Lib.  Ver.

 1  1,    10|     nullus adhuc mundo praebebat lumina Titan,~
 2  1,   135|            communemque prius ceu lumina solis et auras~
 3  1,   684|   vincere harundinibus servantia lumina temptat.~
 4  1,   715|   subcubuisse oculos adopertaque lumina somno;~
 5  1,   717|     languida permulcens medicata lumina virga.~
 6  1,   721|      Arge, iaces, quodque in tot lumina lumen habebas,~
 7  1,   768|          porrexit spectansque ad lumina solis~
 8  2,    23|                                  lumina: purpurea velatus veste
 9  2,   110|       clara repercusso reddebant lumina Phoebo.~
10  2,   149|      tutus spectes, sine me dare lumina terris!»~
11  2,   388|    quilibet alter agat portantes lumina currus!~
12  3,   335|         iudicis aeterna damnavit lumina nocte;~
13  3,   420|        humi positus geminum, sua lumina, sidus~
14  3,   503|                                  lumina mors clausit domini mirantia
15  4,   177|        retiaque et laqueos, quae lumina fallere possent,~
16  4,   193|         colorque tibi radiataque lumina prosunt?~
17  4,   200|   deficis interdum, vitiumque in lumina mentis~
18  4,   220|        sex Leucothoen famulas ad lumina cernit~
19  4,   238|            tendentemque manus ad lumina Solis et «ille~
20  4,   347|         exarsit; flagrant quoque lumina nymphae,~
21  4,   406|       diversaeque locis ignes ac lumina vitant,~
22  4,   674|       moverat et tepido manabant lumina fletu,~
23  4,   684|                                  lumina, quod potuit, lacrimis inplevit
24  5,   135| singultantem animam et versantem lumina vidit~
25  5,   233|       quoque conanti sua vertere lumina cervix~
26  5,   242|      torva colubriferi superavit lumina monstri.~
27  5,   546|     rostrum et plumas et grandia lumina vertit.~
28  6,    66|  transitus ipse tamen spectantia lumina fallit:~
29  6,   180|         quamcumque domus adverti lumina partem,~
30  6,   247|                                  lumina versarunt, animam simul
31  6,   304|         color est sine sanguine, lumina maestis~
32  7,    87|                                  lumina fixa tenet nec se mortalia
33  7,   579|       lassaque versantes supremo lumina motu;~
34  7,   789|                                  lumina deflexi. revocataque rursus
35  7,   835|       postera depulerant Aurorae lumina noctem:~
36  8,   159|          opus turbatque notas et lumina flexum~
37  8,   786|         hirtus erat crinis, cava lumina, pallor in ore,~
38  8,   849|          es, ignoscas; in nullam lumina partem ~
39  9,   391|      contegat inductus morientia lumina cortex!»~
40  9,   537|                                  lumina nec causa suspiria mota
41 10,    51|             ne flectat retro sua lumina, donec Avernas~
42 10,   293|         et erubuit timidumque ad lumina lumen~
43 10,   360|      aestuat et tepido suffundit lumina rore.~
44 11,   368|        fulmineos, rubra suffusus lumina flamma.~
45 12,   268|          hinc duplici Gryneus in lumina ramo~
46 12,   314|       grave respiciens inter duo lumina ferrum,~
47 13,   133|                                  lumina) «quis magno melius succedat
48 13,   456|         inque suo vidit figentem lumina vultu,~
49 13,   541|     torpet et adversa figit modo lumina terra,~
50 13,   561|    invocat et digitos in perfida lumina condit~
51 14,   372|      locum tempusque «per o, tua lumina,» dixit~
52 14,   419|    discurrunt silvas atque obvia lumina portant;~
53 14,   424|                                  lumina viderunt inopem somnique
54 14,   728|      corpore ut exanimi crudelia lumina pascas.~
55 14,   840|       illa verecundo vix tollens lumina vultu~
56 15,   568|      vidit, tetigit, nec iam sua lumina damnans~
57 15,   786|      lurida sollicitis praebebat lumina terris;~