Lib.  Ver.

 1  1,    11|       nova crescendo reparabat cornua Phoebe,~
 2  1,    98|        tuba derecti, non aeris cornua flexi,~
 3  1,   455|     viderat adducto flectentem cornua nervo~
 4  1,   641|                                cornua, pertimuit seque exsternata
 5  1,   741|                                cornua decrescunt, fit luminis
 6  2,    80|        tamen adversi gradieris cornua tauri~
 7  2,   453|       orbe resurgebant lunaria cornua nono,~
 8  2,   855|                                cornua vara quidem, sed quae contendere
 9  2,   867|  virginea plaudenda manu, modo cornua sertis~
10  3,   139|   causa fuit luctus, alienaque cornua fronti~
11  3,   194|      dat sparso capiti vivacis cornua cervi,~
12  3,   200|              ut vero vultus et cornua vidit in unda,~
13  3,   682|      qualia dividuae sinuantur cornua lunae.~
14  5,    57|   quoque lenta manu flectentem cornua Perseus~
15  7,   112|  terribiles vultus praefixaque cornua ferro~
16  7,   179|        Tres aberant noctes, ut cornua tota coirent~
17  7,   363|    Eurypylique urbem, qua Coae cornua matres~
18  7,   429|    colla torosa boum vinctorum cornua vittis.~
19  7,   594| concipit et fundit durum inter cornua vinum, ~
20  8,    11|     Sexta resurgebant orientis cornua lunae,~
21  8,   359|                                cornua, prosternit: socii rapuere
22  8,   719|        eras, modo te faciebant cornua taurum;~
23  8,   867|      armenti modo dux vires in cornua sumo,~
24  8,   868|                                cornua, dum potui. nunc pars caret
25  9,    84|                                cornua figit humo, meque alta sternit
26  9,   186|       manus, validi pressistis cornua tauri?~
27  9,   689|                                cornua cum spicis nitido flaventibus
28  9,   774|   colis, et septem digestum in cornua Nilum:~
29  9,   784|                                cornua fulserunt, crepuitque sonabile
30 10,   112|                                cornua fulgebant auro, demissaque
31 10,   123|        modo texebas varios per cornua flores,~
32 10,   235|     dubitat, quo mutet eos, ad cornua vultum~
33 10,   479|        novem erravit redeuntis cornua lunae,~
34 10,   538|   pronos lepores aut celsum in cornua cervum~
35 11,   482|       ardua iamdudum demittite cornua» rector~
36 12,   264|     saepe reluctanti constabat cornua lunae.~
37 12,   267|       quae fuerant pinu votivi cornua cervi.~
38 12,   382|                                cornua vara boum multo rubefacta
39 12,   384|   quantum concedant nostro tua cornua ferro»~
40 13,   894|  incinctus iuvenis flexis nova cornua cannis,~
41 14,   638|      fecere et pinu praecincti cornua Panes~
42 15,   133|     inponique suae videt inter cornua fronti,~
43 15,   566|                                cornua (vidit enim) falsamque in
44 15,   580|       a pecudis fibris ad Cipi cornua lumen,~
45 15,   591|    convocat, ante tamen pacali cornua lauro~
46 15,   596|                                cornua fronte gerit! quem vobis
47 15,   608|  spectant frontes praedictaque cornua quaerunt.~
48 15,   784|  terribilesque tubas auditaque cornua caelo~