel toto non amplius aevo ~ 1152 1, 7, 13| carmina mutatas hominum dicentia formas, ~ 1153 5, 10, 41| fit, in me aliquid ficti, dicentibus illis ~ 1154 4, 8, 43| mihi si Delphi Dodonaque diceret ipsa,~ 1155 4, 3, 49| me miserum, si tu, cum diceris exulis uxor,~ 1156 3, 7, 37| Cumque aliquis dicet «fuit haec formosa» dolebis, ~ 1157 3, 3, 86| dictandi vires siccaque lingua negat. ~ 1158 1, 10, 38| praetereat dictas nomine, Bacche, tuo, ~ 1159 3, 3, 87| Accipe supremo dictum mihi forsitan ore, ~ 1160 2, 1, 347| Sed neque me nuptae didicerunt furta magistro, ~ 1161 1, 2, 21| quantae diducto subsidunt aequore valles! ~ 1162 5, 14, 42| non ex difficili fama petenda tibi est. ~ 1163 5, 3, 28| ferrea sors vitae difficilisque premit. ~ 1164 5, 13, 31| Quod fore ne nimium videar diffidere, sitque ~ 1165 3, 10, 55| Diffugiunt alii, nullisque tventibus 1166 4, 3, 44| texissent digiti lumina nostra tui,~ 1167 1, 7, 6| in digito qui me fersque refersque 1168 3, 14, 51| Qualemcumque igitur venia dignare libellum. ~ 1169 4, 1, 52| vel rate dignatas vel pede nostra sequi.~ 1170 5, 3, 55| si, veterum digne veneror cum scripta virorum, ~ 1171 5, 7, 45| sunt homines hoc nomine digni, ~ 1172 5, 8, 9| Exigit a dignis ultrix Rhamnusia poenas: ~ 1173 3, 7, 39| tibi opes modicae, cum sis dignissima magnis: ~ 1174 3, 3, 33| Vel poena in tempus mortis dilata fuisset, ~ 1175 1, 6, 1| Nec tantum Clario est Lyde dilecta poetae, ~ 1176 4, 5, 1| O mihi dilectos inter pars prima sodales,~ 1177 1, 3, 65| quosque ego dilexi fraterno more sodales, ~ 1178 4, 5, 29| diligat et semper socius te sanguinis 1179 1, 2, 87| seu me diligitis, tantos conpescite fluctus, ~ 1180 1, 2, 44| dimidia certe parte superstes ero. ~ 1181 2, 1, 176| dimidio procul es saevaque bella 1182 2, 1, 175| dimidioque tui praesens es et aspicis 1183 5, 6, 3| tu quoque suscepti curam dimittis amici, ~ 1184 3, 10, 56| incustoditae diripiuntur opes, ~ 1185 3, 7, 30| neve vir a scriptis discat amare tuis. ~ 1186 5, 7, 10| quos habitem mores, discere cura tibi est? ~ 1187 2, 1, 273| Discitur innocuas ut agat facundia 1188 5, 5, 35| ipsa sibi discors, tamquam mandetur ab illis, ~ 1189 5, 10, 29| Quippe simul nobis habitat discrimine nullo ~ 1190 2, 1, 36| purum discussis aera reddit aquis. ~ 1191 3, 11, 20| solvat et in mores ora diserta meos. ~ 1192 3, 11, 21| facili cuivis licet esse diserto, ~ 1193 4, 6, 20| dissiluit nudo pressa bis uva pede. ~ 1194 1, 5, 16| fortunam praestent dissimilemque meae. ~ 1195 1, 9, 58| dissimiles illis sic nocuere mihi. ~ 1196 1, 1, 121| namque ea dissimilis subito est effecta priori, ~ 1197 5, 5, 14| candidus huc venias dissimilisque meo, ~ 1198 1, 7, 5| hoc tibi dissimula, senti tamen, optime, dici, ~ 1199 1, 5, 52| meque velim possit dissimulante tegi. ~ 1200 4, 4, 28| hoc certe noli dissimulare--pater,~ 1201 2, 1, 437| et quorum libris modo dissimulata Perilla est, ~ 1202 3, 9, 28| dissipat in multis invenienda locis. ~ 1203 4, 8, 18| ne temere in mediis dissolvantur aquis.~ 1204 1, 2, 11| et nobis aliquod, quamvis distamus ab illis, ~ 1205 2, 1, 353| Crede mihi, distant mores a carmine nostro ~ 1206 2, 1, 475| tessera quos habeat numeros, distante vocato ~ 1207 1, 5, 61| nos freta sideribus totis distantia mensos ~ 1208 3, 12, 23| Scaena viget studiisque favor distantibus ardet, ~ 1209 5, 13, 34| atque meis distent ut tua fata!) «vale». ~ 1210 3, 12, 4| tempora nocturnis aequa diurna facit. ~ 1211 1, 5, 76| bellatrix illi diva ferebat opem. ~ 1212 3, 1, 78| Caesar, ades voto, maxime dive, meo. ~ 1213 3, 9, 27| atque ita divellit divulsaque membra per agros ~ 1214 3, 2, 12| perdere, diversae nec potuere viae; ~ 1215 3, 14, 26| diverso missum quod tibi ab orbe 1216 4, 2, 69| aque procul Latio diversum missus in orbem~ 1217 1, 3, 73| dividor haud aliter, quam si mea 1218 4, 8, 29| sic animo quondam non divinante futura~ 1219 1, 9, 52| hac divinavi notitiamque tuli. ~ 1220 3, 13, 23| tura libet nil exorantia divos, ~ 1221 3, 9, 27| atque ita divellit divulsaque membra per agros ~ 1222 3, 11, 51| Dixerat. At Phalaris «poenae mirande 1223 5, 11, 1| te nescio quis per iurgia dixerit esse ~ 1224 3, 13, 10| tu quoque dixisses tristis in urbe «vale». ~ 1225 3, 5, 47| non aliquid dixive, elatave lingua loquendo 1226 5, 12, 48| sic ego do poenas artibus ipse meis. ~ 1227 3, 5, 30| ut doceas votum posse valere meum. ~ 1228 2, 1, 254| quoque trahat, quamvis non doceatur, habet.» ~ 1229 1, 1, 116| ne quemquam, quamvis ipse docebit, ames. ~ 1230 2, 1, 348| quodque parum novit, nemo docere potest. ~ 1231 2, 1, 461| dat furti talis praecepta docetque ~ 1232 3, 2, 4| docta sacerdoti turba tulistis 1233 3, 7, 12| doctaque non patrio carmina more 1234 2, 1, 13| Si saperem, doctas odissem iure sorores, ~ 1235 1, 5, 57| pro duce Neritio docti mala nostra poetae ~ 1236 2, 1, 256| ad delinquendum doctior esse potest. ~ 1237 3, 1, 71| Nec me, quae doctis patuerunt prima libellis, ~ 1238 3, 7, 31| Ergo desidiae remove, doctissima, causas, ~ 1239 3, 1, 63| quaeque viri docto veteres cepere novique ~ 1240 2, 1, 212| arguor obsceni doctor adulterii. ~ 1241 5, 9, 9| nec tibi cessaret doctus bene dicere lector: ~ 1242 2, 1, 343| mihi, quod didici! Cur me docuere parentes,~ 1243 5, 1, 79| Cur scribam, docui. Cur mittam, quaeritis, 1244 2, 1, 449| fallere custodes idem docuisse fatetur, ~ 1245 2, 1, 365| Lesbia quid docuit Sappho, nisi amare, puellas? ~ 1246 4, 8, 43| hoc mihi si Delphi Dodonaque diceret ipsa,~ 1247 4, 3, 35| tu vero tua damna dole, mitissima coniunx, ~ 1248 5, 4, 11| quid Priamus doleat, mirabitur, Hectore rapto, ~ 1249 3, 7, 37| dicet «fuit haec formosa» dolebis, ~ 1250 3, 12, 49| referet, quae non vidisse dolebo, ~ 1251 3, 11, 60| quoque ut auditis posse dolere putem. ~ 1252 5, 7, 39| studiis animum falloque dolores, ~ 1253 4, 3, 21| incubuit iusto mens aegra dolori,~ 1254 5, 12, 64| pars casu flammis erepta dolove ~ 1255 4, 10, 84| sum miser, et de me quod doluere nihil!~ 1256 2, 1, 292| paelicibus multis hanc doluisse deam. ~ 1257 1, 3, 75| sic doluit Mettus tum cum in contraria 1258 2, 1, 225| Pannonia est, nunc Illyris ora domanda,~ 1259 2, 1, 521| Scilicet in domibus nostris ut prisca virorum ~ 1260 3, 1, 58| isdem et sub dominis aspiciare domus!» ~ 1261 1, 1, 97| luce bona dominoque tuo felicior ipse ~ 1262 2, 1, 397| quid de tetrico referam domitore Chimaerae, ~ 1263 2, 1, 333| at si me iubeas domitos Iovis igne Gigantas ~ 1264 3, 7, 52| prospiciet domitum Martia Roma, legar. ~ 1265 4, 6, 24| et domitus freno saepe repugnat equus.~ 1266 3, 7, 45| cum caream patria vobisque domoque, ~ 1267 3, 12, 53| caesar non hic penetrale domumque, ~ 1268 3, 2, 21| Roma domusque subit desideriumque locorum, ~ 1269 2, 1, 48| parsque simul templis utraque dona tulit; ~ 1270 4, 2, 7| donaque amicorum templis promissa 1271 4, 8, 24| me quoque donari iam rude tempus erat;~ 1272 3, 11, 41| quique bovem Siculo fertur donasse tyranno, ~ 1273 5, 14, 13| Perpetui fructum donavi nominis idque, ~ 1274 4, 3, 57| probae dignum est, omni tibi dote placebam:~ 1275 3, 8, 3| ego Medeae vellem frenare dracones, ~ 1276 4, 2, 39| Drusus in his meruit quondam cognomina 1277 2, 1, 402| Haemonaque et noctes cui coiere duae? ~ 1278 1, 11, 24| quam dubia timeo mente timensque precor. ~ 1279 5, 8, 7| nec metuis dubio Fortunae stantis in orbe ~ 1280 1, 1, 95| siquis erit, qui te dubitantem et adire timentem ~ 1281 2, 1, 245| quibus scribam, possis dubitare, libellos, ~ 1282 5, 2, 37| Quid dubitas et tuta times? Accede rogaque: ~ 1283 2, 1, 331| Forsan (et hoc dubitem) numeris levioribus aptus ~ 1284 2, 1, 442| carmina. Quis dubitet nomina tanta sequi? ~ 1285 4, 4, 69| quo postquam, dubium pius an sceleratus, Orestes~ 1286 3, 1, 25| Duc age, namque sequar, quamvis 1287 5, 12, 8| et Niobe festos ducat ut orba choros. ~ 1288 1, 11, 18| carmina ducebam qualiacumque manu. ~ 1289 2, 1, 171| Ausoniumque ducem solitis circumvolet alis, ~ 1290 1, 8, 43| quaeque tibi quondam tenero ducenda palato ~ 1291 3, 1, 27| Paruit, et ducens «haec sunt fora Caesaris,» 1292 2, 1, 374| fecerit iratos rapta puella duces? ~ 1293 3, 1, 60| ducor ad intonsi candida templa 1294 4, 10, 105| oblitusque mei ductaeque per otia vitae ~ 1295 3, 10, 34| ducunt Sarmatici barbara plaustra 1296 5, 4, 29| vultus oculosque tuos, o dulcior illo ~ 1297 3, 10, 69| Non hic pampinea dulcis latet uva sub umbra, ~ 1298 1, 5, 60| inter Dulichias Iliacasque domos: ~ 1299 4, 1, 31| sic nova Dulichio lotos gustata palato~ 1300 1, 5, 67| nec mihi Dulichium domus est Ithaceve Samosve, ~ 1301 1, 8, 33| quid, si dumtaxat Romae mihi cognitus esses, ~ 1302 5, 4, 36| si paucos aliquis tresve duosve vocat. ~ 1303 1, 10, 46| mite, precor, duplici numen adesse viae! ~ 1304 3, 12, 28| quaeque lacu durae non fodiantur aquae: ~ 1305 5, 10, 45| O duram Lachesin, quae tam grave 1306 3, 10, 29| caeruleos ventis latices durantibus, Hister ~ 1307 3, 11, 64| deque gravi duras vulnere tolle manus; ~ 1308 5, 1, 56| tu fletus inhibes, durior hoste, meos? ~ 1309 1, 9, 23| sed tamen in duris remanentem rebus amicum ~ 1310 4, 10, 115| ergo quod vivo durisque laboribus obsto, ~ 1311 1, 8, 46| duritiaeque mihi non agerere reus. ~ 1312 5, 5, 51| Si nihil infesti durus vidisset Ulixes, ~ 1313 2, 1, 168| perque sui facta parentis, eant; ~ 1314 4, 2, 63| animus, qua currus spectet eburnos;~ 1315 2, 1, 386| Pisaeam Phrygiis vexit eburnus equis? ~ 1316 5, 5, 53| Victor Echionias si vir penetrasset in arces, ~ 1317 1, 6, 11| vultur corpus circumspicit ecquod ~ 1318 1, 6, 11| aut ut edax vultur corpus circumspicit 1319 5, 1, 54| edere mugitus et bovis ore queri. ~ 1320 5, 2, 58| edicti verbis nominor ipse tui. ~ 1321 2, 1, 135| Adde quod edictum, quamvis immite minaxque, ~ 1322 2, 1, 541| carminaque edideram, cum te delicta notantem ~ 1323 5, 5, 43| Edidit haec mores illis heroisin 1324 1, 7, 37| magis faveas, non haec sunt edita ab ipso, ~ 1325 4, 10, 5| editus hic ego sum nec non ut tempora 1326 3, 4, 3| usibus edocto si quicquam credis amico, ~ 1327 5, 5, 44| quis erat Eetion Icariusque pater. ~ 1328 1, 1, 121| ea dissimilis subito est effecta priori, ~ 1329 5, 1, 14| efficio tacitum ne mihi funus eat. ~ 1330 5, 10, 8| efficit angustos nec mihi bruma 1331 1, 7, 7| effigiemque meam fulvo complexus in 1332 3, 10, 26| deque lacu fragiles effodiantur aquae? ~ 1333 5, 2, 40| Subtrahis effracto tu quoque colla iugo? ~ 1334 1, 3, 45| multaque in aversos effudit verba Penates ~ 1335 3, 7, 54| effuge venturos, qua potes, usque 1336 5, 1, 46| barbariam rigidos effugiamque Getas. ~ 1337 2, 1, 474| figere, damnosos effugiasve canes, ~ 1338 3, 3, 60| effugiatque avidos pars mihi nulla rogos. ~ 1339 2, 1, 218| effugiunt curas inferiora tuas. ~ 1340 4, 5, 26| sic ope non egeas ipse iuvesque tuos;~ 1341 5, 5, 3| quondam festum Laertius egerat heros ~ 1342 2, 1, 298| egerit Ionio Bosphorioque mari?~ 1343 4, 3, 38| expletur lacrimis egeriturque dolor.~ 1344 5, 3, 9| mollem vacuamque laboribus egi ~ 1345 1, 3, 89| egredior (sive illud erat sine funere 1346 5, 13, 14| nullus in egregio corpore naevus erit. ~ 1347 1, 10, 6| occupat egressas quamlibet ante rates, ~ 1348 2, 1, 189| Solus ad egressus missus septemplicis Histri ~ 1349 1, 2, 66| Caesar, in hoc vestra non eguisset ope. ~ 1350 5, 6, 13| Turpius eicitur, quam non admittitur hospes ~ 1351 2, 1, 187| ultima perpetior medios eiectus in hostes, ~ 1352 | eius 1353 | eiusdem 1354 3, 5, 47| non aliquid dixive, elatave lingua loquendo est, ~ 1355 2, 1, 395| Qui legis Electran et egentem mentis Oresten, ~ 1356 5, 6, 35| Elige nostrorum minimum minimumque 1357 1, 9, 46| quaelibet eloquio fit bona causa tuo. ~ 1358 4, 10, 17| frater ad eloquium viridi tendebat ab aevo,~ 1359 3, 4, 19| At miser Elpenor tecto delapsus ab alto ~ 1360 5, 4, 40| et te flente suos emaduisse sinus: ~ 1361 3, 5, 39| Quae ducis Emathii fuerit clementia, Porus ~ 1362 2, 1, 124| ematuruerit Caesaris ira, queat. ~ 1363 5, 13, 13| Hoc, precor, emenda: quod si correxeris unum, ~ 1364 4, 10, 62| emendaturis ignibus ipse dedi.~ 1365 1, 7, 40| emendaturus, si licuisset, eram.»~ 1366 5, 1, 71| Ipse nec emendo, sed ut hic deducta legantur; ~ 1367 1, 9, 44| est pretium, nemo pluris emendus erat:~ 1368 4, 8, 21| miles ubi emeritis non est satis utilis annis,~ 1369 4, 8, 52| aequantem superos emeruisse virum. ~ 1370 1, 4, 17| quod nisi mutatas emiserit Aeolus auras, ~ 1371 2, 1, 508| non parvo crimina praetor emit. ~ 1372 2, 1, 510| empta tibi magno talia multa leges. ~ 1373 1, 11, 28| et faciunt geminos ensis et unda metus. ~ 1374 3, 11, 67| memor sortis, quae tollit eosdem ~ 1375 4, 9, 22| testis et Hesperiae vocis Eous erit.~ 1376 2, 1, 488| hic epulis leges hospitioque dedit ~ 1377 4, 10, 34| eque viris quondam pars tribus 1378 4, 9, 5| modo te damnes cupiasque eradere vitae ~ 1379 2, 1, 294| sustulerit quare, quaeret, Erichthonium. ~ 1380 2, 1, 269| Eripit interdum, modo dat medicina 1381 4, 5, 8| si Caesar patrias eripuisset opes:~ 1382 3, 4b, 11| Ante oculos errant domus, urbsque et forma 1383 1, 5, 59| ille brevi spatio multis erravit in annis ~ 1384 4, 8, 40| nec tamen errori vita negata meo est, ~ 1385 4, 10, 109| tacta mihi tandem longis erroribus acto~ 1386 3, 1, 14| erubui domino cultior esse meo; ~ 1387 2, 1, 244| sunt ea Romanas erudiuntque nurus. ~ 1388 2, 1, 305| Quaecumque erupit, qua non sinit ire sacerdos, ~ 1389 1, 4, 6| erutaque ex imis fervet harena fretis! ~ 1390 5, 1, 19| Atque utinam numero non nos essemus in isto! ~ 1391 2, 1, 360| essent pugnaces qui fera bella 1392 | estis 1393 | esto 1394 | Etenim 1395 2, 1, 416| Eubius, inpurae conditor historiae, ~ 1396 3, 4, 27| Non foret Eumedes orbus, si filius eius ~ 1397 3, 2, 17| finita est et opus requievit eundi, ~ 1398 3, 1, 19| lectores, si non grave, qua sit eundum, ~ 1399 5, 1, 78| irrumpunt quoque vetantur eunt. ~ 1400 3, 5, 4| nave mea vento, forsan, eunte suo. ~ 1401 1, 9, 11| utque comes radios per solis euntibus umbra est, ~ 1402 1, 2, 27| modo purpureo vires capit Eurus ab ortu, ~ 1403 1, 9, 33| Euryali Nisique fide tibi, Turne, 1404 5, 4, 26| te vocat Aegiden Euryalumque suum. ~ 1405 1, 5, 23| si non Euryalus Rutulos cecidisset in hostes, ~ 1406 5, 4, 1| Litore ab Euxino Nasonis epistula veni, ~ 1407 3, 13, 28| Euxinus falso nomine dictus, habet. ~ 1408 3, 4, 17| in plano (vix hoc tamen evenit ipsum) ~ 1409 1, 10, 11| perque tot eventus et iniquis concita ventis ~ 1410 3, 1, 76| evictus longo tempore Caesar erit. ~ 1411 1, 1, 108| quos studium cunctos evigilavit idem. ~ 1412 1, 10, 33| haec, precor, evincat, propulsaque fortibus Austris ~ 1413 4, 4, 73| protinus evincti tristem ducuntur ad aram,~ 1414 2, 1, 307| tamen est facinus versus evoluere mollis, ~ 1415 2, 1, 238| te numquam nostros evoluisse iocos? ~ 1416 4, 4, 70| exactus Furiis venerat ipse suis, ~ 1417 5, 1, 63| Strangulat inclusus dolor atque exaestuat intus, ~ 1418 5, 6, 11| Quem semel excepit, numquam Podalirius aegro ~ 1419 3, 6, 12| excepto quod me perdidit, unus eras. ~ 1420 1, 5, 14| et longa pietas excidat ista die. ~ 1421 1, 1, 48| ingenium tantis excidet omne malis. ~ 1422 4, 5, 10| excidit heu nomen quam mihi paene 1423 4, 10, 15| protinus excolimur teneri, curaque parentis ~ 1424 1, 9, 64| sic excusari crimina posse puto. ~ 1425 4, 1, 2| excusata suo tempore, lector, habe.~ 1426 4, 7, 26| excusem ne te semper, amice, mihi. ~ 1427 1, 1, 78| excussa est avidi dentibus agna 1428 2, 1, 224| excutiasque oculis otia nostra tuis. ~ 1429 5, 6, 20| quod cupio, membris exeat ante meis, ~ 1430 5, 8, 29| exemploque deum, quibus accessurus 1431 4, 3, 72| exemplumque mihi coniugis esto bonae,~ 1432 1, 8, 14| dure, neque exequias prosequerere meas? ~ 1433 5, 10, 35| Exercent illi sociae commercia linguae: ~ 1434 3, 14, 35| Sed quaecumque fuit, nullo exercente refugit, ~ 1435 5, 5, 49| Scilicet adversis probitas exercita rebus ~ 1436 3, 11, 54| exhibuit geminos ore gemente sonos. ~ 1437 3, 5, 25| spe trahor exigua, quam tu mihi demere noli, ~ 1438 5, 11, 28| sic solet exiguae currere rivus aquae. ~ 1439 2, 1, 532| ingenio vires exiguasque dedit ~ 1440 2, 1, 431| Par fuit exigui similisque licentia Calvi, ~ 1441 4, 7, 6| exiguus nobis cum quibus usus erat?~ 1442 1, 2, 86| exilem facio per mea vota viam. ~ 1443 3, 11, 36| exilioque graves exiliique loco. ~ 1444 3, 11, 36| exilioque graves exiliique loco. ~ 1445 5, 10, 40| forsitan obiciunt exiliumque mihi. ~ 1446 4, 3, 41| spiritus hic per te patrias exisset in auras,~ 1447 3, 12, 12| exit et expandit molle cacumen 1448 4, 8, 50| plus tamen exitii numinis ira dedit. ~ 1449 5, 12, 61| exitus est studii parva favilla 1450 1, 3, 36| attamen hanc odiis exonerate fugam, ~ 1451 2, 1, 22| exorant magnos carmina saepe deos. ~ 1452 3, 13, 23| Nec dare tura libet nil exorantia divos, ~ 1453 1, 3, 77| tum vero exoritur clamor gemitusque meorum, ~ 1454 5, 8, 8| numen, et exosae verba superba deae. ~ 1455 3, 12, 12| exit et expandit molle cacumen humo; ~ 1456 1, 1, 69| forsitan expectes, an in alta Palatia missum ~ 1457 1, 9, 56| expediit studio lumen abesse meo. ~ 1458 3, 11, 57| utque sitim nostro possis explere cruore, ~ 1459 4, 3, 38| expletur lacrimis egeriturque dolor.~ 1460 2, 1, 425| explicat ut causas rapidi Lucretius 1461 1, 11, 22| exposcit votis, inmemor artis, opem. ~ 1462 4, 8, 16| actum Sarmaticis exposuere locis.~ 1463 2, 1, 524| exprimat, est aliquo parva tabella 1464 4, 2, 17| nos procul expulsos communia gaudia fallunt,~ 1465 3, 1, 55| Aspicis exsangui chartam pallere colore? ~ 1466 2, 1, 460| cui totiens clausas exscreet ante fores,~ 1467 3, 5, 40| Dareique docent funeris exsequiae. ~ 1468 3, 13, 13| Scilicet exspectas soliti tibi moris honorem, ~ 1469 3, 5, 27| Seu temere exspecto, sive id contingere fas 1470 5, 11, 14| utque caret portu, sic tamen exstat aquis. ~ 1471 3, 2, 29| exstimulate, precor, cessantia fata 1472 1, 6, 32| exstinctum longis occidit omne malis!~ 1473 1, 5, 56| materia vires exsuperante meas. ~ 1474 4, 4, 2| exsuperas morum nobilitate genus,~ 1475 1, 7, 23| sunt penitus sublata, sed extant~ 1476 4, 6, 9| tempus ut extensis tumeat facit uva racemis,~ 1477 3, 3, 57| Quod potes, extenua forti mala corde ferendo, ~ 1478 3, 14, 11| Saepe per externas profugus pater exulat oras, ~ 1479 2, 1, 35| ubi detonuit strepituque exterruit orbem, ~ 1480 4, 3, 6| vester ab intacta circulus extet humo,~ 1481 4, 10, 85| si tamen extinctis aliquid nisi nomina restat, ~ 1482 2, 1, 231| ut in tanto, quantum non extitit umquam, ~ 1483 5, 10, 17| Nil extra tutum est: tumulus defenditur 1484 2, 1, 97| Me miserum! Potui, si non extrema nocerent, ~ 1485 1, 3, 6| finibus extremae iusserat Ausoniae. ~ 1486 3, 13, 12| extremam gelidi misit in orbis humum? ~ 1487 5, 12, 10| solus in extremos iussus abire Getas? ~ 1488 1, 9, 45| per ingenuas aliquis caput extulit artes, ~ 1489 1, 2, 37| nil aliud quam me dolet exule coniunx: ~ 1490 4, 1, 42| dum stupet Idaeis exululata iugis,~ 1491 5, 12, 47| utque dedit iustas tauri fabricator aeni, ~ 1492 5, 1, 57| Cum faceret Nioben orbam Latonia proles, ~ 1493 5, 14, 45| Qui monet ut facias, quod iam facis, ille monendo ~ 1494 4, 5, 33| sic faciat socerum taeda te nata iugali,~ 1495 5, 3, 57| Sic igitur dextro faciatis Apolline carmen: ~ 1496 2, 1, 308| multa licet castae non facienda legant. ~ 1497 5, 5, 11| mihi tura, puer, pingues facientia flammas, ~ 1498 5, 14, 25| Esse bonam facile est, ubi, quod vetet esse, 1499 3, 11, 21| In causa facili cuivis licet esse diserto, ~ 1500 4, 9, 1| licet et pateris, nomen facinusque tacebo,~ 1501 2, 1, 167| ut faciuntque tui, sidus iuvenale, nepotes, ~


4b--caedi | caele-danae | dando-faciu | facta-ignot | iliac-lunaq | lupis-omine | omnem-prona | pronu-serva | serve-trahu | traic-zeryn

IntraText® (V89) © 1996-2005 EuloTech