Lib.  Ver.

 1  2,   617|      fovet seraque ope vincere fata~
 2  2,   648|        corpus eras, et bis tua fata novabis.~
 3  2,   657|        praevertunt» inquit «me fata, vetorque~
 4  3,   176|   pervenit in lucum: sic illum fata ferebant.~
 5  3,   548|     patrium retinete decus! si fata vetabant~
 6  4,   570|                                fata domus releguntque suos sermone
 7  5,   299|      erat. numeroque novem sua fata querentes~
 8  5,   535|                        non ita fata sinunt, quoniam ieiunia
 9  6,    51|                         in sua fata ruit; neque enim Iove nata
10  6,   571|      et luget non sic lugendae fata sororis.~
11  6,   641|  tendentemque manus et iam sua fata videntem~
12  6,   644|   vultum vertit. satis illi ad fata vel unum~
13  7,   346|   facitis, gnatae? quid vos in fata parentis~
14  7,   388| Cephison procul hinc deflentem fata nepotis ~
15  7,   605|      ultroque vocant venientia fata.~
16  7,   692|                                fata diu dederint; hoc me cum
17  7,   816| forsitan addiderim (sic me mea fata trahebant),~
18  8,   389|         ecce furens contra sua fata bipennifer Arcas ~
19  8,   440|    ulcisci fratrem fraternaque fata timentem~
20  8,   533|  tristia persequerer miserarum fata sororum.~
21  8,   683|       ea mirantur, dum deflent fata suorum,~
22  8,   771|                                fata coire sinunt), montani numinis
23  9,   328|                                fata meae referam? quamquam lacrimaeque
24  9,   430|                                fata quoque ut superet? fatis
25  9,   434|                      me quoque fata regunt. quae si mutare valerem,~
26  9,   578|       ait «qui, si nostrum tua fata pudorem~
27 10,    31|        oro, properata retexite fata.~
28 10,    38|                         quodsi fata negant veniam pro coniuge,
29 10,   163|     tristia si spatium ponendi fata dedissent.~
30 10,   634|             nec mihi coniugium fata inportuna negarent,~
31 10,   731|    invidiae mutatus erit?» sic fata cruorem~
32 11,    38|      divulsere boves, ad vatis fata recurrunt~
33 11,   408|                                fata sinunt, Magnetas adit vagus
34 11,   452|      patrios ignes, si me modo fata remittant,~
35 11,   668|                       ipse ego fata tibi praesens mea naufragus
36 11,   759|      nisi sensisset prima nova fata iuventa,~
37 13,   132|                                fata,» (manuque simul veluti
38 13,   180|       peto: vivo dederam, post fata reposco.~
39 13,   336|       responsa deum Troianaque fata retexi,~
40 13,   339|        capi Troiam prohibebant fata sine illo:~
41 13,   373|   labor in fine est; obstantia fata removi~
42 13,   478|         pertulit intrepidos ad fata novissima vultus;~
43 13,   624|                    spem quoque fata sinunt: sacra et, sacra
44 13,   885|      nos, quod fieri solum per fata licebat,~
45 14,   153|       tamen noscar; vocem mihi fata relinquent.»~
46 14,   213|     talia fingebam misero mihi fata parari~
47 14,   381|       mihi Ianigenam servabunt fata Canentem.»~
48 14,   844|                                fata semel dederint, caelum accepisse
49 15,   584|                 adpropera! sic fata iubent; namque urbe receptus~
50 15,   799|    insidias venturaque vincere fata~
51 15,   814|                                fata tui generis: legi ipse animoque