Lib.  Ver.

 1  1,    22|                                  nam caelo terras et terris abscidit
 2  1,    71|          coeperunt toto effervescere caelo;~
 3  1,   168|                    Est via sublimis, caelo manifesta sereno;~
 4  1,   184|          anguipedum captivo bracchia caelo.~
 5  1,   261|             ex omni nimbos demittere caelo.~
 6  1,   274|                                  Nec caelo contenta suo est Iovis ira,
 7  1,   329|                                   et caelo terras ostendit et aethera
 8  1,   607|                        quem postquam caelo non repperit, «aut ego fallor~
 9  1,   762|           tanti generis meque adsere caelo!»~
10  1,   767|          dicti sibi criminis utraque caelo~
11  2,    64|            equi; medio est altissima caelo,~
12  2,   193|             in vario passim miracula caelo~
13  2,   310|                tunc habuit, nec quos caelo demitteret imbres:~
14  2,   321|               fertur, ut interdum de caelo stella sereno~
15  2,   507|                             inposuit caelo vicinaque sidera fecit.~
16  2,   515|        honoratas summo, mea vulnera, caelo~
17  2,   529|                         sideraque in caelo stupri mercede recepta~
18  2,   580|             tulit. tendebam bracchia caelo:~
19  4,    19|                          conspiceris caelo; tibi, cum sine cornibus
20  4,   189|             in toto notissima fabula caelo.~
21  4,   198|                            temperius caelo, modo serius incidis undis,~
22  4,   533|                          proxima cui caelo cessit, Neptune, potestas, ~
23  4,   614|              paenitet: inpositus iam caelo est alter, at alter~
24  4,   664|                  admonitorque operum caelo clarissimus alto~
25  5,   287|           repurgato fugiebant nubila caelo:~
26  5,   374|                          et tamen in caelo, quae iam patientia nostra
27  6,   188|                                  nec caelo nec humo nec aquis dea vestra
28  6,   695|                idem ego, cum fratres caelo sum nactus aperto~
29  7,   239|                            et tantum caelo tegitur refugitque viriles~
30  8,   178|                              inmisit caelo: tenues volat illa per auras~
31  9,   210|            patrio tendentem bracchia caelo. ~
32 10,   294|                attollens pariter cum caelo vidit amantem.~
33 10,   448|         venit illa suum; fugit aurea caelo~
34 10,   532|                          abstinet et caelo: caelo praefertur Adonis.~
35 10,   532|                   abstinet et caelo: caelo praefertur Adonis.~
36 11,   571|            fuit, quoniamque excedere caelo~
37 12,    62|                        ipsa, quid in caelo rerum pelagoque geratur~
38 13,   292|            terras cumque alto sidera caelo~
39 13,   668|            tollentes etiamnum libera caelo~
40 13,   843|                          Iuppiter in caelo, nam vos narrare soletis~
41 13,   853|                          Sol videt e caelo? Soli tamen unicus orbis.~
42 14,   584|                     tempestivus erat caelo Cythereius heros.~
43 14,   811|              ablatum terris inponere caelo.~
44 14,   826|              medio glans intabescere caelo;~
45 15,   188|                   nec color est idem caelo, cum lassa quiete~
46 15,   301|                       liberiore frui caelo, cum carcere rima~
47 15,   779|           nequiquam toto Venus anxia caelo~
48 15,   784| terribilesque tubas auditaque cornua caelo~
49 15,   818|                      ut deus accedat caelo templisque colatur,~
50 15,   870|                              accedat caelo faveatque precantibus absens!~