Lib.  Ver.

 1  1,   200|  talia deposcunt: sic, cum manus inpia saevit~
 2  1,   646|                       illa manus lambit patriisque dat oscula
 3  2,   479|                 curvarique manus et aduncos crescere in unguis~
 4  2,   487|               qualescumque manus ad caelum et sidera tollit~
 5  3,   196|             cum pedibusque manus, cum longis bracchia mutat~
 6  3,   390|     ille fugit fugiensque «manus conplexibus aufer!~
 7  3,   404|                       inde manus aliquis despectus ad aethera
 8  3,   656|  iamdudum flebam: lacrimas manus inpia nostras~
 9  3,   677|        in spatium resilire manus breve vidit et illas~
10  3,   678|               iam non esse manus, iam pinnas posse vocari.~
11  4,   148| vidit ebur vacuum, «tua te manus» inquit «amorque~
12  4,   150|                        hoc manus, est et amor: dabit hic
13  4,   238|               tendentemque manus ad lumina Solis et «ille~
14  4,   335|              oscula iamque manus ad eburnea colla ferenti~
15  4,   359|               subiectatque manus, invitaque pectora tangit,~
16  4,   382|                    membra, manus tendens, sed iam non voce
17  4,   556|                      illa, manus ut forte tetenderat in maris
18  4,   557|                saxea facta manus in easdem porrigit undas;~
19  4,   585|                accipe, dum manus est, dum non totum occupat
20  4,   740|                       ipse manus hausta victrices abluit
21  5,   216|               confessasque manus obliquaque bracchia tendens~
22  5,   236|               submissaeque manus faciesque obnoxia mansit.~
23  5,   351|         dextra sed Ausonio manus est subiecta Peloro,~
24  5,   672|                  intentare manus pennas exire per ungues~
25  6,   610|          inlatum, pro voce manus fuit. ardet et iram~
26  6,   641|               tendentemque manus et iam sua fata videntem~
27  8,   106|               intendensque manus passis furibunda capillis~
28  8,   199|  impediebat opus. postquam manus ultima coepto~
29  8,   210|        et patriae tremuere manus; dedit oscula nato~
30  8,   298|                      lecta manus iuvenum coiere cupidine
31  8,   412|                         at manus Oenidae variat, missisque
32  8,   490|        deficiunt ad coepta manus: meruisse fatemur~
33  8,   529|               nam de matre manus diri sibi conscia facti~
34  8,   746|   cuius ut in trunco fecit manus inpia vulnus,~
35  9,    34|                in statione manus et pugnae membra paravi.~
36  9,   186|                     vosne, manus, validi pressistis cornua
37  9,   216|        dicentem genibusque manus adhibere parantem~
38  9,   314|       exsiluit, iunctasque manus pavefacta remisit~
39  9,   390|         ex oculis removete manus. sine munere vestro~
40  9,   576|                     vixque manus retinens trepidantis ab
41  9,   703|                     Cressa manus tollens, rata sint sua visa,
42 10,   254|                      saepe manus operi temptantes admovet,
43 10,   414|    horret anus tremulasque manus annisque metuque~
44 10,   511|                 admovitque manus et verba puerpera dixit:~
45 10,   580|       obstipuit tollensque manus «ignoscite,» dixit~
46 11,    39|               tendentemque manus et in illo tempore primum~
47 11,   131|               ad caelumque manus et splendida bracchia tollens~
48 11,   168|   sustinet a laeva, tenuit manus altera plectrum;~
49 11,   397|                       inde manus tendens in aperti litora
50 11,   584|             sustinet utque manus funestas arceat aris,~
51 11,   673|     visus erat), gestumque manus Ceycis habebat.~
52 11,   727|                   ad Ceyca manus «sic, o carissime coniunx,~
53 12,   106|           haerebat ligno. «manus est mea debilis ergo,~
54 12,   120|           atque ait: «haec manus est, haec, qua modo vicimus,
55 12,   387|      adfixa est cum fronte manus; fit clamor, at illum ~
56 13,     5|               intendensque manus «agimus, pro Iuppiter!»
57 13,   203|                vix tenuere manus (scis hoc, Menelae) nefandas,~
58 13,   382|                       Mota manus procerum est, et quid facundia
59 13,   393|                nec valuere manus infixum educere telum:~
60 13,   403|   inposita est sero tandem manus ultima bello.~
61 13,   425|          Dulichiae traxere manus, tamen unius hausit~
62 13,   467|          virgineo removete manus! acceptior illi,~
63 13,   563|                inmergitque manus foedataque sanguine sonti~
64 13,   930|         falciferae secuere manus; ego primus in illo~
65 14,   200|                crudelesque manus et inanem luminis orbem~
66 14,   561|                 subposuere manus, nisi siqua vehebat Achivos:~
67 15,   218|           artifices natura manus admovit et angi~